رکورد اقامت انسان در فضا شکسته شد

خبرگزاری ایسنا: رکورد اقامت در فضا پیش از این در اختیار سرگئی کریکالف، فضانورد روس با ۸۰۳ روز و ۹ ساعت و ۴۱ دقیقه بود که هشتم تیرماه امسال، گنادی پالاسکا در هشتصد و چهارمین روز اقامت خود در فضا آن را شکست و دیروز در حالی به زمین بازگشت که ۷۵ روز این رکورد را ترقی داده است.

پالاسکا درروز ۲۷ مارس (هفتم فروردین) به همراه میخائیل کورنیکو روس و اسکات کیلی امریکایی با ناو کیهانی سایوزتی.ام.آ-۱۶ ام راهی ایستگاه فضایی بین‌المللی شد. او در جریان این سفر یک راهپیمایی پنج و نیم ساعته در بیرون ایستگاه فضایی داشت که جمع مدت راهپیمایی های فضایی او را به نزدیک ۳۸ ساعت رساند.

جالب آنکه در فیلم خبری پخش شده از بازگشت ناو سایوزتی.ام.آ-۱۶ ام خیلی سرحال هم به نظرمی رسید. دو همراه وی یعنی آیدین آیبمتوف، فضانورد قزاقستانی و آندریا سموگنسن، فضانورد دانمارکی حدود ۱۰ روز قبل به همراه سرگئی ولکف با سایوزتی.ام.آ-۱۸ام راهی ایستگاه فضایی بین المللی شده بودند.

سیروس برزو، روزنامه نگار علمی مقیم روسیه و پیشگام ترویج دانش کیهان نوردی در کشور در شرحی بر زندگی گنادی پادالکا، هشتاد و نهمین فضانورد روسیه و سیصد و هشتاد و چهارمین کیهان نورد جهان به ایسنا گفت: «پادالکا در ۲۱ ژوئن ۱۹۵۸ در شهر کراسنادار روسیه به دنیا آمد. پدرش ایوان واسیلویچ پادالکا راننده تراکتور بود و مادرش والنتینا صندوقدار یک فروشگاه.

پادالکا در سال ۱۹۷۵ دبیرستان را تمام کرد و به آموزشگاه خلبانی نظامی کامارف رفت و در ۲۹ اکتبر ۱۹۷۹، آنرا با درجه عالی و تخصص فرماندهی بمب افکن های تاکتیکی جت به پایان رساند. از ۱۹ دسامبر ۱۹۷۹ در لشکر ۱۰۵ نیروی هوایی شوروی مشغول به کار شد. مهارت و روحیه قوی او در عملیات پروازی به زودی جایگاه نظامی اش را بالا برد. در ۱۰ آوریل ۱۹۸۴ درجه خلبان ارشد را گرفت.

در زمانی که برای عضویت در گروه کیهان نوردان دعوت شد، هزار و 200 ساعت پرواز با هواپیما های ال-29گ، میگ-15 او.تی، میگ-17، سو-7 بی، سو-7 او، سو-7 بی.ام.، سو-24 و 300 بار پرش موفق با چتر نجات در پرونده کاری خود داشت.

آموزش پادالکا از ژوئن 1989 آغاز شد. در پایان دوره دوساله، او توانست با نمرات عالی، به عنوان فضانورد آزمایشی، کار و تمرین های ویژه را در شهر ستارگان ادامه دهد.

پس از آن در چند نوبت به عنوان عضو علی البدل و جانشین پرواز های فضایی انتخاب شد اما تا سال 1998 نتوانست به فضا سفر کند. طی این مدت و در کنار کار پر زحمت تمرین و آموزش فضایی، او توانست درجه مهندسی زیست محیطی خود را در 1994 از انستیتوی بین المللی سیستم های آموزشی وابسته به یونسکو به دست آورد.

طی نخستین سفر فضایی پادالکا که با سایوز تی.ام-28 در سال 99-1998 بر عرشه مجتمع مداری میر روی داد، وی 199 شبانه روز در فضا به سر برد.

فرماندهی سایوز تی.ام.آ-4 دومین ماموریت مداری بود که از 19 آوریل تا 24 دسامبر 2004 در ایستگاه فضایی بین المللی به همراه کیهان نورد آمریکایی مایکل فینک ادامه داشت.

سومین ماموریت پادالکا در 26 مارس 2009 با سایوز تی.ام. آ-14 بر عرشه ایستگاه فضایی بین المللی آغاز شده و بیش از 198 شبانه روز ادامه داشت؛ اما این پایان کار نبود و او با جدیت آموزش و تمرین های فضایی را ادامه داد و بعد از آن نیز در سال 2012 سفری 125 روزه به ایستگاه فضایی بین المللی داشت.

با قاطعیت نمی شود گفت اما شاید چهارمین ماموریت فضایی پادالکا در سمت فرماندهی سایوز تی.ام.آ-16 ام, آخرین سفر پادالکا باشد که 168 شبانه روز به طول انجامید و منجر شد وی رکوردی جهانی با 878 روز و 5 ساعت و 9 دقیقه به دست آورد که بعید است به این زودی ها شکسته شود.

پادالکا در جریان پنج سفر فضایی خود هشت بار نیز برای انجام تعمیرات مختلف در بیرون از ایستگاه فضایی راهپیمایی کرده که جمعا 37 ساعت و 55 دقیقه طول کشیده است.

پادالکا متاهل است و سه دختر به نامهای یولیا، یکاترینا و سوفیا دارد که به ترتیب در سالهای 79، 85 و 2000 به دنیا آمده اند.»

برزو تصریح کرد: «آنگونه که از خبرها بر می آید با سایوز بعدی که در 15 دسامبر پرتاب خواهد شد یوری مالنچنکو (شهروند روسیه), تیموتی پیک (تبعه انگلیس) و تیموتی کوپرا به ایستگاه فضایی بین‌المللی سفر خواهند کرد. چند روز بعد در 22 دسامبر سال جاری میلادی, ناو سایوز تی.ام.آ-17 ام به سرنشینی آلگ کانوننکو(کیهان نورد روس)، کیمیا یوی (فضانورد ژاپن) و چل لیندگرن (فضانورد آمریکا) به زمین باز خواهند گشت.

نخستین فروند از نسل جدید ناو های سایوز که «سایوز ای.ام» نامیده شده در 18 مارس 2016 (اسفند ماه امسال) با سه سرنشین به نام های آلکسی آوچینین و آلگ اسکریپوچکا (هر دو شهروند روسیه) و جفری ویلیامز (فضانورد آمریکایی) راهی ایستگاه فضایی بین المللی خواهد شد اما قبل از آن، بازگشت ناو سایوز تی.ام.آ-18 ام حتما مورد توجه ویژه رسانه‌های گروهی قرار خواهد گرفت زیرا همراه با سرگئی ولکف، میخاییل کورنیینکو و اسکات کیلی پس از یک سال اقامت فضایی به زمین باز می گردند.

گرچه اقامت یک ساله در فضا به خودی خود رکورد تازه ای به حساب نمی آید اما هم در ایستگاه فضایی بین المللی رخداد بی سابقه ای است و هم این که طی مدت پرواز کیلی، برادر دوقلویش در زمین مرتبا تحت آزمایش های مختلفی بود که با آزمایش های انجام شده بر روی او در ایستگاه مقایسه می شد و کارشناسان پس از بازگشت اسکات کیلی همچنان روی این برنامه کار خواهند کرد تا اثرات زندگی در فضا را با مقایسه نتایج آزمایش های این دو برادر عملا بررسی کنند.

کارشناسان بر اساس خبر هایی که از منابع چینی درز کرده است پیش بینی می کنند که در سال آینده میلادی همچنین پرتاب ناو شنژو-11 از سوی سازمان فضایی آن کشور انجام خواهد شد که آن هم مورد توجه رسانه های گروهی قرار خواهد گرفت.

طبق برنامه اعلام شده از سوی روسکاسموس - سازمان فضایی روسیه - قرار است در 30 مه 2016 آخرین فروند از ناو سایوز تی.ام.آ-ام با شماره 20 سه نفر را به ایستگاه فضایی بین‌المللی ببرد. سرنشینان این ناو آناتولی ایوانشین (روس), تاکویا اونیشی (ژاپنی) و کاتلین روبینز (آمریکایی) باشند که با همین سفینه در نوامبر 2016 به زمین بازخواهند گشت.»