آیا کودکان ما نیاز به تلفن همراه دارند؟

برترین ها: دسترسی كودكان به تلفن همراه این روزها والدین را با چالشی جدید رو‌به‌رو كرده؛ از چه زمانی و با چه شرایطی باید آن را داشته باشند!




در جامعه‌ای زندگی می‌كنیم كه مملو از ابزارهای ارتباطی است. صرف‌نظر از خوب و بد بودن گستردگی ارتباطات، این وسایل در سنین پایین هم استفاده زیادی دارند كه از جمله آنها می‌توان به تلفن همراه اشاره كرد. اصل مهم در این میان میزان نیاز كودكان به این ابزار است؛ اینكه واقعا به چنین وسیله‌ای نیاز دارند یا تنها می‌خواهند به‌عنوان یك كالای لوكس از آن استفاده ‌كنند یا اینكه والدین تنها به بهانه لوكس بودن و گرفتن تایید از جامعه برای كودك تلفن همراه تهیه كنند و فكر كنند كه فقط برای تماس‌های تلفنی از آن استفاده می‌كند، كافی نیست. مهم‌ترین نكته این است كه والدین باید درباره نحوه استفاده از این ابزار به كودك آگاهی دهند. پدر و مادر باید برای كودك توضیح دهند این وسیله ارتباطی در كنار تمام مزایایی كه دارد می‌تواند به‌عنوان یك وسیله آسیب‌زا نیز استفاده شود. شناخت در مورد این وسیله، بهداشت روانی كودك را حفظ می‌كند. به‌طور طبیعی بهترین زمان برای در دسترس قرار دادن تلفن همراه برای بچه‌ها شروع سن بلوغ و بعد از آن است. هر چند دوستی و ارتباط بین پدر و مادر است كه تعیین می‌كند كودك در چه سنی می‌تواند ابزاری مانند تلفن همراه را استفاده كند اما به‌طور معمول این وسیله در سن بلوغ می‌تواند به‌عنوان وسیله‌ای كه همیشه در دسترس نیست استفاده شود. بهتر است والدین قبل از این سن به خواسته بچه‌ها برای داشتن موبایل تن ندهند و زمانی این وسیله برای كودك خریداری شود كه برای او كارایی داشته باشد.



بسیاری از شما تلفن همراه را یك وسیله كنترل‌كننده فرزندتان می‌دانید؛ وسیله‌ای كه به شما اجازه می‌دهد در هر موقعیت و هر زمانی از حال كودكتان باخبر شوید. با وجود این نباید موبایل به شكل دائمی در اختیار كودكان قرار گیرد. به‌عنوان مثال، زمانی كه كودك به یك جشن تولد دعوت می‌شود بهتر است از او بخواهید تلفن همراهش را روشن نگه دارد تا با او در ارتباط باشید و توضیح دهید این در ارتباط بودن به آنها كمك می‌كند تا اگر مشكلی پیش آمد بتوانند با شما در ارتباط باشند. نكته مهم این است كنترل‌ها به‌صورت گام‌به‌گام انجام شوند. در مواردی نیاز به كنترل نامحسوس در خود خانه وجود دارد و اگر نشانه‌ای از ناهنجاری در استفاده از این وسیله مشاهده كردید، حق دارید آن را جدی بگیرید و با چك كردن تلفن همراه نوجوان یا حتی در موارد جدی‌تر گرفتن پرینت تلفن او كنترل بیشتری را اعمال كنید. بدون شك به یك نوجوان نمی‌توان گفت، تنها خارج از محیط خانه حق دارد از این وسیله استفاده كند و در خانه باید آن را خاموش كند اما این محدودیت را می‌توان در مورد كودكان دبستانی اعلام كرد و به آنها گفت تنها برای از بین بردن نگرانی‌های خانواده برایشان تلفن همراه خریده شده و زمانی كه آنها كنار والدین‌شان هستند نمی‌توانند از آن استفاده كنند.



بچه‌ها به‌ویژه در شروع دوران بلوغ با توجه به تغییر نگرش، شناخت جنس مخالف و البته شیطنت‌های دوران نوجوانی با در اختیار داشتن تلفن همراه، باید بدانند كه این وسیله از چه جنبه‌هایی كارایی دارد و از چه جنبه‌هایی تخریبی است. وقتی تلفن همراه خریده می‌شود و اطلاعات لازم در مورد آن داده نمی‌شود، كودك در جهل خود باقی می‌ماند. گاهی اوقات او برای گرفتن اطلاعات به گروه‌های همسن خود از جمله همكلاسی، همسایه و حتی فامیل رجوع می‌كند و طبیعی است كه اطلاعات ناقصی دریافت كند. اصل مهم این است كه اطلاعات در مورد تلفن همراه به‌صورت كلی و كامل و البته با توجه به تمام جوانب مثبت و منفی به كودك داده شود. به این ترتیب با دریافت هر نوع فایل یا حتی پیام كوتاهی كودك خود را آنقدر با شما نزدیك می‌داند كه آن را با شما در میان می‌گذارد. بعضی وقت‌ها شما پدر و مادر تلفن همراه را به كودك می‌دهید و می‌دانید اگر بخواهید اطلاعات كامل را به او دهید، احتمال دارد دچار مشكل شوید، بنابراین كارایی آن را به فرزندتان یاد نمی‌دهید. درحالی‌كه این، ندادن اطلاعات است كه شما را به‌عنوان پدر و مادر دچار مشكل می‌كند، چون از طریق دیگری این آگاهی را به دست می‌آورد. مثال چنین شرایطی را در مورد رانندگی می‌توان به كار برد. می‌توانید به دختر و پسر بالغتان بگویید، سوار ماشین شود و به او رانندگی را یاد دهید اما اگر خطرات را به او توضیح ندهید، او نمی‌داند اگر تصادف كرد چه عواقبی انتظارش را می‌كشد. بنابراین دانستن عواقب یك ابزار در واقع كنترل‌كننده آن ابزار است چه برای بزرگسالان و چه برای كوچك‌ترها.




این سؤال بیشتر والدین است. آنها دقیقا نمی‌دانند سن مناسب برای در اختیار قرار دادن موبایل برای بچه‌ها چه زمانی است. در یك نظرسنجی كه سایت parenting آن را انجام داد، درباره این موضوع از والدین پرسیده شد. در مورد والدینی كه ۲ پسر نوجوان داشتند، نتیجه چندان دور از ذهن نبود چون از سویی وجود ۲ فرزند پسر راه را برای داشتن تلفن همراه ساده‌تر می‌كند و از سوی دیگر تحقیقات نشان داده پسرها نسبت به دخترها بیشتر و بهتر از تلفن همراه استفاده می‌كنند و به آشنایی با تمام امكانات تلفن همراه علاقه بیشتری دارند. حدود ۴۰ درصد از ۵۱۹ والدین اذعان كردند این وسیله را بین ۱۳ تا ۱۵سالگی در اختیار فرزندشان قرار می‌دهند. ۳۲‌درصد هم در۱۰ تا ۱۲ سالگی برای او موبایل می‌خرند و تنها ۱۰ درصد خرید این وسیله را به بعد از ۱۶ سالگی واگذار كردند.۱۰ درصد هم نخستین موبایل را در ۷ تا ۹ سالگی به كودكشان می‌دهند. در میان این والدین تنها ۵/۷درصد از آنها هیچ برنامه‌ای برای خرید تلفن همراه برای فرزندشان نداشتند. نمودار زیر به‌طور دقیق این نظرسنجی را نشان می‌دهد.



در صورتی كه برای خرید تلفن همراه تمایل دارید، باید بدانید در تهیه این وسیله ارتباطی باید نكات زیادی را رعایت كنید.

سیم كارت: نخستین چیزی كه باید به آن توجه كنید، سیم كارت است. سیم كارت‌های دائمی كه برایشان قبض صادر می‌شود برای نوجوان مناسب‌تر از سیم كارت‌هایی هستند كه با كارت شارژ اعتبارشان تعیین می‌شود.به كمك قبضی كه همیشه به خانه فرستاده می‌شود، كنترل محدوده صحبت فرزندان آسان‌تر است. از آنجا كه این كنترل به شكلی نامحسوس صورت می‌گیرد، صدمه‌ای به نوجوان و حریم خصوصی‌اش وارد نمی‌كند.

مدل گوشی: وقتی به تلفن همراه به‌عنوان یك وسیله نگاه شود، دیگر دلیلی ندارد هزینه گزافی برایش پرداخته شود. یك گوشی ساده با قیمتی متعارف برای نوجوانان مناسب‌تر است، زیرا نوجوانان با مقایسه خود با دوستان‌شان از این گوشی‌ها به‌عنوان حربه‌ای برای برتری‌جویی استفاده می‌كنند. آنها با داشتن جدیدترین گوشی تلفن همراه می‌خواهند احساس حقارت را در طرف مقابل‌شان تقویت كنند و وقتی امكانی فراهم شد كه آنها این حس را به همسالان‌شان تزریق كنند، با آمدن یك گوشی تازه، همكلاسی كه از او جلو زده همین حس را به او القا می‌كند. باید توجه داشته باشید موبایلی برای فرزندتان انتخاب نكنید كه سیستم قفل رمز دار در آن فعال شود. می‌توانید سیستم GPRS گوشی را فعال كنید تا بتوانید به راحتی از مكان فرزندتان خود باخبر شوید. موبایل فرزندتان باید یك گوشی ساده و ابتدایی و ارزان قیمت باشد؛ گوشی‌‌ای كه نه بلوتوث دارد، نه دوربین و نه هیچ امكان خطرساز دیگری اما در مورد نوجوان نمی‌توان تمام این امكانات را حذف كرد.



اگر به هر دلیلی تصمیم به خرید تلفن همراه برای فرزندتان دارید باید قوانینی را در مورد استفاده از آن بین خودتان وضع كنید. این قوانین به كودكان كمك می‌كند سلامت جسمی و روانی‌شان حفظ شود.

۱. از كودك بخواهید به جای تلفن كردن از پیام كوتاه استفاده كند. به او توضیح دهید زمانی كه از تلفن همراه برای تماس با دیگران استفاده می‌كند امواج رادیویی در نزدیكی سرش فرستاده می‌شود كه این ممكن است باعث ایجاد مشكلاتی شود.

۲. شماره‌های مشخصی را كه می‌شناسید، تعیین كنید تا اجازه تماس گرفتن با آنها را داشته باشد.

۳. ساعاتی را مشخص كنید كه در آن اجازه استفاده از تلفن را ندارد.

۴. با فرزندتان قرار بگذارید كه در مدرسه از این وسیله استفاده نكند.

۵. برای او توضیح دهید هر موضوعی كه برایش پیامك می‌شود لزوما حقیقت ندارد.

۶. تمام امكانات گوشی فرزندتان را هم خودتان و هم فرزندتان به‌خوبی بیاموزید.

۷. از مطالب داخل گوشی اطلاع داشته باشید و با او قرار بگذارید یك روز در هفته پیامك‌هایش را با هم بخوانید و درباره آنها بحث كنید.

۸. به او تاكید كنید اطلاعات شخصی خود و خانواده را با پیامك به دیگران انتقال ندهد.

۹. به او بیاموزید آداب معاشرت و رفتار در دنیای واقعی در مورد تلفن همراه هم باید به كار رود؛ آدابی مانند استفاده نكردن از مطالب مبتذل، ركیك و طنزهای تخریبی.

۱۰. به او یاد دهید این وسیله قرار نیست جای ارتباطات واقعی او را بگیرد و در مورد مزایای دوستی‌های واقعی با او صحبت كنید.

۱۱. شماره‌ تلفن‌های ضروری را به او یاد دهید تا در مواقع اضطراری بتواند از آنها استفاده كند.

۱۲. به او بگویید در زمان شام خوردن، مهمانی‌های رسمی و كلاس درس باید تلفن همراهش را خاموش كند یا بی‌پاسخ بگذارد. باید به او توضیح دهید در یك مجلس رسمی نباید زنگ تلفن همراهش را روی صدای بلند تنظیم كند.

۱۳. به او آموزش دهید موبایلش تمام زندگی‌اش نیست. می‌تواند با آن آهنگ گوش كند اما نه همیشه و نه همه جا. می‌تواند با آن بازی كند اما نه تمامی روز. ‌او باید بداند داشتن موبایل نمی‌تواند او را از محیط خارج تمام و كمال جدا كند.