۱۰ اسرار علمی حل نشده در سال ۲۰۱۷

وبسایت گجت نیوز - جمشید اللهویردی‌پور: دانشمندان گرچه پاسخ بسیاری از اسرار علمی را کشف کرده‌اند اما همچنان از توجیه بسیاری از اسرار حل نشده، عاجز هستند و با آنها دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند. در این مطلب شما را با جدید‌ترین رازهای بی‌پاسخ آشنا خواهیم کرد.


با پیشرفت تکنولوژی ما توانسته‌ایم بسیاری از اسرار جهان را کشف کنیم اما علی‌رغم این پیشرفت‌ها هنوز هم بعضی از رازهای این عالم بی‌پاسخ مانده‌اند و کسی قادر به توضیح این شگفتی‌های علمی نیست. هیچ چیز به‌اندازه‌ی کشف یک معمای علمی نمی‌تواند لذت‌بخش باشد و سر به‌‌مهر بودن این رازهای حل نشده، دلیل جذابیت آنها است. در ادامه با ما همراه شوید.

پیشران موتور الکترومغناطیسی (EM Drive)


دانشمندان ناسا در سال ۲۰۱۵ با آزمایش نمونه‌ی اولیه یک موتور جدید در مرکز فضایی جانسون، به این نتیجه رسیدند این موتور قادر به تولید نیروی پیشران است. نام این سیستم پیشران موتور الکترومغناطیسی (EmDrive) یا پیشران محفظه تشدید (resonant cavity thruster) است. این ایده براساس استفاده از محفظه تشدید است که میدان الکترومغناطیسی را در یک محفظه فلزی به دام انداخته و سرانجام باعث تبدیل نیروی محرکه به انرژی الکترومغناطیسی می‌شود. در هر صورت، چنین سیستمی قانون سوم حرکت نیوتن را که می‌گوید هر عملی را عکس‌العملی است مساوی و در خلاف جهت، نقض می‌کند؛ به‌عبارتی دیگر انرژی نه به‌ وجود می‌آید و نه از بین می‌رود بلکه از شکلی به شکل دیگر تبدیل می‌شود.

ناسا سفر کرم‌ چاله‌ای و رسیدن به سرعتی بیش از سرعت نور را ممکن می‌داند، گرچه برای رسیدن به چنین سرعتی راهی طولانی در پیش است. اما به اعتقاد‌ ناسا در حال حاضر سفر کردن با سرعتی بیش از سرعت نور مانند داستان‌های علمی تخیلی به نظر می‌رسد و هنوز بهترین ایده برای سفرهای میان ستاره‌ای، موتورهای یونی هستند. موتورهای سوخت فسیلی و شیمیایی، موتورهای هیدروژنی و موتورهای یونی همگی پیشران‌هایی هستند که امروزه در وسیله‌های گوناگونی استفاده می‌شود.

مهاجرت دسته‌جمعی نهنگ‌ های گوژپشت


بسیار از نهنگ‌ها زندگی خود را در گروه‌های کوچک و به‌صورت دسته‌جمعی می‌گذارند اما در مقابل بعضی از نهنگ‌‌ها نیز تمایل دارند به صورت دسته‌جمعی تغذیه، مهاجرت و جفت‌گیری کنند. دانشمندان اخیرا گروه‌هایی از ۲۰ و ۲۰۰ تایی نهنگ‌ها را در سواحل جنوب غربی آفریقا مشاهده کرده‌اند که تاکنون سابقه نداشته است. نهنگ ‌های گوژپشت در تابستان برای تغذیه به آب‌های جنوبگان می‌روند و بعد از ذخیره چربی کافی برای زمستان به سواحل نیمه‌گرمسیری و گرمسیری مهاجرت می‌کنند. دانشمندان توضیحی برای این اسرار علمی ندارند و نیاز به مطالعات بیشتری دارند. با این حال آنها می‌گویند افزایش جمعیت نهنگ‌ های گوژپشت و تغییر شرایط آب‌های اقیانوس‌ها می‌تواند دلیل آن باشد.

مدل‌‌های فراتر از استاندارد فیزیک


سال‌هاست که دانشمندان از مدل استاندارد فیزیک ذره‌ای برای توضیح برهم‌کنش‌ها و رفتار تمام ذرات جهان استفاده می‌کنند که کاملا شناخته شده است. اخیرا دانشمندان خبر از کشف ذارت اتمی دادند که رفتار عجیبی دارند و برخلاف قوانین مدل استاندارد فیزیک رفتار می‌کنند. محققان این پدیده را به‌هنگام تبدیل ذرات مزون B به ذرات سبک‌تر مانند لپتون تائو و لپتون مائون، مشاهده کردند.

اتاق‌های مخفی در هرم جیزه مصر


همیشه این احتمال وجود داشت که در زیر هرم بزرگ جیزه در مصر، راهروها و اتاق‌های مخفی وجود دارد که باستان‌شناسان و سارقان از آنها بی‌خبر بودند. اکنون محققان سندی واقعی از وجود حفره‌های خالی در این هرم را به دست آورده‌اند. این حفره‌های خالی مرموز در پس رخ شمالی هرم قرار دارد و حفره‌ای دیگر نیز در حاشیه شمال شرق کشف شده‌ است که هردو به‌طور کامل از راهروی اصلی و فضای داخلی مقبره‌های هرم جیزه جدا هستند. هرم بزرگ جیزه که به هرم خوفو نیز معروف است، تقریبا ۴۵۰۰ سال پیش توسط فرعون خوفو ساخته شده ‌است.

ارتفاع این هرم زمانی که احداث شد ۱۴۶ متر بود و از بزرگترین سازه‌ی مصر به شمار می‌رفت. محققان با استفاده از تکنیک‌های شبیه‌سازی سه بعدی و تصویربردای رادیوگرافی،‌ اکنون درجایی که در حالت معمولی باید دیوار وجود داشته‌باشد،‌ فضاهایی خالی یافته‌اند. یکی از حفره‌های کشف شده ۱۰۵ متر بالاتر از کف هرم در بخش شمال شرق قرار داشته و دیگری نیز در نزدیکی در ورودی دیده شده‌ است و هنوز هیچ مدرکی درمورد ارتباط بین این فضاها وجود ندارد. اکنون محققان می‌کوشند تا شکل، ‌اندازه و موقعیت دقیق این اتاق‌ها را مشخص کنند.

سیاره نهم و دهم منظومه‌ی شمسی


در سال ۲۰۱۶ دانشمندان موسسه فناوری کالیفرنیا (Caltech) خبر از کشف سیاره‌‌ی نهمی دادند که ۱۰ برابر بزرگ‌تر از زمین بوده و در فاصله‌‌ای ۲۰ برابر دورتر از نپتون به دور خورشید می‌چرخد. دانشمندان با بررسی اجرام یخی در کمربند دوردست کویپر متوجه شده‌اند که در لبه‌ی منظومه‌‌ شمسی، جرمی به اندازه‌ی مریخ وجود دارد که احتمالا سیاره دهم است که دور خورشید می‌چرخد. اجرامی که در کمربند کویپر قرار دارند به‌اندازه‌ی کافی از دیگر سیاره‌های سامانه خورشیدی فاصله دارند و این یعنی گرانش عظیم سیاره‌های بزرگ نمی‌تواند روی این اجرام تاثیر بگذارد که با پیشرفت‌هایی حاصل شده می‌توان حرکات این اجرام را پیش‌بینی کرد.

کاترین ولک و رنو مالتوتا گزارش داده‌اند که در آن‌سوی فاصله‌ ۵۰ واحد نجومی، کجی مداری اجرام کمربند کویپر به‌طور میانگین به اندازه‌ی ۸ درجه با پیش‌بینی‌ها تفاوت دارد. وولک می‌گوید این یعنی به جز سیاره‌ فرضی نهم، باید یک سیاره‌ دهم هم وجود داشته باشد. سیاره‌ی دهم برای پدید آوردن این انحراف‌های مداری باید دارای جرمی به اندازه‌‌ی مریخ باشد. اکتشافات سیارات بعدی، به بشریت، گستردگی جهان و اینکه چیزهای زیادی برای کشف وجود دارد را نشان داد؛ اما این کشفیات عموما دیدگاه بشر را مثل کشفیات کوپرنیک و گالیله یا انیشتین را تغییر ندادند.

راز هیولای تالی (Tully)


با وجود اینکه دانشمندان بعد از تحقیقات فراوان توانسته‌اند مهره‌دار بودن و اسرار علمی این جانور دریایی عجیب و غریب را مشخص کنند اما هنوز اطمینان ندارند که این هیولا یک ماهی است یا نه. آنها نام این جانور دریایی را «هیولای تالی» نام‌گذاری کرده‌اند که متعلق‌ به رده‌ی Tullimonstrum باستانی است و محققان تصور می‌کنند که تقریبا ۳۰۰ میلیون سال قبل در آب‌های ساحلی کم‌عمق و گل‌آلود در می‌زیسته‌اند. فقط یک گونه از این رده با نام T. gregarium شناخته شده است و دانشمندان توانسته‌اند فسیل‌های این جانور تنها در ایلینویز کشف کنند. محققان فسیل‌های گوناگونی از این جانور را در این منطقه پیدا کردند و صدها فسیل را بعد از کشف اولیه این گونه‌ها در دهه ۱۹۵۰ به موزه «فیلد» واقع در شیکاگو منتقل کردند.

در بازسازی‌هایی که روی فسیل از این جانور به دست آمده است، هیولای تالی باله‌هایی شبیه ماهی مرکب، چشم‌پاهایی شبیه خرچنگ دارد و آرواره آن روی زائده‌ای عصا مانند قرار گرفته است. محققان معتقدند که به هم‌ریختگی قسمت‌های مختلف بدن این جانور قابل مقایسه با نرم‌تنان و بندپایان مانند کرم‌هاست و به تازگی اعلام کرده‌اند که این جانور مانند مهره‌دارانی چون مارماهی‌هاست. با این اوصاف، طبقه‌بندی این جانور دریایی در گروهی خاص کار بسیار دشواری است. البته، محققان معتقدند که تنها وجود ملانوسام (که ملانین تولید و ذخیره می‌کنند) در چشم‌های این جانور به معنی قرار گرفتن آن در گروه مهره‌داران نیست زیرا بسیاری از مهره‌داران نیز دارای چشم‌های پیچیده‌ای هستند.

فوران‌های رادیویی تند (FRB)


منبع فوران‌های رادیویی تند (FRB) هنوز پس از یک دهه پیدا شدنشان، معلوم نیست و یکی از اسرار علمی به حساب می‌آید. اکثر FRBها توسط آرسیبو (Arecibo)، بزرگ‌ترین و قدرتمندترین رادیوتلسکوپ فعلی روی زمین که حدود چندین برابر قدرتمندتر از تلسکوپ پارکس استرالیاست، دریافت شده‌اند. برآورد می‌شود که هر روزه چندین هزار FRB در سرتاسر آسمان رخ می‌دهد. ما هنوز چیز زیادی در مورد امواج رادیویی سریع یا همان FRBها نمی‌دانیم و دلیل آن نیز رایج نبودن آن‌ها نیست. پژوهشگران می‌گویند روزانه به‌طور متوسط ۲۰۰۰ امواج رادیویی سریع در سرتاسر عالم پخش می‌شود اما این امواج به حدی گذرا هستند که ما نمی‌توانیم آن‌ها را تشخیص دهیم.

دانشمندان در سال ۲۰۰۷ بود که توانستند برای نخستین‌بار امواج رادیویی سریع را کشف کنند و تا اوایل سال جاری میلادی تجهیزاتی که در اختیار داشتند به حدی سریع نبودند که بتوانند این سیگنال رادیویی مرموز را درست در لحظه‌ای که دریافت می‌شوند، ببینند. در ماه مارس سال ۲۰۱۵، ۱۰ سیگنال فضایی تکرار شونده شناسایی شدند این‌ها نخستین سیگنال‌هایی هستند که منبع آن‌ها جایی در خارج از کهکشان راه شیری است و آ‌نها برخلاف هر آنچه که تا به این لحظه دیده‌ایم، دارای یک الگوی تکرارشونده هستند. تمام ۱۰ سیگنالی که از فضا ارسال شده بودند توسط رادیو تلسکوپ آرسیبو دریافت شدند.

ابتدا ۶ سیگنال با فاصله ۱۰ دقیقه‌ای از یک‌دیگر دریافت شدند و سپس ماه بعد، ۴ سیگنال دیگر نیز توسط رادیو تلسکوپ دریافت شدند و منبع همگی آن‌ها نیز دقیقا یک منطقه از فضا بود! وقتی که دانشمندان این الگوی خارق‌العاده را مشاهده کردند، کنجکاو شدند و تصمیم گرفتند که به داده‌های قبلی نیز نگاهی بیاندازند، آن‌ها به هنگام بررسی داده‌ها متوجه شدند که در سال ۲۰۱۲ یک موج رادیویی سریع دریافت شده که منبع آن نیز دقیقا همان منطقه خاص از فضا است.

کاهش نور ستاره‌‌ی KIC 8462852


معمولا زمانی که ستاره شناسان شاهد ضعیف شدن نور در یک ستاره دوردست می شوند، می‌دانند که ناشی از عبور یک سیاره به دورش است و این یک امر کاملا عادی است. اما الگوی کاهش نور ستاره KIC ۸۴۶۲۸۵۲ اصلا شبیه به بقیه نیست! این کاهش نور غیرعادی و آشکار نشانگر این است که گویی یک دسته از اشیا نزدیک به هم در حال گردش به دورش هستند. چنین الگویی قبلا هرگز دیده نشده بود و منجربه برخی نظریه پردازی‌های خیالی گردیده است. مونتت و سیمون ۵۰۰ ستاره‌‌ی اطراف KIC ۸۴۶۲۸۵۲ و ۵۰۰ ستاره دیگر که از لحاظ اندازه و ترکیبات شبیه آن بودند را بررسی کردند تا ببینند آیا روشنایی آنها هم در امتداد خطوط زمانی مشخص کاهش می‌یابد یا خیر؛ هیچکدام از آنها چنین الگویی نداشتند و این پدیده یکی از عجیب‌ترین اسرار علمی است.

دانشمندان اکنون می‌دانند که نه‌تنها نور این ستاره به‌ صورت تصادفی کاهش پیدا می‌کند بلکه این کاهش نور گاهی به ۲۰ درصد می‌رسد که این کاهش نور طی ۱۰۰ سال اخیر افزایش پیدا کرده است. به‌عنوان مثال برخی نظریه‌پردازان امکان وجود بیگانگان هوشمند را پیشنهاد می‌دهند و اظهار می‌کنند که احتمالا این دسته از اشیا ابرسازه‌هایی ساخته‌ی بیگانگان فضایی است تا انرژی این ستاره را مهار کنند.

هواپیمای مرموز فضایی X-37B


هواپیمای فضایی X-۳۷B پس از ۷۱۸ روز گردش به دور زمین سال گذشته در مرکز فضایی کندی ناسا در فلوریدا فرود آمد. این هواپیما در جولای ۲۰۱۱ میلادی از زمین برخاست و سال ۲۰۱۵ برای نخستین بار فرود آمد. X-۳۷B که تقریبا شبیه یک هواپیمای کوچک به نظر می‌رسد، برای نخستین بار به جای کالیفرنیا در فلوریدا فرود آمد. این سازه پیشرفته توانست ماموریت طولانی مدتش را در مدار زمین با موفقیت به پایان برساند و رکوردی نزدیک به دو سال را از خود بر جای بگذارد. اما این فضاپیمای بدون سرنشین این همه مدت در فضا چه می‌‌کرد؟ اولین ماموریت نیروی هوایی موسوم به OTV-۴ در آوریل ۲۰۱۰ آغاز شد و عموم مردم به این ماموریت مشکوک شدند.

وقتی چند ناظر آماتور گزارش دادند هواپیمای بدون سرنشین هر چهار روز یک بار بالای یک منطقه خاص پرواز می‌‌کند، اوضاع بدتر شد. هواپیمای بدون سرنشین X-۳۷B درواقع، شبیه به شاتل فضایی بازنشسته ناسا، البته در اندازه‌ای کوچک‌تر است که قادر به انجام ماموریت‌های طولانی مدت در مدار زمین است. در حال حاضر هیچ پاسخ دقیقی برای این سوال اسرار علمی وجود ندارد. نیروی هوایی ایالات متحده می‌گوید این هواپیمای فضایی به کاهش ریسک، آزمایشات و توسعه عملیاتی فناوری‌های حمل و نقل فضایی با قابلیت استفاده مجدد می‌پردازد.

حفره‌های پنیری شکل مریخ


گاهی اوقات مدارگرد شناسایی مریخ ویژگی عجیب و غریبی را به تصویر می‌کشد که معمای سرگرم‌کننده‌ای را برای ستاره‌شناسان به ارمغان می‌آورد؛ یکی از پدیده‌های اسرار علمی فرورفتگی توخالی دایره شکل است که اوایل امسال دیده شد. قطب جنوب مریخ در فصل تابستان به سر می‌برد، خورشید در آسمان به اندازه کافی پایین است تا سایه‌های روی سطح سیاره را تشدید کند و باعث شود ویژگی‌های ظریف بیشتر به چشم بیایند. با این حال سوسویی از نور در ته گودال وجود دارد که نشان‌‌دهنده وجود تکه‌ای یخ در این گودال است. اطراف چاله را قطعاتی از دی‌اکسیدکربن یخ‌زده پر کرده است.

گمان می‌رود حلقه‌های داخل یخ، محلی است که یخ خشک زیر گرمای نور خورشید تابستانی به گاز تصعید شده است و چیزی که ستاره‌شناسان آن را «پنیر سوئیسی» می‌نامند را به جای گذاشته است. مدارگرد شناسایی مریخ از سال ۲۰۰۶ در حال گردش به دور سیاره سرخ بوده و تصاویر پرجزئیاتی را از سطح این سیاره به زمین مخابره کرده است. این تصاویر نشان‌دهنده محیطی پویا است، جایی که گرد و غبار بیداد می‌کند، شن و ماسه همه جا را پوشانده است و گاهی هم تکنولوژی‌های زمینی به چشم می‌خورد که در حال جمع‌آوری گرد و غبار است.