برنامه های رمضان ۹۳ و حاشیه ها

روزنامه هفت صبح: برنامه های رمضان 93 در همین چند روزه اتفاقات و حواشی ریز و درشتی داشت؛ اتفاق ها و حاشیه های ویژه برنامه های رمضان را مرور می کنیم.

کپی بودن هفت سنگ

مهمترین اتفاق روزهای اول رمضان امسال که مثل بمب صدا کرد و در صدر اخبار قرار گرفت، سریال «هفت سنگ» بود. موج رسانه ای که این سریال در چند روز اول رمضان ایجاد کرد پیش از این برای هیچکدام از سریال های مناسبتی این ایام، حتی در زمانی طولانی تر از این هم به وجود نیامده بود. بنابراین می شود اسم «هفت سنگ» را یک جورهایی در صدر فهرست غافلگیری های رمضان 93 یا شاید حتی رمضان های چند سال اخیر نوشت.


جالب اینجاست که با گذشت شش قسمت از این سریال، موضوع کپی برداری آن از سریال آمریکایی «مدرن فامیلی» هنوز روی بورس است و موج ایجاد شده توسط آن، حتی یک مقدار هم نخوابیده. نکته مهم دیگر اینکه امسال به دلیل همزمانی رمضان با جام جهانی، بیشتر اخبار، برنامه ها و سریال ها تحت الشعاع بازی ها قرار گرفته و برای همین ایجاد چنین موجی مقابل «هفت سنگ»، اتفاق بسیار عجیبی است.

روندخوب برنامه ماه عسل

احسان علیخانی به خوبی از میزان توقعات نسبت به «ماه عسل» واقف است. او امسال داریوش کاردان و «شهر باران» را هم کنار خود دارد و همین کارش را سخت تر می کند. علیخانی اما در این چند برنامه نشان داده که حواسش جمع است و می داند چطور کارش را پیش ببرد که کسی نگوید یادش بخیر «ماه عسل» پارسال!


او دو برنامه اول را در امتداد برنامه پر سروصدای سال پیش روی آنتن برد و بعد دست روی سوژه های دیگر گذاشت؛ مثل دعوت از باربر بازار و فوتبالیست هایی با گذشته پر از فقر و ... با اینحال «ماه عسل» برنامه ای مبرا از انتقادات نبوده؛ اوج آن به گفتگو با دو باربر برمی گردد؛ جایی که علیخانی در برابر استیصال آنها تاکیدی عجیب بر شنیدن عنوان عامیانه شغل شان را داشت. افکار عمومی این سماجت بی مورد از مجری موفق را برنمی تابد؛ شاید بعد از این هجمه، علیخانی دست از عادت دیرینه بردارد.

حذف ربنای شهر باران

دعای ربنای قبل از افطار ماه رمضان، خاطره جمعی ما ایرانی ها است؛ چند سالی است تلویزیون خوانش های متفاوتی از ربنای محمدرضا شجریان پخش می کند اما اصل این دعا و مفاهیم مستتر در آن آیین جدانشدنی روزه داران قبل از افطار است.

برنامه «شهر باران» هم امسال خوانش این دعا را به محمد فکار سپرد. ربنای این خواننده جوان به خاطر چند مشخصه خیلی زود جای خود را میان مخاطبان باز کرد اما از برنامه چهارم به بعد در اتفاقی عجیب، ربنایی دیگر از شبکه یک پخش شد. فکار این دعا را به سفارش سازندگان «شهر باران» در قالب کلیپی اختصاصی با لحن و بیانی تازه و به مدت سه دقیقه خوانده که در مقایسه با دیگر خوانش ها ریتم تندتری دارد.


با اینحال گویا به دلیل عدم هماهنگی با شورای عالی قرآن، آنها خواستار جلوگیری از پخش ربنای محمد فکار تا اطلاع ثانوی شده اند. با توجه به پیشینه این خواننده و استقبال مخاطبان از ربنای او، احتمالا به زودی شاهد پخش مجدد آن باشیم.

سیطره بلامنازع برنامه ۲۰۱۴

یادآوری این نکته دیگر خیلی تکراری است که ویژه برنامه جام جهانی شبکه سه، امسال با طراوت تر و بهتر از دوره های پیش بوده . با اینحال ۲۰۱۴ با آغاز ماه مبارک رمضان، وسط ترافیک سریال ها و برنامه های مناسبتی گیر افتاد تا عادل فردوسی پور نتواند برنامه اش را آنطور که دوست دارد روی آنتن بفرستد.


همانطور که می دانید در سه شب اول، دو بازی در ساعت ۸:۳۰ و ۱۲:۳۰ از مرحله یک هشتم برگزار شد و شبکه سه «هفت سنگ» را هم پخش می کرد. بعد از پایان بازی دوم هم شبکه سه آنتن را برای پخش ویژه برنامه سحر می گرفت تا فردوسی پور و تیمش هر شب حدود ۳۰ دقیقه در استودیو حاضر شوند و بازی ها را آنالیز کنند.

فردوسی پور روز چهارشنبه و پنج شنبه توانست این کسری را جبران کند و با دعوت از علی کفاشیان، کارلوس کی روش، آندرانیک تیموریان، جواد نکونام، مهرداد پولادی و ... برنامه داغی را روانه آنتن کرد.

هیجان انگیز نبودن تیتراژهای پایانی

هر سال از مدت ها قبل از شروع ماه رمضان، یکی از دغدغه های اصلی تیم سازنده سریال ها و برنامه ها، انتخاب خواننده تیتراژ و دست گذاشتن روی بهترین ترانه بود. این اتفاق حتی تا سال گذشته هم وجود داشت و آهنگ تیتراژ برنامه «ماه عسل» با صدای فرزاد فرزین و «مادرانه» با صدای احسان خواجه امیری، تا همین حالا هم روی بورس است.


امسال اما بعد از مدت ها، چنین رقابتی شکل نگرفته و هیچ برنامه یا سریالی را نمی شود پیدا کرد که ترانه تیتراژش، به اصطلاح حال آدم را خوب کند. سیروس مقدم که برای تیتراژ «مدینه» از هیچ خواننده ای دعوت به همکاری نکرده و آهنگ مازیار فلاحی روی تیتراژ «هفت سنگ» آنطور که باید حسی در مخاطبان ایجاد نمی کند.

حتی «ماه عسل» هم که به لحاظ تیتراژ همیشه حرف اول را می زد، امسال با وجود استفاده از مهدی یراحی و مرتضی پاشایی، حال و هوای خاصی ایجاد نکرده.

یکنواختی سحر اولی ها

دو هفته قبل از شروع ماه رمضان، مدیر شبکه دو اعلام کرد که برنامه «سحر اولی ها» امسال با حضور عموپورنگ آماده پخش می شود. همین یک خبر کافی بود تا فکر کنیم شبکه دو نسبت به وضعیت قبلی این برنامه که در سال های گذشته روی آنتن می رفت ناراضی است و تصمیم دارد حال و هوای آن را به کل تغییر دهد. استفاده از اسم عموپورنگ هم دقیقا گویای این بود که مدیران دنبال بالا بردن سطح این برنامه هم هستند.


خلاصه اینکه بعد از دو هفته و با فوت پدر داریوش فرضیایی، قضیه حضور او در این برنامه هم منتفی شد اما کماکان انتظارها از گزینه جایگزین آن بالا بود. برنامه ای که این روزها به عنوان «سحر اولی ها» روی آنتن می رود، بیشتر شبیه برنامه سال گذشته این شبکه است تا اینکه بخواهد تغییر و تحول خاصی داشته باشد و جذابیت خاصی را یدک بکشد!

قربانی شدن سریال فاخته

چه اصراری است که در ترافیک آنتن، همه شبکه ها سریال مناسبتی داشته باشند؟ شبکه دو اصرار داشت و برای همین «فاخته»اش تا الان دیده نشده. این کاملا طبیعی است که مخاطبان تلویزیون به باکس ساعت ۱۸ عادت نداشته باشند و سریال شبکه دو را در ساعت همیشگی اش یعنی ۲۱:۳۰ جستجو کنند.


از آنطرف خیلی ها در این ساعت هنوز مشغول کار روزانه اند و به خانه نرسیده اند. تکرار آن ساعت ۲۳:۴۵ دقیقه است و دومی ۰۲:۳۰. در این زمان شبکه سه مشغول پخش مسابقات جام جهانی و برنامه ۲۰۱۴ است و عملا شانس دیده شدن «فاخته» بسیار پایین است، ضمن اینکه در شرایط عادی کمتر کسی این دو تایم را برای دیدن سریال انتخاب می کند؛ مگر آنکه شبکه دو بتواند ساعت پخش سریال را به باکس همیشگی اش برگرداند و «فاخته» با قدرت بیشتری ظاهر شود.

افلاطون نزول خواری از فضا

نزول خوارها نه شاخ دارند و نه دم، به خدا آدم هایی هستند مانند خیلی از آدم هایی که دور و برمان زندگی می کنند. اگر خیلی از آنها را در خیابان ببینید شاید یک درصد هم شک نکنید که او در کار نزول و رباخواری است. این آدم ها خیلی شیک دارند در جامعه می چرخند و به این و آن پول نزول می دهند و خون مردم را در شیشه می کنند.


اتفاقا سیروس مقدم در سریال «تا ثریا» همین نکته طلایی را به درستی درک کرده بود که توانست، اثری ماندگار و تاثیرگذار در آن برهه تولید کند؛ اتفاقی که حالا در مدینه به گونه ای دیگر افتاده. اینکه چطور می شود یک کارگردان طی دو سال نگاهش اینچنین تغییر کند که بیاید تصویری تا به این اندازه غیرواقعی و اغراق شده از یک نزول خوار ارائه دهد. ربا خواری که انگار از سیاره ای دیگر آمده و در آن کاروان عجیب و غریب زندگی می کند.