اینترنت رایگان میخواهید؟ لایک کنید
شاید برای یک خوره اینترنت هیچ چیزی، شیرینتر از اتصال به اینترنت پرسرعت رایگان نباشد. حتی این روزها در کشورمان، همین بهانهای برای پاتوق شدن برخی کافهها یا سرزدن به بعضی مراکز خرید شده است.
گرچه اتصال به اینترنت رایگان در این اماکن برای جذب مخاطب بیشتر امری عادی شده است ولی بسیاری از ارائهدهندگان این خدمات از سوءاستفاده کاربران نگرانند؛ به طوری که برخی کاربران فقط در مراکز خرید یا کافهها حضور دارند ولی حتی پس از گذشت یک سال هم هیچ منفعت مالی مستقیمی برای خدمات دهنده رایگان اینترنت ندارند. نتیجه آن که برخی شرکتهای ثالث به فکر طراحی برنامههای کاربردی یا سخت افزارهایی خاصی افتادند که اتصال به اینترنت را فقط با انجام عملیات خاص ممکن میکند؛ به طور مثال، «هات اسپات سیستم» به خدماتدهنده اینترنت رایگان این امکان را میدهد که صفحهای خاص مانند صفحه آن مرکز در فیسبوک را به هنگام اتصال دستگاه کاربر به اینترنت نشان دهد و تا زمانی که کاربر بر صفحه لایک نزند، از اینترنت رایگان محروم خواهد بود. این شیوه اتصال به اینترنت رایگان مراکز، به نام «وای-فای اجتماعی» شناخته میشود و پدیده نوینی است که از ارتباط تنگاتنگ دنیای واقعی و مجازی شبکههای اجتماعی ظهور کرده است.
فیسبوک در فکر وای-فای اجتماعی
تاثیر بالای لایک اجباری بر صفحههای مراکز مختلفی که وای-فای اجتماعی عرضه میکنند، باعث شد که سرانجام خود شبکه اجتماعی فیسبوک هم به فکر ارائه چنین خدماتی بیفتد. آنچه پایگاه خبری «اینساید فیسبوک» منتشر کرده است، نشان میدهد که این شبکه اجتماعی طرح تجاری مشارکتی را برای اتصال به اینترنت برگزیده است؛ فیسبوک، روتر یا همان دستگاه ارائه دهنده اینترنت را در اختیار قرار میدهد و مراکز و نهادها، اینترنت رایگان را در اختیار کاربران میگذارند.
در ازای این مشارکت، فیسبوک آمار کاربران خود را در طولانی مدت تضمین میکند و مراکز مختلف هم، از این امکان بهرهمند میشوند که کاربران به محض وارد شدن به اینترنت به صفحه فیسبوک آن مرکز سر بزنند. فیسبوک در حال حاضر، مشغول بررسی این طرح آزمایشی است و در صورت نهایی شدن آن، تجاری شدن فیسبوک بیش از پیش به چشم خواهد آمد. اتفاقی که بسیاری از کاربران جهانی فیسبوک در ماههای اخیر به آسانی لمسش کردند.
فیسبوک؛ پیش به سوی تجارت
کاربران شبکه اجتماعی فیسبوک در ماههای اخیر شاهد تغییر شگرفی در ساختار این شبکه اجتماعی شدهاند. به طوری که دیگر فرقی نمیکند کاربر حقیقی یا حقوقی باشد، در هر صورت برای همگانی کردن نوشته یا پست ارسالی خود و افزایش ضریب نفوذ نوشتهها، نیاز به پرداخت هزینه است. در ماههای اخیر تب بالای پیج یا همان صفحات اختصاصی نهادها در کشورهای در حال توسعه خوابیده است، چرا که کمتر نوشتهای به صورت عادی از آن صفحه، روی صفحه نخست کاربران عضو آن دیده میشود. علت این امر، آن است که فیسبوک فقط پستها و تصاویر ارسالی مدیران صفحات را به درصد اندکی از کاربران نشان میدهد و برای نمایش همگانی آن، چند ماهی است که به ارزهای مختلف جهان، مبلغی را طلب میکند.
اگر کاربر حتی بخواهد که دوستان آنهایی که عضو صفحه او هستند هم از این پست ارسالی آگاه شوند، اندکی بر این مبلغ افزوده میشود. اینگونه شد که صفحه نخست کاربران فیسبوک از آنچه کاربران دوست دارند، کمرنگتر و از محتواهایی تبلیغاتی(نه در شکل تبلیغات) پررنگتر شد. شبکهای که بر طبق آخرین اعلام رسمی، بیش از یک میلیارد عضو فعال دارد، در حالی با هر چه بیشتر تجاری شدن، با نام و رسم خود بازی میکند که از حضور هیچ رقیب دیگری در کنار خود، احساس خطر نمیکند.
تلاش اخیر فیسبوک در نفوذ بیشتر در مراکز تجاری و اجبار سر زدن به صفحههای فیسبوک گرچه برای فیسبوک و مراکز تجاری بسیار پرسود خواهد بود ولی در این میان حریم شخصی کاربران را بار دیگر در خطر میاندازد. چرا که در صورت عملیاتی شدن این طرح، فیسبوک و البته مراکز مختلف ارائه دهنده اینترنت رایگان، هم از هویت واقعی کاربر و هم از میزان و زمان حضور او در مراکز مختلف مطلع خواهند شد. حال اگر شخصی نخواهد عضو این شبکه اجتماعی باشد، چه؟ شاید باید دور اینترنت رایگان را خط بکشد. هر چه بیشتر پیش میرود به تحقق «ترومن شو» در ابعاد مختلف زندگی انسان نزدیکتر میشویم.
ارسال نظر