جاده آپیان؛ اولین جاده رومی
از میان چیزهای بسیاری که رومیان به خاطر آن مشهور بودند، جاده ها، پلها و کانالها اهمیت زیادی دارند. آنها با هم شبکه حمل و نقل قابل توجهی را تشکیل میدادند که نقش مهمی در تسلط کامل روم بر حوزه مدیترانه داشتند.
آپیان در اصل یک جاده نظامی بود که برای انتقال سربازان به مناطق کوچکتر ساخته شده بود. جاده آپیان به طور متوسط ۶ متر عرض داشت و در وسط کمی محدب بود تا آب باران روی جاده جمع نشود و به نهرهای دو طرف جاده بریزد. پی جاده بلوکهای سنگی بزرگ بود که با ملات آهکی به هم چسبانده شده بودند. روی اینها هم سنگهای به هم بافته شدهای قرار داشتند که سطح تختی ایجاد کنند. این سنگها آنقدر نزدیک به هم جای گذاشته شده بودند که مورخ پروکوپیوس درباره آنها میگوید که به نظر میرسد سنگها باهم رشد کرده اند نه اینکه در کنار هم قرار داده شده اند. در کنار جاده چندین مونومان خیره کننده، مقبره و فرسخ شمار قرار دارد. هم چنین بسیاری از رویدادهای مهم نیز در کنار این جاده برگزار میشد.
پس از سقوط امپراتوری روم، جاده بی استفاده شد. حدود ۱۳۰۰ سال بعد در اواخر قرن هجدهم یک جاده آپیان جدید به موازات جاده قدیم ساخته شد. جاده قدیم در حال حاضر یک مقصد گردشگری است. پنج کیلومتر اول آن هنوز توسط اتومبیلها استفاده میشود، اما نسبت به آن زمان ترافیک سبک است.
ارسال نظر