بیمارستانی برای آدم‌‌‏کشی (۲)

وبسایت اپک تایمز: « اتان گاتمن » در کتابش به‌‌‏نام « کشتار » اسنادی را منتشر کرده است که از قتل‌‌‏عام زندانیان عقیدتی « فالون گونگ » با‌‌‏هدف استفاده از اعضای بدنشان برای پیوند، پرده برمی‌‌‏دارد. وی وب‌‌‏سایتی -www.cntransplant.com- را که خدمات مرکز اُرینت را تبلیغ می‌‌‏کند، « ترفند مورد علاقه حزب » می‌‌‏نامد.

وی در مصاحبه‌‌‏ای با اپک تایمز که پس‌‌‏از اعلام توقف خدمات این بیمارستان در ژوئن ۲۰۱۴ در وب‌‌‏سایت آن، انجام شد، گفت : « مخاطب من، یک فرد دانشگاهی است و از هر کسی که شک دارد می‌‌‏خواهم که با گوشی هوشمند خود سری به این وب‌‌‏سایت بزند. »

دقیقاً همین مرکز بود که باعث شد جامعه بین‌‌‏المللی پیوند در اوایل ۲۰۱۴ طی نامه‌‌‏ای شدید‌‌‏اللحن، چین را به‌‌‏خاطر نقض وعده‌‌‏های اخیر خود در توقف استفاده‌‌‏از اعضای بدن زندانیان اعدامی سرزنش کند.

در این نامه که از‌‌‏سوی اعضای انجمن پیوند نوشته شده، آمده است، « وب‌‌‏سایت تیانجین به گرفتن بیماران بین المللیِ نیازمند پیوند عضو ادامه می‌‌‏دهد. سوء‌‌‏استفاده این پزشکان و تبانی گسترده این افراد برای کسب سود غیر قابل قبول است. »

عملیات پیوند عضو، عملیاتی در سطحی بالاست که مشتریان ثروتمند را با محصولی اعلاء و بسیار نادر هدف قرار می‌‌‏دهد : اندام‌‌‏های تازه انسانی به‌‌‏سرعت و بدون هیچ‌‌‏پرسشی تهیه می‌‌‏شود.

به‌‌‏گفته محققان، این‌‌‏که بیمارستانی به این مجهزی و پیچیدگی برای یک دهه از ظرفیت بالای عمل برخوردار باشد، در حالی‌‌‏که چین عملاً هیچ کمک داوطلبانه‌‌‏ای ندارد، دربردارنده مفهومی ترسناک است.

« ماریا فیاتورن سینگ »، استاد دانشگاه سیدنی، طی مصاحبه‌‌‏ای تلفنی اظهار داشت، « این به معنی داشتن اطمینان نسبت به یافتن اهداکننده عضو است. »

« ماریا فیاتورن سینگ »، استاد دانشگاه سیدنی : « این بدان معنی است که نسبت به یافتن اهداکننده عضو اطمینان راسخ دارید. »

سینگ که عضو هیئت مدیره گروه حامی پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن است، می‌‌‏گوید، « در بستری که هیچ سیستم اهدای عضو داوطلبانه‌‌‏ای وجود ندارد، مشخص است که یک منبع غیر‌‌‏اخلاقی، بزرگ و ماندگار وجود دارد که سود عظیمی از آن کسب می‌‌‏شود. »

اما تعداد واقعی عمل پیوند بیمارستان مرکزی تیاجین چه‌‌‏قدراست؟

تعداد بالای پیوند

پیدا کردن رقم واقعی عمل پیوند در چین در سال‌‌‏های گذشته، چه در کل بیمارستان‌‌‏های چین، چه تنها در یک بیمارستان بسیار مشکل است. در جامعه‌‌‏ای بسته هم‌‌‏چون چین، اطلاعاتی از این نوع از‌‌‏لحاظ سیاسی بسیار حساس است.

چین حتی تا این اواخر یک سیستم دولتی پیوند عضو نداشته است. این بیمارستان‌‌‏های کشورهای غربی بودند که به‌‌‏دنبال رقابت تجاری و انجام معاملات با دلالان پیوند عضو و تصرف هرچه بیشتر منابع انسانی بودند. یکپارچگی آماری و یا هر نوع آمار قابل اعتماد در این کشورها نشانه کم بودن قربانیان است.

در ایالات متحده، یافتن تعداد عمل‌‌‏های پیوند عضو بسیار ساده است. شبکه تهیه و پیوند عضو امریکا که وابسته‌‌‏به وزارت بهداشت و خدمات اجتماعی این کشور است، دارای پایگاه داده‌‌‏ای است که می‌‌‏تواند با چندین معیار ارزیابی شود. به‌‌‏عنوان مثال، از ژانویه تا سپتامبر ۲۰۱۵، تعداد کل عمل‌‌‏های پیوند در ایالات متحده ۲۳۱۳۴ عمل بوده است.

پایگاه داده‌‌‏های آماری ثبت علمی دریافت‌‌‏کنندگان عضو قادر است اطلاعات دقیق عمل‌‌‏های پیوند را در همه مراکز پیوند آمریکا نشان دهد. برای مثال، فعال‌‌‏ترین مرکز که در نیویورک واقع است، مرکز پزشکی بیمارستان دانشگاه کلمبیا است. در گزارش آوریل ۲۰۱۵ این بیمارستان آمده است که در سال ۲۰۱۳ تعداد ۱۱۰ عمل پیوند کبد انجام داده است که این تعداد در سال ۲۰۱۴، ۱۴۲ عمل بوده است. در گزارش ۶۰ صفحه‌‌‏ای این بیمارستان، اطلاعاتی درمورد لیست انتظار، انواع اهداکنندگان ، میزان پیوند و … آمده است.

چنین اطلاعاتی در بیمارستان‌‌‏های چین در‌‌‏دسترس نیست؛ زیرا این نوع اطلاعات را جزء اسرار دولتی در‌‌‏نظر می‌‌‏گیرند.

دکتر « هوانگ جیفو »، معاون سابق وزارت بهداشت چین، سال گذشته در مصاحبه‌‌‏ای نادر با روزنامه‌‌‏نگاران چینی، به‌‌‏طور صریح دلیل آن‌‌‏که چرا نمی‌‌‏توان این ارقام را به‌‌‏راحتی تهیه کرد را بیان کرد. این مصاحبه بخشی‌‌‏از تبلیغات شدید چین بود که نشان دهد این کشور دیگر از اعضای بدن زندانیان اعدامی برای پیوند استفاده نمی‌‌‏کند.

هوانگ گفت : « مجازات اعدام یک امر محرمانه دولتی است. اعضای بدن زندانیان اعدامی منبع اندام‌‌‏های پیوندی است. اگر تعداد عمل‌‌‏های پیوند انجام شده را می‌‌‏دانستید، متوجه محرمانه بودن آن می‌‌‏شدید. »

خبرنگار مجدداً درباره تعداد عمل‌‌‏های پیوند پرسید و هوانگ دوباره گفت : « مسئله‌‌‏ای که شما درباره آن صحبت می‌‌‏کنید، بسیار حساس است. به‌‌‏همین دلیل نمی‌‌‏توانم به‌‌‏روشنی درباره آن بگویم. اگر فکر کنید، متوجه منظورم خواهید شد. چون کشور هیچ شفافیتی درباره این موضوع ندارد، نمی‌‌‏توان گفت چگونه این اندام‌‌‏ها به‌‌‏دست می‌‌‏آیند. تعداد عمل‌‌‏های پیوند نیز محرمانه است. »

اما به‌‌‏نظر می‌‌‏رسد که تعداد عمل‌‌‏های پیوند در چین به‌‌‏طور اجتناب‌‌‏ناپذیری حتی از ماشین نیرومند تبلیغات حزب کمونیست چین درز پیدا کرده است.

در‌‌‏مورد بیمارستان تیانجین، چندین روش برای یافتن آن وجود دارد که در ادامه به آن می‌‌‏پردازیم.

نمودار رسمی

اولین مورد نموداری است از صفحه بایگانی متعلق به « مرکز پیوند اُرینت » که اکنون بسته شده است. این نمودار تعداد عمل‌‌‏های پیوند کبد را از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۴ نشان می‌‌‏دهد. تعداد سالانه پیوند تقریباً به‌‌‏لحاظ هندسی افزایش می‌‌‏یابد :۹، ۲۴، ۷۸، ۱۲۹، ۲۷۲، ۲۸۹ و ۸۰۰٫ گرچه که این ارقام با ارقام دیگر منابع رسمی چین در تناقض است.

در همان صفحه، زمان انتظار برای عمل پیوند تا دو هفته تعیین شده است که در کشوری که سیستم اهدای عضو داوطلبانه ندارد، اقدامی بی‌‌‏سابقه است.

کبد عضوی مفید برای محاسبه تعداد اعدام‌‌‏های انجام شده برای پیوند است؛ زیرا عضوی حیاتی است و یک پیوند کبد که در آن از کل کبد استفاده شود نیاز به این دارد که اهدا‌‌‏کننده جانش را از‌‌‏دست داده باشد. با‌‌‏توجه به‌‌‏اینکه به‌‌‏طور سنتی تنها منبع پیوند عضو در چین زندانیان اعدام شده است، این تعداد عمل پیوند جای سئوال دارد.

مشکل این نمودار این است که در سال ۲۰۰۴ متوقف شده است.

منابع مختلف رسانه‌‌‏ای

از گزارش‌‌‏های مختلف رسانه‌‌‏ای نیز می‌‌‏توان تعداد عمل‌‌‏های پیوند انجام شده در چین را یافت. در این مورد، در آغاز سال ۲۰۰۰ تعداد ۷۸ عمل پیوند انجام شده است. منبع این مورد مطلبی درباره « شن ژون‌‌‏یانگ » در روزنامه « علم و صنعت » Science and Technology Daily وابسته به وزارت علم و صنعت چین است، که در آن آمده است که « او روش جدیدی برای عمل پیوند کبد برای جهان پزشکی به‌‌‏ارمغان آورده است. » منبعی دیگر نیز رقم ۱۰۰ عمل پیوند در سال ۲۰۰۰ را اعلام کرده است.

در سال ۲۰۰۱، تعداد کلی عمل پیوند در ‌‌‏دسترس نیست؛ اما با‌‌‏توجه به گزارش‌‌‏ها و دانشنامه‌‌‏های پزشکی چین، ۱۰۹ پیوند کبد و ۸۰ پیوند کلیه انجام شده است.

در سال ۲۰۰۲ نیز تعداد سالیانه پیوند مشخص نیست، اما در یکی‌‌‏از مقالات درباره شن ژونگ‌‌‏یانگ، تعداد کلی عمل پیوند در این سال ۳۰۰ عمل تعیین شده است.

در سال ۲۰۰۳ تعداد کلی عمل پیوند در بیمارستان تیانجین ۶۴۵ عمل تعیین شده؛ اگر‌‌‏چه با‌‌‏توجه به گزارش‌‌‏های خبری رسمی، تعداد ۴۰۰ عمل دیگر نیز توسط تیم اول پزشکی این بیمارستان در دیگر بیمارستان‌‌‏های سراسر چین انجام شده است.

این دقیقاً زمانی است که بودجه‌‌‏ای برای ساخت مرکز ۱۷ طبقه‌‌‏ای پیوند عضو اُرینت به‌‌‏تصویب رسید.

در سال ۲۰۰۴، تعداد عمل‌‌‏های پیوند منتشر نشد، اما براساس گزارشی از شبکه آموزش پزشکی، بزرگ‌‌‏ترین دانش‌‌‏نامه پزشکی آنلاین در چین، تعداد کل ۱۰۰۰ عمل بوده است.

روزنامه علم و صنعت : وی تکنیک جدید پیوند کبد را برای جهان پزشکی به‌‌‏ارمغان آورد.

در سال ۲۰۰۵، باز هم تعداد کل عمل‌‌‏های پیوند منتشر نشد اما در شرح‌‌‏حال منتشر شده در سال ۲۰۱۴ درباره شن به‌‌‏عنوان یک مقام رسمی و مورد تمجید قرار گرفته، تعداد آن ۶۴۷ عمل ذکر شده است.

در سال ۲۰۰۶، براساس یک مقاله پزشکی که توسط شن نوشته شده بود، تعداد ۶۵۵ عمل پیوند ثبت شده است. در آن مقاله، شن عنوان کرده بود که مرکز او ثبت جهانی پیوند کبد را که به مدت ده سال در‌‌‏اختیار دانشگاه « پیتزبورگ » بوده است، از آن خود کرده است.

و سپس …. سکوت رسانه‌‌‏ای.

مرکز پیوند اُرینت به‌‌‏طور رسمی در اول سپتامبر ۲۰۰۶ آغاز به‌‌‏کار کرد. دقیقاً مشخص نیست که چرا زمانی‌‌‏که انتظار می‌‌‏رود این ارقام پرش داشته باشند، داده‌‌‏های سالانه کم شد.

از قضا در مارس ۲۰۰۶، اتهاماتی مبنی‌‌‏بر این‌‌‏که زندانیان روش معنوی فالون‌‌‏گونگ منبع اصلی تجارت پررونق عمل پیوند در چین هستند، مطرح شد. مقامات چینی این گزارش‌‌‏ها را به‌‌‏عنوان تبلیغاتی شنیع رد کردند؛ هر‌‌‏چند هرگز به‌‌‏طور جدی با ارائه دلایلی موجه نیز تکذیب نکردند.

در همه منابع در‌‌‏دسترس، تنها دو رقم پس‌‌‏از سال ۲۰۰۶ ظاهر شد که هر دو از یک منبع بودند؛ در شرح‌‌‏حالی درخشان از شن ژونگ‌‌‏یانگ که از‌‌‏سوی مقامات تبلیغاتی تیانجین منتشر شده بود.

شرح‌‌‏حال رسمی

شرح‌‌‏حال رسمی شن ژونگ‌‌‏یانگ در وب‌‌‏سایت ttwj.gov.cn منتشر شده است. این وب‌‌‏سایت زیر نظر دفتر منابع نیروی انسانی دولت شهری تیانجین است که به‌‌‏عنوان سخن‌‌‏گوی رسمی رهبری این شهر عمل می‌‌‏کند. در بخش « در مورد ما » این وب‌‌‏سایت آمده است، « دولت و کمیته حزب کمونیست در تیانجین توجه زیادی به کار منابع انسانی این شهر دارد. »

در شرح‌‌‏حال شن، به موفقیت‌‌‏های باورنکردنی او و روحیه متهورانه‌‌‏اش در کمک به ایجاد صنعت پیوند چین پرداخته شده و از تعداد عمل‌‌‏های پیوند او نام برده شده است.

ارقام اولیه تقریباً همان اعداد ذکر شده قبلی است، اما بعد از سال ۲۰۰۶، ارقام دقیقی مشخص نشده است و بیان شده که « برای دو سال بعد از آن مرکز اُرینت بیشترین حجم پیوند در آسیا را انجام داده است. » همچنین در این شرح‌‌‏حال آمده است که تا پایان سال ۲۰۱۳، بیشترین عمل جراحی در چین در ۱۶ سال گذشته در این مرکز انجام شده است و برخی‌‌‏از تکنیک‌‌‏های جراحی او از « پیشرفته‌‌‏ترین » نوع خود در جهان هستند.

و از همه مهم‌‌‏تر، دو عدد دیگر هم در این شرح‌‌‏حال آمده است : تعداد کلی ۵۰۰۰ پیوند کبد در سال ۲۰۱۰ و تقریباً ۱۰۰۰۰ پیوند تا پایان سال ۲۰۱۴٫

نمودار آن چیزی شبیه این است:

در‌‌‏حال حاضر این اعداد به‌‌‏شکل نگران‌‌‏کننده‌‌‏ای بالاست و به سختی ‌‌‏ با روایات رسمی زندانیان اعدامی به‌‌‏عنوان منبع پیوند عضو تناسب دارد.

هنوز علت توقف انتشار این ارقام سالیانه پس‌‌‏از ساخت مرکز جدید پیوند مشخص نیست که این باعث شده این سئوال مطرح شود که آیا این ارقام شسته‌‌‏و‌‌‏رُفته و گرد، قابل اعتماد هستند.

با‌‌‏توجه به منابع دیگر، تعداد واقعی عمل‌‌‏های پیوند انجام شده در چین در‌‌‏واقع ممکن است خیلی خیلی بیشتر از آن‌‌‏چه که اعلام شده، باشد.

سه شاخص برای این احتمال وجود دارد : تجارت پر‌‌‏رونق پیوند با گردشگران کره‌‌‏ای، تعداد عمل‌‌‏های پیوند انجام شده توسط همکاران شن ژونگ‌‌‏یانگ و تجزیه و تحلیل به‌‌‏دست آمده از سوابق به‌‌‏روز شده بیمارستان مرکزی تیانجین که از یک پایگاه مبهم داده در چین به‌‌‏دست آمده است.