باارزش ترین برندهای ورزشی جهان از نگاه Forbes
در دنیا ورزش حرفه ای به راحتی می توان از طریق برد و باخت تشخیص داد که چه تیمی بالا و چه تیمی پایین است. اما وقتی پای ارزش یک برند ورزشی براساس در آمد تعیین می شود یک تیم ورزشی یا یک ورزشکار می تواند ارزش افزوده ایجاد کند.
نشریه معتبر «فوربس» سه سال است که برندهای ورزشی در جهان را بر این اساس ارزیابی می کند. کارشناسان این نشریه هر سال برندها را براساس توانایی شان در درآمدزایی ارزیابی می کنند که نتیجه اش می شود انتخاب «چهل شگفت انگیز فوربس». این چهل برند در چهار دسته ورزشکاران، تیم ها، رویدادها و کسب و کارها انتخاب شده و در هر دسته ده برند برتر رده بندی می شوند.
در رده بندی ورزشکاران، برند شخصی تایگروودز ، همچنان اول است. مشکلات خانوادگی وودز، دو سال پیش باعث شد که او به شدت افت کند و برای اولین بار در پانزده سال گذشته، از میان پنجاه نفر اول گلف جهان خارج شود.
در رده بندی باارزش ترین برند ورزشکاران، راجر فدرر، تنیس باز سوییسی در مکان دوم قرار گرفته است. ارزش برند شخصی او توسط فوربس، 29 میلیون دلار محاسبه شده است. فوربس در مورد فدرر نوشته که او با ده قرارداد اسپانسرینگ عالی، در میان تمامی ورزشکاران، جالب ترین وضعیت را دارد. فدرر با نایک در میان تنیس بازان بی نظیر است. بیش ترین رشد در این رده بندی را لبرون جیمز، ستاره نوظهور بسکتبال ان بی ای امریکا، داشته که ارزش برند شخصیش از 13 میلیون دلار در سال گذشته، به 20 میلیون دلار رسیده و تا رده پنجم بالا آمده است.
نایک به تنهایی سال ۱۰ میلیون دلار به جیمز می دهد و علاوه بر آن، او به تازگی یک قرارداد باارزش هم با مک دونالد بسته است. در میان فوتبالیست ها، باارزش ترین برند شخصی متعلق به دیوید بکهام است که علی رغم قرار داشتن در پایان زندگی حرفه ای، هنوز درآمدزا ترین بازیکن فوتبال از لحاظ قراردادهای تجاری است و برندش از نگاه فوربس، ۲۰ میلیون دلار می ارزد. دومین بازیکن فوتبال در این لیست، کریستیانو رونالدو است که برند شخصیش با ۸ میلیون دلار ارزش، نهم است.
نکته عجیب این جاست که لیونل مسی، برنده توپ طلا، در میان ده برند باارزش ورزشکاران جهان دیده نمی شود. دلیل آن، این است که معیار نشریه فوربس برای ارزش گذاری برند، میزان محبوبیت ورزشکار و توانایی بالقوه اش برای درآمدزایی نیست، بلکه توانایی بالفعل او در درآمدزایی و بستن قراردادهای اسپانسرینگ شخصی است. اصطلاحا به این قراردادهای تجاری، «پشت نویسی» یا «صحه گذاری توسط ورزشکار» (Athelete endorsement) گفته می شود. از این لحاظ مسی هنوز از خیلی ورزشکاران آمریکایی یا تنیس بازهایی چون راجر فدرر و ماریا شاراپوا عقب تر است.
یانکی ها بالاتر از منچستر یونایتد
در رده بندی باارزش ترین برندهای تیم های ورزشی، تیم بیسبال نیویورک ینکنیز اول شده و توانسته است منچستر یونایتد را پشت سر بگذارد. البته نشریه فوربس این توضیح را هم داد که افزایش نرخ دلار در برابر پوند، در این جا اثرگذار بوده و اگر نرخ ارز ثابت می ماند، باشگاه فوتبال انگلیسی همچنان باارزش ترین برند ورزشی در میان تیم ها بود.
ارزش برند یانکی ها با آن لوگوی مشهور NY، معادل ۳۴۰ میلیون دلار تعیین شده است. این ارزش طبق یک سیستم پیچیده محاسبه شده است. این ارزش طبق یک سیستم پیچیده محاسبه شده و مضربی است از درآمدهایی که خود باشگاه ایجاد کرده و شامل درآمدهایی که در کل لیگ تقسیم می شود، نیست. مثل درآمد فروش حقوق تلویزیونی. درواقع درآمدهایی که یک باشگاه خارج ار فعالیت لیگ کسب می کند، ضرب در چهار شده است.
به جز نیویورک ینکیز، سهم تیم ورزشی دیگر از امریکا در میان ده برند با ارزش جهان دیده می شوند. یک دلیل اصلی آن را پیشرو بودن ورزش امریکا در بازاریابی باید دانست. درواقع در هر چهار رده بندی نشریه فوربس، برندهای امریکایی اول هستند. یک دلیل دیگر آن، بازار بزرگ و پردرآمد مصرف ورزش در امریکاست.
فاصله زیاد «سوپربول»
مثل دو سال گذشته، در رده بندی باارزش ترین برندهای رویدادهای ورزشی، «سوپربول» که به دیدار نهایی رقابت های لیگ فوتبال امریکایی اطلاق می شود، با فاصله زیاد اول است. ارزش برند «سوپربول»، فصل پیش در یک روز به تنهایی 425 میلیون دلار درآمدزایی کرد که رقمی خیره کننده برای یک تک رویداد ورزشی است. ارزش این برند این رویداد هم بر همین اساس تعیین شده است. سیستم ارزش یابی برندهای رویدادهای ورزشی، براساس محاسبه میانگین درآمدهای روز مسابقه توسط رویدادهاست.
در این رده بندی، بازی های المپیک تابستانی رشد قابل توجهی داشته و ارزش برندش 230 میلیون دلار است. از نگاه نشریه فوربس، علت این رشد، افزایش رقابت برای خرید حقوق رسانه ای و دیجیتالی پخش بازی هاست. برند بازی های المپیک زمستانی هم از 93 میلیون دلار در سال گذشته، ارزشی به 123 میلیون دلار رسیده و در رده ششم قرار گرفته است. دلیل آن هم افزایش 54 درصدی در درآمد رسانه ای بین بازی های 2006 تورین تا ونکوور 2010 بود.
درمیان باارزش ترین برندهای رویداد ورزشی، تنها دو برند فوتبالی دیده می شود؛ جام جهان فیفا (سوم، ۱۴۷ میلون لار) و لیگ قهرمانان یوفا (پنجم، ۱۳۲ میلیون دلار). به جز دو برند المپیکی، شش برند دیگر رویدادهای ورزشی در این رده بندی همگی آمریکایی اند.
نایک، پیشتاز بلامنازع
کسب و کارهای ورزشی حتی در دوران بحران اقتصادی هم خوب کار می کنند. در میان باارزش ترین برندهای کسب و کارهای مربوط به ورزش، چهار برند متعلق به شبکه های تلویزیونی هستند. اما پیشتاز بلامنازع این برندها، همچنان نایک است که طی یک سال گذشته، ارزشش چهل درصد افزایش داشته و به 15 میلیارد دلار رسیده است.
نایک ، در بازار کفش های ورزشی ۳۸ درصد کل بازار را در اختیار دارد و از این لحاظ اول است. فروش پوشاک نایک هم سال پیش، نه درصد افزایش داشت. طریقه محاسبه ارزش برندهای کسب و کارها توسط فوربس، براساس این است که برند این کسب و کارها چقدر ارزش ایجاد می کند.
آدیداس ، رقیب آلمانی نایک، در این رده بندی با ۵ میلیارد دلار ارزش برند، سوم است. دو تولیدکننده ورزشی دیگ هم در این رده بندی هستند: ریباک آمریکایی که سال ۲۰۰۵ آدیداس آن را خرید و حالا ارزش برندش به ۱.۵ میلیون دلار رسیده و ششمین برند باارزش کسب و کار ورزشی است و «آندر آمر» (Uner Aemour) دیگر برند آمریکایی که با یک میلیارد دلار ارزش برند، هفتم است.
در مکان دوم این رده بندی، شبکه ورزشی ESPN متعلق به والت دیسنی، قرار دارد که ارزش برندش با یک میلیارد دلار افزایش، به 11.5 میلیارد دلار رسیده است. این شبکه ورزشی قدرتمند آمریکایی، تنها در سال 2010 بیش از چهار میلیارد درآمد عملیاتی داشته است.
ارسال نظر