درآمدن چند راستگو از زنبیل اصلاح طلبی
آیدین سیارسریع در روزنامه قانون نوشت:
به سلامتی علی لاریجانی هم دوباره رئیس مجلس شد و عارف اصلاحات باید استراتژی دیگهای رو برای ادامه مسیر انتخاب کنه. با این حال به نظر من این مسائل زیاد اهمیتی نداره. این وسط فقط تندروهای دو طرف هستند که علاقه دارن که این انتخاب رو حیثیتی نشون بدن، یعنی اگه عارف رئیس می شد اصلاحات به طور کامل پیروز میشد و نشون می داد مردم راهشون رو انتخاب کردن. حالا هم که لاریجانی رئیس شده یکی باید تندروهای اون طرف رو بگیره که اووردوز نکنن. «شکست قطعی اصلاحات» ، «تودهنی بزرگ ملت به متوهمان پیروزی» ، «آبدولیوچاگی مردم به زیر فک اصلاح طلبان»، « خاک شدن اصلاح طلبی در زمین اصولگرایی» ... اینها احتمالا تیتر امروز رسانههای تندروی اصولگراست که دارن تظاهر میکنن از رئیس شدن لاریجانی خوشحالن. همین عزیزان تا دیروز خون لاریجانی رو میخوردن می گفتن کمه، ترشحات هیپوتالاموس مغزش رو هم بدین بخوریم، ولشون می کردیم لاریجانی رو تریت میکردن تو آبِ کله پاچه صبح جمعه ای به سلامتی پایدار و پایداری می رفتن بالا. الان ولی یهویی به لاریجانی علاقهمند شدن و هی میگن رئیس مجلس اصولگرای من کیه؟ ولی خب جوابی نمیشنون و این همینطور ادامه پیدا میکنه تا اولین نطق لاریجانی در مورد برجام و بعد از اون هم خدا بزرگه و یه راهی برای تخریب پیدا میشه. اما نکته جالب انتخاب هیأت رئیسه حرفهای کواکبیان بود که میگفت بعضیها با ما عکس یادگاری انداختند و زنبیل شان را جای دیگر گذاشتند. ما که خبر نداریم ولی اونایی که بودن میگن گویا از توی زنبیلها هم راستگوهای کوچولو در میاومده تو صحن مجلس خوشحالی می کرده. به گفته کواکبیان پنجاه نفر از لیست امید به لاریجانی رای دادهاند. این نشون میده که یه سری از عزیزان با رای تشکیلاتی میرن تو، بعد که رفتن تو اعتقادشون رو به رای تشکیلاتی از دست میدن. به هرحال چون در مجلس آزادی وجود داره این مسائل طبیعیه! شما فکر کن لشکر جمع میکنی با اسب تروآ میری تو دل مکان استراتژیک، بعد که رسیدین می بینین دوستان با تبر افتادن به جون اسب تروآ، وقتی هم میگی قاعدتا نباید اسب رو می شکستید میگن واقعا براتون متاسفم! شما اصلاح طلبها ذره ای ارزش برای آزادیهای فردی قائل نیستید! برای همین من الان به عنوان یک فرد خوش بین و نیمه پر لیوان بین خیلی خرسندم که این پنجاه عزیز با اون ۱۷۳ عزیزی که به لاریجانی رای دادن راه نیفتادن تو مجلس که بگن مرگ بر اصلاحات، عارفِ استنفوردی (اشاره به محل تحصیل ایشون) اعدام باید گردد! ما به همین هم راضی ایم. اصلا از همون موقع که رای میدادیم اصل بر رضایت بود. خدایا شکرت!
به سلامتی علی لاریجانی هم دوباره رئیس مجلس شد و عارف اصلاحات باید استراتژی دیگهای رو برای ادامه مسیر انتخاب کنه. با این حال به نظر من این مسائل زیاد اهمیتی نداره. این وسط فقط تندروهای دو طرف هستند که علاقه دارن که این انتخاب رو حیثیتی نشون بدن، یعنی اگه عارف رئیس می شد اصلاحات به طور کامل پیروز میشد و نشون می داد مردم راهشون رو انتخاب کردن. حالا هم که لاریجانی رئیس شده یکی باید تندروهای اون طرف رو بگیره که اووردوز نکنن. «شکست قطعی اصلاحات» ، «تودهنی بزرگ ملت به متوهمان پیروزی» ، «آبدولیوچاگی مردم به زیر فک اصلاح طلبان»، « خاک شدن اصلاح طلبی در زمین اصولگرایی» ... اینها احتمالا تیتر امروز رسانههای تندروی اصولگراست که دارن تظاهر میکنن از رئیس شدن لاریجانی خوشحالن. همین عزیزان تا دیروز خون لاریجانی رو میخوردن می گفتن کمه، ترشحات هیپوتالاموس مغزش رو هم بدین بخوریم، ولشون می کردیم لاریجانی رو تریت میکردن تو آبِ کله پاچه صبح جمعه ای به سلامتی پایدار و پایداری می رفتن بالا. الان ولی یهویی به لاریجانی علاقهمند شدن و هی میگن رئیس مجلس اصولگرای من کیه؟ ولی خب جوابی نمیشنون و این همینطور ادامه پیدا میکنه تا اولین نطق لاریجانی در مورد برجام و بعد از اون هم خدا بزرگه و یه راهی برای تخریب پیدا میشه. اما نکته جالب انتخاب هیأت رئیسه حرفهای کواکبیان بود که میگفت بعضیها با ما عکس یادگاری انداختند و زنبیل شان را جای دیگر گذاشتند. ما که خبر نداریم ولی اونایی که بودن میگن گویا از توی زنبیلها هم راستگوهای کوچولو در میاومده تو صحن مجلس خوشحالی می کرده. به گفته کواکبیان پنجاه نفر از لیست امید به لاریجانی رای دادهاند. این نشون میده که یه سری از عزیزان با رای تشکیلاتی میرن تو، بعد که رفتن تو اعتقادشون رو به رای تشکیلاتی از دست میدن. به هرحال چون در مجلس آزادی وجود داره این مسائل طبیعیه! شما فکر کن لشکر جمع میکنی با اسب تروآ میری تو دل مکان استراتژیک، بعد که رسیدین می بینین دوستان با تبر افتادن به جون اسب تروآ، وقتی هم میگی قاعدتا نباید اسب رو می شکستید میگن واقعا براتون متاسفم! شما اصلاح طلبها ذره ای ارزش برای آزادیهای فردی قائل نیستید! برای همین من الان به عنوان یک فرد خوش بین و نیمه پر لیوان بین خیلی خرسندم که این پنجاه عزیز با اون ۱۷۳ عزیزی که به لاریجانی رای دادن راه نیفتادن تو مجلس که بگن مرگ بر اصلاحات، عارفِ استنفوردی (اشاره به محل تحصیل ایشون) اعدام باید گردد! ما به همین هم راضی ایم. اصلا از همون موقع که رای میدادیم اصل بر رضایت بود. خدایا شکرت!
پ
ارسال نظر