طنز؛ بوکسورها رو نریز تو شوراها!
فریور خراباتی در روزنامه آرمان امروز نوشت:
الان ما به یک وضعیتی رسیده ایم که نمیدانیم زمانی که از یک نفر صحبت میکنیم، باید ایشان را شخصیت ورزشی و قهرمان المپیک بنامیم، یا نماینده مجلس و شورای شهر! به عنوان مثال عباس جدیدی کشتیگیر اسبق در شورای شهر حضور دارد و میخواهد برود و مشکلات اقتصادی شهرداری را حل کند.
الان ما به یک وضعیتی رسیده ایم که نمیدانیم زمانی که از یک نفر صحبت میکنیم، باید ایشان را شخصیت ورزشی و قهرمان المپیک بنامیم، یا نماینده مجلس و شورای شهر! به عنوان مثال عباس جدیدی کشتیگیر اسبق در شورای شهر حضور دارد و میخواهد برود و مشکلات اقتصادی شهرداری را حل کند.
این درحالی است که نادر قاضی پور که باید مشکلات مردم را حل کند، به خبرنگاری که از ایشان سوال پرسیده آپرکات میزند.در حالت عادی باید اینگونه باشد که نادر قاضی پور در رینگ بوکس و عباس جدیدی بر روی تشک کشتی حضور پیدا کنند اما وضعیت الان به گونه ای است که نادر قاضی پور در مجلس است و عباس جدیدی در شورای شهر! البته تفاوت عباس جدیدی و نادر قاضی پور در این است که جدیدی در گذشته کشتی گیر بوده اما قاضی پور در گذشته بوکسور نبوده و همین نشان میدهد که ما تا چه حد فرصت سوزی میکنیم.
اگر زودتر استعداد این نماینده مجلس را کشف میکردیم، ایشان وارد دنیای حرفه ای بوکس میشدند که این حضور دو منفعت بزرگ داشت؛ منفعت اول برای کشورمان این بود که در المپیک و رشته بوکس اینقدر کیسه بوکس روی رینگ نمیفرستادیم و حسرت مدال این رشته توی دلمان نمیماند. منفعت دوم این بود که نادر قاضی پور ورزشکار میشد و سیاستمدار نمیشد که البته این دو منفعت امکانپذیر نیستند (ببینید در حالت فرض محال هم منفعتی قرار نیست گیرمان بیاید!) چون اگر ایشان قهرمان بوکس هم میشدند بدون شک وارد دنیای سیاست میشدند و طبقه معمول به حالت«هیچ» رسیدیم.
البته حضور ورزشکاران در شورای شهر خیلی هم خوب است، بنده شخصا حمایت میکنم چون این بزرگواران توانستند قیمت خانه را ارزان کنند، منتها چون خبررسانی در این زمینه درست صورت نگرفت، فقط خود دوستان در جریان قرار داشتند و وقتی دیدند مردم زمینها را به یک دهم قیمت نمیخرند(چون طبیعتا بی اطلاع بودند) خودشان آنها را برخلاف میل باطنی شان خریدند. از کجا رسیدیم به کجا؟ بنده بروم و آپرکاتم را بخورم. با اجازه!
پ
ارسال نظر