گزارشی از حضور بازیگران ترک در سینمای ایران
چه کسي بازيگران ترک را به ايران ميآورد؟
این روزها همه میگویند سینمای ایران وضعیت خوبی ندارد. همه از بحرانهای اکران و مجوز تولید و ساخت و پروانه نمایش حرف میزنند. سینماها فروش خیلی خوبی ندارند و مردم خیلی علاقه زیادی به سینما رفتن و دیدن فیلمهای سینمایی ندارند.
مجله زندگی ایده آل: این روزها همه میگویند سینمای ایران وضعیت خوبی ندارد. همه از بحرانهای اکران و مجوز تولید و ساخت و پروانه نمایش حرف میزنند. سینماها فروش خیلی خوبی ندارند و مردم خیلی علاقه زیادی به سینما رفتن و دیدن فیلمهای سینمایی ندارند. ترجیح میدهند فیلمها را از سوپرمارکتها بخرند و روی مبل خانهشان بنشینند و فیلم تماشا کنند. دلایل زیادی برای این اتفاق وجود دارد، شاید مهمترین دلیلش نبود فیلمنامههای جذاب باشد اما در هر صورت تهیهکنندههای سینما دلشان را به فروشهای میلیاردی فیلمها خوش کردهاند، اما قضیه خیلی جدیتر از این حرفهاست. در این میان تعدادی از تهیهکنندهها و کارگردانان تصمیم گرفتهاند راه جدیدی برای نجات سینمای ایران پیدا کنند. آنها راهی را برای رها شدن از این وضعیت پیدا کردهاند؛ چراکه از علاقه مردم به دیدن سریالهای ترکی خبر دارند و میدانند که اگر از آنها برای بازی در سریال یا فیلمهای سینماییشان استفاده کنند، فروششان تضمین خواهد شد. در این گزارش سراغ این موضوع رفتیم که اصلا چطور پای بازیگران ترکیه در سینمای ایران باز شد؟ چطور شد که سینماگران به فکر استفاده از بازیگران ترک خارجی افتادند؟
نقطه شروع
همه چیز از پخش سریالهای ترکی از شبکههای فارسیزبان شروع شد. این شبکهها بعد از پایین آمدن تب سریالهای کوبایی، شروع به یافتن چارهای برای بازگرداندن مخاطبانشان میگشتند. بعد از مدت کوتاهی شروع کردند به تست زدن، سریالهای مختلفی را از شبکههایشان پخش کردند و با یک حساب و کتاب ساده به این نتیجه رسیدند که سریالهای ترک از همه موفقتر هستند و شروع به خرید کپیرایت این سریالها کردند و درست بعد از اتمام یک سریال، پخش سریال بعدی شروع میشد. اینطور شد که خانوادههای ایرانی پای همین سریالها نشستند و فضا به سمتی رفت که خانوادههای ایرانی سریالهای رسانه ملی را فراموش کردند و ترجیح دادند وقتشان را با این سریالها پر کنند. سینماگران در این میان بیکار ننشستند، زمزمههای ورود بازیگران سینمای ترکیه شنیده میشد و تهیهکنندههای سینمایی برای به دست آوردن بازیگران ترک سر و دست میشکنند. آنها به خوبی میدانند که حضور آنها در فیلمهای سینماییشان میتواند به راحتی فروش فیلم را تضمین کند و بعد از این زمزمهها جنجالها حول محور حضور بازیگران ترکیه با دعوت محسن محسنینسب، شدت بیشتری گرفت. او تصمیم گرفته است از کیوانچ تاتلیتو استفاده کند.
بازیگری که با سریال ترکیهای «کوزی گونی» چهره مشهور وشناخته شدهاي برای مخاطبان این گونه سریالها محسوب ميشودوحالا قرار است از شهرت و محبوبيت اين بازيگر تركيه اي براي فيلمي ايراني بهره گرفته شود. «کیوانچ تاتلیتو» پیش از کوزیگونی هم در سریال «عشق ممنوع» بازی کرده بود. از شروع این فیلم مدت زیادی میگذرد، اما هنوز خبر از تولید فیلم نیامده است. محسنینسب در مورد فیلم تازهاش میگوید:« فیلم سینمایی «مجانی» به کودکان بی سرپرستی که در منطقه قاچاق میشوند و مشکلات آن میپردازد و پس از اتمام مراحل نگارش فیلمنامه این اثر سینمایی مراحل پیش تولید آن را آغاز کردیم. حضور کیوانچ تاتلیتو در این فیلم سینمایی قطعی شده است و به زودی وارد مرحله پیش تولید خواهیم شد. فیلمنامه را برای دریافت پروانه ساخت به ارشاد ارائه کردهایم که احتمالا در جلسه امروز شورای پروانه ساخت بررسی خواهد شد و به محض دریافت پروانه ساخت در تیر ماه سال جاری مراحل فیلمبرداری این فیلم را در ترکیه که اصلیترین لوکیشن فیلم در این کشور است و تاجیکستان آغاز خواهیم کرد.»
شایعههای حضور سلطان در ايران
قصه حضور سلطان سلیمان از شلوغیهای استانبول شروع شد. همان موقع که عکسهای بازیگر سلطان را در تظاهرات اعتراضی در میدان تقسیم استانبول دیدیم. همان زمان بود که او در یکی از گفت و گوهایش اعلام کرد که اگر اردوغان به سیاستهای حال حاضرش ادامه دهد، از ترکیه مهاجرت میکند و مقصد را یکی از کشورهای همسایه انتخاب خواهد کرد. همان جا بود که شایعه حضور او در ایران و بازی در فیلم و سریالهای ایرانی قوت بیشتری گرفت. حالا هم که از حضور بازیگران ترکیه در سینمای ایران حرف میزنیم، هیچ بعید نیست که همین روزها نام او را در فهرست بازیگران یکی از فیلمهای ایرانی ببینیم. او یکی از چهرههایی است که به خوبی میتواند تنها با حضور چند دقیقهای در یک فیلم، فروش خوب آن را تضمین کند. به همین خاطر است که میگوییم، اگر همین روزها خبر حضور سلطان سلیمان را شنیدید، هیچ تعجبی نکنید!
اولین بازیگران ترک درسینمای ایران
سابقه استفاده سينماي ايران ازبازيگران تركيهاي به سالهای دور باز ميگردد. دردهههای ۴۰ و ۵۰، برای اولین بار بازيگران ترك به ايران آمدند و تعدادی از فيلمسازان براي پايين آمدن هزينه توليد، به تركيه رفتند و از ستارههای تلويزيون، سينما و موسيقي ترك بهره گرفتند. در آن زمان موضوع مهم دستمزد پايين بازيگران ترك در دهه ۵۰ بود اما اکنون به نظر ميرسد ماجرا كاملا برعكس شده و این بار بازیگران ترک با دستمزد بالايي قرار است به سینمای ایران بیایند و این خود موضوع مهمی است که باید به آن توجه شود. سینمای ترکیه در قیاس با سینمای ایران سابقه چندانی ندارد. صد سالگی سینما درایران با صد سالگی سینما درجهان فاصله زمانی چندانی نداشت وحتی جشن صد سالگی سینمای بالیوود دومین تولیدکننده سینمادرجهان نیز با فاصله بسیار از جهان و ایران قرار داشت.
ترکیه درجهان به عنوان کشوری صاحب سینما شناخته نمیشود. صاحب سینما بهعنوان دارنده سالن سینما نیست بلکه توان تولید بیش از ۵۰ فیلم در سال است درحالیکه ایران چندین دهه پیش ازترکیه صاحب صنعت سینما شده است وسینمای ترکیه حتی در به دست آوردن جوایزی که سینمای ایران کسب کرده تا مدتها توان نزدیک شدن به سینمای ایران را ندارد و این استفاده غیرلازم و غیرضروری از بازیگران ترکیه درمقابل توان بالای بازیگران ایران کمی دور از اخلاق است. خیلی از بازیگران ایرانی توان بازی در نقشهای خارجی را دارند. میتوانند به راحتی این نقشها را بازی کنند و دلیل اعتراض بسیاری از آنها هم همین است. آنها به این فکر میکنند که چرا وقتی یک بازیگر ایرانی میتواند همان نقش را بازی کند و دستمزد کمتری هم بگیرد، کارگردان یا تهیهکننده سراغ یک بازیگر ترکیهای میرود؟
جنجالهایی که تمام نمیشود
اما در این میان شاید نظر کارگردانی که تلاش میکند بازیگری را از ترکیه به ایران بیاورد از همه جذابتر باشد. محسن محسني نسب با اشاره به اينکه سينماي ايران ديگر فردين ندارد، استفاده از بازيگران خارجي را در اين سينماي بيستاره موجه قلمداد کرد.محسنينسب درهمین رابطه به بانی فیلم گفت: «ابتدا بايد تأکيد کنم موضوع فيلم من قصهاي را در خارج از کشور روايت ميکند و بازيگر اصلي آن نيز يک فرد تُرک است و طبيعي است که بايد نقش را به يک بازيگر ترک بسپاريم. فيلم به زبان اصلي توليد مي شود و نمايش عمومي آن در کشور ترکيه هم انجام خواهد شد. داستان فيلم من در اروپا مي گذرد و اساسا در ايران فيلمبرداري نداريم.» محسن علياکبري، تهیهکننده فیلم «استرداد» نیزدر همین زمینه گفته است:«اگر نياز فيلمنامه اين باشد که از يک بازيگر خارجي استفاده کنيم، اين موضوع ايرادي ندارد. براي مثال ما براي «کتاب قانون» هيچ چاره ديگري نداشتيم. از طرفي حضور بازيگران خارجي در کنار بازيگران ما به رشد سينماي کشور کمک ميکند. اين گفته به معناي آن نيست که بازيگران ما از آن بازيگر چيزي ياد ميگيرند، منظورم اين است که وقتي دو فرهنگ در کنار همديگر قرار مي گيرند و بناست درباره يک موضوع واحد صحبت کنند، در صورت وجود يک نيروي کارگرداني درست و اينکه دو بازيگر براي هم کارکرد تکميلکننده داشته باشند، هم براي مخاطب جذاب تر است و هم روي بازيگر مقابل تأثيرگذارتر است.»
بازيگر معروف ترک به ايران ميآيد؟
بعد از بازیگر سریال کوزی گونی، بحث ورود «تولگاهان سایشمان» به میان آمد. بازیگری که خیلیها در ایران او را با سریال «عمر گل لاله» میشناسند هم قرار است در یک فیلم ایرانی بازی کند؛ فیلمی به نام «موج کوتاه ردیف ۴۴۴» که کارگردانی آن را علیرضا امینی بر عهده دارد. قصه حضور او کمی پررنگتر و جدی تر است، چرا که تا همین لحظه قرارداد ساخت این فیلم با یک کمپانی مشترک بسته شده است و به نظر میرسد به همین زودی او را روی پرده سینماها ببینیم.علیرضا امینی میگوید:«این فیلم قرار است از پاییز همین امسال جلوی دوربین برود. با توجه به اینکه داستان این فیلم سینمایی در جنوب و در جزیره قشم اتفاق میافتد، تصمیم گرفتیم زمان فیلمبرداری را به پاییز موکول کنیم تا هوا کمی خنکتر شود. به زودی «تولگاهان سایشمان» بازیگر اصلی این فیلم سینمایی از ترکیه به ایران میآید تا برای حضور در «موج کوتاه ردیف ۴۴۴» آماده شود البته سایشمان تنها بازیگر ترکیهای در این فیلم است و دیگر بازیگران همه ایرانی هستند. با تعدادی از بازیگران برای حضور در این فیلم سینمایی صحبتهایی شده است، اما باتوجه به اینکه تاریخ فیلمبرداری به دلیل گرما جابهجا شده است هنوز قرارداد نهایی بسته نشده و به توافق نرسیدهایم. متاسفانه برخی سینماگران شایعهپراکنیهایی میکنند که بیشتر آدم را متعجب میکند تا ناراحت. من از مدتها قبل با این بازیگر ترکیهای قرارداد بستهام و هیچ مشکلی برای حضور او در سینمای ایران وجود ندارد. متاسفانه این اخبار را دوستانی بیان میکنند که خود تصمیم دارند از بازیگران خارجی در فیلمهایشان استفاده کنند، اما هنوز موفق به برقراری ارتباط با آنها نشدهاند.»
نظر کاربران
خوب بود.برای پیشرفت سینمای ایران همچین کاری لازم هست
مسخره است، این همه بازیگر با استعداد ایرانی داریم، سینمای ایران کلی جلوتر و بزرگتر از ترکیه است. فیلم های مبتذل و سطح پایین و تکراری ترکیه رو چطوری با چهار تا صحنه قالب خلق کردند، عجبا
فقط کیوانچ همه نقشاش عالی بودبخصوص توپاتریکس
هیجکدوم به پای تولگاهان نمیرسند