چگونه بر ترسمان غلبه کنیم؟
ترس یکی از واقعیات وجود هر انسانی است؛ اما آنچه که ما را از یکدیگر متمایز می کند شیوه ای است که هر یک از ما برای مدیریت آن انتخاب می کنیم.
اول از همه، لازم است به یاد داشته باشید که ترس، یک تجربه ی کالبدی است که هنگام تجربه ی آن عملکرد مغز مختل می شود. این تجربه شما را از تفکر منطقی تان محروم می کند؛ به گونه ای که در آن لحظه قادر نیستید به اندازه ی وقتی که احساس آرامش می کنید به شکلی اثربخش به حل مسئله بپردازید. هر کسی باید بتواند پیش آمدن چنین حالتی را در خود شناسایی کند و برای گذر کردن از آن استراتژی اثربخشی داشته باشد.
۱- عامل ترس جاری خود را شناسایی کنید
هر باری که احساس ترس را تجربه می کنید، عامل پدید آورنده ی آن را روی کاغذ بیاورید. به سراغ ریشه ی ترس خود بروید. ریشه ی آن می تواند چیز ساده ای مثل دست نیافتن به یک هدف باشد. باید ببینید عامل اصلی که هر بار شما را به تجربه ی ترس می رساند کدام است.
۲- آرام بگیرید
کاری انجام دهید که سیستم واکنشتان را آرام کند تا به این ترتیب تفکر منطقی خود را باز بیابید. این کار می تواند برای هر کسی شکل متفاوتی داشته باشد؛ برای یک نفر ممکن است مراقبه باشد، و یک نفر دیگر پیاده روی. کاری را پیدا کنید که برای شما نتیجه بخش است.
۳- سؤال بپرسید
آیا این ترس منطقی است؟ بدترین سناریویی که ممکن است اتفاق بیافتد کدام است؟ اگر قرار باشد بدترین سناریوی ممکن رخ دهد، چه کارهایی می توانید برایش انجام دهید؟ آیا این اتفاق در گذشته هم افتاده است؟ اگر پاسخ مثبت است، چگونه مشکل یاد شده را حل و فصل کرده اید؟ آیا شواهد قابل اتکایی وجود دارد که نشان دهد واقعاً بدترین حالت ممکن در حال رخ دادن است؟ آیا به باور خودتان، توانایی غلبه کردن بر آن شرایط را دارید؟
۴- دست به کار شوید
دست به کار شدن، داده های مورد نیاز برای گذر از احساس ترس را در اختیار شما قرار خواهد داد. تمام واقعیات و دستاورد هایی که نشان می دهند ترس های شما تنها در ذهنتان هستند را به یاد داشته باشید. در حین کار، تمام شواهدی که نشان از قابلیت هایتان دارند را به یاد بیاورید. دست به کار شدن و کاری عملی انجام دادن به شما کمک می کند ناشناخته ها را بشناسید و آنها را پشت سر بگذارید.
هیچکس نمی تواند تجربه ی ترس را برای همیشه کنار بگذارد. بر خلاف چیزهایی که ممکن است روی شبکه های اجتماعی ببینید، هیچکس نسبت به ترس مصونیت ندارد. اگر وجود ترس را بپذیرید، می توانید کم کم آن را نشانه ای بدانید از اینکه خود را از محدوده ی آسایش خود فراتر می رانید و در حال رشد هستید. این احساس به شما می گوید چه وقت در حال پیش راندن مرز های زندگی خود هستید. فقط باید اطمینان حاصل کنید تفاوت پیش راندن مرز های آسایش با ورود به محدوده ی خطر را می دانید. هر کسی باید بتواند تفاوت این دو را به درستی تشخیص دهد.
ارسال نظر