نمایشنامه معروف شکسپیر به نام «رومئو و ژولیت» شاید یک اثر داستانی باشد، اما صدها هزار فرد رمانتیک هنوز به ورونا سفر می کنند تا از بالکنی دیدن کنند که تصور می شود ژولیت روی آن ایستاده بوده در حالیکه رومئو عشق خود را به او ابراز می کرده است.
برترین ها: نمایشنامه معروف شکسپیر به نام «رومئو و ژولیت» شاید یک اثر داستانی باشد، اما صدها هزار فرد رمانتیک هنوز به ورونا سفر می کنند تا از بالکنی دیدن کنند که تصور می شود ژولیت روی آن ایستاده بوده در حالیکه رومئو عشق خود را به او ابراز می کرده است.
این خانه «کاسا دی جولیتا» یا خانه ژولیت نامیده می شود و در واقع متعلق به خانواده دل کاپلو است. تاریخ این خانه به قرن سیزدهم بازمی گردد و یک خانه متروکه بود که با گیاهان خزنده پوشانده شده بود. تا اینکه شهر در اوایل سال های ۱۹۰۰ تصمیم گرفت آن را بخرد و با استفاده شباهت بین نام مالک حقیقی خانه کاپلو با نامی که در نمایشنامه شکسپیر آمده، آن را تبدیل به خانه ژولیت کند.
تلاش های بازسازی زیادی در سال های ۱۹۳۰ انجام گرفت و درها و پنجره های گوتیک به آن اضافه شد. حتی گفته می شود که بالکن هم بعدا اضافه شده است. فضای داخلی اسپارتی هم مدت ها بعد، در سال های ۱۹۹۰ بازسازی شد. سرامیک ها، نقاشی ها و مبلمان اصیل نه به خانواده کاپلو و نه به خانواده داستان تعلق ندارند. در حیاط خانه یک مجسمه برنزی از ژولیت قرار دارد. در سراسر دیوارها و درهای حیاط گرافیتی های متعدد و یادداشت های عاشقانه چسبانده شده اما اخیرا مسئولان درصدد متلاشی کردن خرابکاران هستند.
پ
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر