یک الماس و صد داستان؛

ماجرای عجیب پر بازدیدترین الماس جهان

این موضوع به افسانه هایی بازمی گردد که پیرامون نفرین شده بودن الماس بافته شده است، الماس های براق و گرانبها به اندازه کافی جذاب هستند و اگر داستانی هم برای شنیدن از آنها داشته باشیم جذاب تر خواهند بود.

وبسایت تابناک با تو: الماس آبی رنگ و زیبایی در موزه تاریخ طبیعی واشنگتن وجود دارد که به آن «الماس امید» گفته می شود و بنا به ادعای برخی از کارشناسان پر بازدید ترین الماس دنیا و خاص ترین آنها است.

این موضوع به افسانه هایی بازمی گردد که پیرامون نفرین شده بودن الماس بافته شده است، همیشه الماس های براق و گرانبها به اندازه کافی جذاب هستند و اگر داستانی هم برای شنیدن از آنها داشته باشیم جذاب تر خواهند بود.

اصل الماس به معدن کولار در جولکوندا هند بازمی گردد و حجم کنونی آن به ۴۵.۵۲ قیراط می رسد. این الماس از بزرگترین الماس های جهان است که بنا به گفته برخی در هنگام استخراج از معدن ۱۱۵ قیراط وزن داشته است، با این حال، سندی برای اثبات این ادعا وجود ندارد.

الماس آبی یکی از گرانبهاترین سنگهای جواهر است که در کنار الماس قرمز و بنفش از قیمت بسیار بالایی برخوردار است

یک جهانگرد فرانسوی به نام «جان بابتیست تاورنیر» این الماس را در سال ۱۶۴۲ میلادی با خود از هند به فرانسه برد. در حقیقت اطلاعات زیادی درباره تاریخ الماس در هند وجود ندارد، اما این طور که شایع است این الماس از جواهرات معبد «سیتا» و آرایه های او بوده است که جهانگرد فرانسوی جان باپتیست آن را به سرقت برد و بنا به ادعا برخی همین سرقت و دزدی الماس از معبد نفرین و لعنتی را ملازم الماس نمود و برای صاحبان آن پایان تراژدیک و غافلگیر کننده ای را رقم زد.

سیتا همسر راما، مورد تقدیس و توجه زنان هندی است و از شخصیت های اصلی کتاب حماسی هندو، رامایانا است. می گویند الماس از یک بت معبد سیتا به سرقت رفته بوده است.

سیتا، راما، هانومان، لاکشمانا و بهاراتا مهمترین شخصیت های حماسه رامایانا و مورد احترام هندوان هستند. الماس آبی از معبد سیتا به سرقت رفت

جان باپتیست الماس را در ضمن مجموعه فاخر و گرانبهایی از جواهرات که از هند آورده بود، به پادشاه لوئی چهاردهم فروخت. پادشاه دستور داد تا الماس را بتراشند و صیقل دهند، نتیجه این شد که وزن الماس به ۶۷.۵۰ قیراط کاهش یافت.

در واقع الماس در آن زمان به عنوان الماس امید شناخته نمی شد، بلکه به آن «آبی فرانسوی» می گفتند. بعد از گذشت مدت زمانی از صاحب شدن الماس توسط لوئی چهاردهم او از ائتلاف بزرگ بین هلند، انگلستان و امپراتوری اتریش در جنگ های موسوم به «جنگ های جانشینی اسپانیایی» شکست نظامی خورد و در نهایت در سال ۱۷۱۳ تفاهم نامه «اوترخت» را پذیرفت؛ تفاهمـنامه ای که به امیال توسعه طلبانه لوئی چهاردهم پایان داد و آن را متوقف کرد. او سرانجام پس از ابتلا به بیماری در قصر ورسای و در سال ‌۱۷۱۵ میلادی از دنیا رفت.

لوئی چهاردهم، از او با لقب هایی چون «پادشاه خورشید»، و «لوئی بزرگ» یاد می شود، او به پوشیدن کفش های پاشنه بلند قرمز شهرت داشت، تا جایی که فرمانی صادر کرد مبنی بر آن که تنها اعضای دربارش اجازه داشتند کفش های پاشنه بلند قرمز بپوشند. بسیاری از مردم بد اقبالی های او را به الماس آبی نسبت می دهند.

در سال ۱۷۴۹ میلادی پادشاه لوئی پانزدهم الماس را به یک کارشناس به نام آندریه جاکومن سپرد تا آن را صیقل دهد و زیباتر گرداند. اما پادشاه از زیبایی الماس آبی صیقل داده شده بهره ای نبرد و مورد حملات تروریستی و ترورهای نافرجام زیادی قرار گرفت و از آنها به سختی نجات یافت، اما دست تقدیر مرگ او را بر اثر بیماری آبله رقم زده بود.

بعد از آن الماس به پادشاه لوئی شانزدهم و ملکه ماری آنتوانت رسید، اما آیا نفرین ادعایی الماس گریبان آن دو را نیز گرفته بود؟ دوران حکومت آنها بسیار مضطرب و پر چالش بود که سرانجام با انقلاب کبیر فرانسه به پایان رسید و آن دو نفر پس از یک اقدام به فرار ناموفق در سال ۱۷۹۳ میلادی با گیوتین اعدام شدند. پس از آن بود که قصر پادشاه به غارت رفت و تمام جواهرات آن به سرقت رفت، همه سنگ های قیمتی و جواهرات دوباره به قصر بازگشتند، جز یک سنگ قیمتی که الماس آبی نام داشت، کسی نمی دانست که الماس آبی کجاست، اما اینطور که به نظر می رسید، مردی به نام کادیت آن را به انگلستان قاچاق کرده بود، او نیز از الماس آبی خیری ندید و در یکی از زندان های پاریس از دنیا رفت.

نمایی از اعدام ماری آنتوانت با گیوتین، آنتوانت یک بانوی اشرافزاده و ولخرج بود، گفته شده زمانی که صدای انقلاب فرانسه بلند شد وی از کسی پرسید که مردم چه می خواهند؟! او پاسخ داد مردم گرسنه اند، نان می خواهند شهبانو گفته بود اکنون که نان ندارند چرا شیرینی نمی خورند؟! ماری آنتوانت نیز از جمله کسانی بود که نفرین الماس آبی گریبانش را گرفت.

الماس برای مدتی مفقود شد و هیچ کسی اثری از آن پیدا نکرد و بالأخره به جای آن الماس جدیدی پیدا شد که فردی به نام هنری فیلیپ نام آن را الماس امید گذاشت. اینطور که به نظر می رسد دزد فرانسوی الماس آبی را به یک جواهرات فروش انگلیسی فروخته، و او نیز الماس را بار دیگر تراشیده و الماس امید از درون الماس آبی فرانسوی بیرون کشیده شده بود. این چیزی است که پژوهش سال ۲۰۰۸ میلادی (آخرین پژوهش انجام شده بر روی الماس) نشان می دهد.

هنری فیلیپ یکی از صاحبان الماس هم شکست مالی سنگینی خورد و چند تن از اعضای خانواده اش را از دست داد، و الماس را برای پرداخت قرض های ناشی از قماربازی به فروش رساند.

خانم مک لین شیفته جمع آوری جواهرات گرانقیمت بود، او نه تنها الماس امید بلکه الماس «ستاره شرق» را نیز خریده بود، پس از مرگ مک لین هاری وینستون مجموعه جواهرات او را خرید و به موزه تاریخ طبیعی واشنگتن دی سی اهدا کرد.

یکی از معروفترین داستان هایی که درباره نفرین الماس آبی مطرح می کنند به یک زن ثروتمند آمریکایی به نام «اوالین والش مک لین» باز می گردد. او پس از خرید الماس امید با حوادث تلخی روبرو شد، که بسیاری از مردم آنها را به الماس امید بی ارتباط نمی دانستند، پسرش در ۹ سالگی در یک تصادف کشته شد، دختر ۲۵ ساله اش خودکشی کرد و همسرش ورشکست شد و در سال ۱۹۴۱ میلادی در یک تیمارستان از دنیا رفت.

الماس امید هم اکنون در موزه تاریخ طبیعی واشنگتن به نمایش در آمده و از پربازدیدترین سنگ های قیمتی جهان به شمار می رود.

سرانجام در سال ۱۹۴۹ میلادی یک طلافروش به نام هاری وینستون این الماس را به موزه ملی تاریخ طبیعی واشنگتن اهدا کرد تا شر الماس امید برای همیشه تمام شود.

ریچارد کوین نویسنده کتاب (الماس امید...تاریخ افسانه ای الماس نفرین شده) این اتفاقات را به الماس امید بی ارتباط می داند و می نویسد چیزی به نام نفرین وجود ندارد.