چرا استفاده از چنگال در اروپای قدیم لکه ننگ بود؟
بسیاری از مردم از جمله درباریان و زعمای کلیسا از پرنسس خوششان نمی آمد و او را فردی مغرور و از خود راضی و گناهکار می دانستند و بر این باور بودند که خوردن غذا با چنگال یک نوع گناه است، وقتی که خداوند انگشتان دست را به انسان داده است، دیگر چه نیازی به چیزی به نام چنگال وجود دارد؟!
آیا می دانستید که چنگال راه سخت و پر پیچ و خمی برای رسیدن به میزهای غذا پیموده است؟!
استفاده از چنگال در اروپای قدیم لکه ننگ و مایه آبروریزی بود.
اما چرا استفاده از چنگال در اروپای قدیم مذموم بود؟
در آغاز باید گفت استفاده از چنگال در یونان باستان مرسوم بوده است، اما نه به شکلی که امروز می شناسیم. چنگال دو دندانه و برای بیرون کشیدن گوشت از دیگ غذا و سرو آن بود.
غذا خوردن بشر مراحل مختلفی داشته است؛ از غذا خوردن با دست تا رسیدن به ابزاری به نام چنگال. برخی از دانشمندان نشانه های استفاده از چنگال برای غذا خوردن را در مصر و چین باستان پیدا کرده اند.
با این حال، چنگال به آسانی به ابزار معروفی بر سر میز غذاها تبدیل نشد. اروپایی ها به چنگال به دیده حقارت می نگریستند و استفاده از آن را مذموم می شمردند. داستان استفاده از چنگال به قرن ۱۱ در اروپا بازمی گردد؛ زمانی که یک اشراف ونیزی با پرنسس بیزانسی ازدواج کرد. او با خود تعداد زیادی چنگال طلا آورده بود، پرنسس به هیچ غذایی دست نمی زد، مگر این که آن را با چنگال دو شاخه ای به سوی دهانش می برد.
بسیاری از مردم از جمله درباریان و زعمای کلیسا از پرنسس خوششان نمی آمد و او را فردی مغرور و از خود راضی و گناهکار می دانستند و بر این باور بودند که خوردن غذا با چنگال یک نوع گناه است، وقتی که خداوند انگشتان دست را به انسان داده است، دیگر چه نیازی به چیزی به نام چنگال وجود دارد؟!
استفاده از چنگال همچنان در اروپا آبروریزی بود تا قرن شانزدهم میلادی که کاترین دو مدیچی ملکه فرانسه و همسر هانری دوم در خلال عصر نهضت فرانسوی، استفاده از چنگال را رواج داد.
با وجود این، هنوز هم چنگال ارزش و اعتباری را که باید به دست نیاورده بود تا این که به تدریج از اواسط تا پایان قرن نوزدهم و پس از انقلاب صنعتی بخش وسیعی از مردم دارای فرهنگ استفاده از قاشق و چنگال و کارد شدند.
ارسال نظر