طنز؛ مراقب زیرشلواری بنفش‌تان باشید!

فریور خراباتی در روزنامه ایران نوشت:

ما که تا دیروز آجرهای اضافه را به بیابان برده و آنجا برای نمی‌دانم کدام مردم خانه می‌ساختیم، الان هم می‌دانم که با آجرهای اضافی چه‌کار کنیم.به همین دلیل است که یکی از عزیزان در سخنرانی خود اعلام کرده: «می‌گویید عده‌ای می‌خواهند دیوار بکشند؟ امروز این مشکل ما نیست» اما چرا این مشکل ما نیست؟

الف- ما در هر چیزی کم و کسر داشته‌ باشیم، خوشبختانه آجر زیاد توی دست و بال‌مان است، آنقدر زیاد که یک بخشی از آن را در شیراز به سمت نماینده مجلس پرتاب می‌کنیم،

ب- در این سال‌ها ما توانسته‌ایم رشته«دیوارنوردی» را در کنار «کوهنوردی» و «صخره‌نوری» اختراع کنیم که به یمن وجود همین دیوارهای موجود در کشور بود،

ج- متأسفانه دیوارنوردها مدتی است که به دلیل کمبود دیوار در سفارتخانه‌ها از آمادگی بدنی دور شده‌اند، بنابراین با ساخت دیوار جدید در پیاده‌روها می‌توانیم آنها را همچنان در اوج نگه داریم،

د- تا چند سال پیش مدل موی جوانان مشکل ما نبود، امروز دیوار مشکل ما نیست، پس فردا قطعاً یک نفر مصاحبه می‌کند و می‌گوید: «جیگرتون رِ برم، مشکل ما دم‌کنی نیست!».

پس مشکل ما چیست؟ الان کف مطالبات ما صیانت از زیرپیراهنی و زیرشلواری‌مان شده است.باور کنید در خانه ما یک فضای رعب و وحشتی ایجاد شده که همه هراسان لباس‌های خودشان را یک جایی مخفی می‌کنند.شب گذشته پدرم به اتاقم آمد و گفت: «اون زیرشلواری اندی کلایدی منو کسی ندیده؟» تعجب کردیم چون حالا موضوع آنقدر حاد نبود که پدرم این وقت شب بیاید و با ترس و هراس این سؤال را مطرح کند، دلیلش را که پرسیدیم گفت:‌«بابا جان، من عمری ازم گذشته، جلوی در و همسایه آبرو دارم، متأسفانه زیرشلواری رنگشم بنفش بود، می‌ترسم یه نفر بگیردش جلوی دوربین و بگه: اینه دولت یازدهم!».تازه شستم باخبر شد که پدرم چرا نگران است، الان ما کاری با مسائل اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و اینها نداریم، جان هرکس که دوست دارید، یکسری وسایل مانند مسواک و لباس‌هایی که قبل از لباس‌های اصلی‌مان می‌پوشیم و... اینها چیزهای شخصی هستند، آنها را جلوی دوربین نگیرید و لااقل از جوراب و فلان مردم بهره‌برداری سیاسی نکنید، من کوچک تک تک شما هستم!