طنز؛ عذرخواهی حافظ از تفأل زنندگان
مهرشاد مرتضوى در ضمیمه طنز روزنامه قانون نوشت:
شب یلدا از آداب و رسوم زیبای ما ایرانیان است که از دوران‌های پیشین به یادگار مانده (با صدای گوینده مستندهای تلویزیون بخوانید). البته در سال‌های اخیر، شب یلدا هم مانند سایر آداب و رسوم ما دستخوش تغییرات زیادی شده که الان اگر از یک کودک دهه نودی مراسم شب یلدا را بپرسید، چیزهایی تعریف می‌کند که بیشتر به سریال «جنگجویان کوهستان» شباهت دارد تا مراسم شب یلدا. با هم به بررسی تعدادی از مراسم جدیدی که به شب یلدا اضافه شده و جای قبلی ها را گرفته می‌پردازیم تا اگر امشب با آن‌ها مواجه شدید، خودتان از ترس هول نکنید!
مهمانی: مهمانی رفتنی است، نه آمدنی. یعنی مادر نزاییده کسی که شب یلدا جرأت کند بیاید منزل ما مهمانی. همیشه بساطمان را خانه یکی از اقوام پهن می‌کنیم و برای خالی نبودن عریضه و نشان دادن حسن نیت، ۱۵ گرم آجیل می‌بریم که یعنی سهم خودمان را آورده‌ایم. البته یک باور قدیمی این است که شما هرچقدر بکارید ده برابرش را درو می‌کنید. پس با بردن ۱۵ گرم آجیل، می‌توانید ۱۵۰ گرم میل بفرمایید.
از آپشن‌های دیگری که در مهمانی‌های شب یلدا دارید، به همراه داشتن یک فروند بچه تخس است که فامیل را عاصی می‌کند و شما را راضی (چون آدم جدید دیده و دو دقیقه دست از سرتان برمی‌دارد).
خورد و خوراک: امیدوارم دوراندیشی شما به حدی بوده باشد که از دیروز ظهر چیزی میل نکرده باشید. چون بالاخره میزبان زحمت کشیده و تدارک دیده. زشت است درو نکنید. واقعا این یک مورد را از آن طرف قضیه هم ببینیم همین شکلی است. چون میزبان‌های ایرانی معمولا برای نشان دادن مهمان‌نوازی، تا داخل طحال آدم هم پر از غذا نشود راضی نمی‌شوند. یعنی همین که پایتان را داخل مهمانی می‌گذارید، با سؤال «چایی یا شربت؟» مواجه می‌شوید. با انتخاب گزینه شربت به مرحله بعد رفته، در آنجا میزان قابل توجهی آجیل، هندوانه، پشمک، نوشمک، پریوش، غلط کرد... ببخشید، عرض می‌کردم، آن قدر هله هوله میل می‌کنید که کبد و یک کلیه‌تان به کلی از کار می‌افتند. در اینجا میزبان با دادن یک شوک به موقع، هر چه خورده بودید را می‌پراند و می‌گوید: «بفرمایید شام حاضره.» ۳۶ نوع غذا کمترین تعدادی است که در مهمانی‌های ایرانی سرو می‌شود و طبق گفته مادرمان صرفا به جهت درآوردن چشم سایرین است و کاربرد دیگری ندارد. خلاصه شام را هم که در زوایای پنهان معده جاساز کردید، نوبت به بستنی (همان «چیزی نیست که، دسره»خودمان) و رویش چای می‌رسد که این سرد و گرم شدن، ترک‌های جبران ناپذیری را روی پوست و حتی توی پوست ایجاد می‌کند.
فال حافظ: قدیم رسم بود هر کس یک بار فال می‌گرفت و نتیجه‌اش را می‌پذیرفت. ولی این روزها بازماندگان مرحله قبل (غذاخوردن) آن قدر تفأل می‌زنند که حافظ به صدا در می‌آید و می‌گوید: «آقا من عذر می‌خوام، بگو چی می‌خوای بشنوی همون‌رو بگم.» گفت‌وگو و مباحثه: در شب یلداهای اخیر دیده شده که اول مهمانی، پسورد مودم را می‌زنند به دیوار و زیرش هم می‌نویسند: «لطفا سؤال نفرمایید.» بعد همین‌طور که جماعت سرشان توی گوشی است، در واکنش به صحبت‌های بقیه می‌گویند: «بله، می‌گم که، همش کار خودشونه.» مورد داشتیم طرف در پاسخ به اینکه فلانی چقدر دلش می‌خواسته بچه‌اش پسر باشد گفته «همش کار خودشونه» و در نتیجه دعوا شده. تنها توصیه ما این است که سعی کنید همزمان با چت کردن، به صحبت‌های دیگران هم گوش کنید که بدموقع نگویید کار خودشونه!
شب یلدا از آداب و رسوم زیبای ما ایرانیان است که از دوران‌های پیشین به یادگار مانده (با صدای گوینده مستندهای تلویزیون بخوانید). البته در سال‌های اخیر، شب یلدا هم مانند سایر آداب و رسوم ما دستخوش تغییرات زیادی شده که الان اگر از یک کودک دهه نودی مراسم شب یلدا را بپرسید، چیزهایی تعریف می‌کند که بیشتر به سریال «جنگجویان کوهستان» شباهت دارد تا مراسم شب یلدا. با هم به بررسی تعدادی از مراسم جدیدی که به شب یلدا اضافه شده و جای قبلی ها را گرفته می‌پردازیم تا اگر امشب با آن‌ها مواجه شدید، خودتان از ترس هول نکنید!
مهمانی: مهمانی رفتنی است، نه آمدنی. یعنی مادر نزاییده کسی که شب یلدا جرأت کند بیاید منزل ما مهمانی. همیشه بساطمان را خانه یکی از اقوام پهن می‌کنیم و برای خالی نبودن عریضه و نشان دادن حسن نیت، ۱۵ گرم آجیل می‌بریم که یعنی سهم خودمان را آورده‌ایم. البته یک باور قدیمی این است که شما هرچقدر بکارید ده برابرش را درو می‌کنید. پس با بردن ۱۵ گرم آجیل، می‌توانید ۱۵۰ گرم میل بفرمایید.
از آپشن‌های دیگری که در مهمانی‌های شب یلدا دارید، به همراه داشتن یک فروند بچه تخس است که فامیل را عاصی می‌کند و شما را راضی (چون آدم جدید دیده و دو دقیقه دست از سرتان برمی‌دارد).
خورد و خوراک: امیدوارم دوراندیشی شما به حدی بوده باشد که از دیروز ظهر چیزی میل نکرده باشید. چون بالاخره میزبان زحمت کشیده و تدارک دیده. زشت است درو نکنید. واقعا این یک مورد را از آن طرف قضیه هم ببینیم همین شکلی است. چون میزبان‌های ایرانی معمولا برای نشان دادن مهمان‌نوازی، تا داخل طحال آدم هم پر از غذا نشود راضی نمی‌شوند. یعنی همین که پایتان را داخل مهمانی می‌گذارید، با سؤال «چایی یا شربت؟» مواجه می‌شوید. با انتخاب گزینه شربت به مرحله بعد رفته، در آنجا میزان قابل توجهی آجیل، هندوانه، پشمک، نوشمک، پریوش، غلط کرد... ببخشید، عرض می‌کردم، آن قدر هله هوله میل می‌کنید که کبد و یک کلیه‌تان به کلی از کار می‌افتند. در اینجا میزبان با دادن یک شوک به موقع، هر چه خورده بودید را می‌پراند و می‌گوید: «بفرمایید شام حاضره.» ۳۶ نوع غذا کمترین تعدادی است که در مهمانی‌های ایرانی سرو می‌شود و طبق گفته مادرمان صرفا به جهت درآوردن چشم سایرین است و کاربرد دیگری ندارد. خلاصه شام را هم که در زوایای پنهان معده جاساز کردید، نوبت به بستنی (همان «چیزی نیست که، دسره»خودمان) و رویش چای می‌رسد که این سرد و گرم شدن، ترک‌های جبران ناپذیری را روی پوست و حتی توی پوست ایجاد می‌کند.
فال حافظ: قدیم رسم بود هر کس یک بار فال می‌گرفت و نتیجه‌اش را می‌پذیرفت. ولی این روزها بازماندگان مرحله قبل (غذاخوردن) آن قدر تفأل می‌زنند که حافظ به صدا در می‌آید و می‌گوید: «آقا من عذر می‌خوام، بگو چی می‌خوای بشنوی همون‌رو بگم.» گفت‌وگو و مباحثه: در شب یلداهای اخیر دیده شده که اول مهمانی، پسورد مودم را می‌زنند به دیوار و زیرش هم می‌نویسند: «لطفا سؤال نفرمایید.» بعد همین‌طور که جماعت سرشان توی گوشی است، در واکنش به صحبت‌های بقیه می‌گویند: «بله، می‌گم که، همش کار خودشونه.» مورد داشتیم طرف در پاسخ به اینکه فلانی چقدر دلش می‌خواسته بچه‌اش پسر باشد گفته «همش کار خودشونه» و در نتیجه دعوا شده. تنها توصیه ما این است که سعی کنید همزمان با چت کردن، به صحبت‌های دیگران هم گوش کنید که بدموقع نگویید کار خودشونه!
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
عالییییییییییییی بود سپاس خندیدم خدا قوت یلداتون مبارک البته بر همه مبارک