از نوک صخره تا بالای درخت
تصاویری از زیباترین کلبههای جهان
بسیاری از مردم در به در دنبال یافتن فضایی آرام هستند. جایی دور که بشود در آن رمانی نوشت یا موسیقی ساخت. یک کتاب تازه در ستایش کلبههای افرادی که رویایشان را محقق کردهاند، نوشته شده است.
به گزارش بیبیسی انگلیسی، برای اینکه چشماندازی که کلبهای که عکسش پیش از متن قرار گرفته را از نزدیک ببینید، باید به جزیرۀ کولوسوک بروید. جایی در نزدیکی گرینلند و تنها کمی پایینتر از مدار قطبی.
این کلبه به زیبایی روی نوک یک صخره بنا شده و یخهای شناور از کنار آن رد میشوند. این کلبه حسودی هر دوستدار کلبهای را برمیانگیزد.
این کتاب پیرامون کلبهها توسط استیون لکارت، خبرنگار، و زاک کلاین، کارآفرین اینترنتی گردآوری شده است.
لکارت میگوید که در این کتاب کلبه به عنوان سادهترین شکل معماری که تقریباً همه میتوانند ساخت آن را یاد بگیرند و بسازندش، مورد ستایش واقع شده است.
برای مثالهای آمریکایی کتاب، لکارت عزم سفر کرد و به دیدار صاحبان این کلبهها رفت تا غبار افسانه را از چهرۀ زندگی کلبهای بزداید.
او در کوهستانهای راکی، کلبۀ درختی زیر را پیدا کرد که در ارتفاع ۱۰ متری واقع شده است؛ جایی در نزدیکی ساندپوینتِ آیداهو.
این کلبه بر روی سیاهکاجهای غربی ساخته شده است. درختی تنومند که به کندی رشد میکند.
مردی که این کلبۀ درختی را ساخته اتان شلوسلر نام دارد و برای اجتناب از فرو کردن میخ در تنۀ درختان با یک شیوۀ پیچیدۀ استفاده از گیره و بند این کلبه را ساخته است.
کابلهایی که از کلبه درختی آویران هستند، و البته در این عکسها زیاد مشخص نیستند، بخشی از آسانسور دوچرخهای کلبه محسوب میشوند. وقتی که پدال میزنید، دوچرخه به سمت بالا یا پایین حرکت میکند.
کمی که به سمت جنوب آمریکا بروید، در اسکاتسدِیل آریزونا، به کلبۀ دِیو فرازی خواهید رسید. او این کلبه را زمانی ساخته که در مدرسۀ معماری فرانک لوید رایت تحصیل میکرد.
این پناهگاه، یکی از بسیار سازههایی است که دانشجویان در محوطۀ بزرگ دانشگاه که فرانک لوید رایت در سال ۱۹۳۷ خریده بود، ساختهاند.
وقتی که فرازی در سال ۲۰۰۷ مشغول طبیعتنوردی در این حوالی بود، به بقایای یک پناهگاه متروک قدیمی برخورد که زمان ساخت آن به دهۀ ۵۰ میلادی برمیگشت و یک دودکش بتنی هم داشت.
در عرض چند سال بعد از آن، یعنی تا زمان فارغ التحصیل شدنش در سال ۲۰۱۱، او عناصر طراحی خود را به این خانۀ متروک اضافه کرد که از جمله یک قفسۀ شیشهای، پنلهای استیل، نئوپان و چوب قرمز بودند.
در سال ۲۰۱۴، فرازی با اضطراب بازگشت تا پس از سه سال دوباره کلبهاش ببیند و وقتی که مشاهده کرد که همه چیز تقریباً به همان شکلی که آخرین بار دیده بود باقی مانده، گل از گلش شکفت.
خارج از ایالات متحده، اسکاندیناویاییها و مردمان شمال اروپا نیز علاقۀ بسیاری به کلبهها دارند.
این کتاب مملو از عکسهای سازههای چشمنوازی است که در چشماندازهای شمالی و آلپی بنا شدهاند.
عکس بالا یک خانۀ تابستانی سنگی ۲۰۰ ساله را نشان میدهد که در لینسیو در بخش سوییسی آلپ واقع شده است. این خانه در سال ۲۰۱۱ بازسازی شده است.
خطوط مورب کلبۀ بعدی به چشمانداز تپههای ساکسونی در شرق آلمان اشاره میکنند.
این خانۀ مکعبی در اوبرویزنتال در نزدیکی مرز آلمان با جمهوری چک واقع شده است و به طرزی ساخته شده که گویی آن را در دامنۀ تپه فرو کردهاند.
خانۀ بعدی، "خانۀ گرد" در مزرعۀ بودریفتی است که در کورنوال انگلستان واقع شده است. این کلبه، به تقلید از سازهای باستانی در که در یکی از سکونتگاههای باستانی اطراف این ناحیه یافت شده، ساخته شده است.
این خانه ۱۳ متر پهنا دارد و ۱۳.۱ متر ارتفاع. دیوارهای آن از گرانیت است و سقف آن از کاهگل.
در طول فصل تعطیلات دانشآموزان برای دیدن اینجا و محوطۀ باستانی به اینجا میآیند و در ماههای گرم سال، میتوانند این کلبه را رزرو کرده، در آن اقامت کنند.
اما ماستیل که خانوادهاش صاحب این مزرعه است، زیبایی منظرۀ سقف این کلبه را با سقف کلیسای جامع مقایسه میکند.
حال که بحث به کلبههای گرد رسیده، بد نیست خیمۀ زیر را هم ببینید که توسط آلک فارمر و اولا جزو در اسکاتلند ساخته شده است.
هدف نگارندگان کتاب کلبهها، فراهم آوردن منبعی الهام برای کسانی که به دنبال محیطی آرام برای خود هستند.
اما لزومی ندارد که محیط آرام شما، جایی لوکس باشد.
عکس زیر مربوط به یک کلبۀ ماهیگیران است که در بندر کیلاری در لینانِ جمهوری ایرلند واقع شده است.
کلبۀ زیر در ماشینلت در شمال ولز واقع شده و سقف آن قایقی وارونه است.
در نهایت به کابینی میرسیم که در میان آبهای زلال اوبرسی در باواریا واقع شده است. باواریا در جنوب آلمان واقع شده است.
نظر کاربران
عالی بود. هم خبر وهم عکسها خسته نباشید