خلاقیت برندگان جایزه نوبل +عکس
برندگان جایزه نوبل بیشتر به دلیل تحقیقات خارق العاده خود شناخته شده هستند تا توانایی شان در نقاشی کردن. با این حال ولکر استگر، عکاس آلمانی از گروهی از برندگان جایزه نوبل تقاضا کرده است تا اکتشافات خود را نقاشی کنند و در مقابل دوربین او قرار گیرند.
رابرت بتز لافلین در سال ۱۹۸۸ جایزه نوبل فیزیک را برای کشف میدان مغناطیسی قوی الکترون ها دریافت کرد که می تواند سیال کوانتومی ایجاد کند. با مطالعه این سیال کوانتومی، فیزیکدانان می توانند دسته های کوچکی از الکترون ها را مشاهده کنند که به آن ها بینش عمیق تری از ساختار ماده می دهد. این کشف رابرت لافلین و همکارانش، به پیشرفت فیزیک کوانتوم کمک شایانی کرده است.
فرانسواز باره سینوسی، ویروس شناس فرانسوی در سال ۲۰۰۸ جایزه نول فیزیولوژی و پزشکی را برای کشف HIV یا ویروس نقص ایمنی انسان دریافت کرد. مشاهدات او در سال ۱۹۸۲ این فرضیه را تقویت کرد که AIDS به وسیله ویروس پسگرد ایجاد می شود که بعدها به وسیله او گروهش HIV نام گرفت.
استیون چو وزیر انرژی آمریکا از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳ در سال ۱۹۹۷ برنده جایزه نوبل فیزیک شد. او و همکارانش به دلیل مطالعات خود روی سرد کردن و به دام انداختن اتم ها به وسیله لیزر برنده این جایزه شدند. برای مطالعه اتم ها که با سرعت حیرت انگیز ۴۰۰۰ کیلومتر بر ساعت حرکت می کنند باید ابتدا سرعت حرکت آن ها را کاهش داد. پیش از مطالعات چو در مورد اثر لیزر، دانشمندان از میدان های الکتریکی و مغناطیسی برای کاهش سرعت اتم های باردار استفاده می کردند. اما مطالعات چو نشان داد که می توان با لیزر سرعت اتم های بدون بار را کاهش داد و به این وسیله برای نخستین بار امکان مطالعه اتم های خنثی به وجود آمد.
الیزابت هلن بلکبرن زیست شناس استرالیایی آمریکایی در سال ۲۰۰۹ جایزه نوبل پزشکی و فیزیولوژی را دریافت کرد. او و همکارانش جایزه نوبل را برای کشف تلومراز دریافت کردند تلومراز آنزیمی است که از ساختار تلومر در انتهای کروموزوم انسان حفاظت می کند. بلک برن معتقد است که با اندازه گیری طول تلومراز درون سلول، پزشکان می توانند بیماری را زودتر درمان کنند و احتمال نجات بیماران افزایش می یابد.
جورج جی بدنورز در سال ۱۹۸۷ به همراه همکارش الکساندر مولر جایزه نوبل فیزیک را برای کشف ابررسانایی نوع خاصی از سرامیک ها در دمایی که در آن زمان بسیار بالا بود، بدست آوردند. ابررساناها موادی هستند که هنگامی که تا دمای مشخصی سرد می شوند می توانند جریان الکتریسیته را بدون مقاومت از خود عبور دهند. پیش از کشف بدنورز و مولر، دانشمندان گمان می کردند که مواد باید تا دمای منفی ۲۴۳ درجه سانتی گراد سرد شود تا ابررسانایی را از خود نشان دهند. تنها عنصری که می توانست مواد را به این دما برساند هلیم بود. اما این دو دانشمند نشان دادند که ابررسانایی را می توان در دمای بالاتری نیز مشاهده کرد. به این وسیله برای سرد کردن مواد امکان استفاده از مایع سرد کننده ارزان تری مانند نیتروژن فراهم آمد.
بروس آلن بویتلر در سال ۲۰۱۱ به همراه همکارش جولز هافمن جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی را برای کشف خود در مورد سیستم ایمنی بدن انسان دریافت کرد. در دهه ۹۰ این گروه دریافتند که پروتئین های مشخصی به نام پروتئین های گیرنده باکتری ها و سایر ارگانیسم های بدن انسان را شناسایی می کنند. این پروتئین ها نخستین عکس العمل دفاعی بدن را فعال می کنند که زیرمجموعه ای از سیسیتم ایمنی بدن برای مقابله با بیماری ها است.
ارسال نظر