یک وحشت فراگیر، پناه بگیر!
راجر ایبرت؛ منتقد پیشکسوت و صاحب نام فیلم های هالیوودی، ضمن بیان این مطلب که «پناه بگیر» (Take Shelter) فیلمی ترسناک و هیجان انگیزی است که بر پایه جلوه های ویژه و حقه های سینمایی ساخته نشده است، اظهار کرد این فیلم سینمایی براساس وحشتی همه گیر ساخته شده است که سریعا در زمین در حال گسترش است.
راجر ایبرت؛ منتقد پیشکسوت و صاحب نام فیلم های هالیوودی، ضمن بیان این مطلب که «پناه بگیر» (Take Shelter) فیلمی ترسناک و هیجان انگیزی است که بر پایه جلوه های ویژه و حقه های سینمایی ساخته نشده است، اظهار کرد این فیلم سینمایی براساس وحشتی همه گیر ساخته شده است که سریعا در زمین در حال گسترش است.
این منتقد ۶۷ ساله در سایت اختصاصی خود فیلم سینمایی «پناه بگیر» را اینگونه نقد کرده است:
«پناه بگیر» فیلم ترسناک و هیجان انگیزی نیست که بر پایه جلوه های ویژه و حقه های سینمایی ساخته شده باشد، بلکه براساس وحشتی همه گیر ساخته شده است که سریعا در زمین در حال گسترش است.
در این فیلم سینمایی به نظر می رسد که روزهای خوب انسان ها رو به پایان است و شرایط جوی نامناسب و نیروهای شیطانی به تدریج امنیت بشر را بر روی روی کره زمین تهدید می کنند.
فیلم سینمایی «پناه بگیر» ماجرای خانواده شادی را به تصویر می کشد که در حومه ایالت «اوهایو»؛ جایی که آسمان های وسیع با افق های بزرگ دارد، زندگی می کنند.
مایک شانون با بازی بسیار خوب خود به عنوان شخصی به نام «کورتیس لافورش» ایفای نقش می کند. لافورش شوهری قابل اعتماد و پدری مهربان است که شغل خوبی در یک شرکت ساختمان سازی دارد.
کورتیس تمام امکاناتی را که برای شاد زندگی کردن می خواهد، در اختیار دارد و از این بابت همیشه یک نوعی ترس به همراه دارد که مبادا روزی آن ها را از دست دهد.
اما سرانجام این ترس دائمی در یک شب و به شکل یک کابوس به سراغ او می آید. او در خواب می بیند که منزلش توسط طوفانی عظیم ویران می شود.
جسیکا چستین نیز در فیلم سینمایی «پناه بگیر» نقش همسر کورتیس به نام «سامانتا» را بازی می کند و توا استوارت (هانا) نیز به عنوان دختر مهربان و ناشنوای این خانواده ایفای نقش می کند که صاحب یک سگ است و او را بهترین دوست خود می داند.
جف نیکلز به عنوان کارگردان نیز به طرز ماهرانه ای با قرار دادن مکان فیلمبرداری در جایی که احتمال آمدن طوفان های عظیم در آنجا زیاد است، با به وجود آوردن مناظر قبل از طوفان مانند توده ابرهای سیاه بزرگ و بارش دائمی باران و خلق چند تصویر تکان دهنده در ابتدای فیلم این حس را به تماشاگر القا می کند که هر لحظه امکان دارد منزل و شخصیت های فیلم بر اثر یک طوفان مهیب از بین بروند.
پس از دیدن کابوس طوفان، تفکر از بین رفتن دنیا در ذهن کورتیس تا حدی افزایش می یابد که او این تفکر خود را با دوست و همکارش به نام «دوارت» (شیا ویگام) در میان می گذارد و این موضوع به تدریج در جامعه کوچکی که آن ها در آن زندگی می کنند گسترش پیدا می کند.
جف نیکلز و ماسکل شانون پیش از این نیز در سال ۲۰۰۷ میلادی در فیلم سینمایی «داستان های تفنگ ساچمه ای» (Shotgun Stories) با یکدیگر همکاری خوبی داشتند و ما این همکاری خوب را که البته با پیشرفت هایی هم روبرو شده است را در فیلم سینمایی «پناه بگیر» نیز می بینیم.
جسیکا چستین نیز همانند فیلم پیشین خود به نام «درخت زندگی» (Tree of Life) توانسته نقش مادری جوان و مهربان را به خوبی بازی کند.
کورتیس پس از دیدن کابوس و در میان گذاشتن او با سایر همکاران خود به سراغ مادر خود (کتی بیکر) می رود تا متوجه شود که خواب او چه مقدار امکان دارد که روزی به واقعیت تبدیل شود و درصد از بین رفتن او و خانواده اش چقدر است.
پس از اینکه با مادر خود صحبت می کند تفکر او پیرامون از بین رفتن زمین بیش از حد بالا می گیرد، به طوری که از بانک پولی را به وام می گیرد و پناه گاهی را در حیاط پشتی منزلش می سازد تا هنگام طوفان خودش و خانواده اش به داخل آن بروند و از نابودی جان سالم به در ببرند.
اما این کارهای دیوانه وار و جنون آمیز کورتیس نه تنها مورد تایید خانواده و دوستانش قرار نمی گیرد، بلکه آن ها به تدریج نگران حال او می شوند و این موضوع موجب می شود تا اطرافیانش به تدریج او را یک بیمار روانی بنامند.
اما سرانجام طوفان می آید و لحظه برخورد کورتیس با طوفان آغاز می شود . سامانتا پس از صحبت کردن با کورتیس به او نشان می دهد که باید با بیرون رفتن از پناه گاه با طوفانی که آن ها را در معرض خطر قرار داده است به تنهایی بجنگد.
نیکلز فیلم سینمایی «پناه بگیر» را با نمایش تصاویر غافلگیر کننده به پایان نمی رساند، بلکه او با نماهایی کوتاه منشاء برزو تفکر آمدن طوفان و گونگی جنگیدن با آن را در ذهن کورتیس به تصویر می کشد که این نوع پایان بخشیدن فیلم نشان دهنده حرفه ای بودن جف نیکلز است.
مایکل شانون با ایفای نقش در فیلم های سینمایی «داستان های تفنگ ساچمه ای»، «گیر» (Bug) به کارگردانی ویلیام فریدکین، «جاده انقلابی» (Revolutionary Road) به کارگردانی سم مندس و «پسرم، پسرم، چه کار کرده ای» (My Son, My Son, What Have Ye Done) به کارگردانی ورنر هرتسوگ نشان داده است که چگونه کارگردان اثر را تحت تاثیر بازی خوب خود قرار می دهد.
بازی او فوق العاده است و اگر بخواهم جایزه ای را برای فیلم سینمایی «پناه بگیر» پیشنهاد کنم، بی شک جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد برای مایکل شانون است.
فیلم سینمایی «پناه بگیر» که پیش از این جایزه بهترین فیلم «هفته منتقدان» (Critics Week) شصت و یکمین دوره جشنواره فیلم کن و جایزه بزرگ بهترین فیلم (Grand Prize) جشنواره آمریکایی دوویل را به خود اختصاص داده است، چندی پیش موفق به دریافت جایزه چشم طلایی بهترین فیلم هفتمین دوره جشنواره بین المللی فیلم زوریخ شد.
منبع: سینمای ایران
این منتقد ۶۷ ساله در سایت اختصاصی خود فیلم سینمایی «پناه بگیر» را اینگونه نقد کرده است:
در این فیلم سینمایی به نظر می رسد که روزهای خوب انسان ها رو به پایان است و شرایط جوی نامناسب و نیروهای شیطانی به تدریج امنیت بشر را بر روی روی کره زمین تهدید می کنند.
فیلم سینمایی «پناه بگیر» ماجرای خانواده شادی را به تصویر می کشد که در حومه ایالت «اوهایو»؛ جایی که آسمان های وسیع با افق های بزرگ دارد، زندگی می کنند.
مایک شانون با بازی بسیار خوب خود به عنوان شخصی به نام «کورتیس لافورش» ایفای نقش می کند. لافورش شوهری قابل اعتماد و پدری مهربان است که شغل خوبی در یک شرکت ساختمان سازی دارد.
کورتیس تمام امکاناتی را که برای شاد زندگی کردن می خواهد، در اختیار دارد و از این بابت همیشه یک نوعی ترس به همراه دارد که مبادا روزی آن ها را از دست دهد.
جسیکا چستین نیز در فیلم سینمایی «پناه بگیر» نقش همسر کورتیس به نام «سامانتا» را بازی می کند و توا استوارت (هانا) نیز به عنوان دختر مهربان و ناشنوای این خانواده ایفای نقش می کند که صاحب یک سگ است و او را بهترین دوست خود می داند.
جف نیکلز به عنوان کارگردان نیز به طرز ماهرانه ای با قرار دادن مکان فیلمبرداری در جایی که احتمال آمدن طوفان های عظیم در آنجا زیاد است، با به وجود آوردن مناظر قبل از طوفان مانند توده ابرهای سیاه بزرگ و بارش دائمی باران و خلق چند تصویر تکان دهنده در ابتدای فیلم این حس را به تماشاگر القا می کند که هر لحظه امکان دارد منزل و شخصیت های فیلم بر اثر یک طوفان مهیب از بین بروند.
پس از دیدن کابوس طوفان، تفکر از بین رفتن دنیا در ذهن کورتیس تا حدی افزایش می یابد که او این تفکر خود را با دوست و همکارش به نام «دوارت» (شیا ویگام) در میان می گذارد و این موضوع به تدریج در جامعه کوچکی که آن ها در آن زندگی می کنند گسترش پیدا می کند.
جف نیکلز و ماسکل شانون پیش از این نیز در سال ۲۰۰۷ میلادی در فیلم سینمایی «داستان های تفنگ ساچمه ای» (Shotgun Stories) با یکدیگر همکاری خوبی داشتند و ما این همکاری خوب را که البته با پیشرفت هایی هم روبرو شده است را در فیلم سینمایی «پناه بگیر» نیز می بینیم.
جسیکا چستین نیز همانند فیلم پیشین خود به نام «درخت زندگی» (Tree of Life) توانسته نقش مادری جوان و مهربان را به خوبی بازی کند.
پس از اینکه با مادر خود صحبت می کند تفکر او پیرامون از بین رفتن زمین بیش از حد بالا می گیرد، به طوری که از بانک پولی را به وام می گیرد و پناه گاهی را در حیاط پشتی منزلش می سازد تا هنگام طوفان خودش و خانواده اش به داخل آن بروند و از نابودی جان سالم به در ببرند.
اما این کارهای دیوانه وار و جنون آمیز کورتیس نه تنها مورد تایید خانواده و دوستانش قرار نمی گیرد، بلکه آن ها به تدریج نگران حال او می شوند و این موضوع موجب می شود تا اطرافیانش به تدریج او را یک بیمار روانی بنامند.
اما سرانجام طوفان می آید و لحظه برخورد کورتیس با طوفان آغاز می شود . سامانتا پس از صحبت کردن با کورتیس به او نشان می دهد که باید با بیرون رفتن از پناه گاه با طوفانی که آن ها را در معرض خطر قرار داده است به تنهایی بجنگد.
نیکلز فیلم سینمایی «پناه بگیر» را با نمایش تصاویر غافلگیر کننده به پایان نمی رساند، بلکه او با نماهایی کوتاه منشاء برزو تفکر آمدن طوفان و گونگی جنگیدن با آن را در ذهن کورتیس به تصویر می کشد که این نوع پایان بخشیدن فیلم نشان دهنده حرفه ای بودن جف نیکلز است.
مایکل شانون با ایفای نقش در فیلم های سینمایی «داستان های تفنگ ساچمه ای»، «گیر» (Bug) به کارگردانی ویلیام فریدکین، «جاده انقلابی» (Revolutionary Road) به کارگردانی سم مندس و «پسرم، پسرم، چه کار کرده ای» (My Son, My Son, What Have Ye Done) به کارگردانی ورنر هرتسوگ نشان داده است که چگونه کارگردان اثر را تحت تاثیر بازی خوب خود قرار می دهد.
بازی او فوق العاده است و اگر بخواهم جایزه ای را برای فیلم سینمایی «پناه بگیر» پیشنهاد کنم، بی شک جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد برای مایکل شانون است.
فیلم سینمایی «پناه بگیر» که پیش از این جایزه بهترین فیلم «هفته منتقدان» (Critics Week) شصت و یکمین دوره جشنواره فیلم کن و جایزه بزرگ بهترین فیلم (Grand Prize) جشنواره آمریکایی دوویل را به خود اختصاص داده است، چندی پیش موفق به دریافت جایزه چشم طلایی بهترین فیلم هفتمین دوره جشنواره بین المللی فیلم زوریخ شد.
منبع: سینمای ایران
باز نشر: مجله اینترنتی Bartarinha.ir
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر