طنز؛ برزیلیا میخونن با بلمرون ميرقصن با نی‌انبون!
جمهوری فدراتیو برزیل، بزرگ‌ترین و پرجمعیت‌ترین کشور آمریکای جنوبی است و پایتخت این کشور سائوپائولو نیست و برازیلیاست (سائوپائولو را بيخيال شويد!) و زبان رسمی این کشور پرتغالی است.
فریور خراباتی در ضمیمه طنز روزنامه قانون نوشت:
جمهوری فدراتیو برزیل، بزرگ‌ترین و پرجمعیت‌ترین کشور آمریکای جنوبی است و پایتخت این کشور سائوپائولو نیست و برازیلیاست (سائوپائولو را بيخيال شويد!) و زبان رسمی این کشور پرتغالی است. در طول تاریخ کمتر کشوری جرات حمله به برزیل را داشته حتی آرژانتین که همسایه این کشور است با حضور بزرگانی چون مارادونا، باتیستوتا و مِسی هرگز به برزیل حمله نکرده؛ زیرا آن‌ها روماریو، به‌به‌تو (که شبیهِ فحش است!)، روبرتو کارلوس، رونالدو، ریوالدو و رونالدینیو را داشتند و منطقی نیست که با چنین کشوری وارد جنگ شد. پِله یکی از بزرگ‌ترین ورزشکاران تاریخ و محبوب‌ترین چهره‌های این کشور است که پسرش با بدان نشسته و الان به جرم قاچاق مواد مخدر در زندان است و من اگر جای «پله» بودم اسم او را «مارو» می‌گذاشتم تا حالش را بگیرم.
برزیل البته مدت‌ها مستعمره پرتغال بود و تنها کشور قاره آمریکاست که مردمش به زبان پرتغالی صحبت میکنند اما بالاغیرتا شب‌ها به یکدیگر نمی‌گویند: «شبت پرتغالی هانی، بوچ بوچ!» مثل بچه آدم می‌گیرند و می‌خوابند. نام این کشور هم احتمالا برگرفته از نام «پائو برزیل» یک درخت مقدس در دوران باستان بوده است و انگار یک کشور اسم خودش را بگذارد «درخت خیار!»
رود آمازون و جنگل‌های آمازون هم در برزیل قرار دارند و همین الان که بنده در حال نوشتن هستم، تهیه‌کننده برنامه ماه‌عسل در جنگل‌های این کشور به‌دنبال سوژه و قربانی برنامه سال آینده خود می‌گردد تا یک نفر را که ۳۰ سال است در این جنگل‌ها گم شده، زحمت کشیده و پیدا کند.
مهم‌ترین صادرات برزیل را قهوه، سویا، آب پرتقال، فولاد، گوشت و بازیکن فوتبال دره‌پیت تشکیل می‌دهند. صادرات غیرنفتی این کشور با فروختن اشخاصی که به شغل شریف کفتربازی و مسافرکشی در این کشور مشغول هستند به عنوان فوتبالیست به تیم‌های پرسپولیس و استقلال و سایر تیم‌های لیگ برتر ایران و کشورهای عربی افزایش پیدا می‌کند. همچنین برزیل والیبالیست‌های خوبی هم دارد و اولین‌باری که هر تیمی با آن‌ها مسابقه می‌دهد، مربی تیم رقیب به بازیکنان خود می‌گوید: «این به‌به‌توها مگه فقط توی فوتبال خوب نبودن؟» موسیقی در برزیل حرف اول و آخر را می‌زند و مردم این کشور مدام لب آمازون که گل باران هم هست و هنوز خشک نشده با بلمرون می‌خوانند و با نی‌انبون می‌رقصند. مشهورترین نوع موسیقی این کشور «سامبا» نام دارد که در برخی کشورها در کنار متد رقص خردادیان، تدریس می‌شود و این بزرگ‌ترین تهدید برای سامباست.
بزریل تا سال ۱۹۶۴ شرایط سیاسی خوبی نداشت و فردی به نام برانکو آمد که بارها از پشت بلندگو داد زد: «من فاشیستم بچه‌ها!» و مردم هم بارها به او گفتند که فاشیست حرف خوبی نیست و پس از او بزرگان فاشیست دیگری مثل «وارگاش» و ونوو آمدند که راه او را ادامه دهند اما در نهایت این کشور از شر آن‌ها خلاص شد. در حال حاضر رییس‌جمهور این کشور «میشل تمر» نام دارد که در روزهای اول ریاست جمهوری بارها اشتباهی به‌جای اینکه به «برازیلیا» برود، به «سائوپائولو» رفت!
جمهوری فدراتیو برزیل، بزرگ‌ترین و پرجمعیت‌ترین کشور آمریکای جنوبی است و پایتخت این کشور سائوپائولو نیست و برازیلیاست (سائوپائولو را بيخيال شويد!) و زبان رسمی این کشور پرتغالی است. در طول تاریخ کمتر کشوری جرات حمله به برزیل را داشته حتی آرژانتین که همسایه این کشور است با حضور بزرگانی چون مارادونا، باتیستوتا و مِسی هرگز به برزیل حمله نکرده؛ زیرا آن‌ها روماریو، به‌به‌تو (که شبیهِ فحش است!)، روبرتو کارلوس، رونالدو، ریوالدو و رونالدینیو را داشتند و منطقی نیست که با چنین کشوری وارد جنگ شد. پِله یکی از بزرگ‌ترین ورزشکاران تاریخ و محبوب‌ترین چهره‌های این کشور است که پسرش با بدان نشسته و الان به جرم قاچاق مواد مخدر در زندان است و من اگر جای «پله» بودم اسم او را «مارو» می‌گذاشتم تا حالش را بگیرم.
برزیل البته مدت‌ها مستعمره پرتغال بود و تنها کشور قاره آمریکاست که مردمش به زبان پرتغالی صحبت میکنند اما بالاغیرتا شب‌ها به یکدیگر نمی‌گویند: «شبت پرتغالی هانی، بوچ بوچ!» مثل بچه آدم می‌گیرند و می‌خوابند. نام این کشور هم احتمالا برگرفته از نام «پائو برزیل» یک درخت مقدس در دوران باستان بوده است و انگار یک کشور اسم خودش را بگذارد «درخت خیار!»
رود آمازون و جنگل‌های آمازون هم در برزیل قرار دارند و همین الان که بنده در حال نوشتن هستم، تهیه‌کننده برنامه ماه‌عسل در جنگل‌های این کشور به‌دنبال سوژه و قربانی برنامه سال آینده خود می‌گردد تا یک نفر را که ۳۰ سال است در این جنگل‌ها گم شده، زحمت کشیده و پیدا کند.
مهم‌ترین صادرات برزیل را قهوه، سویا، آب پرتقال، فولاد، گوشت و بازیکن فوتبال دره‌پیت تشکیل می‌دهند. صادرات غیرنفتی این کشور با فروختن اشخاصی که به شغل شریف کفتربازی و مسافرکشی در این کشور مشغول هستند به عنوان فوتبالیست به تیم‌های پرسپولیس و استقلال و سایر تیم‌های لیگ برتر ایران و کشورهای عربی افزایش پیدا می‌کند. همچنین برزیل والیبالیست‌های خوبی هم دارد و اولین‌باری که هر تیمی با آن‌ها مسابقه می‌دهد، مربی تیم رقیب به بازیکنان خود می‌گوید: «این به‌به‌توها مگه فقط توی فوتبال خوب نبودن؟» موسیقی در برزیل حرف اول و آخر را می‌زند و مردم این کشور مدام لب آمازون که گل باران هم هست و هنوز خشک نشده با بلمرون می‌خوانند و با نی‌انبون می‌رقصند. مشهورترین نوع موسیقی این کشور «سامبا» نام دارد که در برخی کشورها در کنار متد رقص خردادیان، تدریس می‌شود و این بزرگ‌ترین تهدید برای سامباست.
بزریل تا سال ۱۹۶۴ شرایط سیاسی خوبی نداشت و فردی به نام برانکو آمد که بارها از پشت بلندگو داد زد: «من فاشیستم بچه‌ها!» و مردم هم بارها به او گفتند که فاشیست حرف خوبی نیست و پس از او بزرگان فاشیست دیگری مثل «وارگاش» و ونوو آمدند که راه او را ادامه دهند اما در نهایت این کشور از شر آن‌ها خلاص شد. در حال حاضر رییس‌جمهور این کشور «میشل تمر» نام دارد که در روزهای اول ریاست جمهوری بارها اشتباهی به‌جای اینکه به «برازیلیا» برود، به «سائوپائولو» رفت!
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
هرچی که تو ذهنت اومده ،آوردی رو کاغذ!
قبرزیلیا به ما بازیکن نمیندازن بلکه دلالای هموطن خودمون هستند که با باشگاه ها و مربی ها تبانی میکنند و آدم هایی رو میارن که وضعیت فوتبالیشون مضحک و شرم آوره. تقصیر از خود ماست واگه اینورو درستش نکنیم همیشه همین خواهد بود