از بخارست تا استانبول
پاتوق جاسوسهای جهان کجاست؟
جالب است که با وجود اینکه شغل جاسوسها بسیار مخفی و محرمانه است، آنها از محیطهای عمومی برای انجام داد و ستدهایشان استفاده میکنند. در زیر با پاتوقهای جاسوسهای جهان آشنا میشوید.
هتل آتن، بخارست
هتل آتن در پایتخت رومانی به خاطر نقشی که به عنوان لانۀ جاسوسها در جنگ جهانی دوم و جنگ سرد داشت، مشهور است. این هتل در سال ۱۹۱۴ درست قبل از جنگ جهانی اول ساخته شد و در سال ۱۹۳۷ درست پیش از جنگ جهانی دوم مورد تعمیر قرار گرفت. این هتل کمینگاه جاسوسان بریتانیایی و جاسوسان گشتاپو بود که در آستانۀ جنگ جهانی دوم اطلاعات جمع آوری میکردند. دولت کمونیستی تازه، این هتل را در سال ۱۹۴۸ ملی کرد و در همۀ اتاقها و تلفنها شنود کار گذاشت و کارکنان هتل نیز هم خبرچین بودند. هیلتون این هتل را در سال ۱۹۹۴ خریداری کرد.
لو میوریس، پاریس
در این رستوران فرانسوی بود که فلیکس بلوش، از وزارت خارجۀ آمریکا، در سال 1989 با رینو گیکمان، مامور کا گ ب ملاقات کرد. ماموران ضداطلاعات فرانسه از بلوش در حالی که با یک کیف سیاه وارد میشد عکس و زمانی که بدون کیف رستوران را ترک میکرد عکس گرفته بودند. در مقابل عکس ورود بدون کیف و خروج با کیف گیکمان نیز گرفته شده بود. اف بی آی هرگز نتوانست اتهامی را در مورد بلوش اثبات کند، و او که یک کلکسیوندار تمبر بود، ادعا کرد که به گیکمان تمبر داده است.
میدان سرخ، مسکو
میدان مرکزی مسکو احتمالاً وعدهگاه دهها ملاقات جاسوسی بوده است، اما در یکی از این ملاقاتها که به تازگی افشا شده، گویا ولادیمیر پوتین، رییس جمهور کنونی روسیه که در آن زمان برای آژانس اطلاعاتی روسیه کار میکرد، در جریان نقشۀ کا گ ب برای شرمسار کردن رونالد ریگان، رییس جمهور وقت آمریکا، در سفرش به روسیه، نقش داشته است. گفته میشود که پوتین در پوشش مبدل مسئولیت داشته تا در مقابل دورینها از کارنامۀ حقوق بشری آمریکا سوال کند.
پارک هتل، استانبول
استانبول در زمان جنگ جهانی دوم، "پایتخت جاسوسان" اروپا بود. این هتل نیز به خاطر محبوبیتش نزد ماموران مخفی مشهور است. این هتل که در دهۀ 40 میلادی در نزدیکی کنسولگری آلمان قرار داشت، میزبان الایِزا باسنا، جاسوس مشهور نازی که نام مستعارش "سیسِرو" بود، بوده است. کیم فیلی، جاسوس دوجانبۀ مشهور بریتانیایی که برای اتحاد شوروی کار میکرد نیز در زمان ماموریتش از سوی دولت بریتانیا در سال 1947 در استانبول زیاد به این هتل سر میزد.
چِرینگ کراس هتل، لندن
در سال 2003، در اینجا بود که دانشمند ارشد وزارت دفاع، دکتر دیوید کلی به صورت پنهانی با گزارشگر بیبیسی اندرو گیلیگان ملاقات کرد و نگرانی خود را راجع به سلاحهای کشتار جمعی صدام حسین، در واقع عدم وجود این سلاحها، ابراز کرد. در حالی که جنگ عراق نزدیک میشد، بیبیسی نظری را پخش کرد که گفته بود در مورد سلاحهای کشتار جمعی عراق بزرگنمایی شده است. کلی در پی این ماجرا تحت فشار افکار عمومی و استرس و هراس قرار گرفت و نهایتاً در 17 جولای آن سال در نزدیکی خانهاش خودکشی کرد.
پل واترلو، لندن
گئورگی مارکوف، مخالف دولت بلغارستان، در سال 1978 بر روی این پل ترور شد. یکی از ماموران پلیس مخفی بلغارستان با چترش ساچمۀ قرص رایسین به او شلیک کرده بود.
لاکونفیلد هاوس، لندن
این ساختمان در اوایل 1945، ساختمان مرکزی MI5 شد و از آن زمان نوسازی و مدرنیزه شده است. ساختمان اصلی پنجرههای خاصی داشت که میشد روی آنها تیربار نصب کرد که اگر آلمانها زمانی به لندن رسیدند به کارگرفته شود.
گیبسون گاردنز، لندن
آنا چپمن، متهم به جاسوسی برای روسیه، در سال 2002 به همراه شوهرش در این مجتمع آپارتمانی زندگی میکردند.
رستوران آرگاوی، مسکو
در دهۀ 1950، پیوتر سمیونویچ پوپوف برای شاخۀ اطلاعاتی اتحاد شوروی و همین طور سازمان سیا کار میکرد. بعد از این که کا گ ب به او مشکوک شد، کیفیت اطلاعاتی که پوپوف برای آمریکاییها جمعآوری میکرد افت کرد، که چرا که مجبور بود احتیاط بیشتری به خرج دهد. در دستشویی این رستوران بود که پوپوف یادداشتی به رابط سیا داد که در آن گفته بود کا گ ب او را تحت نظر دارد. او چند ماه بعد اعدام شد.
ارسال نظر