مکانهای تحصیلی کودکان در سراسر جهان
مدارس جهان تفاوتهای ساختاری با هم دارند. اگر در کشورهای صنعتی خانوادههایی که درآمدشان کمتر است تبلتی به رایگان دریافت میکنند، بسیاری از دانشآموزان کشورهای فقیر در هوای آزاد درس میخوانند و روی زمین مینشینند.
کودکان در کشورهای مختلف جهان چگونه آموزش میبینند؟
مدارس جهان بسیار متفاوتاند. در بسیاری از کشورها دانشآموزان در هوای آزاد درس میخوانند، روی زمین مینشینند یا لپتاپ خود را روی میز جلوی روی دارند.
کتابهای درسی دیجیتال
در کره جنوبی مواد درسی به طور دیجیتال در اختیار دانشآموزان قرار میگیرد. دولت کره جنوبی در نظر دارد به جای کتابهای درسی از کتابهای الکترونیکی استفاده کند. خانوادههایی که درآمدشان کم است تبلتی رایگان از طرف دولت دریافت میکنند.
مدارس روستایی
کلاسهای بیشتر مدارس غنا در مناطق روستایی در هوای آزاد تشکیل میشوند. یک تخته سیاه کج و نیمکتهایی چوبی کلاسهای درس مدرسه در هوای آزاد را تشکیل میدهند. این در حالی است که غنا به نسبت کشورهای همسایهاش از شرایط تحصیلی بهتری برخوردار است و تحصیل ابتدایی در این کشور تا پایان کلاس ششم رایگان است.
آموزش نوشتن بر روی کامپیوتر
در این مدرسه در آلمان دانشآموزان مداد و خودکار و دفتری ندارند. آنها همه موردهای نوشتاری خود را در نتبوکهای خود مینویسند. شبکههای دیجیتال دانشآموزان را در یادگیری مواد درسیشان یاری میرسانند. برمبنای آمار موجود، همه شهروندان آلمان قدرت خواندن و نوشتن را دارند، اما هنوز سطح آموزشی دو میلیون نفر از شهروندان بالغ این کشور از استاندارد موجود پایینتر است و به همین دلیل "بیسواد" به حساب میآیند.
وظیفه مهم کودکستانها
کودکستانها در کشورهای صنعتی بسیار پراهمیتاند و وظیفهای سنگین در امر آموزش کودکان دارند. در این کشورها و در کشورهای در آستانه صنعتی شدن حدود ۷۰ درصد کودکان قبل از آغاز دبستان به کودکستان میروند. در کشورهای در حال توسعه شمار کودکانی که به کودکستان میروند فقط ۳۰ درصد است.
شرایط سخت مدارس دولتی در کنیا
در کنیا هم کودکان میتوانند تا کلاس هشتم به رایگان در مدارس دولتی تحصیل کنند. اما بسیاری از کودکان به این مدارس نمیروند، زیرا آنها امکان تهیه یونیفرم مدرسه، کفش، کتاب، دفتر، مداد و خودکار را ندارند. شمار دانشآموزان در کلاسهای درس مدارس دولتی کنیا بسیار و یادگیری در این کلاسها بسیار مشکل است.
محصلان یونیفرمپوش
در انگلیس هیچ دانشآموزی بدون یونیفرم به کلاسهای درس وارد نمیشود. پوشیدن لباسهای یکدست برای همه محصلان اجباری است، زیرا محصلان باید عضوی از مدرسهشان بشوند و تمرکزشان نه به لباس بلکه به درس باشد. خانوادههای فقیر کمک هزینهای برای تهیه یونیفرم کودکانشان دریافت میکنند.
کلاسهایی در هوای آزاد
در مناطقی که مکانی برای تحصیل کودکان وجود ندارد، آموزش دانشآموزان در هوای آزاد انجام میشود. این کودکان در منطقهای در پاکستان در پارکی به تحصیل مشغولند. پاکستان بودجه آموزش در کشور را کاهش داده است. دولت پاکستان این بودجه را برای تهیه تجهیزات نظامی مصرف میکند.
سختی آموزش پایه در افغانستان
در افغانستان به خاطر جنگ داخلی و ناامنیای که طالبان در کشور ایجاد کرده، بخش وسیعی از شهروندان امکان دستیابی به تحصیل و آموزش را نیافتهاند. در این کشور جنگزده بخصوص دختران از نعمت تحصیل محروم ماندهاند. از هر ۱۰ دختر افغان تنها یکی خواندن و نوشتن میداند. این آمار در مورد پسران افغان ۴۰درصد است. کمبود مدارس و معلم بر مشکل آموزش در افغانستان افزوده است.
شرایطی مشابه برای آموزش دختران در سودان
در سودان نیز تنها ۲۰ درصد زنان میتوانند خواندن و نوشتن را بیاموزند. به همین دلیل است که برقراری امکانات آموزشی برای زنان سودانی یکی از هدفهای والای سازمانهای غیردولتی در سودان است. ادامه چندینساله جنگ داخلی در سودان سیستم آموزشی این کشور را ناکارا کرده است. کمبود مدرسه، کمبود کتابهای درسی و نیمکت در بسیاری از مدارس سودان مشکل عمده آموزشی این کشور است.
جدایی مدارس دخترانه و پسرانه در ایران
در ایران و بسیاری کشورهای اسلامی دختران و پسران جدا از هم درس میخوانند. در ایران حتی در مدارس یهودیان نیز قوانین جدایی دختران و پسران اجرا میشود. در کشوری که اسلام دین رسمی کشور است باید موی سر دختران و زنان پوشیده باشد. این امر در ارتباط با مسلمانان و غیرمسلمانان اجرا می شود.
تحصیل بر روی زمین
در بسیاری از مدارس ایران کودکان صندلی کافی برای نشستن ندارند. این موضوع در مناطق روستایی کشور بیشتر دیده میشود. در مدارس پسرانه ایران قانون کوتاه نگاه داشتن موی سر شاگردان، اصلی پراهمیت به حساب میآید که سالهاست رعایت میشود.
تفاوت آموزش میان فقیر و غنی در برزیل
دانشآموزان مناطق روستایی برزیل مشکلات فراوانی دارند. در این مناطق وسایل تحصیل دانشآموزان خردسال نایاب است. در این کشور صنعتی فاصله میان خانوادههای غنی و فقیر بسیار زیاد است. کارگران روستایی در شمال شرقی برزیل از فقیرترین قشرهای این کشور به شمار میآیند.
ارسال نظر