۱۱ کوهستان بزرگ و باشکوه در جهان

بعضی از کوه هایی که در این لیست معرفی کرده ایم چالشی بزرگ برای کوهنوردان حرفه ای فراهم می کنند. از بعضی دیگر می توان به آسانی به صورت پیاده یا با ماشین کابلی دیدن کرد. ولی همه این ها از فاصله دور، چشم اندازهای شگفت انگیز و منظره ای باشکوه ارائه می دهند.

برترین ها - ترجمه از حمید پاشایی: ورزش کوهنوردی در سال ۱۷۶۰ متولد شد، زمانی که دانشمندی جوان اهل ژنو به نام هورس بندیکت دو سوسور مبلغی پول به عنوان جایزه برای اولین کسی تعیین کرد که به بالای کوه مون بلان، بلندترین قله اروپا، برسد. ولی از مدت ها پیش از آن انسان ها صعود از کوه ها را به خاطر چالشی که به همراه داشت، انجام می دادند.

زمانی که از جرج مالوری کوهنورد انگلیسی پرسیده شد که چرا قصد صعود از کوه اورست را دارد، این جواب معروف را داد که «چون که آن کوه آنجا وجود دارد». چند ماه بعد، او در مسیر صعود به این قله ناپدید شد.

بعضی از کوه هایی که در این لیست معرفی کرده ایم چالشی بزرگ برای کوهنوردان حرفه ای فراهم می کنند.. از بعضی دیگر می توان به آسانی به صورت پیاده یا با ماشین کابلی دیدن کرد. ولی همه این ها از فاصله دور، چشم اندازهای شگفت انگیز و منظره ای باشکوه ارائه می دهند.

11. کوه کینبالو (Mount Kinabalu)

کوه کینبالو با ارتفاع ۴۰۹۵ متری مرتفع ترین کوه در جزیره بورنئو است. این کوه به خاطر تنوع گونه های گیاهی و زیستی فراوانش در جهان شناخته شده است. بیش از ۶۰۰ گونه گیاهان سرخس، ۳۲۶ گونه پرندگان، و ۱۰۰ گونه پستانداران در کوه کینبالو و اطراف آن شناسایی شده است. یک نفر با شرایط جسمی خوب می تواند از قله اصلی به راحتی صعود کند و نیاز به تجهیزات کوهنوردی ندارد، اگرچه کوهنوردان در تمام اوقات باید به وسیله راهنما همراهی شوند.

10. آمفی تئاتر، دراکنزبرگ (Amphitheatre, Drakensberg)

دراکنزبرگ با ارتفاع ۳۴۸۲ متر یکی از مرتفع ترین رشته کوه ها در آفریقای جنوبی است. نام آن از زبان هلندی گرفته شده و به معنای «کوه اژدها» است. آمفی تئاتر یکی از عوارض جغرافیایی دراکنزبرگ شمالی است، و به عنوان یکی از چشمگیرترین نماهای صخره ای در جهان به شمار می رود. آمفی تئاتر بیش از ۵ کیلومتر طول دارد و دارای صخره هایی بلند به ارتفاع تقریباً ۱۲۰۰ متر در تمام طول آن است.

9. کوه هونگ (Mount Huang)

کوه هونگ رشته کوهی در شرق چین است که به نام هونگشان (کوهستان زرد) نیز شناخته می شود. این منطقه به خاطر منظره، غروب آفتاب، و قله هایی با شکل های نامعمولش شناخته می شود. کوه هونگ همواره به صورت سنتی موضوع نقاشی ها و ادبیات چینی، و همچنین عکاسی مدرن بوده است. بلندترین نقطه در رشته کوه هونگشان، قله لوتس با ارتفاع ۱۸۶۴ متر است. در دوران باستان حدود ۶۰ هزار پله سنگی درون کناره های این کوه حفاری شد. امروز ماشین هایی کابلی وجود دارد که گردشگران می توانند برای رسیدن مستقیم از پایین به یکی از قله ها استفاده کنند.

8. کوه کوک آئوراکی (Aoraki Mount Cook)

کوه کوک آئوراکی با ارتفاع ۳۷۵۴ متر مرتفع ترین کوه در نیوزیلند است. آئوراکی به معنای «سوراخ کننده ابر» در گویش نگای تاهو در زبان مائوری است. این کوه در پارکی ملی به همان نام قرار دارد که شامل ۲۷ کوه دیگر با قله هایی به ارتفاع بیش از ۳۰۰۰ متر نیز است. کوه کوک مقصد گردشگری پرطرفدار و همچنین مقصدی پرطرفدار برای کوهنوردان است. با وجود طوفان های مداوم و برف با شیب بسیار تند و یخ نوردی برای رسیدن به قله، صعود از این کوه بسیار چالش برانگیز است. اولین بار سه نیوزیلندی در سال ۱۸۹۴ به طور موفقیت آمیز از این کوه صعود کردند.

7. کوه فیتز روی (Monte Fitz Roy)

کوه فیتز روی، کوهی مرتفع با ارتفاع ۳۳۷۵ متر در مرز بین آرژانتین و شیلی است. علی رغم داشتن ارتفاع متوسط، این کوه از این شهرت برخوردار است که صعود از آن بسیار دشور است چرا که صخره های شیب دار، از لحاظ فنی صعود را فوق العاده پر زحمت کرده است. به علاوه، آب و هوای این منطقه به شدت غیر قابل اعتماد است. این کوه همچنین به خاطر شکل بسیار زیبایش گردشگران و عکاس های زیادی را نیز به خود جذب کرده است. اولین بار لیونل تری و گویدو مانیونه دو کوهنورد فرانسوی از این کوه صعود کردند.

6. کوه کایلاش (Mount Kailash)

کوه کایلاش در تبت قرار دارد و مکانی مقدس برای پنج مذهب به شمار می رود: هندو، بودایی، جین، آیاواژی و آیین بون. در مذهب هندو، این کوه محل اقامت شیوا (یکی از ایزدان آیین هندو) به شمار می رود. هر ساله، هزاران نفر بر اساس رسمی هزار ساله به کایلاش زیارت می کنند. این باور وجود دارد که حرکت پیاده دور کوه کایلاش خوشبختی به ارمغان می آورد. به دلیل همین اعتقادات، این کوه خارج از مرز و حدود برای کوهنوردان به شمار می رود و هیچ تلاشی برای صعود از کوه ۶۶۳۸ متری کایلاش ثبت نشده است. این باشکوه ترین قله در جهان است که هیچ صعود ثبت شده ای به آن وجود ندارد.

5. کوه های بنف (Mountains of Banff)

پارک ملی بنف، قدیمی ترین پارک ملی کانادا است که در سال ۱۸۸۵ در رشته کوه های راکی احداث شد و یکی از پربازدیدترین پارک ها در آمریکای شمالی است. کوه های بنف اَشکال محتلف بسیاری را به نمایش می گذارند. قله مرتفع ۳۶۱۸ متری آسینیبوین به وسیله فرسایش یخچال های طبیعی به وجود آمده است. این منطقه را با نام «ماترهورن» آمریکای شمالی نیز می شناسند. کوه های «دره ده قله» نزدیک دریاچه زلال مورین نیز به خاطر چشم اندازهای تماشایی اش مورد توجه قرار دارد.

4. کی۲ (K2)

کی۲ با قله مرتفع ۸۶۱۱ متری، دومین کوه بلند روی زمین بعد از کوه اورست است. این کوه بخشی از رشته کوه قراقروم است که در مرز بین چین و پاکستان قرار گرفته است. کی۲ به خاطر دشواری صعود به عنوان «کوه وحشی» شناخته می شود و یکی از بالاترین نرخ های مرگ و میر برای کسانی که اقدام به صعود از آن می کنند را دارد. کی۲ بر فراز بیش از ۳۰۰۰ متری بسیاری از دره های یخچال طبیعی در پایین آن قرار دارد. حقیقت شگفت انگیز دیگر این است که این کوه هرمی همواره شیب دار است که تقریباً در تمام جهت ها در حال سرازیر شدن قرار دارد. گروهی ایتالیایی در تاریخ ۳۱ جولای ۱۹۵۴ موفق به صعود از قله کی۲ شد.

3. کوه تیبل (Table Mountain)

کوه تیبل کوهی تخت است که بر فراز شهر کیپ تاون در آفریقای جنوبی قرار دارد. ویژگی اصلی آن فلات مسطحی به طول تقریبی ۳ کیلومتر از یک سمت به سمت دیگر است که به وسیله صخره های شیب دار احاطه شده است. مرتفع ترین نقطه روی کوه تیبل ۱۰۸۶ متر بالای سطح دریا قرار دارد. مسیری برای ماشین های کابلی وجود دارد که مسافران را با چشم اندازهایی بر فراز کیپ تاون، خلیج تیبل و جزیره روبن در شمال، و ساحل آتلانتیک در غرب و جنوب به بالای کوه می برد. آنتونیو دِ سالدانیا اولین فرد اروپایی بود که در خلیج تیبل به خشکی نشست. او از این کوه با عظمت در سال ۱۵۰۳ صعود کرد و آن را «کوه تیبل» نام گذاری کرد.

2. ماترهورن (Matterhorn)

ماترهورن کوهی معروف و نمادی شناخته شده از کوه های آلپ سوئیس است. نام این کوه ازکلمات آلمانی Matte به معنای چمنزار و Horn به معنای قله گرفته شده است. با قله مرتفع ۴۴۷۸ متری که در مرز بین سوئیس و ایتالیا قرار دارد، ماترهورن یکی از بلندترین قله ها در رشته کوه های آلپ است.

این منطقه همچنین یکی از مرگبارترین قله ها در در کوه های آلپ است. از اولین باری که صعود از این کوه در سال ۱۸۶۵ انجام شد تا سال ۱۹۹۵، پانصد کوهنورد در آنجا کشته شدند. صخره های ماترهورن شیب دار هستند، و تنها تکه های کوچک برف و یخ به آن می چسبد در حالی که بهمن های مداوم برف را به پایین سرازیر می کند تا در یخچال های طبیعی در پایین هر صخره انباشته شود.

1. کوه اورست (Mount Everest)

کوه اورست با ارتفاع ۸۸۴۸ متر مرتفع ترین کوه روی زمین است و در مرز بین نپال و تبت قرار گرفته است. مرتفع ترین کوه در جهان کوهنوردانی از تمام سطوح را به خود جذب می کند، از کوهنوردان باتجربه گرفته تا کوهنوردان مبتدی که حاضرند مبالغ هنگفت به راهنماها پرداخت کنند تا راهنماهای حرفه ای کوه آن ها را در تکمیل صعودی موفق راهنمایی کنند. اگر چه صعود از دیگر کوه های هشت هزار متری مثل کی۲ دشوار تر است، با این حال کوه اورست نیز خطرات طبیعی بسیاری مثل ارتفاع زدگی، آب و هوا و باد دارد.

کسانی که در حین صعود جان خود را از دست می دهند معمولاً پشت سر دیگران جا می مانند و پیدا کردن اجساد نزدیک به مسیرهای استاندارد کوهنوردی چندان غیر معمول نیست. در تاریخ ۲۹ می ۱۹۵۳، تنزینگ نورگای شرپای نپالی و ادموند پرسیوال هیلاری نیوزیلندی اولین کسانی بودند که قله اورست را فتح کردند.