طلاق گرفتهای، اما طرد نشدهای
کمتر آدمی ممکن است ادعا کند در زندگی اش طردشدن را تجربه نکرده است. گرچه احساس طردشدگی اجتناب ناپذیر است، اما باید توجه داشت که این احساس خیلی بیشتر و فراتر از یک آسیب هیجانی ساده است، بنابراین تجربه آن بسیار دردناک و رنج آور خواهدبود.
چرا طردشدن دردناک است؟
ریشه دردناک بودن طرد شدن به دوران باستان باز می گردد. در دوران باستان بقای انسان ها به ماندن در قبیله بستگی داشت. افرادی که قبایلشان آن ها را طرد می کردند، احتمال زنده بودنشان کم می شد؛ بنابراین در ضمیر ناخودآگاه همه ما طردشدن، تجربه دردناکی است. از سوی دیگر در دوران کودکی زنده بودن ما نیازمند پذیرفته شدن از طرف مادری است که از ما نگهداری کرده و اسباب آسایش ما را فراهم می کند. ما به تدریج یاد می گیریم که طردشدن از طرف مادر، نتایج ناخوشایندی برایمان به دنبال دارد و از آن فرار می کنیم.
موقعیت های مختلفی باعث می شوند که ما احساس طردشدن و عواقب ناخوشایند آن مانند احساس تنهایی، بی ارزشی، افسردگی، ناامنی و پرخاشگری را تجربه کنیم. طرد شدن در روابط عاشقانه یکی از سخت ترین این موقعیت هاست. موقعیت وقتی سخت تر می شود که در تاریخچه زندگی ما ردپای طردشدن از جانب اعضای خانواده مان نیز وجود داشته باشد و این اولین باری نباشد که ما این حس را تجربه می کنیم.
همان طور که گفته شد طلاق یکی از موقعیت های سخت تجربه احساس طرد است. معمولا کسی که خواستار طلاق نیست، احساس طردشدگی بیشتری تجربه می کند، اما معنایش این نیست که طرف پیشنهاددهنده طلاق احساس طرد را تجربه نمی کند. توجه داشته باشید که برخی از افراد پیشنهاد طلاق را به امید مخالفت کردن طرف مقابل مطرح می کنند، بنابراین قبول پیشنهاد طلاق از سوی همسر نیز می تواند احساس طرد را برای طرف مقابل به دنبال داشته باشد. ضمن این که مطرح شدن پیشنهاد طلاق ممکن است به دلیل احساس طردی باشد که افراد در زندگی زناشویی خود تجربه کرده اند.
چه گونه با احساس طرد کنار بیاییم؟
معمولا بعد از تجربه احساس طرد، در خودمان فرو می رویم، گذشته را کند و کاو می کنیم تا بفهمیم چه اتفاقی افتاده است. در ادامه در مورد احساس طردشدگی و راهکارهای مدیریت آن بیشتر می گوییم.
۱- احساس طرد شدن را بپذیرید
احساس طرد شدن بخشی از زندگی و قسمتی از فرآیند جدایی است. گرچه تجربه این احساس لذت بخش نیست، اما برای کنارآمدن با آن، قبل از هر چیز باید آن را بپذیریم و با درد ناشی از آن کنار بیاییم. یادتان باشد انکار این احساس کمکی به بهتر شدن حال و تغییر شرایط نمی کند.
۲- دست و پا نزنید
هنگامی که طرد می شویم همان بخش هایی در مغزمان فعال می شوند که وقتی یک درد جسمانی را تجربه می کنیم. گریز از این درد جان کاه شاید بیشترین چیزی باشد که در هنگام تجربه آن می خواهیم، اما توجه داشته باشید که این احساس یک شبه به وجود نیامده و ریشه در تجربیات کودکی ما دارد. انتظار این که احساس طردشدگی به سرعت ناپدید گردد، غیرمنطقی است. ضمن این که طردشدن احساسی نیست که با حرف زدن و دلیل و منطق آوردن از بین برود، بنابراین برای آرام شدن و کنار آمدن با این احساس صبور باشید. دست و پا زدن برای پایان این احساس راه به جایی نمی برد.
۳- خودتان را سرزنش نکنید
مرور گذشته برای شناخت اشتباه ها و بررسی فرایند رسیدن قطار زندگی تان به ایستگاه طلاق می تواند مفید باشد، البته اگر به وسواس ذهن شما تبدیل نشود؛ اما اگر هر لحظه از خود می پرسید «چه خطایی از من سر زد؟»؛ «چه گونه می توانستم مانع طلاق شوم؟» و سپس برای کمبودهایتان تاسف می خورید و به خود سرکوفت می زنید، مطمئن باشید که نتیجه ای عایدتان نمی شود.
یادتان باشد سرزنش کردن خودمان یا حمله به حس خودارزشمندی مان تنها باعث می شود آن درد هیجانی که احساس می کنیم شدیدتر شود و بهبود یافتن آن را برایمان سخت تر کند؛ بنابراین قبل از اینکه به سرعت خودتان را برای سرزنش کردن آماده کنید، به این نکته توجه کنید که شما هر کاری از دستتان بر می آمد انجام دادید. می توانید به سود و زیان این گونه اندیشیدن هم فکر کنید. آیا سرزنش خودتان و یادآوری مدام اشتباه هایتان حتی اگر درست باشد می تواند دردی از شما دوا کند یا بیشتر به دردهای شما اضافه می کند؟ معمولا همه ما به این نتیجه می رسیم که زیان سرزنش کردن خود از سودش بیشتر است.
۴- شما تنها نیستید؛ همسرتان هم احساسات تلخ دارد
احساس طردشدگی و رنج ناشی از آن، وقتی بیشتر می شود که با خودتان فکر کنید در حالی که شما این همه رنج می کشید و طرد شده اید، همسرتان دارد زندگی اش را می کند و به اصطلاح برای خودش، خوش است. واقعیت این است که معمولا این طور نیست و طلاق برای همسرتان هم بدون درد و رنج تمام نمی شود. فقط گاهی افراد پس از جدایی با زدن ماسک بی تفاوتی یا خوشحالی ترجیح می دهند احساسات واقعی شان را از دیگران مخفی کنند. یادتان باشد همسرتان هم با طلاق به اندازه شما آسیب دیده است. البته گفتن این جمله راحت است، اما رسیدن به این احساس احتیاج به زمان طولانی و تمرین دارد.
۵- با کسانی که دوستتان دارند، وقت بگذرانید
همه ما نیازمندیم احساس کنیم که دیگران دوستمان دارند. وقتی طرد می شویم این نیاز ناپایدار شده و درواقع درد دیگری به درد جدایی از فردی که دوستش داشته ایم، افزوده می شود. در این شرایط تنها نماندن و ارتباط با افرادی که وابستگی زیادی به آن ها داریم و آن ها نیز ارزش زیادی برای ما قائل هستند و ما را می پذیرند، درد هیجانی پس از طرد شدن را تسکین می دهد. درواقع یکی از راه های کنار آمدن با هر هیجان منفی از جمله احساس طردشدن استفاده از این گونه حمایت های اجتماعی است.
۶- تعمیم دادن افراطی ممنوع
اگر همسرتان به هر دلیلی نخواسته زندگی اش را با شما ادامه دهد، به معنای آن نیست که شما دوست داشتنی و جذاب نیستید. بدترین تعبیر می تواند این باشد که شما جذابیت خود را برای همسر سابقتان از دست دادید، اما قرار نیست این تجربه با سایر افراد نیز تکرار شود و روابط آینده شما نیز به تجربه احساس طردشدگی منجر شود. قاطعانه تصمیم بگیرید و فکرهای نادرست و آزاردهنده را از خوددور کنید. این نکته را به خاطر داشته باشید که در هر طلاقی چندین و چند عامل با هم باعث جدایی می شوند و همسر شما نیز در رسیدن قطار زندگی تان به ایستگاه طلاق سهم بسزایی داشته است.
۷- قبل از التیام زخم طرد، رابطه جدیدی را آغاز نکنید
گاهی آن قدر تجربه احساس طردشدگی برای شما غیرقابل تحمل است و یا آن قدر به احساس ارزشمندی شما صدمه می زند که تصمیم می گیرید با ورود به یک رابطه جدید، از احساس جذابیت و دوست داشتنی بودنتان مراقبت کنید و یا نسبت به وجود آن مطمئن شوید. توجه داشته باشید که وقتی هنوز زخم های نشای از تجربه احساس طردشدگی در شما التیام نیافته، نباید یک رابطه دیگر را آغاز کرده و ادامه دهید؛ به خاطر داشته باشید هرچه روابط نامناسب بیشتری را شروع کنید، بیشتر شکست می خورید و بیشتر طرد می شوید. کنار آمدن با احساس طرد وقتی تجربه طردشدگی زیادی نداریم، بسیار آسان تر است که در روابط مختلف طرد می شویم.
* روان شناس بالینی
نظر کاربران
فقط اُمُلها با طلاق مشکل دارند و برا خودشون فاجعه میسازند - طلاق از سوختن و ساختن و پیر شدن خیلی بهتره - در ضمن اینم بگم نه خودم نه هیچ کدوم از نزدیکانم طلاق نگرفتن که حالا بخوام این حرفارو بزنم ولی ملت ما واقعا بی فرهنگن که با مطلقه ها بد برخورد میکنن.
پاسخ ها
از طرف حرف زدنت معلومه جدا شدی.. اینقدر با غرض حرف نزن.. ازدواج نکنن طلاق هم نگیرن.. فقط یه بیمار روحی با کسی که ذوستش نداره ازدواج میکنه.. بعد جدا میشه..
جدیدا پسرا میفتن دنبال خانم هایی که مطلقه هستن! به خاطر اینکه راحت تره به دست آوردنشون.
گذشت اون زمان که زن واقعا آسیب میدید، همه یه جور دیگه نگاش میکردن، الان از دختر مجرد هم بیشتر خواهان دارن!
به خاطر همین، تا چیزی نشده خانمها حرف طلاقو پیش میکشن و آخرش کار خودشون رو میکنن.
این وسط فقط مرد، ضرر میکنه، آسیب روحی یه طرف، مهریه و نفقه هم یه طرف!
متاسفم برای اینکه با این مردم زندگی میکنم.
پاسخ ها
اره واقعا چون تو فامیلامون هر کی طلاق گرفته راحت رفته شوهر کرده.. اصلا انگار نه انگار که اینا زمانی شوهر دار بودن..چون چم و خم رو بلدن دیگه.. ماهر شدن.. البته نه همه اونا.. جمع نمیبندم
خودم نوشتم طلاق نگرفتم باز میگه معلومه جدا شدی!!! والا قضاوت با مردم که کی بیمار روحیه!!!!گویا من خودم خبر ندارم جدا شدم ولی ایشون خبر داره!!!!خخخخخ