خطرناک ترین بازی های دنیا

همشهری سرنخ: به نظر شما خطرناک ترین ورزش های دنیا کدام ها هستند؟ بانجی جامپینگ، اتومبیلرانی، بوکس، اسبدوانی ... حال اگر بشنوید هیچ کدام از اینها جزو فهرست خطرناک ترین ورزش های دنیا قرار ندارند حتما تعجب می کنید، اگر می خواهید با این فهرست آشنا شوید این مطلب را بخوانید.

بیس جامپینگ

هر جا که ساختمان ها، دکل ها و سکوهای بلندی وجود داشته باشد مطمئنا یک بیس جامپر نیز در آنجا هست. بلندترین ساختمان ها هیچ وقت از پرش بیس جامپرها در امان نیست. آنها بدون هیچ طناب محافظی می پرند و با رسیدن به سطح زمین چتر نجات خود را باز می کنند تا از مرگ نجات یابند. این ورزش هیجان انگیز خطرات بسیاری را دربر دارد. یکی از این خطرات باز نشدن چتر نجات بیس جامپر است.

خطر دیگر احتمال برخورد شدید بیس جامپر به صخره ای است که از آن می پرد. هر سال بین ۵ تا ۱۵ نفر از بیس جامپرها جان خود را از دست می دهند، برای همین این ورزش در بیشتر نقاط جهان غیرقانونی اعلام شده است.


قطارسواری

قطارسواری یکی از ورزش های غیرقانونی و بسیار خطرناک است که معمولا محل انجام آن در ایستگاه های مترو و قطار است. جوان ها با بالا رفتن از قطاری که با سرعت بالا حرکت می کند روی سقف آن راه می روند و سعی می کنند تعادل خود را حفظ کنند. این سرگرمی احمقانه در آفریقا هر سال کشته و زخمی های زیادی را به جا می گذارد.

قطارسواری نخستین بار در دهه ۱۹۸۰ در آلمان معروف شد و رفته رفته رو به فراموشی رفت. اما سال ۲۰۰۵ قطارسواری دوباره طرفداران بسیاری پیدا کرد و یک گروه معروف فرانکفورتی در آلمان آن را دوباره به شهرت رساند. رئیس این گروه توانسته روی سریع ترین قطار آلمان راه برود.


موج سواری

موج سواری یکی از ورزش های هیجان انگیزی است که در سراسر جهان طرفداران بسیاری دارد اما همین ورزش هیجان انگیز اگر روی موج های بسیار بلند انجام شود در ردیف خطرناکترین ورزش های جهان جای دارد. طول امواجی که ورزشکاران روی آن سواری می کنند دستکم به 6 متر می رسد. از این رو آنها باید تخته های موج سواری خود را متناسب با ارتفاع امواج انتخاب کنند تا در اثر ضربه نشکند.

قدرت این امواج بلند تا حدی است که یک روستا را کاملا ویران می کند، برای همین موج سوار معمولا برای رسیدن به موج بلنداز تکنیک های خاصی باید استفاده کند. بسیاری از موج سوارانی که این ورزش را امتحان کرده اند می گویند وقتی سر انسان با موج بلندی که با سرعت بسیار به سمت انسان پیش می آید برخورد می کند انگار که به یک دیوار سنگی برخورد کرده و از این رو فرار به موقع، نقش مهمی را در سلامتی جان موج سوار بازی می کند.


اسکیت لیمبو

اسکیت لیمبو یکی دیگر از ورزش های خطرناک است که در آن فرد با پوشیدن کفش های اسکیت سعی می کند با خم شدناز زیر یک مانع مثلا میله ای که به صورت افقی قرار داده شده، عبور کند به شرط اینکه با مانع برخوردی نداشته باشد. در این ورزش هم هر چه ارتفاع مانع کمتر باشد ورزشکار میبایست هم از مهارت بیشتری برخوردار باشد و هم بدنش انعطاف بالاتری داشته باشد گاهی اوقات فرد برای رد شدن از زیر یک مانع پاهای خود را تا 180 درجه باز می کند و بدنش را آنقدر به سمت زمین خم می کندکه صورتش با زمین تماس پیدا می کند.

باز شدن بیش از حد دست ها و پاها باعث شده این ورزش بسیار خطرناک شود. طرفداران اسکیت لیمبو معمولا این ورزش را زیر خودروهای گوناگون انجام می دهند. رکورددار این ورزش خطرناک اکنون آنیکت چینداک هندی است که همزمان توانست از زیر ۵۷ خودرو عبور کند.


استریت لاج

«استریت لاج» یکی از خطرناکترین مسابقات ورزشی در جهان است. در این ورزش که به آن سورتمه سواری هم می گویند شرکت کنندگان در مسیر مسابقه که معمولا خیابان آسفالت شده است روی وسیله ای شبیه اسکیت برد دراز می کشند و سر می خورند. از این رو استریت لاج رابطه مستقیمی با نیروی جاذبه دارد زیرا در این مسابقه بسیار هیجان انگیز، شرکت کننده ها وقتی روی تخته دراز می کشند و به حرکت درمی آیند سرعتشان به 64 تا 157 کیلومتر در ساعت می رسد و این در حالی است که فقط 2/5 سانتی متر از زمین فاصله دارند.


وسیله ای که استریت لاجرها روی آن سر می خورند به هیچ سیستم ترمزی مجهز نیست و آنها فقط با حرکات صحیح و به موقع خود می بایست سرعت خود را کنترل کنند تا به خط پایان برسند. کوچکترین اشتباه در این ورزش مرگ یا آسیب دیدگی شدیدی را برای فرد به دنبال خواهد داشت.


شیرجه در غار

شیرجه در غار یکی دیگر از ورزش های تکنیکی و خطرناک در جهان است. در این ورزش، شیرجه زن ها با تجهیزات خاص وارد غارهای ناشناخته ای می شوند که معمولا پر از آب است. از آنجا که این غارها معمولا ناشناخته هستند، غواص همیشه در معرض خطرات بسیاری مانند حمله حیوانات وحشی، کمبود اکسیژن و دماهای بسیار پایین قرار دارد، طبق تحقیقات تیم پشتیبانی شیرجه در غارها، از دهه ۱۹۶۰ تاکنون ۵۰۰ نفر در این ورزش جان خود را از دست داده اند.


این ورزش به حدی خطرناک است که انجمن ملی غارشناسان آمریکا اعلام کرده شیرجه در غار زمانی به ثبت خواهد رسید و موفقیت آمیز خواهد بود که غواص بتواند از این ورزش زنده و سالم برگردد.


گاو سواری

در گاوسواری مدل آمریکایی، معمولا گاوسوار باید هشت دقیقه روی گاو بنشیند و اجازه ندهد که حیوان او را به زمین بیندازد. گاوسوار اجازه دارد با یک طناب خود را محکم به گاو ببندد و با یک دست تعادل خودش را حفظ کند. در این ورزش خطرناک، گاهی اوقات تکان های شدید گاو به حدی زیاد است که گاوسوار تا سه متر روی هوا بلند می شود و به زمین می افتد.

اگر گاوسوار از حادثه افتادن روی زمین جان سالم به در ببرد، خطر دیگری او را تهدید می کند و آن حمله گاو خشمگین با شاخ های تیزش است. برای همین، گاوسواری نیز جزو خطرناکترین ورزش های جهان است.


هاکی زیر آب

هاکی زیر آب از جمله ورزش های خطرناکی است که شناگرها در ماه های سرد زمستان علاقه مند به انجام آن هستند زیرا وقتی هوا سرد می شود داخل آب گرمتر از بیرون آن است و برای همین هاکی زیر آب طرفدار پیدا می کند. هاکی زیر آب توسط انگلیسی ها در دهه 1950 ابداع شد.

تجهیزات این بازی کاملا شبیه بازی هاکی است. شرکت کنندگان با استفاده از دستکش و گذاشتن ماسک های مخصوص شروع به بازی می کنند. محل برگزاری مسابه ته استخر پر از آب است. در تماخم طول مسابقه فرد می بایست نفس خود را در سینه حبس کند و این کار نیاز به توانایی بدنی بالایی دارد.


لگد زدن در هوا

در این ورزش عجیب و غریب و در عین حال خطرناک، فرد روی وسیله ای شبیه منجنیق می نشیند. این وسیله نیروی خود را از تلفیق هوا و آب می گیرد. وقتی دکمه «حرکت»، فشار داده می شود آبی با حجم 60 لیتر با فشار زیادی از پشت صندلی به فرد می خورد و دستگاه، فرد را تا مسافت هشت متر پرتاب می کند و فرد به داخل استخر پر از آب یا گودالی که پر از اسفنج است می افتد. بی دقتی در محاسبات پرواز ممکن است آسیب جدی به بدن فرد وارد کند.


کوهنوردی در ارتفاعات بالا

کوهنوردی در ارتفاعات بالا یکی دیگر از خطرناکترین ورزش های دنیاست. آمارها نشان می دهد که تا قبل از سال ۲۰۰۰ از هر شش نفری که به قله اورست صعود کرده اند یک نفر جان خود را از دست داده است. کوهنوردان حرفه ای همیشه در معرض خطرات زیادی هنگام کوهنوردی قرار دارند. در راه صعود به قله های مرتفع، کوهنورد همیشه در معرض خطراتی مانند کمبود اکسیژن در بافت های بدن، یخ زدگی بافت های بدن در اثر سرماگ، ذات الریه و مرگ است.

طبق آمار گرفته شده، از ۱۳۰۰ نفری که به اورت صعود کرده اند ۱۷۹ نفر آنها جان خود را از دست داده اند اما با تلاش هایی که از سال ۱۹۹۰ تاکنون صورت گرفته آمار تلفات رو به کاهش است.


مسابقات موتورسواری

مسابقات موتورسواری یکی دیگر از خطرناکترین ورزش های جهان است، اگرچه بعضی از مسابقات موتورسواری بسیار قیدمی هستند و قدمت آنها به 100 سال می رسد اما در این مسابقات آمار مرگ و تلفات بسیار بالاست.


به عنوان مثال مسابقه «ایل آومان» که از ۱۰۰ سال پیش تاکنون برگزار می شود، در مجموع نزدیک به ۲۲۰ کشته داشته است. در این مسابقه موتورسوارها باید تعادل خود را در مواجهه با هر نوع مانعی مانند صخره و درخت یا حیوانات کنار جاده حفظ کنند. این در حالی است که موتورسوار با سرعت بسیار بالایی در حال رانندگی است و کوچکترین مانعی ممکن است باعث شود کنترل موتور از دست موتورسوار خارج شود.


حفظ تعادل روی طناب

حفظ تعادل روی طناب یکی دیگر از - به اصطلاح - ورزش های خطرناک است. در این ورزش فرد می بایست روی طنابی که از جنس نایلون و پلی استر بافته شده و بین دو نقطه بسته شده، راه برود.

بسیاری بر این عقیده اند که حفظ تعادل روی طناب با راه رفتن روی طناب متفاوت است. زیرا برای راه رفتن روی طناب می بایست آن را در یک خط مستقیم کاملا سفت و محکم بست اما در حفظ تعادل، طناب باید طوری بسته شود که حالت کششی داشته باشد.

برای همین این ورزش در نوع خود بسیار خطرناک است زیرا یک حرکت اشتباه روی طنابی که به راحتی حرکت می کند و بلند و کوتاه می شود ممکن است به قیمت جان فرد تمام شود. «کریستین شو» رکورددار حفظ تعادل روی طناب است. او توانسته در ارتفاع هزار متری یعنی اندازه ای سه برابر برج ایفل روی طناب، تعادل خودش را حفظ کند.


شیرجه از صخره

شیرجه از صخره ورزشی است که در آن شیرجه زن ها با استفاده از حرکات آکروباتیک از روی صخره ای بلند به داخل آب می پرند. خاستگاه این ورزش جزیره هاوایی است و گفته می شود نخستین بار سال 1770 شناخته شده است.

در آن زمان، شاه کاهیکیلی از مردان خود خواست تا بلندترین صخره را انتخاب کنند و از آنجا به داخل آب شیرجه بزنند. البته به شرط اینکه هنگام ورود به دریا، آب به این طرف و آن طرف نپاشد. شاه از سربازانش خواست تا با این کار، وفاداری و شجاعت خود را به نمایش بگذارند.

اکنون بعد از گذشت سال های بسیار، هنوز هم شیرجه از روی صخره یکی از ورزش هایی است که در آن خطر، شجاعت، وحشت و ترس آمیخته شده است. این ورزش به حدی خطرناک است که برای امنیت شیرجه زن ها، استانداردهایی در نظر گرفته شده است تا میزان خطر کمتر شود، به عنوان مثال ارتفاع محل شیرجه برای مردها بین ۲۳ تا ۲۸ متر و برای خانم ها بین ۱۸ تا ۲۳ متر است. معمولا در این نوع شیرجه سرعت فرد به ۷۵ تا ۱۰۰ کیلومتر در ساعت می رسد و شیرجه سه دقیقه بیشتر طول نمی کشد.


پاورلینگ

پاورلینگ نوعی پرش قدرتی است که با کمک وسیله ای فنر مانند انجام می شود. در این ورزش، شخص می تواند در حالی که وسیله پرشی را به پا دارد بپرد، بدود و حرکات آکروباتیکانجام دهد. البته همه اینها نیازمند مهارت بسیار بالایی است.

با استفاده از وسیله جهشی، شخص با کوچکترین حرکت و با کمک وزن بدن خود می تواند بین یک تا یک متر و نیم به آسمان بپرد و با سرعت 32 کیلومتر در ساعت بدود.

این ورزش خطرناک اگر توسط افراد حرفه ای انجام نشود آسیب های جدی بدنی به فرد وارد می کند زیرا حفظ تعادل نقش مهمی را در آن بازی می کند.


بانجی کروکودیل

اگرچه بانجی جامپینگ خود یکی از ورزش های هیجان انگیز در جهان است اما بانجی کروکودیل، در ردیف خطرناک ترین ورزش های جهان قرار دارد. در این ورزش ماجراجویان به داخل برکه آبی که پر از کروکودیل است شیرجه می زنند. زامبیا و زیمبابوه از مهمترین مکان هایی است که بانجی کروکودیل در آنجا انجام می شود.

در این ورزش خطرناک وقتی شخص به سطح آب نزدیک می شود، هر لحظه امکان حمله کروکودیل های خطرناک وجود دارد. در ژانویه ۲۰۱۲، هنگام انجام این بازی وحشتناک، طنابی که به ماجراجویی به نام «ارین لانگورسی» متصل بود پاره شد و وی مستقیم به داخل آب افتاد. اگرچه استخوان ترقوه ارین در این سقوط شکست اما وی توانست از محاصره کروکودیل ها فرار کند.


آتشفشان سواری

آتشفشان سواری یکی از ورزش های خطرناک جهان است که به آن خاکسترسواری هم می گویند. آتشفشان سواری ورزش جدیدی است که فرد پس از بالا رفتن از کوه های آتشفشانی که معمولا بیش از 700 متر ارتفاع دارند روی تخته ای از جنس چوب یا آهن قرار می گیرد و از بالا به طرف پایین با سرعت 80 کیلومتر در ساعت سر می خورد.

کوه آتشفشانی سیرونگرو در نیکاراگوئه یکی از پایگاه های آتشفشان سوارهاست. شرکت کنندگان در این مسابقه، با پوشیدن لباس های مخصوص و گذاشتن کلاه ایمنی سعی می کنند تا حد امکان خود را از خطرات مصون نگه دارند. آتشفشان سواری به دلیل اینکه ممکن است فرد با سرعت زیاد به مواد مذاب سفت شده برخورد کرده و زخمی شود بسیار خطرناک است.


هلی اسکینگ

«هلی اسکینگ» ورزشی از تلفیق هلی کوپترسواری و اسکی کردن است و برای همین نام این ورزش را هلی اسکینگ گذاشته اند.

مشتاقان این ورزش با پرداخت هزینه گزاف و کرایه کردن هلی کوپتر از خلبان می خواهند تا آنها را به نقطه های دوردست کوهستان های برفی ببرد، جایی که هیچ کس در آنجا در حال اسکی کردن نباشد. پس از رسیدن به این نقطه، اسکی باز از هلی کوپتر به بیرون و روی کوهستان شیب دار پر از برف می پرد و شروع به اسکی می کند.

از آنجا که بیشتر علاقمندان به هلی اسکینگ، روی شیب کوهستان های برفی اسکی می کنند که تاکنون پای کسی به آنجا نرسیده است، خطر رییزش بهمن همواره آنها را تهدید می کند. حتی رفتن با هلی کوپتر هم به این نقاط بسیار خطرناک است زیرا هر لحظه ممکن است بهمن سقوط کند و هلی کوپتر میان برف ها گرفتار شود.

سال ۱۹۹۴ «فرانک ولز» رئیس سابق والت دیزنی سوار هلی کوپتر شد تا هلی اسکینگ کند اما هلی کوپتر آنها میان راه در بهمن گرفتار شد و این حادثه مرگ همه سرنشینان هلی کوپتر را به همراه داشت.