برگی از تاریخ؛
آغاز دوره سیاه انقلاب فرهنگی چین +عکس
۴۷ سال پیش در روز ۱۸ اوت سال ۱۹۶۶ میلادی انقلاب فرهنگی چین با چراغ سبز مائوتسه تونگ ، رهبر حزب کمونیست آغاز می شود. انقلابی که نتایج فاجعه باری برای مردم چین داشت و حدود ۱۰۰ میلیون نفر از مردم قربانی آن می شوند.
سیاست جهش بزرگ مائوتسه تونگ نتایج تاسف باری به ویژه در بخش کشاورزی به بار آورده بود. فقط بین سال های ۱۹۵۹ تا ۱۹۶۱ میلادی که سال های قحطی در چین بودند ۳۰ میلیون نفر از گرسنگی جان خود را از دست می دهند.
مائو تصمیم به انتقاد از خود می گیرد و مقام ریاست جمهوری را ناگزیر در سال ۱۹۵۹ میلادی به لیو شائوچی یک رهبر میانه روتر واگذار می کند.
با این حال مقام ریاست جمهوری به مراتب کم اهمیت تر از رهبری حزب کمونیست بود که مائو برای خود حفظ می کند.
لیو شائوچی در حزب کمونیست محبوبیت داشت اما او مانند مائو تسه تونگ یک نظریه پرداز نبود و حریفش را دستکم گرفته بود.مائو اندک اندک زمینه را برای حذف رقبا آماده می کرد.او ماه ها به تبلیغات «ضد تجدیدنظر طلبی» دامن زد.
سرانجام با دستور مائو دانش آموزان ، دانشجویان و جوانان گارد سرخ که افکارشان تحت تاثیر قرار گرفته بود به هرچه که نماد دوره قدیم بود ، حمله ور می شوند.
آنها به تعقیب اعضای قدیمی جناح راست حزب کمونیست ، افراد تحصیل کرده ، پزشکان ، استادان دانشگاه و آموزگاران می پردازند.بسیاری از آنها به قتل رسیده یا به مزارع و بیابان های بایر فرستاده می شوند تا در آنجا از گرسنگی ، بیماری و بدرفتاری جان خود را از دست دهند.
لیو شائوچی دستگیر شده و به اتهام اینکه ایدئولوژی را فدای رونق اقتصادی کرده به زندان افتاده و در شرایط مشکوکی در زندان می میرد.
دنگ شیائوپینگ که پس از مرگ مائو رهبر چین می شود به نوبه خود زندانی می گردد.
بسیاری از اماکن تاریخی ، معابد قدیمی در جریان انقلاب فرهنگی که بیشتر به یک جنون همگانی جوانان و نوجوانان شبیه بود، تخریب می گردند.
افراط گرایی به اندازه ای می رسد که کودکان ۱۰ - ۱۲ ساله پدر و مادرشان را به تجدیدنظر طلبی متهم کرده و به دست گاردهای سرخ می سپردند.
سرانجام با تلاش های چوئن لای ، نخست وزیر چین که از شخصیت های بسیار معتبر حزب کمونیست و یار دیرینه مائو بود اندکی از شدت و حدت انقلاب فرهنگی کاسته می شود.
با اینکه از اوایل سال ۱۹۷۰ میلادی اندکی از شدت انقلاب فرهنگی کاسته می شود اما تا سال ۱۹۷۶ میلادی این انقلاب ادامه یافت و عوارض جبران ناپذیری برای مردم و کشور چین به بار آورد.
با چراغ سبز مائوتسه تونگ رهبر حزب کمونیست انقلاب فرهنگی چین آغاز شد.مائو برای از بین بردن رقبایش و کادرهای قدیمی و میانه رو حزب «تجدیدنظر طلبی» را بهانه کرده و گاردهای سرخ جوان ، دانش آموزان و دانشجویان را به جان اعضای حزب ، افراد تحصیلکرده و حتی مردم عادی انداخت.
نظر کاربران
همینه که میگن سیاست پدر مادر نداره
چه داستان آشنایی!!