راه های کنار آمدن کودکان با دارو
مــن دوا نمي‌خــورم!
واي خدا! بازم بايد دوا بخورم. خيلي بدمزه است. خيلي تلخه. تازه قرصا رو هم بلد نيستم قورت بدم! مامان جون يه كاري بكن!
- وقتي من دارو نمي‌خورم نبايد با من بجنگي! اينطوري بدتر سر لج مي‌افتم و دارو رو تف مي‌كنم! بهتره چند دقيقه صبر كني و بعدش دوباره بياي تا به من دارو بدي.
- ميشه به خانوم دكتر بگي شربتي كه مزش بهتره واسم بنويسه؟
- تازه اگه خانوم دكتر اجازه بده ميتوني شربتمو با يه خوردني خوشمزه قاطي كني تا مزه‌اش اينقد بد نباشه.
- ماماني! اگه دوا رو بريزي تو شير بدي به من اصلا خوشم نمياد! اينجوري خوشمزه نميشه!
- اگه ميخواي يه دواي بدمزه به من بدي نبايد دروغي بگي خوشمزه‌س! واسه اينكه من فقط يه دفه اونو ميخورم. وقتي فهميدم چقد بدمزه‌س ديگه بهش لب نميزنم!
- ماماني! هيچ وقت نبايد به من دروغي بگي قرصا آب نبات يا شكلات يا اسمارتيزن. واسه اينكه وقتي خونه نيستي ميرم يه عالمه از اونا رو ميخورم!
- اگه ميخواي به من قطره بدي اونو همينجوري نچكون تو دهنم. بريزش تو يه قاشق خوشگلي كه من دوسش دارم، بعد بده به من چون اينجوري بيشتر دوست دارم.
- تازه ميتوني كپسول رو هم توي غذا مخفي كني و بدي من بخورم! اينجوري راحت‌تر ميتونم قورت بدم.
- راستي ماماني! بعضي از كپسولا رو هم ميشه باز كرد و تو آب ريختشون. اگه از خانوم دكتر بپرسي ميگه كدوم كپسولا!
- مامان جون! واسه من يه خوردني خوشمزه بيار بذارش پيشم تا بعد از اينكه دوامو خوردم فوري اون خوردني خوشمزه رو پشت سرش بخورم. اينطوري مزه بد دوا، زودي از دهنم ميره بيرون!
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر