یک فعال برندینگ در تشریح معضلات کسب و کارش میگوید:
فرصت خوب تحریمها برای برندسازی
برندسازی از موضوعاتی است که در سالهای گذشته مورد توجه بسیار قرار داشته، اما اینکه تاکنون چه میزان موفقیت در این عرصه حاصل شده جای بحث بسیار دارد.
روزنامه آسمان آبی - مهناز مهرداد: برندسازی از موضوعاتی است که در سالهای گذشته مورد توجه بسیار قرار داشته، اما اینکه تاکنون چه میزان موفقیت در این عرصه حاصل شده جای بحث بسیار دارد. در اینباره با رامین جوانرود، مدیرعامل یک برند پوشاک داخلی و فردی که همراه شرکتهای دیگر در ایجاد برندهای بینالمللی نیز تلاش کردهاست، گفتوگو کردیم.
وضعیت برندسازی را در ایران چگونه میبینید؟
شاید در دنیا برندسازی سابقه طولانی نداشته باشد، اما از سال1950 به بعد برندها توسعه یافتند. در ایران، محصولات برخی شرکتها ازجمله شرکتهای فعال در زمینه صنایع غذایی بهواسطه استفاده در یک محدوده محیطی شناخته شده و به نوعی به برند تبدیل شده بودند، اما درنهایت، در این زمینه توفیق چندانی نداشتیم؛ زیرا هدف اصلی یک برند جلب رضایت مشتری و افزایش اعتماد به آن است؛ بهگونهای که به ایجاد ارزشافزوده بالاتر منجر میشود.
در همه دنیا از هر صد نفری که وارد عرصه برندینگ میشوند شاید فقط یک نفر موفق شود؛ زیرا این کار به تخصصهای مختلف نیاز دارد. در ایران در این سالها کمتر این اتفاق رخ داده است، زیرا ما بیشتر در بازارها حضوری تجربی داشتیم و بهواسطه مواردی مانند بهرهمندنشدن از حمایتهای دولتی، مباحث سیاسی، ایفای نقش برندها در کشورهای دیگر، توانمندی برندها و مواردی از این دست موفقیت چندانی در بازارهای جهانی به دست نیاورده و برای مثال، این امکان فراهم نشد که مانند ساعت سوئیس یا برندهای متعدد پوشاک در دنیا به فعالیت بپردازیم.
بهعنوان فردی که وارد این حیطه شدهاید، موفقیت در این عرصه را تا چه اندازه محتمل میدانید؟
ما از سال۱۳۸۶ برند خود را در ایران و با هدف صادرات ایجاد کردیم و در سالهای قبل نیز با همراهی چند شرکت فعال در عرصه پوشاک برندی برای فعالیت در مسکو طراحی کردیم، اما واقعا هر برند مانند یک نهال است که به نگهداری نیاز دارد. اکنون در حوزهای مانند پوشاک شاید ۷۰ تا ۸۰ درصد بازار ما دست رقبای خارجی باشد و مهم است ما برندی داشته باشیم که در گام اول، بتوانیم از بازارهای داخلی سهم ببریم. پس از آن ورود به کشورهای همسایه و حاشیه خلیجفارس و دیگر کشورها از اهمیت خاص خود برخوردار است.
مشکلی که وجود دارد غیر از مواردی معدود، برندهای ایرانی حتی در سطح داخلی شناخته نشده و موانع متعددی پیشروی آنهاست. این مسئله را تایید میکنید؟
برای موفقیت یک برند نیاز است در ابتدا برخی زیرساختها مهیا شوند، اما علاوه بر زیرساختها، موانع مختلفی نیز پیشروی ما قرار دارد که این موانع گاه در حوزه قوانین و گاه در بخش فرهنگ هستند. اکنون ثبت یک برند به زمانی طولانی نیاز دارد. از سوی دیگر، علاوه بر مواردی که مربوط به کیفیت محصول و رضایت مشتری است یکی از موانع جدی اجارهبها و شرایط حضور در فروشگاههای مطرح و پاساژهای معروف شهر است.
نکته دیگر به بحثهای مالیاتی مربوط است، بهمحض اینکه شرکتی بخواهد وارد فضای تبلیغات شود گویی حساسیت اداره مالیات افزایش پیدا میکند؛ بههمین دلیل و براساس پارهای مسائل فرهنگی، اکنون بسیاری از فعالان کشور ترجیح میدهند دور از هیاهو فعالیت کنند، درحالیکه برای برندسازی لازم است فعالیتهای شما نمایان شود.
در کنار همه این موارد، بالابودن هزینههای تبلیغ از دیگر مشکلات برندها به شمار میرود. از سوی دیگر، ما در بسیاری موارد نحوه برخورد صحیح با مشتری را مدنظر نداریم، درحالیکه بسیاری از برندهای خارجی همین نکته را مورد توجه قرار داده و به فعالیت در بازار ایران میپردازند.
با وجود فعالیت برندهای مختلف خارجی جایی برای فعالیت برندهای داخلی هم باقی میماند؟
برندهای مطرح دنیا هر یک چند دهه سابقه فعالیت دارند، اما اکنون بازار ما بهدلیل برخی محدودیتها مانند تحریمها و مسائل بانکی فرصت خوبی برای برندسازی فعالان داخلی فراهم کرده است. ما جزو بازارهای نوظهور هستیم و برای بسیاری کشورهای صاحببرند جذابیت داریم، اما در همه کشورهای دنیا برندها مانند فرزندانشان بوده و دولتها زیر بال و پر آنها را میگیرند.
درواقع، برندها یک چتر حمایتی دارند؛ اتفاقی که در ایران کمتر شاهد آن هستیم. اکنون حضور در فروشگاههای مطرح شهر از جدیترین موانع پیش روی ماست و این امر در شناختهشدن برندهای ایرانی تاثیر بسزایی دارد.
نظر کاربران
تو این مملکت با اینکه کسی موفق بشه به شدت مخالفن.
آیس پک رو ترکوندن.
ساندویچ هایدا به فنا رفت
نوتلا بار رو نابود کردن
اینها و امثال اینها همه برندهای بعد از انقلاب بودند که نابود شدند