جامعه شناسی شلوار جین و صف های طولانی در دهه شصت

چه جالببود. اما حالا این حرفا به کنار. کسانی که در یک برهه خاص بعد انقلاب به دنیا آمدن، یعنی دهه 60ها، تا بچه و جوان بودن به آمال پیرمردها باید زندگی می کردن و حالا که دیگه دارن جاافتاده شدن، باید با دهه 70 و 80 ها، هماهنگ بشن. بدبختای ازهمه جا رونده و مونده.

واقعا تحلیل خیلی جالبی بود.من خودم به همین دلیل خیلی جاها جین نمی پوشم ولی وقتایی که بخوام همرنگ جماعت بشم...مجبورم دیگه...

توي مدرسه ما اجازه نمي دادند شلوارجين بپوشيم.شلوارجين رو زير شلوارپارچه اي ميپوشيديم وبعدازمدرسه ،شلوارپارچه اي رودرمياورديم!دوران مزخرفي بود

یادمه دبیرستان مجبورمون می کرد که شلوار نازک پارچه ای بپوشیم ، من همون موقع شلوار جین را زیر شلوار پارچه ای میپوشیدم میرفتم دبیرستان، با خودم عهد کردم تا روزی که زنده ام شلوار جین بپوشم ، الان حتی توی خونه هم جین میپوشم ، فقط برای دهن کجی به فکر پوسیده ی رئیس دبیرستان سال 67 ،،،، زیادی یادش میکنم خودشو دارو دسته شو

20:20 خودتو به یه روانپزشک معرفی کن.