طنز؛ ما که هیچ‌وقت مقصر نیستیم
ایرانی‌ها از لحاظ رانندگی به دو دسته تقسیم میشن: دسته اول اونایی هستن که بد رانندگی میکنن و دسته دوم افرادی که رانندگی نمیکنن. در واقع آخرین کسی که تمام قوانین رانندگی رو کامل رعایت می‌کرد در یک حادثه دلخراش رانندگی عمرشو داد به شما، چون.....
مهرشاد مرتضوى در ضمیمه طنز روزنامه قانون نوشت:
ایرانی‌ها از لحاظ رانندگی به دو دسته تقسیم میشن: دسته اول اونایی هستن که بد رانندگی میکنن و دسته دوم افرادی که رانندگی نمیکنن. در واقع آخرین کسی که تمام قوانین رانندگی رو کامل رعایت می‌کرد در یک حادثه دلخراش رانندگی عمرشو داد به شما، چون کامیونی که از روبه‌رو می‌اومد زیاد به اون قوانین اعتقاد نداشت! اما همین بد رانندگی کردن چندین مدل مختلف داره که اگه باهاشون آشنا نباشی، میزنن بهت. (دقت کن همیشه میزنن بهت، شما هیچ‌وقت مقصر نیستی!)
دسته اول اونایی هستن که تا درباره رانندگی حرف ميزنی، میگن: «ببین پسر جون، من سال ۴۶ گواهینامه گرفتم. این حرفا رو به من نگو!» و برای اثبات ادعاشون پا رو تا ته میذارن رو گاز و هرکی تو مسیرشون باشه از همون فحش‌های سال ۴۶ برای ادب کردنش استفاده میکنن. منتهي به‌دلیل کهولت سن پاشون خواب میره و همون فرمون به دیار باقی میشتابن.
دسته دوم هم سال ۴۶ گواهینامه گرفتن، ولی خیلی آدم‌های متواضعی هستن و اصراری به اثبات خودشون ندارن. بنابراین با سرعت همون سال ۴۶ رانندگی میکنن و دنده رو هم میذارن رو یک بمونه، چون حرف مرد یکیه. اینجوری میشه که دور موتور میرسه به هشت هزار و فنیِ ماشین پیاده میشه. تازه اگر اتفاقی برای ماشین نیفته و خودش هم بلایی سرش نیاد، پشت سرش ۲۰ کیلومتر ترافیک ایجاد میشه و ماشین‌های پشتی تلفات میدن.
گروه سوم از پیروان مهندس غرضی هستند و رانندگی رو هم مثل اقتصاد عرضی می‌بینن، نه طولی. در نتیجه کلا ماشین رو از خونه خارج میکنن که لایی بکشن، حالا در کنارش اگه رانندگی هم کردن چه بهتر. یعنی یه وقتایی می‌بینی طرف نیم متر هم جلو نرفته، فقط مثل این بازیای آتاری، هی ماشینشو میکشه لاین راست، دوباره میره تا لاین چپ و برميگرده.
نقطه مقابلش، اونایی هستن که فقط به حرکت طولی اعتقاد دارن. سرعت رو روی ۵۰ تنظیم میکنن و همیشه هم لاین مورد علاقه‌شون لاین سرعته. تو اتوبان هر چی پشت سرشون چراغ میدی و بوق می‌زنی توجهی نمیکنن، آخرش هم تا میای از راست سبقت بگیری، پلیس ظاهر میشه و ماشینتو میخوابونه و باید بدویی دنبال خلافی دادن و کارای ترخیص ماشین. وقتی هم ماشینو ترخیص می‌کنی، می‌بینی اون یارو هنوز به مقصد نرسیده، ولی همچنان خیلی پیگیر داره تو لاین سرعت میره!
با دار و دسته بوقی‌ها هم که آشنا هستین. این عزیزان هر چی میشه بوق میزنن. ترافیکه بوق میزنن، ترافیک نیست بوق میزنن، چراغ قرمزه بوق میزنن، سبزه بوق میزنن، میخواد سبز شه بوق میزنن، حتی هنوز ماشین‌شونو روشن هم نکردن یه بوق میزنن که تست کنن سالم باشه و یه وقت تو راه نمونن!
و دسته آخر اونایی هستن که معتقدن اصلا رانندگی مقوله جنسیتی‌ای نیست و آدمایی که درباره رانندگی خانم‌ها و رانندگی آقایون چیزی میگن خیلی چیپن. منتهي به سر چهارراه که میرسن، میگن: «عجب آدمیه‌ها! نباید اول اجازه بدی یه خانم رد شه؟!»
ایرانی‌ها از لحاظ رانندگی به دو دسته تقسیم میشن: دسته اول اونایی هستن که بد رانندگی میکنن و دسته دوم افرادی که رانندگی نمیکنن. در واقع آخرین کسی که تمام قوانین رانندگی رو کامل رعایت می‌کرد در یک حادثه دلخراش رانندگی عمرشو داد به شما، چون کامیونی که از روبه‌رو می‌اومد زیاد به اون قوانین اعتقاد نداشت! اما همین بد رانندگی کردن چندین مدل مختلف داره که اگه باهاشون آشنا نباشی، میزنن بهت. (دقت کن همیشه میزنن بهت، شما هیچ‌وقت مقصر نیستی!)
دسته اول اونایی هستن که تا درباره رانندگی حرف ميزنی، میگن: «ببین پسر جون، من سال ۴۶ گواهینامه گرفتم. این حرفا رو به من نگو!» و برای اثبات ادعاشون پا رو تا ته میذارن رو گاز و هرکی تو مسیرشون باشه از همون فحش‌های سال ۴۶ برای ادب کردنش استفاده میکنن. منتهي به‌دلیل کهولت سن پاشون خواب میره و همون فرمون به دیار باقی میشتابن.
دسته دوم هم سال ۴۶ گواهینامه گرفتن، ولی خیلی آدم‌های متواضعی هستن و اصراری به اثبات خودشون ندارن. بنابراین با سرعت همون سال ۴۶ رانندگی میکنن و دنده رو هم میذارن رو یک بمونه، چون حرف مرد یکیه. اینجوری میشه که دور موتور میرسه به هشت هزار و فنیِ ماشین پیاده میشه. تازه اگر اتفاقی برای ماشین نیفته و خودش هم بلایی سرش نیاد، پشت سرش ۲۰ کیلومتر ترافیک ایجاد میشه و ماشین‌های پشتی تلفات میدن.
گروه سوم از پیروان مهندس غرضی هستند و رانندگی رو هم مثل اقتصاد عرضی می‌بینن، نه طولی. در نتیجه کلا ماشین رو از خونه خارج میکنن که لایی بکشن، حالا در کنارش اگه رانندگی هم کردن چه بهتر. یعنی یه وقتایی می‌بینی طرف نیم متر هم جلو نرفته، فقط مثل این بازیای آتاری، هی ماشینشو میکشه لاین راست، دوباره میره تا لاین چپ و برميگرده.
نقطه مقابلش، اونایی هستن که فقط به حرکت طولی اعتقاد دارن. سرعت رو روی ۵۰ تنظیم میکنن و همیشه هم لاین مورد علاقه‌شون لاین سرعته. تو اتوبان هر چی پشت سرشون چراغ میدی و بوق می‌زنی توجهی نمیکنن، آخرش هم تا میای از راست سبقت بگیری، پلیس ظاهر میشه و ماشینتو میخوابونه و باید بدویی دنبال خلافی دادن و کارای ترخیص ماشین. وقتی هم ماشینو ترخیص می‌کنی، می‌بینی اون یارو هنوز به مقصد نرسیده، ولی همچنان خیلی پیگیر داره تو لاین سرعت میره!
با دار و دسته بوقی‌ها هم که آشنا هستین. این عزیزان هر چی میشه بوق میزنن. ترافیکه بوق میزنن، ترافیک نیست بوق میزنن، چراغ قرمزه بوق میزنن، سبزه بوق میزنن، میخواد سبز شه بوق میزنن، حتی هنوز ماشین‌شونو روشن هم نکردن یه بوق میزنن که تست کنن سالم باشه و یه وقت تو راه نمونن!
و دسته آخر اونایی هستن که معتقدن اصلا رانندگی مقوله جنسیتی‌ای نیست و آدمایی که درباره رانندگی خانم‌ها و رانندگی آقایون چیزی میگن خیلی چیپن. منتهي به سر چهارراه که میرسن، میگن: «عجب آدمیه‌ها! نباید اول اجازه بدی یه خانم رد شه؟!»
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر