جنجال جدید حامد بهداد

روزنامه هفت صبح - احمد رنجبر: حامد بهداد در یادداشتی ضمن تمجید از سریال جدید خود، فیلم های پرفروش روی پرده را «مستهجن» دانسته و به طور ضمنی «گینس» تنابنده را مورد انتقاد قرار داده.

حامد بهداد از روزی که جایگاهش در سینا تثبیت شد، سعی کرده از خودش چهره ای خاص نشان دهد. در عین حال «دغدغه فرهنگ» در مصاحبه هایش به وفور یافت می شود. او این روزها خیلی سرخوش است که سریال «دندون طلا» را بازی کرده و قسمت اولش به دست مردم رسیده. پس برای انتقال بی پرده این حس، یادداشتی در اینستاگرامش منتشر کرده و ضمن تمجید از این سریال، نقبی به «دغدغه فرهنگ»ی اش زده.

بهداد با ادبیاتی تند فیلم های پرفروش این روزهای سینما را مصداق آثار مستهجن سینمای ایران دانسته و فروش آنها را نشانه ای از سقوط سطح سلیقه مردم. بعد هم گفته: «باید رکورد میزان این سقوط متعفن رو در گینس به ثبت رسوند.»


اشاره ضمنی او «گینس» محسن تنابنده است. حتما این فیلم پر اشکال است ولی... آیا بهداد پا در مسیری تازه گذاشته و می خواهد چهره «منتقدگونه» از خود نشان دهد؟ اصلا فیلم های خودش قابل دفاع است؟ فعلا به آینده اش کاری نداریم، مد نظر این گزارش سابقه او است.

درگیری ها

پیش تر درباره درگیری بهداد با فریبرز عرب نیا و هوشنگ گلمکانی نوشته ایم. تفاوت این دو مجادله با جدل اخیر به مبدأ آغاز درگیری برمی گردد. در دو مورد پیش بهداد مشغول کار خودش بود که با نقدهایی مواجه شد و عکس العمل نشان داد. این بار اما به بهانه دفاع از «دندون طلا» به «گینس» حمله کرده؛ درست با همان شیوه ای که عرب نیا داشت و مورد اعتراض بهداد قرار گرفت.

محسن تنابنده

احتمالا حامد بهداد خواهد گفت منظورم فیلم «گینس» نبوده و درباره کلیت سینمای ایران نظر داده ام ولی وقتی پرفروش های فعلی سینما را مرور می کنیم به اسم «گینس» و «نهنگ عنبر» می رسیم.

بهداد زیرکانه بعد از انتقاد از فیلم های پرفروش گفته: «باید رکورد میزان این سقوط متعفن رو در گینس به ثبت رسوند.» این ارجاع و نشانه گذاری به خوبی گویای منظور او است: «این روزها برام چیزی چندش آورتر از اکران و فروش فیلم های مستهجن و لجن وجود نداره. من خشمگین می شم از سقوط سطح سلیقه عموم مردم. باید رکورد میزان این سقوط متعفن رو در گینس به ثبت رسوند اما به جرأت می تونم بگم مجموعه دندون طلا، در هنگامی که کار می کردم این باور رو بهم می داد که هم مردم و هم تماشاگرهای حرفه ای رو تحت تاثیر منطقی خودش قرار می ده. که البته عامل انتقال این تاثیر جوان های خانواده خواهند بود.»

نکته جالب دیگر در نوشته او استفاده از عنوان «مجموعه سینمایی دندون طلا» است؛ سریالی که در قالب آثار ویدئویی تعریف می شود.


* واکنش تنابنده : او هنوز عکس العملی نداشته. شاید هم هیچ وقت نداشته باشد!

فرامرز عرب نیا

یکی از معروف ترین مجادله های سینمای ایران به اختلاف فریبرز عرب نیا و حامد بهداد تعلق دارد. عرب نیا در خرداد سال نود در برنامه «هفت» حاضر شد و تئوری های خاص خود درباره سینمای ایران را بیان کرد. نکته جالب اینکه عرب نیا هم درست از شیوه اخیر بهداد در حمله به این بازیگر استفاده کرد. یعنی بدون ذکر نام، او را متهم کرد که توهم «مارلون براندو» بودن دارد.

* واکنش بهداد : حامد بهداد ترجیح داد یادداشتی تند بنویسد و عرب نیا را بنوازد: «... مگر شما متولی امور فرهنگی هستید؟ مگر نماینده اخلاق جامعه اید؟ مگر سینمای ایران به شما نمایندگی داده است؟ چه کرده اید؟ چه کسی به شما این اجازه را داده که در قالب اظهارنظر به تخریب دیگران بپردازید؟ مگر شما یک هنرپیشه بیشتر هستید؟...»


* واکنش عرب نیا: عرب نیا چون فضا را به نفع خودش می دید در سومین برنامه «هفت» ترجیح داد به ریز مسئله ورود نکند و به این جمله اکتفا کرد که هر چند می تواند شکایت کند اما از او گله ای ندارد.

هوشنگ گلمکانی

سال ۸۸ هوشنگ گلمکانی از منتقدان قدیمی سینما و سردبیر ماهنامه فیلم یادداشتی کوتاه درباره بازی بهداد نوشت که: «چند سال بود می شنیدم حامد بهداد بازیگر خوبی است اما هیچ وقت این «بازی خوب» را در فیلم هایی که از او دیده ام درک نکرده بودم. این اواخر گفتند در «حس پنهان» به نقش یک آدم روانی غوغا کرده است. اما دیدم و نفهمیدم...»

این نوشتار کوتاه در پیشانی مطلب بلند مصطفی جلالی فخر درباره بازیگری بهداد قرار گرفته بود. در واقع گلمکانی با این شیوه، بازی بهداد را «هیچ» انگاشته بود.


* واکنش بهداد : حامد بهداد اول بار در دل یک مصاحبه حرف هایی تند علیه گلمکانی و دیگر منتقد مجله فیلم بیان کرد و چند روز بعد ترجیح داد دست به قلم شود و بی پروا علیه گلمکانی نوشت: «... ندیدن و نفهمیدن و درک نکردن شما، آن هم به عمد، علاوه بر اینکه سابقه تان را مخدوش می کند، منجر به ندیدن و نفهمیدن و درک نشدن یک عمر حضور - شاید اتفاقی - خودتان در نقد سینما خواهد شد. تیشه به ریشه خودتان زده اید. اگر قاعده و رویه نقد را گم کرده اید، نه من...»

دیالوگ های حاشیه ساز

داغ ترین دیالوگ های حامد بهداد را باید در مجادلاتش با دیگر جستجو کرد. او در گفتگوهای مختلف هم، همیشه مواردی از حرف های داغ و جنجالی داشته.

* مجله اتفاق نو : باید بپذیریم که گاهی اوقات، خواسته یا ناخواسته با تناقض مواجه می شیم و انسان با مشخصات انسانی دست به اعمال ورای انسانی می زنه. من یک استار نابغه سینما هستم ولی پر از تناقض! یک بازیگر آرتیستم ولی مملو از کاستی!

* بانی فیلم : نمی توانم دل به دل دیگرانی بدهم که رشد خودشان را هم نمی بینند چه رسد به رشد ما. پس در کنار کسانی می ایستم و دوستی می کنم که بخش مثبت مرا می بینند و دیگر نمی خواهم نقد غرض ورزانه دیگران را بشنوم.

* هفت صبح: به خاطر این شعور و ظرافت در ایام نه چندان دور، کسی من را به حضور نمی پذیرفت. امروز درونیاتم متجلی شده و اوضاع فرق کرده است. من قبل از این اوضاع را می دانم الان می توانم در کنار کیمیایی ها و تقوایی ها، مهرجویی ها و کیارستمی ها کار کنم. اینها هنرمندان استثنایی این کشور هستند.

* همشهری جوان: این بی تابی، این ریتم تند، پس زلزله یک بی قراری دائمی است. نمی دانم از کجا می آید. گاهی دیوانه ام می کند. واقعیت این است که همه اش ترس از این دارم که در دوران پیری، دچار جنون بشوم. یعنی، عاقبتم ختم به خیر نشود. خدا نکند، خدا نکند این اتفاق بیفتد.

* مجله ۲۴: یک دلیل دیگر هم بود که فیلم درباره الی... را کار نکردم. من آن موقع با مانی حقیقی قهر بودم! ماجرا فقط این بود که فکر کردم بهم خوش نمی گذرد. احساس کردم مانی حقیقی گوشت تلخی می کند و روی خوش نشان نمی دهد و برخوردش بد است. بعدها البته دیدم اینطوری نیست.

* باشگاه خبرنگاران جوان : عده ای از کارگردان ها بر اساس دانش و تحلیلی که داشتند بحثی را مطرح می کردند که من هم می پذیرفتم اما کسانی هم بودند که سواد فیلمسازی و سینما نداشتند و فقط از روی نفس، قدرت طلبی و شامورتی بازی قصد داشتند حرف خود را به کرسی بنشانند که متقاعد نمی شدم.

* روزنامه همشهری : به نظر من فیلم اصغر فرهادی (جدایی نادر از سیمین) در بهترین حالتش مثل یک سریال خوش ساخت می ماند، اما آن چیزی که آن را خیلی خیلی شاخص می کند، محتوای فیلم است؛ سندیست موثق بر انعکاس جامعه فعلی.

* برنامه هفت: من خیلی خودم را دوست دارم و خوشحالم در این جهان حضور دارم. فکر می کنم به هنرمند و انسان شدن نزدیک می شم و از این اتفاق شگفت زده هستم.

حرکات عجیب

حامد بهداد همیشه اکت و رفتارهای نامتعارف و منحصر به فرد خود را داشته. هوادارانش آن را نمونه ای از بانمک بودن و جذابیت می دانند و منتقدانش با لحنی تند به او حمله می کنند. این غیر از لحن و بیان صحبت های بهداد است که معمولا با حالتی جدی و اخم به ابرو شروع می شود و در میانه گفتگو می شکند.

عکس مارلون براندو


حامد بهداد شیفته مارلون براندو است. او حتی در مصاحبه ای گفته بود آرزو داشتم در زمان حیات این بازیگر بزرگ جایزه می گرفتم تا تقدیمش کنم. (نقل به مضمون) خیلی ها این قیاس را نمونه خودشیفتگی بهداد دانستند و به او حمله کردند. در جشنواره بیست و پنج فجر بهداد با عکسی از مارلون براندو وارد سینما شد و یک بار دیگر در معرض اتهام قرار گرفت. هوادارانش اما این رفتار را نشانه ای از خاص بودنش می دانند.

نشست «سگ سکوت»


جالب ترین حرکت بهداد در نشست خبری نمایش «سگ سکوت» ثبت شد. این بازیگر بعد از صحبت درباره علاقه اش به تئاتر و ضمن بیان تفاوت های آن با سینما تصمیم گرفت به حاضران در جلسه نشان دهد که بدن یک بازیگر تئاتر باید از چه قابلیت هایی برخوردار باشد. پس از آن رفت روی میز و در میان بهت دیگران روز میز دراز کشید و حرکت صد و هشتاد درجه ای زد! این رفتار بعدا سوژه مخالفان شد و بهداد را متهم کردند. البته باز هم هواداران این بازیگر سر ذوق آمدند.

مراسم حمید سمندریان


وقتی تصویر و فیلم سوت زدن بهداد در مراسم حمید سمندریان به بیرون درز کرد خیلی ها به رفتارش اعتراض کردند تا جایی که او تصمیم گرفت ماجرا را توضیح دهد. او در فیس بوکش نوشت که ماجرا به درخواست رضا گوران بازمی گردد که گفته بود تخیل کنیم اجرای نمایش «گالیله» تمام شده. آقای سمندریان روی صحنه آمده و ما می خواهیم تشویقش کنیم. حاضران، دانشجویان، هنرمندان دست می زدند اما شانه هایشان از گریه می لرزید، هورا می کشیدند اما همه صورت شان خیس اشک بود.

نشست «خانه دختر»


در نشست فیلم «خانه دختر» در جشنواره سال پیش فجر عوامل فیلم به ویژه حامد بهداد در پاسخ به سوالات، مرز بین جدی و شوخی ار رعایت نمی کردند. حامد بهداد نیز با حاضرجوابی ها و حرکات عجیب و غریب سعی می کرد به هر سوالی که می شود، جواب بامزه ای بدهد. بعد هم جلوی دوربین عکاسان ژست های منحصر به فرد و بامزه ای گرفت. این بار غالب رسانه ها از این عکس ها استقبال کردند و به طور گسترده بازتابش دادند.

ناکامی ها

این باکس ارتباط تماتیک با حامد بهداد ندارد؛ بیشتر ناظر به توضیحی است که در باکس مربوط به فیلم های ضعیف این بازیگر به آن اشاره کرده ایم. یعنی گاهی اتفاقاتی رخ می دهد که از عهده آدم خارج است. همانطور که احتمالا برای محسن تنابنده رخ داده و به اذعان خودش مجبور شده به ناچار «گینس» را این مدلی بسازد.

اشاره کردیم ما هم منتقد نسخه کنونی هستیم ولی واژه سقوط فرهنگی برای آن هم انصاف نیست. بهداد قرار بود در «درباره الی...» نقش پیمان معادی را بازی کند. خودش می گوید به خاطر سوءتفاهمی که درباره دیگر بازیگر فیلم یعنی مانی حقیقی داشته نپذیرفته. هر چند روایتی دیگر هم درباره عدم شکل گیری همکاری او با هادی به گوش رسیده ولی ما سند را گفته خودش می گذاریم. این نمونه نشان می دهد بعضی تصمیم ها به یکباره از کف آدم بیرون می رود؛ درست مثل فیلم «رستاخیز» که در لحظه آخر تصمیم احمدرضا درویش عوض شد و نقش یزید را از بهداد گرفت و به بابک حمیدیان داد. این دو فیلم در نهایت جزو ناکامی های حرفه ای بهداد لقب گرفته اند.

فیلم های ضعیف

در کارنامه حامد بهداد مثل هر بازیگر دیگری آثار ضعیف و غیرقابل دفاع هم پیدا می شود. تجربیات اول را که فاکتور بگیریم، در زمان چهره شدن هم از این آثار که مبنای عمده پذیرش شان بحث مالی بوده فراوان است. بهداد در چند مصاحبه به صراحت اعلام کرده که پشت همه فیلم هایش نمی ایستد که این نشان از هوش اوست.

این را هم باید به نگرشش اضافه کند که محسن تنابنده هم در بخش خصوصی و در نخستین تجربه، پشت دوربین ایستاده. خود تنابنده هم ضعف فیلمش را پذیرفته اما همین ه توانسته مخاطبان زیادی را به سالن بکشد، یک موفقیت است. حالا باید منتظر کار دوم او باشیم که در صورت تداوم این رویه، هشدار و نهیب بزنیم. نتیجه اینکه گاهی هنرمندان به خاطر مسائل مالی حاضر به انجام یک کار خاص می شوند.

قبرستان غیرانتفاعی


فیلم ضعیف که نه گیشه داشت و نه مورد توجه منتقدان بود. حامد بهداد در این فیلم نقشی کوتاه و غیرقابل دفاع داشت.

بی تابی بیتا


سوژه اجتماعی اش قابل بحث است اما در کارنامه بهداد جایگاهی ندارد. مهمتر اینکه او پذیرفت بارتنر بازیگری به نام الهه حصاری باشد.

چرک نویس


یک تله فیلم برای شبکه نمایش خانگی. بهداد در این فیلم دستمزد ۱۰۰ میلیونی گرفت و خودش می دانست هرگز در کارنامه اش اثری قابل توجه نخواهد بود.

سقوط آزاد


یکی از بدترین سریال های ناجا که با تبلیغات زیاد به آنتن رسید اما رسما اثری ضعیف با شعارهای گل درشت بود.

دل خون


نمی توان از تلاش حامد بهداد برای این فیلم چشم پوشید اما محمدرضا رحمانی نتوانست اتفاقی ویژه برای فیلمش رقم بزند.