تاریخچه ای جامع و جالب از بادکنک
بادکنک های اولیه از مثانه حیوانات ساخته می شد. (گالیله درآزمایشی ، مثانه خوکی را باد کرد تا به وسیله آن وزن هوا را اندازه بگیرد) درآن زمان مثانه های بادشده حیوانات در بازی بچه ها استفاده می شد، ولی بادکنک های مدرن و امروزی...
تاریخچه بادکنک
بادکنک های اولیه از مثانه حیوانات ساخته می شد. ( گالیله در آزمایشی، مثانه خوکی را بادکرد تا به وسیله آن وزن هوا را اندازه بگیرد) درآن زمان مثانه های بادشده حیوانات دربازی بچه ها استفاده می شد ولی بادکنک های مدرن و امروزی ازموادی مانند لاستیک، لاتکس، پلاستیک ،... ساخته می شوند.
بادکنک لاتکس
بادکنک های امروزی ازماده بسیار کشسانی که از شیره درخت بلوط گرفته می شود، ساخته می شوند. این درخت ابتدا درجنگل های استوایی آمریکای جنوبی یافت می شد و سپس از طریق برزیل به اروپا نیز برده شد و امروزه دربسیاری ازکشورهای گرمسیری کشف می شود. اولین بادکنک لاتکس درسال ۱۸۴۷ توسط جی. جی. اینگرام درلندن ساخته شد ولی بعدها دردهه ۱۹۳۰ به تولید انبوه رسید. از آنجا که لاتکس ماده ای ۱۰۰% طبیعی است، دراثر نور خورشید و آب از بین می رود. این روند از زمانی که بادکنک باد می شود تقریبا به سرعت شروع می شود و هرچه بیشتر درمعرض نور خورشید باشد، این فرآیند سریعتر پیش می رود.اولین نشانه های این روند بعد ازیک ساعت قابل مشاهده هستند به طوری که رنگ بادکنک شیری رنگ می شود که ا صطلاحا اکسیده شدن نامیده می شود. تحقیقات نشان می دهد که درشرایط محیطی مشابه، عمر بادکنک به اندازه عمر برگ درخت بلوط است.
بادکنک فویلی
در اواخر ۱۹۷۰ بادکنک های گرانتر و بادوام تری تحت عنوان بادکنک فویلی ساخته شد. تکنولوژی استفاده از روکش با آلیاژفلز روی ورقه های پلاستکی که مستقیما از تحقیقات فضایی ناسا مشتق می شد باعث ساخت بادکنک فویلی شد. این بادکنک ازورقه های نایلون که روی آن با پلی اتیلن و روی دیگر آن بالایه نازکی ازآلیاژ فلز پوشیده می شود ، ساخته می شود. این بادکنک ها سبک هستند که این مساله باعث افزایش حالت شناوری آنها می شود. آنها کش نمی آیند درنتیجه طرح های رنگارنگ روی آنها دراثر باد کردن به هم نمی ریزند.
بادکنک حبابی ( بابلز)
بادکنک لاستیکی اولیه توسط مایکل فارادی درسال ۱۸۲۴ اختراع شد. وی که برروی هیدروژن آزمایش انجام می داد، دو ورقه گرد لاستیکی را روی هم قرار داد و لبه های آن را پرس کرد و درونش را با هیدروژن پر کرد.
بادکنک هلیومی
در ابتدا ازگاز هیدروژن برای باد کردن بادکنک استفاده می شد ولی از انجا که هیدروژن بسیار قابل اشتغال است از سال ۱۹۲۲ استفاده ازهیدروژن ممنوع شد و به جای آن گاز هلیم را جایگزین کردند. هلیم ، گازی غیرسمی ،سبک ،غیر قابل اشتغال است که به صورت وسیع درزمین و همچنین زیرزمین یافت می شود. بادکنک های پرشده با گاز هلیم ،حالت شناوری خود را تنها تا یک روز يا کمی بیشتر حفظ می کنند. هلیم ازمنافذ ریز لاتکس عبور می کند. زیرا اتم های هلیم ازاین منافذ کوچکترند. استفاده از یک نوع ژل باعث می شود تا حدودی این منافذ بسته شوند و هلیم بیشتر در بادکنک باقی بماند. بادکنک فویلی و پلاستیکی(بابلز) منافذ کمتری دارند و درنتیجه می توانند بین ۵ روز تا ۴ هفته ( بسته به سایز و مواد اولیه درساخت آنها ) در هوا معلق بمانند. تحقیقات نشان می دهد بادکنک هایی که درهوا رها می شوند اگر به درستی گره خورده باشند وسالم باشند، تا جايي بالا می روند که منجمد می شوند و به شکل اسپاگتی، رشته رشته شده، از هم می پاشد وبه زمین بر می گردد. و اگرحیوانات به طور اتفاقی این تکه های نرم را می خورند، تحقیقات نشان می دهد که این قطعات بدون آسیب رساندن به حیوان، ازسیستم گوارشی آن ها می گذرد و دفع می شود.
بادکنک ماری (شکل سازی)
دراواخر دهه ۱۹۵۰ کارخانه های بسیاری شروع به ساخت بادکنک هایی با قابلیت تاباندن کردند. این بادکنک ها بسیار بلند بودند و به فرد این امکان را می داد تا گره و پیچ های بسیاری دریک بادکنک ایجاد کند. مخترع ساخت حیوان با یک بادکنک مشخص نیست ولی تلاش او باب جدیدی به سوی هنری جدید را باز کرد.
بادکنک تنها برای تفریح نیست
مشخصات بادکنک که شامل وزن سبک و قیمت ارزان آن است، کاربردها بسیاری را برای آن بوجود آورده است. بعضی از بادکنک ها فقط در تزئینات استفاده می شوند ولی بعضی برای هدفی خاص مانند هواشناسی، درمان پزشکی؛ اهداف نظامی و حمل ونقل استفاده شود.
به عنوان مثال درتاریخ ۱۸ سپتامبر ۲۰۰۶ ، سه دانشجو مهندسی ازدانشگاه کمبریج توانستند با هزینه ای کمتر از۱۰۰ یورو با استفاده از بادکنک هلیمی دوربینی را به فضا بفرستند. آنها به سادگی دوربین کوچکی را به بادکنک متصل کردند که توانستند تقریبا درارتفاعی ۴ برابر قله اورست پرواز کند. در طول این پرواز دوربین بیش از ۸۰۰ عکس گرفت که انحنای کره زمین را نشان می داد همچنین امروزه چاپ روی بادکنک نیز بسیار مرسوم گردیده است و پیشرفت دراین زمینه امکان تبلیغات بهتر و گسترده تر را با استفاده از بادکنک های تبلیغاتی فراهم آورده است.
پسماندهای بادکنک
درطی طرح پاکسازی سواحل درساحل ۱۹۹۲، داوطلبان ۶۱۴،۶۳۳ بطری و قوطی جمع آوری کردند ولی آنها حدود ۳۲.۰۰۰ تکه بادکنک یافتند. این بادکنک ها که درمسافتی حدود ۴،۶۰۰ متر یافت شدند معادل ۴ نایلون بزرگ زباله بودند. پیشنهاد می شود که مردم بادکنک را مانند همه محصولات دیگر به طور صحیح دوربریزند. بهتراست که برای بادکنک های هلیمی از وزنه استفاده شود تا به طور اتفاقی در هوا رها نشوند و از مشتریان خواسته شود تا بادکنک های باد نشده را در ظرفی قرار دهند.
نگهداري بادكنك ودوره مصرف
بيشتر بادكنك هاي موجود دركشور وارداتي است و اين بدين معناست كه زمان توليد تا مصرف حداقل ۴ ماه طول خواهد كشيد. دوره مصرف يك بادكنك حداكثر در شرايط مناسب نگهداري حدود ۲ سال ازتاريخ توليد است. ولي بهترين زمان مصرف آن تا يكسال تعيين شده است. لذا توصيه مي شود هنگامي كه بادكنكي را خريداري مي كنيد و قصد نگهداري آنرا داريد، بادكنك را در مكاني خشك و خنك مانند طبقه پائين يخچال نگهداري نمائيد و حتي الامكان سعي كنيد بادكنك خريداري شده را حداكثر پس از ۶ ماه مصرف نمائيد.
ارسال نظر