طنز؛ وقت رسانه ملی را نگیرید!
پیمان مقدم در روزنامه ایران نوشت:
رئیس محترم دیوان محاسبات فرموده اند: «از ۳۹۷ مدیر دارای دریافتهای نامتعارف، ۳۸۷ نفر اقدامات لازم برای استرداد جمعا مبلغ ۲۱۴ میلیارد و ۲۷۳ میلیون و ۸۹۶ هزار و ۹۴۷ ریال بابت اضافه دریافتی را انجام دادهاند. متأسفانه ۱۰ مدیر به این تذکرات توجه نکرده و مبلغ دریافت شده را باز نگرداندهاند.» خب ناگفته پیداست که از خبر فوق همان تعلل ۱۰ نفر برای روزنامه توپخانه، خبرگزاری خیابان شاهرود و رسانه «تمام و کمال ملی» اهمیت دارد و در بوق و کرنا خواهد شد و مصداق تازهای از ناکارآمدی و ناتوانی دولت در اداره امور قلمداد خواهد گشت.
رئیس محترم دیوان محاسبات فرموده اند: «از ۳۹۷ مدیر دارای دریافتهای نامتعارف، ۳۸۷ نفر اقدامات لازم برای استرداد جمعا مبلغ ۲۱۴ میلیارد و ۲۷۳ میلیون و ۸۹۶ هزار و ۹۴۷ ریال بابت اضافه دریافتی را انجام دادهاند. متأسفانه ۱۰ مدیر به این تذکرات توجه نکرده و مبلغ دریافت شده را باز نگرداندهاند.» خب ناگفته پیداست که از خبر فوق همان تعلل ۱۰ نفر برای روزنامه توپخانه، خبرگزاری خیابان شاهرود و رسانه «تمام و کمال ملی» اهمیت دارد و در بوق و کرنا خواهد شد و مصداق تازهای از ناکارآمدی و ناتوانی دولت در اداره امور قلمداد خواهد گشت.
مشکل هم لابد میدانید کجاست؛ تفاوت نگاه و جهان بینی دوستان است با سایر مردم ایران درباره کارآمدی و توانمندی. در عین حال اینکه رسانهای از منابع ملت امرار معاش کند اما علی الدوام بر خلاف نظر اکثریت به تبلیغات مشغول باشد مگر ایرادی دارد؟ حالا دولت یک روزی یک رأیی آورده و تمام شده رفته پی کارش. نظر اکثریت فقط مربوط به همان روز است. اینکه در روزهای بعد اکثریت مردم چه اعتقاد و خواستهای دارند را فقط دوستان هستند که تشخیص میدهند و اجرایی میکنند.
مثلا اینکه دلواپسان در روزنامه توپخانه تفسیر میکنند که برجام را باید بهعنوان فاجعه در مدارس تدریس کرد. راست هم میگویند؛ آنقدر فاجعه است که حتی حضرات امریکایی دست به دست هم دادهاند که هر جوری هست برجام را هوا کنند. وقتی هم سروران در روزنامه توپخانه و هم تندروها در ایالات متحده از برجام ناراحتند خب به غیر از فاجعه اسم دیگری میشود روی برجام گذاشت؟ واقعاً نمیدانیم چرا عدهای هنوز مجاب نشدهاند و متعجبند؟
بی خیال؛ اصلاً عزیزان چرا حاشیه برویم؟ تا وقتی که دولت غیرهمسوی دوستان بر سرکار است همین است که هست. 10 نفر مهم است و باقی نفرها و عددها اهمیتی ندارد. اصلاً هر دستاوردی که از آستین اعتدال بیرون آمده باشد از درجه اعتبار ساقط است، حتی اگر پیروزی در اوپک و تحمیل اراده مردم ایران به سایر اعضای این نهاد مهم بینالمللی باشد. شما فقط بگو ایراد و اشکال کجاست، دهها دوربین و میکروفن از بخشهای مختلف خبری به سمتش سرازیر میشوند و میان برنامه و ویژه برنامه و زیرنویس دم به ساعتی است که روی آنتن میرود. حالا به فرض چهار تا بشکه نفت هم بیشتر فروختیم. خب؟ دولت اگر خیلی هنر داشت باید بشکههایی را که بابک جان قورت داده بود از حلقومش باز پس میگرفت. به دوستان چه ربطی دارد که بشکهها را چه کسی از در پشتی تحویل ب.ز و شرکایش داده است؟
برویم... برویم که زیادی داریم وقت دوستان و دلواپسان رسانه ملی را میگیریم. باید درباره این ۱۰ نفر، دهها گزارش پوششی و تحلیل فرامتنی آماده کنند. وقت در این جور مواقع طلاست و حیف است تلف مؤلفههایی بیاهمیت و کم ارزش همچون مقوله اوپک و این داستانها شود. عزتتان مستدام...
پ
ارسال نظر