طنز: بررسی پساساختارگرای عید دیدنی
پویان فراستی در وبسایت چیزنا نوشت:
یکی از ویژگیهای خوب ما ایرانیان این پایبندی به رسم و رسوماتی است که از نیاکانمان داریم. در حقیقت مهم نیست که این رسوم مفید باشند یا نه، ما به هر صورت آن ها را اجرا میکنیم.
با نزدیک شدن به سال نو انواع رسم و رسومات از در و دیوار میریزند روی سر ایرانیان، مثل عید دیدنی؛ بهترین و در عین حال عذابآورترین رسم عید، عید دیدنی فامیل است. در حقیقت کاربرد فامیل در خانواده ایرانی هنوز که هنوز است کشف نشده اما بنا به تعریف، فامیل موجودی است که در ختم و عروسی و سال نو خودش را نشان میدهد و به شما الکی ابراز علاقه میکند و هر سال که میبینیدش قرار میگذارید که بیشتر هم دیگر را ببینید اما خب هیچ وقت همچین اتفاقی رخ نمیدهد.
بعضی از فامیلها فقط در دید و باز دید عید یافت میشوند که پرسشنامهای بر روی آنها نصب است و هر سال که شما را میبینند به صورت ناخودآگاه شروع به پرسش میکنند به عنوان مثال:
فامیل میپرسد: عمو جان کلاس چندی؟ (این سوال هر سال پرسیده میشود تا شما به دانشگاه وارد شوید)
بعد که بزرگتر شدی میگوید: عمو جان رشتهات چیه؟ (معمولا طراح سوال هیچ ایدهایی راجع به رشته و دانشگاه ندارد و کاملا بیدلیل فقط سوال میپرسد)
بعد میپرسد: ماشا الله بزرگ شدی… یادت میاد ۱ ماهه بودی اومدی خانه ما؟ (در جواب این سوال فقط لبخند بزنید؛ او مجبور است؛ میفهمید؟)
سال بعد می گوید: عمو جان ازدواج نمیکنی؟ (بیشتر درگیر فضولی و شام عروسی است)
سال بعد می پرسد: عمو جان چرا بچهدار نمیشی؟ مشکل دارید؟ اجاق کار میکنه؟ ( بدون شرح)
یکی دیگر از عجایب دید و بازدید های عید دیده بوسی و رو بوسی است؛ هر خانواده و هر فرهنگی بنا به علاقهاش شما را با شدت هرچه تمامتر می بوسد.
محققان معتقدند مقدار طبیعی بوس سه عدد است اما انواع دیگر بوس هم داریم که شامل:
تک بوس از پیشانی، دو بوس از هر طرف و بوس مسلسلی که با مقداری رطوبت همراه است.
البته باید توجه داشت که این رسم علاوه بر انتقال بیماریها خطر بزرگتری دارد و آن هم زمانی است که شما با طرف مقابل یعنی بوسهعلیه (کلمه ساختم ^ ^ ) یک الگوی ثابت داشته باشید و در هنگام دیده بوسی به صورت اتفاقی محل بوسه به یک دیگر تلاقی کند…
در خانواده ما هم پدرم عجیب به رسم و رسوم عید اعتقاد دارد به همین خاطر ما سالی یک بار کلیه افرادی که در کشور یک رابطه نسبی یا سببی با فراستی دارند به ترتیب سال ورود به دنیا میبینیم.
چندین سال ما برای عید دیدنی از تهران به قزوین میرفتیم تا نوه عموی پسرعمهام را ببینیم اما بعد از مدتها معلوم شد که آدرس را اشتباه میرفتیم و اصلا پسر عمه من نوه عمویی در قزوین ندارد اما آنها انقدر لطف داشتند که تمام این سال ها ما را تحمل میکردند و هیچوقت به روی خود نمیآوردند که ما را نمیشناسند.
یکی از ویژگیهای خوب ما ایرانیان این پایبندی به رسم و رسوماتی است که از نیاکانمان داریم. در حقیقت مهم نیست که این رسوم مفید باشند یا نه، ما به هر صورت آن ها را اجرا میکنیم.
با نزدیک شدن به سال نو انواع رسم و رسومات از در و دیوار میریزند روی سر ایرانیان، مثل عید دیدنی؛ بهترین و در عین حال عذابآورترین رسم عید، عید دیدنی فامیل است. در حقیقت کاربرد فامیل در خانواده ایرانی هنوز که هنوز است کشف نشده اما بنا به تعریف، فامیل موجودی است که در ختم و عروسی و سال نو خودش را نشان میدهد و به شما الکی ابراز علاقه میکند و هر سال که میبینیدش قرار میگذارید که بیشتر هم دیگر را ببینید اما خب هیچ وقت همچین اتفاقی رخ نمیدهد.
بعضی از فامیلها فقط در دید و باز دید عید یافت میشوند که پرسشنامهای بر روی آنها نصب است و هر سال که شما را میبینند به صورت ناخودآگاه شروع به پرسش میکنند به عنوان مثال:
فامیل میپرسد: عمو جان کلاس چندی؟ (این سوال هر سال پرسیده میشود تا شما به دانشگاه وارد شوید)
بعد که بزرگتر شدی میگوید: عمو جان رشتهات چیه؟ (معمولا طراح سوال هیچ ایدهایی راجع به رشته و دانشگاه ندارد و کاملا بیدلیل فقط سوال میپرسد)
بعد میپرسد: ماشا الله بزرگ شدی… یادت میاد ۱ ماهه بودی اومدی خانه ما؟ (در جواب این سوال فقط لبخند بزنید؛ او مجبور است؛ میفهمید؟)
سال بعد می گوید: عمو جان ازدواج نمیکنی؟ (بیشتر درگیر فضولی و شام عروسی است)
سال بعد می پرسد: عمو جان چرا بچهدار نمیشی؟ مشکل دارید؟ اجاق کار میکنه؟ ( بدون شرح)
یکی دیگر از عجایب دید و بازدید های عید دیده بوسی و رو بوسی است؛ هر خانواده و هر فرهنگی بنا به علاقهاش شما را با شدت هرچه تمامتر می بوسد.
محققان معتقدند مقدار طبیعی بوس سه عدد است اما انواع دیگر بوس هم داریم که شامل:
تک بوس از پیشانی، دو بوس از هر طرف و بوس مسلسلی که با مقداری رطوبت همراه است.
البته باید توجه داشت که این رسم علاوه بر انتقال بیماریها خطر بزرگتری دارد و آن هم زمانی است که شما با طرف مقابل یعنی بوسهعلیه (کلمه ساختم ^ ^ ) یک الگوی ثابت داشته باشید و در هنگام دیده بوسی به صورت اتفاقی محل بوسه به یک دیگر تلاقی کند…
در خانواده ما هم پدرم عجیب به رسم و رسوم عید اعتقاد دارد به همین خاطر ما سالی یک بار کلیه افرادی که در کشور یک رابطه نسبی یا سببی با فراستی دارند به ترتیب سال ورود به دنیا میبینیم.
چندین سال ما برای عید دیدنی از تهران به قزوین میرفتیم تا نوه عموی پسرعمهام را ببینیم اما بعد از مدتها معلوم شد که آدرس را اشتباه میرفتیم و اصلا پسر عمه من نوه عمویی در قزوین ندارد اما آنها انقدر لطف داشتند که تمام این سال ها ما را تحمل میکردند و هیچوقت به روی خود نمیآوردند که ما را نمیشناسند.
پ
ارسال نظر