سفر به سرزمین رنگارنگ سوسیالیست‌ها!
«بیایید کشورمان را به سرزمین افسانه‌ای سوسیالیست‌ها تبدیل کنیم.» این شعار را یکی از ۳۱۰ مقام میهن‌دوست کره شمالی به نیابت از رهبر جوان این کشور در سال جاری میلادی منتشر کرده است.
وبسایت فرادید: «بیایید کشورمان را به سرزمین افسانه‌ای سوسیالیست‌ها تبدیل کنیم.» این شعار را یکی از ۳۱۰ مقام میهن‌دوست کره شمالی به نیابت از رهبر جوان این کشور در سال جاری میلادی منتشر کرده است.
به گزارش سی ان ان، اُلویر وِین رایت: اما در سرزمین افسانه‌ای سوسیالیست‌ها چه خبر است؟ این شعار در کنار شعارهای دیگر بسیار عجیب به نظر می‌رسید؛ شعارهایی که خواستار ارتش قوی‌تر، محصولات کشاورزی بیشتر و نابودی آمریکایی‌های امپریالیست شده بودند.
در طی تور گردشگریِ اخیرم به پیونگ یانگ اما شاهد تغییراتی بودم؛ تغییراتی که حاکی از عزم کیم برای تبدیل کره شمالی از یک پادشاهی منزوی به یک سرزمین رویایی است.
در گام اول، رنگ‌های استفاده شده نظر شما را جلب می‌کند. تقریبا تمام گردشگران کره شمالی از طریق این تورهای گردشگری به شدت سخت‌گیرانه با کره شمالی آشنا می‌شوند که سه راهنمای رسمی در تمام مدت در کنار شما هستند. شما انتظار دارید تا با کشوری خاکستری و ساختمان‌های بتنی به سبک استالین آشنا شوید (که البته در کره شمالی فراوان است)، اما برخی مناظر نگاه شما را به خود جلب می‌کند.
تنها عنصری که در داخل و خارج ساختمان‌ها با تمام چیزهای دیگر تمایز ایجاد می‌کند، رنگ است. آپارتمان‌ها به رنگ خردلی، سفالی، فیروزه‌ای و آبی کمرنگ رنگ‌آمیزی شده‌اند. برج‌های جدید کناره‌ی رود با کاشی‌های سبز و نارنجی یا به صورت راه راه مشابه شکلات تزیین شده است.
اگر بر فراز «برج جوش» در مرکز پیونگ یانگ بروید و به مناظر شهری اطرافتان نگاهی بیندازید، فکر می‌کنید که یک شخص چندین پاستیل میوه‌ای را در شهر شخص کرده است. تاکید بر استفاده از رنگ در داخل ساختمان‌ها نیز پابرجا است. نمای داخلی بسیاری از ساختمان‌ها ترکیبی از رنگ‌های زنده است.
همه چیز در این ساختمان‌های مرتب به نظر می‌رسد، اما چیزی که علیرغم تفاوت‌های ظاهری در تمام آن‌ها به طور مشترک وجود داشت، عکس یا مجسمه‌ی یکی از رهبران این کشور بود که با چهره‌ای خندان به شما نگاه می‌کنند.
چنین اتفاقی تصادفی نیست. کیم جونگ ایل در رساله معماری ۱۶۰ صفحه‌ای خود که در حال حاضر به عنوان کتابی مرجع در تحولات جدید معماری این کشور شناخته می‌شود، نوشت: «معماری باید به شکلی باشد که تصویر رهبر بر تمام عناصر مسلط باشد.»
در چیدمان داخلی نیز تلاش شده تا از وسایل و پرده‌های رنگارنگ استفاده شود. این مسئله حتی در کتابخانه‌های عمومی و سالن تئاتر هم رعایت شده است. عکس رهبران پیشین و کنونی کره شمالی به نحوی بر محیط تسلط دارند. این رنگ‌آمیزی‌ها سبب شده تا افراد پس از محو شدن در محیط، چشمشان به عکس رهبران کره شمالی بیفتد.
طراحی داخلی مدهوش کننده است: استفاده آگاهانه از رنگ‌های مهدکودکی برای پرت کردن حواس شما از واقعیت حاکم بر کره شمالی، یعنی فقر جمعی مردم، کمبود غذا، پایین بودن سطح آموزش و درمان؛ تمام مسائلی که دست به دست هم داده تا کشور را خارج از سراب پیونگ یانگ، فلج کند.
الیور وین رایت، منتقد طراحی و معماریِ روزنامه‌ی گاردین است. گزارش فوق منعکس‌کننده نظرات شخصی وی می‌باشد.
به گزارش سی ان ان، اُلویر وِین رایت: اما در سرزمین افسانه‌ای سوسیالیست‌ها چه خبر است؟ این شعار در کنار شعارهای دیگر بسیار عجیب به نظر می‌رسید؛ شعارهایی که خواستار ارتش قوی‌تر، محصولات کشاورزی بیشتر و نابودی آمریکایی‌های امپریالیست شده بودند.
در طی تور گردشگریِ اخیرم به پیونگ یانگ اما شاهد تغییراتی بودم؛ تغییراتی که حاکی از عزم کیم برای تبدیل کره شمالی از یک پادشاهی منزوی به یک سرزمین رویایی است.
در گام اول، رنگ‌های استفاده شده نظر شما را جلب می‌کند. تقریبا تمام گردشگران کره شمالی از طریق این تورهای گردشگری به شدت سخت‌گیرانه با کره شمالی آشنا می‌شوند که سه راهنمای رسمی در تمام مدت در کنار شما هستند. شما انتظار دارید تا با کشوری خاکستری و ساختمان‌های بتنی به سبک استالین آشنا شوید (که البته در کره شمالی فراوان است)، اما برخی مناظر نگاه شما را به خود جلب می‌کند.
تنها عنصری که در داخل و خارج ساختمان‌ها با تمام چیزهای دیگر تمایز ایجاد می‌کند، رنگ است. آپارتمان‌ها به رنگ خردلی، سفالی، فیروزه‌ای و آبی کمرنگ رنگ‌آمیزی شده‌اند. برج‌های جدید کناره‌ی رود با کاشی‌های سبز و نارنجی یا به صورت راه راه مشابه شکلات تزیین شده است.
اگر بر فراز «برج جوش» در مرکز پیونگ یانگ بروید و به مناظر شهری اطرافتان نگاهی بیندازید، فکر می‌کنید که یک شخص چندین پاستیل میوه‌ای را در شهر شخص کرده است. تاکید بر استفاده از رنگ در داخل ساختمان‌ها نیز پابرجا است. نمای داخلی بسیاری از ساختمان‌ها ترکیبی از رنگ‌های زنده است.
همه چیز در این ساختمان‌های مرتب به نظر می‌رسد، اما چیزی که علیرغم تفاوت‌های ظاهری در تمام آن‌ها به طور مشترک وجود داشت، عکس یا مجسمه‌ی یکی از رهبران این کشور بود که با چهره‌ای خندان به شما نگاه می‌کنند.
چنین اتفاقی تصادفی نیست. کیم جونگ ایل در رساله معماری ۱۶۰ صفحه‌ای خود که در حال حاضر به عنوان کتابی مرجع در تحولات جدید معماری این کشور شناخته می‌شود، نوشت: «معماری باید به شکلی باشد که تصویر رهبر بر تمام عناصر مسلط باشد.»
در چیدمان داخلی نیز تلاش شده تا از وسایل و پرده‌های رنگارنگ استفاده شود. این مسئله حتی در کتابخانه‌های عمومی و سالن تئاتر هم رعایت شده است. عکس رهبران پیشین و کنونی کره شمالی به نحوی بر محیط تسلط دارند. این رنگ‌آمیزی‌ها سبب شده تا افراد پس از محو شدن در محیط، چشمشان به عکس رهبران کره شمالی بیفتد.
طراحی داخلی مدهوش کننده است: استفاده آگاهانه از رنگ‌های مهدکودکی برای پرت کردن حواس شما از واقعیت حاکم بر کره شمالی، یعنی فقر جمعی مردم، کمبود غذا، پایین بودن سطح آموزش و درمان؛ تمام مسائلی که دست به دست هم داده تا کشور را خارج از سراب پیونگ یانگ، فلج کند.
الیور وین رایت، منتقد طراحی و معماریِ روزنامه‌ی گاردین است. گزارش فوق منعکس‌کننده نظرات شخصی وی می‌باشد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر