حشره ای که پوست قربانیانش را می‌پوشد!
یکی از این گونه های عجیب، حشره قاتل نام دارد که پس از زهرآگین کردن شکار خود، اجزای داخلی بدن آن را می خورد و لاشه اش را به قسمت انتهایی بدنش می چسباند.
دیجیاتو - مریم موسوی: حشرات گونه های مختلفی دارند و هر کدام سبک زندگی مختص به خود را دنبال می کنند. این موجودات همچنین به طرق مختلفی طعمه هایشان را شکار می کنند و جالب است بدانید که گاهی برخی از روش های مورد استفاده آنها تفاوت زیادی با شیوه های انسانی ندارند.
یکی از این گونه های عجیب، حشره قاتل نام دارد که پس از زهرآگین کردن شکار خود، اجزای داخلی بدن آن را می خورد و لاشه اش را به قسمت انتهایی بدنش می چسباند.
نکته جلب در مورد این حشرات آن است که تنها پوست یک قربانی را بر تن نمی کنند و بعضا دیده شده که انبوهی از لاشه را به دنبال خود می کشند.
شاید در نگاه نخست این کار به نظرتان بی فایده بیاید، اما باید بگوییم که بر تن کردن پوست قربانیان، علاوه بر خاصیت استتاری، می تواند، نقش یک زره موثر را برای جانور ایفا کند.
در سراسر دنیا، ۷۰۰۰ حشره قاتل زندگی می کنند که دهانی عجیب و پوزه مانند دارند و با استفاده از آن قربانی خود را که عموما مورچه، موریانه، زنبور و مانند آن هستند در هم می درند.
آنطور که کریستین ویراچ، زیست شناس دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید می گوید، در زمان شکار، پوست روی فک بالایی و پایینی این جانور کاملا کنار می رود و آرواره های آن هویدا می شوند.
در این مرحله، حشره مانند یک عنکبوت عمل می کند؛ بدان معنا که سمی به بدن قربانی تزریق می کند که در کسری از ثانیه آن را فلج کرده و به تدریج شروع به تجزیه کردن اندام های داخلی اش می کند و آنطور که ویراچ می گوید، حفره ای را در بدن حشره ایجاد می کند.
روش کار به این صورت است که حشره فک پایینی خود را داخل بدن قربانی قلاب کرده و سمش را به بدن آن تزریق می کند، با این کار، قربانی از جنب و جوش باز می ماند و حشره می تواند سم بیشتری را به داخل بدن آن وارد نماید و با خیالی آسوده شروع به خوردن محتویات بدن قربانی اش کند.
در این مرحله حشره ماده ای چسبناک را ترشح می کند و از این طریق جنازه قربانی را به قسمت انتهایی بدن خود می چسباند. آنطور که ویراچ می گوید، مشخص نیست که آنها این کار را دقیقا چگونه انجام می دهند چراکه سختی چسباندن جنازه به قسمت انتهایی بدنشان مثل رساندن آرنج به دهان برای انسان است.
با این کار حشره قاتل به نوعی خود را استتار می کند و با پوشیدن لباس مبدل قربانیانش از تیرس دشمنانش در امان می ماند.
به این ترتیب زمانی که یک مارمولک سعی می کند یکی از این حشرات را بگیرد، به جای یک حشره آبدار و خوشمزه، تنها چیزی که نصیبش می شود لاشه های تعدادی مورچه یا حشراتی نظیر آن خواهد بود.
اما استفاده از این پوشش مزیت دیگری هم برای حشره قاتل دارد و به آن کمک می کند که از دنبال شدن توسط موجوداتی که شکارشان می کند، جلوگیری نماید.
برای مثال، جانوری که موریانه ای را شکار کرده و پوست آن را بر تن دارد، خود را در لانه آنها استتار کرده تا علاوه بر اینکه با محیط پیرامونش ترکیب شود، بوی آنها را هم به خود بگیرد.
اما هوشمندانه تر از این موضوع، تکنیک هایی است که حشره مورد بحث برای شکار در پیش می گیرد. موریانه ها نیز همچون مورچه ها، ایمنی و بهداشت عمومی را رعایت می کنند و برای پیشگیری از شیوع بیماری (و احتمالا ناراحتی) لاشه ها و هم نوعان مرده خود را که در حال خشک شدن هستند از محیط پیرامونی لانه جمع آوری می کنند.
حال بر اساس تحقیقات، روشن شده که حشره های قاتل از این مسأله به نفع خود بهره برداری می کنند؛ به این ترتیب که یک موریانه را شکار کرده، اجزای داخلی بدنش را می خوردند و لاشه آن را در مسیر لانه موریانه های دیگر قرار می دهند.
زمانی که موریانه های دیگر برای برداشتن لاشه به سراغش می آیند، حشره قاتل وارد عمل شده و شکار بعدی اش را به دام می اندازد.
به گفته خانم ویراچ، یکی از پژوهشگرانی که حرکات این حشره را زیر نظر گرفته بود، اظهار داشته که حشره قاتل با استفاده از این روش ۴۸ موریانه دیگر رابه دام انداخته.
دیگر گونه های این حشره نیز با آغشته نمودن پاهای جلویی خود به ماده چسبناک قربانیان شان را راحت تر شکار می کنند و برخی دیگر هم از صمغ درختان برای این منظور کمک می گیرند.
حال سوالی که مطرح می شود این است: زمانی که می شود از هزارپا برای این منظور کمک گرفت چرا باید از صمع درختان استفاده کرد؟
برخی از حشره های قاتل صرفا هزارپاها را هدف حمله قرار می دهند که برای حفاظت از خود در برابر جانداران دیگر، نوعی ماده چسبناک از بدنشان ترشح می شود.
شکار این حیوانات اما، ظاهرا کمترین دشواری را برای حشره های قاتل دارد و جالب است بدانید که آنها نیز ماده سمی مشابه ای را از بدن خود ترشح می کنند.
خطری که حشرات قاتل برای انسان دارند تنها در حد یک نیش دردناک است و وجودشان معمولا تهدیدی علیه انسان محسوب نمی گردد.
البته آنطور که ویراچ می گوید، گروهی از این حشرات هستند که واقعا می توانند خطرناک باشند؛ این گونه ها زمانی که انسان خواب است فضای اطراف دهانش را نیش می زنند که با درد کمی هم همراه است.
اما اگر در حین فرایند نیش زدن، مواد زاید بدنشان را هم به داخل زخم بریزند، تک یاخته های موجود در آن مواد، می تواند باعث بروز مشکلات قلبی مزمن در فرد شده که آثار آن نیز حتی تا چندین دهه باقی می ماند.
شاگاس نام یک بیماری شایع و جدی در آفریقای جنوبی است؛ در این منطقه، ساخت خانه های غیر استاندارد، راه را برای ورود حشره قاتل به داخل منازل همواره نموده و مشکلات عدیده ای را برای سلامتی ساکنین این کشور به وجود آورده، هرچند که به تازگی گزارشانی نیز در مورد شیوع آلودگی ناشی از این حشره در ایالات متحده آمریکا گزارش شده است.
یکی از این گونه های عجیب، حشره قاتل نام دارد که پس از زهرآگین کردن شکار خود، اجزای داخلی بدن آن را می خورد و لاشه اش را به قسمت انتهایی بدنش می چسباند.
نکته جلب در مورد این حشرات آن است که تنها پوست یک قربانی را بر تن نمی کنند و بعضا دیده شده که انبوهی از لاشه را به دنبال خود می کشند.
شاید در نگاه نخست این کار به نظرتان بی فایده بیاید، اما باید بگوییم که بر تن کردن پوست قربانیان، علاوه بر خاصیت استتاری، می تواند، نقش یک زره موثر را برای جانور ایفا کند.
در سراسر دنیا، ۷۰۰۰ حشره قاتل زندگی می کنند که دهانی عجیب و پوزه مانند دارند و با استفاده از آن قربانی خود را که عموما مورچه، موریانه، زنبور و مانند آن هستند در هم می درند.
آنطور که کریستین ویراچ، زیست شناس دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید می گوید، در زمان شکار، پوست روی فک بالایی و پایینی این جانور کاملا کنار می رود و آرواره های آن هویدا می شوند.
در این مرحله، حشره مانند یک عنکبوت عمل می کند؛ بدان معنا که سمی به بدن قربانی تزریق می کند که در کسری از ثانیه آن را فلج کرده و به تدریج شروع به تجزیه کردن اندام های داخلی اش می کند و آنطور که ویراچ می گوید، حفره ای را در بدن حشره ایجاد می کند.
روش کار به این صورت است که حشره فک پایینی خود را داخل بدن قربانی قلاب کرده و سمش را به بدن آن تزریق می کند، با این کار، قربانی از جنب و جوش باز می ماند و حشره می تواند سم بیشتری را به داخل بدن آن وارد نماید و با خیالی آسوده شروع به خوردن محتویات بدن قربانی اش کند.
در این مرحله حشره ماده ای چسبناک را ترشح می کند و از این طریق جنازه قربانی را به قسمت انتهایی بدن خود می چسباند. آنطور که ویراچ می گوید، مشخص نیست که آنها این کار را دقیقا چگونه انجام می دهند چراکه سختی چسباندن جنازه به قسمت انتهایی بدنشان مثل رساندن آرنج به دهان برای انسان است.
با این کار حشره قاتل به نوعی خود را استتار می کند و با پوشیدن لباس مبدل قربانیانش از تیرس دشمنانش در امان می ماند.
به این ترتیب زمانی که یک مارمولک سعی می کند یکی از این حشرات را بگیرد، به جای یک حشره آبدار و خوشمزه، تنها چیزی که نصیبش می شود لاشه های تعدادی مورچه یا حشراتی نظیر آن خواهد بود.
اما استفاده از این پوشش مزیت دیگری هم برای حشره قاتل دارد و به آن کمک می کند که از دنبال شدن توسط موجوداتی که شکارشان می کند، جلوگیری نماید.
برای مثال، جانوری که موریانه ای را شکار کرده و پوست آن را بر تن دارد، خود را در لانه آنها استتار کرده تا علاوه بر اینکه با محیط پیرامونش ترکیب شود، بوی آنها را هم به خود بگیرد.
اما هوشمندانه تر از این موضوع، تکنیک هایی است که حشره مورد بحث برای شکار در پیش می گیرد. موریانه ها نیز همچون مورچه ها، ایمنی و بهداشت عمومی را رعایت می کنند و برای پیشگیری از شیوع بیماری (و احتمالا ناراحتی) لاشه ها و هم نوعان مرده خود را که در حال خشک شدن هستند از محیط پیرامونی لانه جمع آوری می کنند.
حال بر اساس تحقیقات، روشن شده که حشره های قاتل از این مسأله به نفع خود بهره برداری می کنند؛ به این ترتیب که یک موریانه را شکار کرده، اجزای داخلی بدنش را می خوردند و لاشه آن را در مسیر لانه موریانه های دیگر قرار می دهند.
زمانی که موریانه های دیگر برای برداشتن لاشه به سراغش می آیند، حشره قاتل وارد عمل شده و شکار بعدی اش را به دام می اندازد.
به گفته خانم ویراچ، یکی از پژوهشگرانی که حرکات این حشره را زیر نظر گرفته بود، اظهار داشته که حشره قاتل با استفاده از این روش ۴۸ موریانه دیگر رابه دام انداخته.
دیگر گونه های این حشره نیز با آغشته نمودن پاهای جلویی خود به ماده چسبناک قربانیان شان را راحت تر شکار می کنند و برخی دیگر هم از صمغ درختان برای این منظور کمک می گیرند.
حال سوالی که مطرح می شود این است: زمانی که می شود از هزارپا برای این منظور کمک گرفت چرا باید از صمع درختان استفاده کرد؟
برخی از حشره های قاتل صرفا هزارپاها را هدف حمله قرار می دهند که برای حفاظت از خود در برابر جانداران دیگر، نوعی ماده چسبناک از بدنشان ترشح می شود.
شکار این حیوانات اما، ظاهرا کمترین دشواری را برای حشره های قاتل دارد و جالب است بدانید که آنها نیز ماده سمی مشابه ای را از بدن خود ترشح می کنند.
خطری که حشرات قاتل برای انسان دارند تنها در حد یک نیش دردناک است و وجودشان معمولا تهدیدی علیه انسان محسوب نمی گردد.
البته آنطور که ویراچ می گوید، گروهی از این حشرات هستند که واقعا می توانند خطرناک باشند؛ این گونه ها زمانی که انسان خواب است فضای اطراف دهانش را نیش می زنند که با درد کمی هم همراه است.
اما اگر در حین فرایند نیش زدن، مواد زاید بدنشان را هم به داخل زخم بریزند، تک یاخته های موجود در آن مواد، می تواند باعث بروز مشکلات قلبی مزمن در فرد شده که آثار آن نیز حتی تا چندین دهه باقی می ماند.
شاگاس نام یک بیماری شایع و جدی در آفریقای جنوبی است؛ در این منطقه، ساخت خانه های غیر استاندارد، راه را برای ورود حشره قاتل به داخل منازل همواره نموده و مشکلات عدیده ای را برای سلامتی ساکنین این کشور به وجود آورده، هرچند که به تازگی گزارشانی نیز در مورد شیوع آلودگی ناشی از این حشره در ایالات متحده آمریکا گزارش شده است.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر