پاتوق های جوانان در برج میلاد
جاذبه های این برج پر زرق و برق آنقدر زیاد است که حتما وسوسه تان می کند سری به داخل آن بزنید. پس حالا که امتحانات رو به پایان است و تعطیلات رو به آغاز، بیایید سری بزنیم به پرطرفدارترین تفریحات برج میلاد که هدفشان فقط بالا بردن دوز هیجان شماست؛ جایی برای جوانی کردن!
از ناصرالدین شاه هم که بگذریم تا همین هفت، هشت سال پیش هر وقت جایی می خواستند کاریکاتور یا نقاشی بکشند و نشان بدهند که اینجا تهران است. برج آزادی حتما یک پای ماجرا بود اما از سال 87 و با افتتاح رسمی برج میلاد توسط شهرداری تهران دیگر هیچ کس تهران را با نماد آزادی نشان نمی دهد.
حالا ایران جدید و مدرن، با معماری متفاوت و قد دراز برج میلاد نشان داده می شود و برج آزادی با تمام اتفاقات مربوط به انقلاب و دهه پنجاه انگار به تاریخ پیوسته. خلاصه حالا که فقط ۱۰۸ سال از روزهای سروری شمس العماره می گذرد. در هر کجای تهران که باشید. سایه زیبای یک برج سفید زیبا را از بالا، جلو یا پشت سرتان حس می کنید و نمی توانید وجود این عضو هنوز جدید و کمی ناشناخته را نادیده بگیرید.
واقعیت این است که هر چقدر هم که خاطره باز و عشق نوستالژی باشید. باید خدمت تان عرض کنیم که جاذبه های این برج پر زرق و برق آنقدر زیاد است که حتما وسوسه تان می کند سری به داخل آن بزنید. پس حالا که امتحانات رو به پایان است و تعطیلات رو به آغاز، بیایید سری بزنیم به پرطرفدارترین تفریحات برج میلاد که هدفشان فقط بالا بردن دوز هیجان شماست؛ جایی برای جوانی کردن!
رستوران ها
دلت رو صابون بزن
به هر حال از هر چه بگذریم، سخن شکم خوشتر است. برج میلاد هم از توجه به این مهم فروگذار نکرده و خلاصه اینجا خوردنی تا دلتان بخواهد هست. معروف ترین رستوران برج میلاد در طبقه آخر برج است. با فکر به اینکه در حین نوش جان کردن غذا در عرض یک دقیقه می توانید یک دور کامل تهران را ببینید. حالتان حتما بهتر شود.
اگر در این حد مایه دار نیستید اما گرسنه هستید، می توانید از رستوران محیطی برج استفاده کنیدکه ۶۰ هزار تومان ورودی دارد و هر روز با منوی باز منتظر شما اهل شکم عزیز است. رستوران محیطی مشخصا نزدیک ابرها نیست و همین جا روی زمین و کنار پایه های برج است. علاوه بر این با ۵ هزار تومان، کافه تریای سازه راس با انواع و اقسام نوشیدنی ها ازتان پذیرایی می کند.
قیمت های کافه خیلی با کافه های بیرون تفاوت ندارد اما خب مسلما قهوه خوردن در ارتفاع چند صد متری و تماشای شهر خیلی لذتبخش تر از کافه های معمولی است اما پیشنهاد ویژه همشهری جوان برای شما، شربتخانه برج میلاد است که با بقیه کافه ها تفاوت بنیادی دارد. در این شربتخانه فقط نوشیدنی های ایرانی در یک محیط کاملا ایرانی و با ظروف دست ساز سرو می شود.
فضای شربتخانه شما را یاد اصفهان می اندازد و هدف طراح هم این بوده که با الگوبرداری از شربتخانه های دوره صفویه، اینجا جایگزین کافه تریاها و کافی شاپ های متداول بشود. قیمت دم نوش ها و سردنوش های شربتخانه از ۷ هزار تومان شروع می شود و تا ۱۰ هزار تومان می رسد.
هزینه: بین ۱۰ تا ۹۲ هزار تومان (طبعا بسته به جیبتان)
ساعت کار: 9 صبح تا 12 شب
نمره هیجان: ۷۰ از ۱۰۰
لیزریوم
اینجا تهران است
اسم خارجکی و غلط اندازش معلوم است که با آن لیزرهای دوزاری که توی ورزشگاه ها می اندازند توی چشم این و آن فرق دارد. چون این «یوم» آخرش خیلی مهم است و همان اول معلوم می کند که قرار است یک اتفاقاتی بیفتد. البته در لیزریوم همه چیز مفصل تر است؛ اولا که لیزریوم برج میلاد، نخستین سالن لیزریوم در ایران و خاورمیانه است.
پس میتوانید حسابی یک تجربه خاص و منحصر به فرد داشته باشید که در کشورهای همسایه خبری از آن نیست. ثانیا لیزریوم یک هنر تفریحی مدرن و کاملا جدید است که فقط چند سالی است در اروپای غربی مد شده و به قول آن آگهی کلاس دارد. در سالن لیزریوم برج میلاد برای ۵۰ نفر ظرفیت پیش بینی شده است. بعد از ورود این ۵۰ نفر، چراغ ها را خاموش می کنند و به مدت ۱۵ دقیقه برایتان ویدئو آرت به صورت لیزری همراه با صدا و تصویر پخش می کنند.
هزینه: ۵ هزار تومان
ساعت کار: 9 صبح تا 9 شب
شاخص: ۷۰ از ۱۰۰
باشگاه پینت بال
بکش بکش
پینت بال یا همان جنگ با گلوله هایی که فقط شما را رنگی و البته کوفته می کند، دیگر چند سالی می شود که وارد ایران شده و خیلی جدید نیست اما تفاوت باشگاه پینت بال برج میلاد در مساحت بزرگتر آن به نسبت به بقیه جاها و روباز بودن است که هیجان بازی را بیشتر می کند.
ضمنا در برج میلاد چون همه چیز خیلی مدرن و به روز است ، موانع بادی پینت بال هم بر اساس آخرین متد مسابقات ۲۰۱۲ شیکاگو چیده شده و خلاصه اینجا خیلی حرفه ای با امور برخورد کرده اند. حواستان باشد که برای استفاده از این زمینه ۱۵۰۰ متر مربعی حداقل باید ۱۰ نفر و حداکثر ۱۸ نفر را بسیج کرده باشید. اگر دلتان بخواهد برج میلاد از بازی تان فیلم برداری هم می کند. تا بعد به ریش همبازی هایتان بخندید.
هزینه: ورودی هر نفر ۲۱ هزار تومان همراه با ۵۰ گلوله (هر بسته ۵۰ گلوله اضافه ۷ هزار تومان)
ساعت کار: از شنبه تا چهارشنبه، از ساعت ۸ صبح تا ۱۰ شب پنج شنبه و جمعه از ۸ صبح تا ۱۲ شب
نمره هیجان: 90 از 100
باشگاه راپل
نفسم می گیره
خب احتمالا شما هم اول دوست دارید بفهمید اصلا این راپل چی هست تا بعد شاید به تجربه اش هم برسید. اهل فن می گویند به کلیه مراحل فرود از یک ارتفاع معین به نقطه صفر و عبورهای عرضی به وسیله ابزارآلات تخصصی در ارتفاع، راپل گفته می شود. خیلی خودمانی هم یعنی همانطور که در تصویر می بینید، با کلی کمربند و تجهیزات ایمنی شما را از یک جایی بین زمین و هوا آویزان می کنند و باید خودتان از این سوی طناب به آن طرف بروید.
به خاطر موقعیت جغرافیایی برج میلاد می توانید به صورت جت رنجری از روی دره ای که برج میلاد بر آن مشرف است، یعنی از جلوی برج تا جلوی مهمانسرا بگذرید و از طولانی ترین راپل ایران لذت ببرید. یک چیزی هم بگوییم که بعدا نیایید یقه ما را بگیرید. تا حالا بانجی جامپینگ دیده اید؟ دوز هیجان راپل پنج برابر بانجی جامپینگ است!
هزینه: ۱۰ هزار تومان
ساعت کار: 9 صبح تا 9 شب
نمره هیجان: ۱۰۰ از ۱۰۰
دوچرخه سواری
جای خوشحال ها
پیست های دوچرخه سواری برج میلاد هم با چشم انداز فوق العاده ای که دارند، برای آنهایی که دوچرخه سوار هستند یک تجربه عالی است. پیست دوچرخه برج میلاد برای همه برنامه دارد. چه شما که تازه چرخ های کمکی تان را باز کرده اید و چه آنها که توردوفرانس را دنبال می کنند.
اینجا چهار پیست سرعت، استقامت، آماتور و حرفه ای طراحی شده که پنج کیلومتر طول دارد. نکته اینکه پیست های دوچرخه سوارتی زیادی در تهران و مخصوصا پارک های جنگلی هستند اما امتیاز پیست دوچرخه سواری برج به این است که موقع رکاب زدن تهران را از همه طرف می بینید و بیشتر کیف می کنید.
هزینه: 3 هزار تومان (اگر دوچرخه مال خودتان باشد، هیچ هزینه ای ندارد.)
ساعت کار: ۹ صبح تا ۱۰ شب
نمره هیجان: 60 از 100
نظر کاربران
امکانات جالبی داره ولی ای کاش دسترسیشون واسه همه آسون باشه و بقیه هم بتونن لذت ببرن....هیشکی از تفریح و شادی بدش نمییاد.........
سلام وقتی اسم برج میلاد می آید یاد مهندس ژاپنی می افتم که به ایران آمده بود و از مهماندارش پرسید این کوهها هم متعلق به شماست؟!!!!!!!!!!!
یعنی هرچه امکاناته واسه شهرا بزرگه!
کاش تو شهر مام اینا بودن
بوخودا راضی بودم همو چرخ سواریش بود برامون یقه گشت میزدیم
خسته شدیم از بس با ماشین همه جا رو گز میکونیم (: