خونخوار‌ترین پادشاهان تاریخ را بشناسید

همشهری سرنخ: نام آن‌ها برای همیشه در تاریخ ثبت شده است؛ اما نه بعنوان حاکمانی عادل. چرا که صفحات کتاب تاریخ پر است از ظلم و جنایت‌هایی که این حاکمان سیاه دل نسبت به مردمانشان انجام داده اند.

حاکمانی که با ایجاد رعب و وحشت در ملت، اعدام و شکنجه سعی در نگه داشتن حکومت خود داشته اند. این پادشاهان تا به حال باعث مرگ تعداد بسیار زیادی از مردم بی گناه شده اند.

شاه لئوپلد دوم

شاه لئوپلد دوم پادشاه بلژیک بود که در سال ۱۸۶۵ بعد از پدرش بر تخت نشسته و تا زمان مرگ بر این کشور حکمرانی کرد. قلمرو حکمرانی لئوپلد، کشور آزاد کنگو نام داشت که آن را در آفریقا تحت سیطره خود درآورده بود. او توانست با جمع آوری عاج فیل از این کشور به ثروت چشمگیری برسد. او پس از فهمیدن ارزش کائوچو اهالی دهکده را مجبور به جمع آوری شیره کائوچو می‌کرد. آن‌ها باید هر روز سهمیه‌ای مشخص از شیره درختان را به ماموران ارائه می‌دادند، در غیر این صورت دست‌های آن‌ها قطع می‌شد.

او ارتش وحشت عمومی به راه انداخته بود که به دست تعداد زیادی از تبهکاران اداره می‌شد. این گروه هر روز به بهانه‌های مختلف مردم کنگو را به قتل می‌رساندند. طبق آمار بین ۳ تا ۵ میلیون کنگویی در زمان حکومت این پادشاه ظالم جان خود را از دست دادند. دولت بلژیک در سال ۱۹۰۸ مالکیت کنگو را از لئوپلد گرفت و تحت نظارت خود قرار داد، اما لئوپلد به خاطر کار‌های وحشیانه اش هرگز مجازات نشد.

آتیلا

آتیلا یکی از ظالم‌ترین حاکمان دنیا بود که بین سال‌های ۴۳۴ تا زمان مرگش در سال ۴۵۳ بر قوم هان حکومت می‌کرد و بزرگ‌ترین امپراتوری را در اروپا داشت. حتی نگاه کردن به چهره خالکوبی و سر عجیب و غریب او نیز وحشت در دل مردم می‌انداخت. او حتی پس از مرگ هم قوم وحشی بربر‌ها را از خود به جا گذاشت. آتیلا بیشتر شهر‌های اروپایی را فتح کرد. مردم بسیاری را کشت، خانه هایشان را آتش زد و اموالشان را به غارت برد.

کسانی که نمی‌خواستند جان خود را از دست بدهند چاره‌ای نداشتند جز اینکه به ارتش او ملحق شوند. در زمان حکومت او میلیون‌ها نفر جان خود را از دست دادند یا بی خانمان شدند.

آتیلا به طرز عجیبی از دنیا رفت و هیچ کس دلیل اصلی آن را نفهمید. برای اینکه کسی از مکان خاکسپاری او باخبر نشود، شخصی که او را دفن کرد نیز کشته شد.

نرون

نرون یکی از بی رحم‌ترین و خونخوارترین امپراتوران تاریخ و خواهرزاده کالیگولای وحشی بود. برای نرون پادشاهی و قدرت از چنان اهمیتی برخوردار بود که به خاطر آن حتی مادر و همسران خود را نیز کشت. نرون مخالف بسیار سرسختی برای مسیحیان بود تا جایی که شهر رم را به آتش کشید تا آن‌ها را مقصر جلوه دهد. در این آتش سوزی تمام شهر رم از بین رفته و صد‌ها هزار نفر از مردم بی گناه در آتش سوختند یا تمام زندگی خود را از دست دادند. در این زمان نرون به بالای تپه‌ای رفته و با نواختن چنگ، آتشی که برپا کرده بود را تماشا می‌کرد.

پس از خاموش شدن آتش، نرون کاخ جدیدی ساخت و هر روز عده‌ای از مردم را به بهانه دست داشتن در این آتش افروزی دستگیر و آن‌ها را زنده زنده جلوی حیوانات انداخته یا در آتش می‌سوزاند. پس از مدتی مردم دیگر طاقت نیاورده و علیه او شورش کردند که این شورش با خودکشی نرون پایان یافت.

فرانسیسکو پیزارو

فرانسیسکو پیزارو هرگز نتوانست بخواند یا بنویسد، اما به خوبی می‌دانست که چطور بجنگد و شکنجه دهد، همین باعث شد تا به او نیز لقب یکی از بی رحم‌ترین حاکمان دنیا داده شود. پیزارو در اسپانیا به دنیا آمد، ولی با لشگرکشی به پرو توانست حکمران این کشور شود. از مهم‌ترین کار‌های او کشتار بی رحمانه اینکا‌هایی بود که پرو محل زندگی اصلی شان بود. پیزارو رهبر اینکاها، آتاهوآلپا را زندانی کرده و از قوم او درخواست مقدار زیادی طلا و نقره در عوض آزادی رهبرشان کرد.

با اینکه آن‌ها تمام طلا و نقره‌ای که او درخواست کرده بود را پرداخت کردند، اما پیزارو به قول خود عمل نکرد و او را به قتل رساند. فرانسیسکو سرانجام به دست یکی از همراهان خودش به نام دیگو آلمارگوی کشته شد. دیگو پس از آن خود بر تخت پادشاه ینشست، اما یک سال بعد او نیز در جنگ با اسپانیایی‌ها کشته شد.

ایوان مخوف

ایوان مخوف که در قرن ۱۶ بر روسیه حکمرانی می‌کرد اولین تزاری بود که در این کشور لقب امپراتور گرفت. در زبان روسی به او عنوان گروزنی داده بودند که به معنی قدرت و توانایی است، اما این لقب به خاطر جنایت‌ها و کشتار بی دلیلی که انجام می‌داد کم کم به مخوف تعبیر شد. او در زمان حکومت خود دیواری دور تا دور شهر مسکو ساخت تا از بیرون رفتن مردم از شهر جلوگیری کند. ایوان در مدت امپراتوری بین ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ نفر از مردم را روزانه به دلایل بسیار کوچک و بی اهمیت می‌کشت.

ایوان حتی عروس خود را به خاطر پوشیدن لباس‌هایی که او نمی‌پسندید به شدت شکنجه کرد. به همین خاطر با پسر خود درگیر شده و در نهایت او را نیز به قتل رساند. کار‌های ایوان بیشتر به دیوانگان شباهت داشت. او سرانجام در ۵۵ سالگی و در زمان بازی شطرنج دچار ایست قلبی شد و از دنیا رفت. حاکمیت او آن قدر بی سر و سامان بود که روسیه تا چند دهه بعد دچار آشوب و کشمکش بود.

پل پوت

گفته می‌شود که پل پوت در زمان حکومت خود بر کامبوج و خمر‌های سرخ از سال ۱۹۷۵ تا زمان مرگش در ۱۹۹۸ باعث مرگ بیش از یک میلیون نفر شد. این تعداد شاید نسبت به بقیه حاکمان ظالم کم باشد، اما همین تعداد ۲۰ درصد از تمام جمعیت کامبوج بودند. درست مانند استالین، پوت نیز یکی از بی رحم‌ترین افراد در مقابل رقبای سیاسی خود بود. در زمان حکومت پوت تعداد زیادی از مردم عادی تنها به خاطر کمبود غذا و محصولات دارویی جان خود را از دست دادند.

پوت تمام آسیایی‌ها را مجبور به ترک کامبوج کرد و همچنین از مالکان خانه و زمین مالیات‌های بسیار سنگین می‌گرفت. پوت مردم را به بهانه‌های مختلف به صورت دسته جمعی اعدام کرده و در گور‌های دسته جمعی دفن می‌کرد. او در سال ۱۹۹۸ در خانه خود توسط یکی از خمر‌های سرخ دستگیر و کشته شد. حکومت پوت یکی از خونبارترین و رنج آورترین حکومت‌های دنیا شناخته می‌شود.

جوزف استالین

جوزف استالین یکی دیگر از ظالم‌ترین حاکمان دنیا بود که از سال ۱۹۲۲ تا زمان مرگش بر شوروی حکومت می‌کرد. دلیل اصلی لقب بی رحم که به او داده شد، نه تنها به خاطر کشتار مردم در طول رژیمش بود بلکه در زمان او مردم در نهایت فقر و تنگدستی به سر می‌بردند. تمام محصولات کشاورزی مردم مصادره می‌شد و همین باعث به وجود آمدن قحطی شدید و در نهایت مرگ تعداد بسیار زیادی از مردم شد.

در زمان استالین مردم با کوچک‌ترین حرف یا حرکتی که از نظر او خواشیند نبود، دستگیر، تبعید یا به طرز مشکوکی ناپدید می‌شدند. آماری که پس از سقوط حکومت شوروی به دست آمد نشان می‌داد که در زمان استالین ۸۰۰ هزار نفر به جرم‌های سیاسی و غیرسیاسی اعدام شدند که با تبعیدیانی که هرگز خبری از آن‌ها به دست نیامد و قربانیان قحطی ۳ میلیون نفر می‌شدند. همچنین این تعداد با کشته شدگان جنگ سرد به ۶۰ میلیون نفر هم می‌رسید. استالین سرانجام در سال ۱۹۵۳ بر اثر سکته مغزی از دنیا رفت.

شاه مسواتی سوم

در حدود ۲۵ درصد از ۱/۳ میلیون نفر جمعیت سوایزیلند در جنوب آفریقا به بیماری ایدز مبتلا هستند. جایی که یکی دیگر از سنگدل‌ترین حاکمان دنیا، یعنی شاه مسواتی سوم حکمرانی می‌کند. مسواتی برای حل این مشکل ازدواج دختران زیر ۲۱ سال را ممنوع اعلام کرد و برای کسانی که از این قانون سرپیچی می‌کردند، پرداخت یک گاو به عنوان جریمه قرار داد. این در حالی بود که خودش در همان زمان برای چهاردهمین بار با دختری ۱۸ ساله ازدواج کرد و به خاطر اینکه کسی به این کار او اعتراض نکند یک گاو جریمه داد.

مهمانی، خوشگذرانی و خرید اتومبیل‌های گرانقیمت از مهم‌ترین کار‌های مسواتی به حساب می‌آیند، در حالی که مردم کشورش در فقر شدیدی به سر می‌برند. کوچک‌ترین خطا در مقر حکمرانی مسواتی مجازات اعدام دربر خواهد داشت. در سال ۲۰۰۱ او ورود تمام روزنامه‌هایی که کار‌های او را نقد می‌کردند قدغن کرده و حتی آن‌ها را به دادگاه کشاند.

مائو زادونگ

بسیاری مائو زادونگ را به خاطر مرگ ده‌ها میلیون نفر از مردم در ۳۱ سال حکومتش می‌شناسند. مائو زادونگ از سال ۱۹۴۹ تا زمان مرگ، بر چین حکومت می‌کرد. تنها سرگرمی مائو کشیدن و نوشتن طرح‌های هنری با قلم مو بود و نام طرح‌های خود را مائتی گذاشته بود. در کنار مردمی که گاه و بی گاه به خاطر جرائم کوچک اعدام یا تبعید می‌شدند، عده دیگری که نمی‌توانستند این زندگی را تحمل کنند، به صورت دسته جمعی اقدام به خودکشی می‌کردند.

طبق گفته‌های مائو ۷۰۰ هزار نفر از مردم بین سال‌های ۱۹۴۹ تا ۱۹۵۳ اعدام شدند. در حدود ۴ تا ۶ میلیون نفر برای کار به اردو‌های اجباری فرستاده و در آنجا به خاطر کار زیاد و گرسنگی جان خود را از دست دادند. این در حالی بود که مائو حتی کار‌های روزانه خود را در تختخواب انجام داده یا در کنار استخر در حال استراحت بود.

ولاد دراکول

ولاد سوم یا ولاد دراکول یکی از ظالم‌ترین حاکمان تاریخ و پسر دراکول، ولاد دوم بود. او که بر منطقه والاچیا در رومانی فرمانروایی می‌کرد به خاطر بی لیاقتی در پادشاهی سه بار از حکومت عزل و دوباره با تلاش بسیار بر تخت نشست. او در تمام زمان حکومت خود به خاطر مجازات‌های سنگین و کشتار بی رحمانه مردم مشهور بود به طوری که سال‌ها بعد شخصیت دراکولا از او الهام گرفته شد. کوچک‌ترین مجازات‌های ولاد، بریدن لب ها، بینی و گوش‌های خلافکاران بود.

او مردم را به بهانه‌های کوچک دستگیر و نابینا می‌کرد یا حتی آن‌ها را در خانه‌های خود به آتش می‌کشید تا زنده زنده بسوزند. طبق نوشته‌های موجود در کتاب‌ها در طول حکومت ولاد سوم ده‌ها هزار نفر از مردم بی گناه بدون دلیل کشته و اعدام شدند تا اینکه این حاکم بی رحم سرانجام در سال ۱۴۷۶ در نزدیکی بخارست و در جنگ با عثمانی‌ها کشته شد. آن‌ها سر ولاد را از تن جدا کرده، بر نیزه‌ای گذاشتند و دور شهر نمایش دادند.