طنز؛ خبرنگار خودش تنش می‌خاره

آیدین سیارسریع در روزنامه ایران نوشت:

روز خبرنگار هم گذشت و بنده با مشاهده سیل پیام‌ها و تبریک‌ها چند گروه تبریک گوینده را دسته‌بندی کردم که در ادامه به استحضار می‌رسد:

دسته اول که تبریک گفتند مسئولان بودند. این مسئولان خودشان به سه دسته تقسیم می‌شوند؛ دسته اول معتقدند وجود خبرنگار لزومی ندارد. دسته دوم موضع نرم تری دارند و معتقدند درست است که وجود خبرنگار لزومی ندارد ولی برای اعلام دستاوردها و قدردانی و تشکر از زحمات بی‌شائبه مسئولان وجود داشته باشند هم بد نیست. دسته سوم که معتقدان به آزادی بیان هستند می‌گویند چرا می‌گویید وجود خبرنگار لزومی ندارد؟ این حضور خبرنگار است که لزومی ندارد ولی وجودش به خودی خود تا جایی که دم در خانه خودشان بازی کنند بد نیست، با این حال اگر نزدیک خانه ما شوند ما پاره می‌کنیم، توپشان را.

دسته دوم که تبریک گفتند مدیران مسئول بودند که وقتی با این واکنش مواجه شدند که تبریک نمیخوایم، پول ما رو بده گفتند بخواب بابا. حالا فکر کردی یه روز تو تقویم‌ داری خیلی شاخی؟ مالاریا هم روز جهانی داره! (که بنده تحقیق کردم دیدم ایشون راست میگه. 25 آوریل روز جهانی مالاریاست، به همین دلیل روزنامه نگاران در مورد امور مالی هیچ‌گونه حقی ندارند.)

دسته سوم هم برخی از مردم عزیز و دلاور کشورمان هستند که معمولاً واکنش‌شان به روزنامه نگار و خبرنگار جماعت از حالات زیر خارج نیست: ۱) خب حالا که چی؟ ۲) باشه بابا تو قهرمان، تو آگاهی بخش. ۳) ببین خودت تنت می‌خاره ها. ۴) آهااااان! خوبت شد؟ حالا بکش! اوووممم (صدای لذت)

این از مردم، اون هم از مدیران و مسئولان... خود روزنامه نگارها و خبرنگارها هم که لحظه شماری می‌کنن که زودتر یک کار روابط عمومی ای مدیر رسانه‌ای چیزی پیدا بشه از مطبوعات راحت بشن. اونوقت روز خبرنگار که می‌رسه همه با شور و هیجانِ تبریک میخوان برن تو [آغوش] هم. این وسط فکر می‌کنم فقط خبرنگاران برون مرزی صداوسیما از کارشون راضی اند. خدا رو شکر غرب هم که هر روز بحران، ررررم هم که پر از سوژه. خدایا شکرت. روز خبرنگار امسال هم بدون درد و خونریزی گذشت!