چه کار کنیم کودک در مطب دکتر جیغ نزند؟

برترین ها: بدون شك هیچ كودكی با علاقه پا در اتاق معاینه پزشك نمی‌گذارد اما برخی كودكان وقتی صحبت از رفتن نزد پزشك به میان می‌آید از ترس قالب تهی می‌كنند. البته این زیاد هم تعجب‌آور نیست با توجه به اینكه بیشتر بچه‌ها تا 2 سالگی بیش از 20 تزریق انجام می‌دهند، این حالت طبیعی است. از سوی دیگر بچه‌ها دوست ندارند توسط كسی جز افراد خانواده و كسانی كه آنها را می‌شناسند مورد تماس فیزیكی قرار بگیرند، چه برسد به اینكه قرار باشد پزشك به آنها آمپول تزریق كند. ترس كودكان چه به‌دلیل جدایی از والدین باشد، چه درد و چه رفتار پزشك، باید پدر و مادر به رفع دلیل ترس بپردازند. حتما راهی برای راضی كردن بچه‌ها وجود دارد، بد نیست راه‌های پیشنهادی ما را امتحان كنید. بدون شك یكی از آنها در مورد فرزند شما كارساز خواهد بود.




این روزها كه پدر و مادرها مدام درگیر كار هستند، وظیفه نگهداری از بچه‌ها اگر به‌عهده مهدكودك‌ها نباشد، دست‌كم پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها باید این مسئولیت بزرگ را برعهده داشته باشند. بنابراین وقتی هم كه بیمار می‌شوند، آنها هستند كه بچه‌ها را نزد پزشك می‌برند. توصیه روانشناسان این است كه برای بردن كودك نزد پزشك والدین خودشان وقت بگذارند. اگر كودك مشاهده كند كه پدر و مادر در یك مكان جدید با آنها هستند و راحت برخورد می‌كنند و به پزشك اعتماد دارند، كودك هم احساس امنیت بیشتری پیدا می‌كند.



از جمله‌هایی مانند اینكه «نترس»، «واكسن كه ترس نداره»، «گریه نكن» هرگز استفاده نكنید، زیرا انجام این كار تنها اعتبار شما را نزد كودكتان كم می‌كند. روانشناسان می‌گویند به جای این جمله‌ها به او بگویید كه می‌دانید این تجربه ناخوشایند است اما این كار خیلی زود تمام خواهد شد و شما با هم از پس آن برمی‌آیید. او را مطمئن كنید در تمام مدت كنار او خواهید ماند. درباره پزشك و محل كارش با فرزندتان صحبت كنید. درباره اینكه آنها چه كتاب‌ها و اسباب‌بازی‌های جدیدی ممكن است داشته باشند، با كودك حرف بزنید. یك نصیحت كوچولو: بسیاری از كودكان از پزشك به دلیل تزریق آمپول می‌ترسند. هیچ وقت به كودك خود قول ندهید كه پزشك برای او آمپول تجویز نخواهد كرد. به جای آن توضیح دهید كه در هر بار معاینه لازم نیست نگران تزریق آمپول باشد.




به كودكتان كمك كنید بداند وقتی نزد متخصص اطفال می‌رود چه انتظاری باید داشته باشد. خرید یك اسباب‌بازی حاوی لوازم پزشكی و یك روپوش سفید برای معاینه به او آمادگی لازم برای مواجهه با این وضعیت را می‌دهد. به او نشان دهید پزشك چگونه ممكن است دهان او را معاینه كند، ضربان قلبش را بشنود یا فشار خونش را بگیرد. می‌توانید از ترازوی خانه برای وزن كردن او استفاده كنید تا متوجه شود پزشك ممكن است این كار را هم انجام دهد. شما می‌توانید كتاب‌های كودكی را كه در آنها نشان می‌دهد، چطور بچه‌ها نزد پزشك می‌روند برای كودكان بخوانید. حتی می‌توانید با سی‌دی‌ها و دی‌وی‌دی‌هایی آمادگی لازم را برای ملاقات با پزشك ایجاد كنید.



نشستن روی یك صندلی بزرگ و دور از والدین بودن، كودك را مضطرب می‌كند. در نظر بگیرید او روی پای شما نشسته است. در این حالت بدون شك او احساس امنیت بیشتری می‌كند. به این ترتیب او به این باور می‌رسد وقتی در آغوش شماست، شما در حال مراقبت از او هستید و اتفاق بدی برایش نمی‌افتد. در این حالت كودك احساس نمی‌كند كسی كه او را معاینه می‌كنند در حال كنترل اوست. به كودك خود كمك كنید قدرت انتخاب داشته باشد. مانند اینكه دوست دارد اول كدام گوشش معاینه شود. در چه حالتی ترجیح می‌دهد پزشك قفسه سینه، چشم‌ها و شكم او را معاینه كند یا اگر دوست دارد می‌تواند هنگام معاینه دست شما را بگیرد. بچه‌ها احساسات و علائم شما را می‌فهمند و با آن احساس راحتی بیشتری می‌كنند. اگر شما احساس راحتی كنید، كودك شما نیز این احساس را تجربه خواهد كرد.



پستانك یا پتو می‌تواند كودك را آرام كند اما یك حیوان اسباب‌بازی یا عروسك مورد علاقه می‌تواند زمان بیشتری را برای معاینه پزشك فراهم كند. فرزند شما خواهد دید كه هیچ‌چیز بدی اتفاق نمی‌افتد و همین باعث می‌شود حالش خوب شود. اگر فرزندتان خواهر یا برادر بزرگ‌تری دارد كه از پزشك نمی‌ترسد از فرزندتان بخواهید هر چیز مبهمی كه در ذهنش درباره معاینه اول پزشك دارد از خواهر و برادرش بپرسد. دیدن برادر و خواهری كه پیش از آنها به پزشك رفته و مشكلی نداشته‌اند از ترس آنها كاسته و شجاعت بیشتری به آنها می‌دهد.



هرطوری بعد از ملاقات با دكتر با او رفتار كنید، می‌تواند تجربه‌ای لذت‌بخش برای او در آینده ایجاد ‌كند. وقتی كه مطب پزشك را ترك می‌كنید با در آغوش گرفتن و بوسیدن كودك خود و با بیان این جمله كه « كارت عالی بود، نمی‌تونم صبر كنم تا به مامان‌بزرگ و بابا بگم كه چقدر شجاع بودی » او را ستایش كنید. حتی می‌توانید بعد از ملاقات با پزشك او را به دیدن یك فیلم ببرید یا اگر حالش بود با هم به پارك بروید. فقط حواستان باشد، برای داشتن رفتار خوب برایش شرط نگذارید چون اگر او نتواند ترس و اضطرابش را كنترل كند، بعدا احساس بدی پیدا خواهد كرد. همچنین به هر چیز خوشایندی كه در طول معاینه دكتر اتفاق می‌افتد، اشاره كنید و تكرار كنید كه چقدر از كاری كه در اتاق معاینه پزشك انجام داده به او افتخار می‌كنید.



هنگام انتخاب متخصص اطفال، شخصیت همان‌قدر مهم است كه دانش و تخصص. بعضی از بچه‌ها با دیدن هر پزشكی دچار ترس می‌شوند. اگر كودك شما بدون آنكه تجربه‌ای در مورد معاینه پزشك داشته باشد از دكتر رفتن می‌ترسد، از او علت را جویا شوید و از والدینی كه مشكل مشابه دارند، سؤال كنید. اگر ترس كودك از یك پزشك خاص است، بهتر است پزشك فرزندتان را عوض كنید و از توصیه‌های قابل اعتماد والدین دیگر استفاده كنید.



نشستن طولانی‌مدت در اتاق انتظار و شنیدن گریه بچه‌های دیگر ممكن است، ترس كودك شما را تشدید كند. قبل از رفتن به مطب مطمئن شوید وقت ملاقات تنظیم شده و مجبور نیستید مدت زیادی منتظر بمانید. نكته دیگر اینكه هیچ وقت و در هیچ شرایطی از نام پزشك به‌عنوان تنبیه و برای ترساندن كودكان استفاده نكنید.




یكی از عوامل ترس كودك، شیوه رفتار و روش برقراری ارتباط پزشك با كودك است. معمولا پزشكان عادت دارند، طبق روال همیشگی خود، كودك را سریع و تند معاینه كنند در حالی كه پزشكان لایق و كاردان، با صبر و حوصله خود و دادن شیرینی یا برچسب عروسكی به كودكان و حتی صحبت و گفت‌وگویی ساده و محبت‌آمیز درباره مسائل مورد علاقه كودك، درصدد كسب اعتماد او برمی‌آیند.
كارهایی كه پزشك می‌تواند انجام دهد، عبارتند از:

• هدف از معاینه را برای كودك توضیح دهد.

• طوری درباره كودك و نوع بیماری‌اش صحبت كند كه او مشكل خود را ناشی از اشتباه و كوتاهی كه احتمالا انجام داده، نداند.

• به كودك احترام بگذارد.

• مشكلات كودك را به مرور و با حوصله حل كند.

• برای ایجاد صمیمت و راحتی، اجازه دهد با برخی از وسایل پزشكی كه خطرناك نیستند برای مدت كوتاهی بازی كند.