مادر ترزا مقدس بود؟
محققان كانادايي كوشيدهاند زندگي واقعي مادر ترزا را رصد كنند
تهران امروز: محققان كانادايي كوشيدهاند زندگي واقعي مادر ترزا را رصد كنند
تقدس «مادر ترزا» كه زندگي خود را وقف فقراي جهان كرد زير سوال رفته است. يك تحقيق تازه جنبههايي از زندگي او را بازنگري كرده است. در خلاصه اين پژوهش آمده كه مادر ترزا به هيچ وجه يك «قديس» نبوده است. LE MATIN كه يك نشريه فرانسوي است براي اولين بار اقدام به انتشار اين تحقيق كرده. سه محقق كانادايي از دانشگاههاي «مونترآل» و «اوتاوا» در كانادا اعلام كردهاند كه هدفشان از اين تحقيق نشان دادن زندگي واقعي مادر ترزا بوده است. اين سه محقق براي كار پژوهشي خود ۵۰۲ سند و مطالب منتشر شده در باره مادر ترزا را بررسي كرده و پس از خارج كردن نمونههاي تكراري به بررسي ۲۸۷ سند پرداختهاند. آنها در مجموع ۹۶ درصد از اسناد موجود درباره مادر ترزا و گروه مذهبي «كمك به همنوع» را كه او بنيان گذاشت، ارزيابي كردهاند.
مادر ترزا كه بود؟
مادر ترزا كه نام اصلياش «اگنس گونجا بوياجيو» است، در سال ۱۹۱۰ در «اسكوپيه» امپراتوري عثماني به دنيا آمد و پنج سپتامبر ۱۹۹۷ در «كلكته» هند درگذشت. بهخاطر ارادتي كه به «ترزا اهل آويلا»، راهبه اسپانيايي و بنيانگذار يكي از جريانهاي رهبانيت و خدمات خيرخواهانه بود، نام ترزا را براي خود برگزيد. او كوچكترين فرزند خانواده بود. پدرش كه در مسائل سياسي آلباني درگير بود در ۱۹۱۹ يعني زماني كه ۹ سال داشت درگذشت. پس از مرگ پدر، مادرش او را براساس تعاليم كليساي كاتوليك آموزش داد. اگنس از همان ابتدا مجذوب داستانهايي در مورد زندگي مبلغين و خدمات آنها بود. در ۱۲ سالگي متقاعد شده بود كه بايد عمر خود را صرف يك زندگي معنوي كند. در ۱۸ سالگي خانه را ترك و به عضويت گروه خواهران «نتردام دو لورت» درآمد و ديگر هرگز مادر و خواهرش را نديد. اگنس ابتدا به «لورتو ابي» در ايرلند براي يادگيري زبان انگليسي رفت. زباني كه خواهران «نتردام دو لورت» از آن براي آموزش به كودكان در هند استفاده ميكردند. او در سال ۱۹۲۹ وارد هند شد و مراحل كارآموزي خود را در دارجلينگ آغاز كرد. او مراسم قسم خود را به عنوان راهبه به صورت رسمي در ۱۴ مي۱۹۳۷ هنگامي كه به عنوان معلم در يكي از مدرسههاي صومعه لورتو در شرق كلكته مشغول به تدريس بود به جاي آورد. او درگروه مذهبي خواهران «نتردام دو لورت» فعاليت ميكرد، اين گروه را در سال ۱۹۴۹ ترك كرد تا بهزعم خود «صدايش را به گوش جهان برساند» و گروه مذهبي خود را تشكيل دهد. او سرانجام در سال ۱۹۵۰ موفق به تشكيل گروه مذهبي مستقل خود شد. وي نخستين هدف اين گروه را آموزش كودكان خياباني قرار داد. مادر ترزا به مدت ۴۰ سال در هند و ديگر كشورهاي جهان به زندگي فقرا و درماندگان پرداخت. در لحظه مرگ، وي بيش از ۶۱۰ مبلغ در ۱۲۳ كشور دنيا تربيت كرده و به كار گماشته بود. گروههايي كه تحت عنوان گروه خيريه مادر ترزا فعاليت ميكردند، بيماران خاص را نيز مورد حمايت قرار ميدادند؛ بيماراني كه ايدز و جذام داشتند. نيمه دوم قرن بيستم بود كه او در روزنامههاي هندي و غربي مورد توجه قرار گرفت. مادر ترزا، راهبه آلبانيايي الاصل، در سال ۱۹۵۰ در شهر كلكته هند گروه مذهبي «كمك به همنوع» را بنيان گذاشت. هدف از تاسيس اين گروه كمك به درماندهترين انسانها از صميم قلب بدون طلب هرگونه پاداش بود. مادر ترزا كار خود به عنوان مبلغ مذهبي را در سال ۱۹۴۸ شروع كرد. او كه شهروند هند شده بود، با به تن كردن ردايي با رگههاي آبي به زندگي در ميان فقرا و پرستاري از بينوايان و قحطيزدگان روي آورد. او ميگفت: «ميخواستم دير را ترك كنم و در ميان مردم فقير زندگي و به آنها خدمت كنم. اين يك وظيفه بود.» فعاليتهاي مادر ترزا تنها در هند نبود. او ۵۱۷ ماموريت تا سال ۱۹۹۶ در بيش از ۱۰۰ كشور جهان انجام داد و از جمله براي مبارزه با گرسنگي به اتيوپي رفت. در حادثه چرنوبيل براي كمك به آسيبديدگان تشعشات هستهاي راهي آنجا شد و براي كمك به قربانيان زمينلرزه در ارمنستان به اين كشور سفر كرد. مادر ترزا به خاطر خدمات انساندوستانه خود در سال ۱۹۷۹ جايزه نوبل صلح را دريافت كرد. امروزه گروه مذهبي «كمك به همنوع» ۵ هزار عضو دارد و اعضاي اين گروه در ۷۰۰نقطه جهان فعاليت ميكنند.
چه انتقادهايي از مادر ترزا مطرح شده است؟
گرچه فعاليتهاي انساني مادر ترزا با قدرداني شديد جهاني روبهرو بود، اما بسياري نيز بودند كه به انتقاد از او ميپرداختند. سه پژوهشگر دانشگاههاي كانادا در خلاصه نتايج تحقيق خود كه قرار است در شماره بعدي نشريه دوزبانه «تحقيقات ديني» منتشر شود، به انتقاد از مادر ترزا و قداست او پرداختهاند. يكي از انتقادهايي كه اين سه محقق به مادر ترزا دارند شيوه برخورد او به بيماران بوده است. آنها به نقل از يك خبرنگار به نام «كريستوفر هيچنز» نوشتهاند كه از مادر ترزا شنيده بود دردكشيدن فقرا نيز چون زجر مسيح هنگامي كه به صليب آويخته بود، زيباست. اين سه محقق با اشاره به زندگي مادر ترزا اعلام ميكنند كه اين سخنان همگوني با زندگي شخصي او نداشت، زيرا مادر ترزا هنگام بروز درد در بدن خود براي تسكين آن به جلوگيري از درد با روشهاي مشخص ميپرداخت.
انتقاد ديگري كه اين سه محقق در ارتباط با مادر ترزا مطرح كردهاند، ناروشني در چگونگي مصرف كمكهاي مالي است كه به او ميشد. آنها خواستار روشن شدن سرنوشت ميليونها دلاري هستند كه از سراسر جهان براي كمك به بينوايان به دست مادر ترزا ميرسيد. مبلغان مذهبي «كمك به همنوع» تاكنون حاضر نشدهاند در باره اين تحقيق نظري بدهند. در خلاصه تحقيق آمده كه مادر ترزا به هيچ وجه مقدس نبوده است. اين سه محقق كانادايي، واتيكان را متهم كردهاند كه در جريان تقديس مادر ترزا به بسياري از ابهامات بيتوجهي كردهاند. آنها در انتهاي اين تحقيق به اين نتيجه كلي رسيدهاند كه تقديس مادر ترزا از طرف واتيكان بدون ارزيابي دقيق شرايطي بوده كه به او نسبت داده ميشود. پس از مرگ مادر ترزا در سال ۱۹۹۷ ميلادي پاپ ژان پل دوم، رهبر پيشين كاتوليكهاي جهان، در سال ۲۰۰۳ ميلادي تحقيق در باره قديس بودن او را به جريان انداخت. واتيكان سرانجام درمان زني هندي را كه توموري در شكم خود داشت، به دست مادر ترزا به رسميت شناخت. واتيكان در شرحي درباره مادر ترزا نوشت: «روح او از نور عيسي مسيح آكنده بود.» «مونيكا بسرا»، زن هندياي كه بيماري سرطانش درمان شده، گفته بود كه با نگاه كردن به عكس مادر ترزا بهبود يافته است. او افزوده بود پرتوهاي نور مادر ترزا تومور سرطانياش را درمان كردند. سخنان اين زن در حالي بود كه شوهر و كاركنان بيمارستان بر اين نظر بودند كه معالجات پزشكي موجب شفا يافتن او شده است.
تقدس «مادر ترزا» كه زندگي خود را وقف فقراي جهان كرد زير سوال رفته است. يك تحقيق تازه جنبههايي از زندگي او را بازنگري كرده است. در خلاصه اين پژوهش آمده كه مادر ترزا به هيچ وجه يك «قديس» نبوده است. LE MATIN كه يك نشريه فرانسوي است براي اولين بار اقدام به انتشار اين تحقيق كرده. سه محقق كانادايي از دانشگاههاي «مونترآل» و «اوتاوا» در كانادا اعلام كردهاند كه هدفشان از اين تحقيق نشان دادن زندگي واقعي مادر ترزا بوده است. اين سه محقق براي كار پژوهشي خود ۵۰۲ سند و مطالب منتشر شده در باره مادر ترزا را بررسي كرده و پس از خارج كردن نمونههاي تكراري به بررسي ۲۸۷ سند پرداختهاند. آنها در مجموع ۹۶ درصد از اسناد موجود درباره مادر ترزا و گروه مذهبي «كمك به همنوع» را كه او بنيان گذاشت، ارزيابي كردهاند.
مادر ترزا كه بود؟
مادر ترزا كه نام اصلياش «اگنس گونجا بوياجيو» است، در سال ۱۹۱۰ در «اسكوپيه» امپراتوري عثماني به دنيا آمد و پنج سپتامبر ۱۹۹۷ در «كلكته» هند درگذشت. بهخاطر ارادتي كه به «ترزا اهل آويلا»، راهبه اسپانيايي و بنيانگذار يكي از جريانهاي رهبانيت و خدمات خيرخواهانه بود، نام ترزا را براي خود برگزيد. او كوچكترين فرزند خانواده بود. پدرش كه در مسائل سياسي آلباني درگير بود در ۱۹۱۹ يعني زماني كه ۹ سال داشت درگذشت. پس از مرگ پدر، مادرش او را براساس تعاليم كليساي كاتوليك آموزش داد. اگنس از همان ابتدا مجذوب داستانهايي در مورد زندگي مبلغين و خدمات آنها بود. در ۱۲ سالگي متقاعد شده بود كه بايد عمر خود را صرف يك زندگي معنوي كند. در ۱۸ سالگي خانه را ترك و به عضويت گروه خواهران «نتردام دو لورت» درآمد و ديگر هرگز مادر و خواهرش را نديد. اگنس ابتدا به «لورتو ابي» در ايرلند براي يادگيري زبان انگليسي رفت. زباني كه خواهران «نتردام دو لورت» از آن براي آموزش به كودكان در هند استفاده ميكردند. او در سال ۱۹۲۹ وارد هند شد و مراحل كارآموزي خود را در دارجلينگ آغاز كرد. او مراسم قسم خود را به عنوان راهبه به صورت رسمي در ۱۴ مي۱۹۳۷ هنگامي كه به عنوان معلم در يكي از مدرسههاي صومعه لورتو در شرق كلكته مشغول به تدريس بود به جاي آورد. او درگروه مذهبي خواهران «نتردام دو لورت» فعاليت ميكرد، اين گروه را در سال ۱۹۴۹ ترك كرد تا بهزعم خود «صدايش را به گوش جهان برساند» و گروه مذهبي خود را تشكيل دهد. او سرانجام در سال ۱۹۵۰ موفق به تشكيل گروه مذهبي مستقل خود شد. وي نخستين هدف اين گروه را آموزش كودكان خياباني قرار داد. مادر ترزا به مدت ۴۰ سال در هند و ديگر كشورهاي جهان به زندگي فقرا و درماندگان پرداخت. در لحظه مرگ، وي بيش از ۶۱۰ مبلغ در ۱۲۳ كشور دنيا تربيت كرده و به كار گماشته بود. گروههايي كه تحت عنوان گروه خيريه مادر ترزا فعاليت ميكردند، بيماران خاص را نيز مورد حمايت قرار ميدادند؛ بيماراني كه ايدز و جذام داشتند. نيمه دوم قرن بيستم بود كه او در روزنامههاي هندي و غربي مورد توجه قرار گرفت. مادر ترزا، راهبه آلبانيايي الاصل، در سال ۱۹۵۰ در شهر كلكته هند گروه مذهبي «كمك به همنوع» را بنيان گذاشت. هدف از تاسيس اين گروه كمك به درماندهترين انسانها از صميم قلب بدون طلب هرگونه پاداش بود. مادر ترزا كار خود به عنوان مبلغ مذهبي را در سال ۱۹۴۸ شروع كرد. او كه شهروند هند شده بود، با به تن كردن ردايي با رگههاي آبي به زندگي در ميان فقرا و پرستاري از بينوايان و قحطيزدگان روي آورد. او ميگفت: «ميخواستم دير را ترك كنم و در ميان مردم فقير زندگي و به آنها خدمت كنم. اين يك وظيفه بود.» فعاليتهاي مادر ترزا تنها در هند نبود. او ۵۱۷ ماموريت تا سال ۱۹۹۶ در بيش از ۱۰۰ كشور جهان انجام داد و از جمله براي مبارزه با گرسنگي به اتيوپي رفت. در حادثه چرنوبيل براي كمك به آسيبديدگان تشعشات هستهاي راهي آنجا شد و براي كمك به قربانيان زمينلرزه در ارمنستان به اين كشور سفر كرد. مادر ترزا به خاطر خدمات انساندوستانه خود در سال ۱۹۷۹ جايزه نوبل صلح را دريافت كرد. امروزه گروه مذهبي «كمك به همنوع» ۵ هزار عضو دارد و اعضاي اين گروه در ۷۰۰نقطه جهان فعاليت ميكنند.
چه انتقادهايي از مادر ترزا مطرح شده است؟
گرچه فعاليتهاي انساني مادر ترزا با قدرداني شديد جهاني روبهرو بود، اما بسياري نيز بودند كه به انتقاد از او ميپرداختند. سه پژوهشگر دانشگاههاي كانادا در خلاصه نتايج تحقيق خود كه قرار است در شماره بعدي نشريه دوزبانه «تحقيقات ديني» منتشر شود، به انتقاد از مادر ترزا و قداست او پرداختهاند. يكي از انتقادهايي كه اين سه محقق به مادر ترزا دارند شيوه برخورد او به بيماران بوده است. آنها به نقل از يك خبرنگار به نام «كريستوفر هيچنز» نوشتهاند كه از مادر ترزا شنيده بود دردكشيدن فقرا نيز چون زجر مسيح هنگامي كه به صليب آويخته بود، زيباست. اين سه محقق با اشاره به زندگي مادر ترزا اعلام ميكنند كه اين سخنان همگوني با زندگي شخصي او نداشت، زيرا مادر ترزا هنگام بروز درد در بدن خود براي تسكين آن به جلوگيري از درد با روشهاي مشخص ميپرداخت.
انتقاد ديگري كه اين سه محقق در ارتباط با مادر ترزا مطرح كردهاند، ناروشني در چگونگي مصرف كمكهاي مالي است كه به او ميشد. آنها خواستار روشن شدن سرنوشت ميليونها دلاري هستند كه از سراسر جهان براي كمك به بينوايان به دست مادر ترزا ميرسيد. مبلغان مذهبي «كمك به همنوع» تاكنون حاضر نشدهاند در باره اين تحقيق نظري بدهند. در خلاصه تحقيق آمده كه مادر ترزا به هيچ وجه مقدس نبوده است. اين سه محقق كانادايي، واتيكان را متهم كردهاند كه در جريان تقديس مادر ترزا به بسياري از ابهامات بيتوجهي كردهاند. آنها در انتهاي اين تحقيق به اين نتيجه كلي رسيدهاند كه تقديس مادر ترزا از طرف واتيكان بدون ارزيابي دقيق شرايطي بوده كه به او نسبت داده ميشود. پس از مرگ مادر ترزا در سال ۱۹۹۷ ميلادي پاپ ژان پل دوم، رهبر پيشين كاتوليكهاي جهان، در سال ۲۰۰۳ ميلادي تحقيق در باره قديس بودن او را به جريان انداخت. واتيكان سرانجام درمان زني هندي را كه توموري در شكم خود داشت، به دست مادر ترزا به رسميت شناخت. واتيكان در شرحي درباره مادر ترزا نوشت: «روح او از نور عيسي مسيح آكنده بود.» «مونيكا بسرا»، زن هندياي كه بيماري سرطانش درمان شده، گفته بود كه با نگاه كردن به عكس مادر ترزا بهبود يافته است. او افزوده بود پرتوهاي نور مادر ترزا تومور سرطانياش را درمان كردند. سخنان اين زن در حالي بود كه شوهر و كاركنان بيمارستان بر اين نظر بودند كه معالجات پزشكي موجب شفا يافتن او شده است.
پ
نظر کاربران
واقعا متاسفم با این مطالبتون که معلوم نیست بر چه اساسی و چه هدفی انتخاب میشه...مادر ترزا انسان بزرگی بود و تمام زندگیشو وقت کمک و محبت به انسانها و به ویژه کودکان نمود
شما مگه راجع به ایشان مطلبی گذاشته بودید که حالا بخواهید یه حرف سه تا به اصطلاح محقق کانادایی استناد کنید ؟
ادما پشت سر همه حرف میزنن بنده خدا دیگه چه کاری باید میکرده که نکرده؟همه چی رو جنایی میکنن
سلام در این که انسان بزرگ و زحمتکشی بود شکی نیست ولی یه سوال ایشون که به محبت و عشق به خانواده تاکید داشتن چطور در سن کم مادر و خواهرشونو رو ترک می کنن و دیگه هرگز نمی بینن