دخترها هم می توانند به خواستگاری فکر کنند؟

فقط همین مونده که دخترها خواستگاری بکنند! لابد بعد عروسی هم آقایون میگن: ای وای چرا اومدی خواستگاریم من و بدبخت کردی شاید هم بگن: اصلا اشتباه کردم به تو بله گفتم کلی خواستگار خوب قبل از شما داشتم اصلا اشتباه کردم دختر خاله ودختر دایی و دختر عموم رو رد کردم و ...

خیلی دوست دارم این مطلب باعث رکورد زنی در کامنت گذاری بشه ، من با خواستگاری دخترها از پسرها موافقم و دلایل زیادی هم دارم ببینم عکس العمل بقیه ی دوستان چیست ؟

با خشایار کاملا موافقم البته اینو بگم برادر من تو چنین موقعیتی ازدواج کرد یعنی یه زن بیوه بهش پیشنهاد ازدواج داد اونم قبول کرد ولی بعد 3 سال از هم جدا شدند

injoori dava nakonid khoobe bala neveshte bood jame ma dar in bare khordsal ast pas taeidesh nakonid

بهتره به ياد بياريد كه پيامبرمون هم همين طور ازدواج كردن.
حضرت خديجه از حضرت محمد (ص) خوششون اومد و به يكي پيغام دادن كه مايلن با ايشون ازدواج كنن.
پيامبر هم بعد از شنيدن تحقيق كردن و ديدن زن خوبيه و با ايشون ازدواج كردن.
ثمره ازدواجشون هم حضرت فاطمه هستن كه مادر همه اماماي معصوم ماهست.
اين مدل رو هستم.
اما مشكل اينجاس!!!
پسر خوبي كه ارزش اين كارو داشته باشه خيلي كمه.

به نظر من درباره این موضوع اول باید فرهنگ سازی بشه.و چون این مسئله در کشور ما مرسوم نیست به مشکلات فراوانی برخورد میکنه و جای بحث فراوانی داره.اگه همه چیز به خوبی حل بشه و مقام وشان دو طرف چه دختر وچه پسرحفظ بشه ......چرانه؟

زن بیشتر دوس داره معشوقه باشه تا عاشق و مرد بیشتر دوس داره عاشق باشه تا معشوقه.....
من به هیچ عنوان مخالف این مساله نیستم فقط میگم باید روحیات و صفات ذاتی دو طرف رو کاملا مد نظر داشت چون روحیات دخترا و پسرا با هم خیلی فرق میکنه اونقدر فرق میکنه که میگن دختر و پسر مکمل همن و با هم کامل میشن........

تصورشوکن بری خواستگاری یه پسراونم بگه فعلا قصدازدواج نداره ومیخوادادامه تحصیل بده یااینکه چندماه دیگه جواب میدم میخوام فکرکنم چقدرحرص آدم درمیادخدااون روزونیاره

پسرای مملکت ما جنبه ندارن.خودشون میرن خواستگاری کلی منت میکشن بهد چند وقت دم در میارن .تا جواب سلامشونو میدی میگن من نمیخوام زن بگیرم.خواهشا این چرندیات رو پخش نکنید.

پسرا بی جنبه ان فردا پس فردا میگن این دختر منو می خواست ولی من نخواستم. میدونین چقدر واسه دختر بد میشه؟

آقا فاران منم دوست دارم در مورد این مطلب حسابی بحث بشه
من با خواستگاری دختر ها از پسرها اصلا موافق نیستم
زن نازه و مرد نیاز
این کار باروحیه و ذات دختر ها اصلا سازگار نیست گرچه بعضی از دختر ها سعی کردن این کار رو بکنند ولی مطمئن باش بعد ها در زندگی این موضوع آزارشون میده
مخصوصا با مردهای امروزی که شدیدا بی جنبه و بی ظرفیت هستند.

بهترین راه اینست که دختر اگر به کسی علاقه دارد خواسته خود را غیر مستقیم بیان کند.

اصلا صحیح نیست دختری جواب منفی بگیرد, چون خیلی زود دلشان میشکند.

khube

بنظرمن خواستگاری دخترا از پسرا اشکالی نداره اما!اما! چون روحیه دخترا خیلی لطیفه و بعضی از آقایون هم خدا نکنه بفهمن که آره خبریه و خواهان دارن خدا رو دیگه بنده نیستن بهتره دخترا همچین اقدامی نکنندمیگن پیشگیری بهتر از درمانه!!!!

منم که همچنان فیلترم

سوال اینجاست چه کسی می تواند موضوعی را مورد بررسی علمی و عقلی قرار دهد ؟
اولا : آن موضوع را از لحاظ تجربی و عقلی در اختیار داشته باشد ثانیا احاطه کامل علمی و عملی بر آن داشته باشد . دختر جامعه ما حتی 30 ساله از روی احساسات تصمیم می گیرد و این بر همگان واضح است .
در ضمن حتی در گیاهان هم سلول نر به طرف ماده می رود . اگر یک دختر جواب رد بشنود ممکن است ضربه ای بخورد که سالیان سال برطرف نشود اما در مورد اکثر پسران این موضوع بسیار عادی تر و قابل حل تر است (به دلیل تسلط عقل بر احساس )

چه جالب !!!!! نظر رها دقیقا نظرمنه !همونی که گفتی زن نازه و مرد نیاز..............................
منم همینو تایپ کردم ولی چون زیاد توضیح دادم واسه اینکه نظرم کوتاه شه حذفشون کردم اما در هر صورت کلا با این مساله مخالف نیستم... nili جونم راس میگه واقعا.

دختر خانوم ها توجه داشته باشن که اگر این فرهنگ جا بیفته و جای دختر و پسر ها با هم عوض بشه کلی خوش به حالشون میشه .... چراکه از اون به بعد هر چی تیکه که بهشون انداخته میشه به پسرا گفته میشه مثلا "ترشیده بودن" و "خرافاتی بودن"و ..... هرچی که خودشون میتونن تصورکنن....

حالا این نه شنیدن به کنار
دختر ذاتا دوست داره خواهان داشته باشه
دوست داره معشوق باشه
دوست داره بخوانش
ولی دختری که رفته باشه خواستگاری و جواب مثبت هم گرفته باشه بعد یه مدت زندگی افسردگی می گیره و همه اش احساس می کنه تحمیل شده و اصلا نمی تونه با خودش کنار بیاد.
تازه مطمئنا پسر هم بعد یه مدتی احساس خوب نخواهد داشت
چون خیلی راحت و بدون هیچ سختی دختر رو به دست اورده

واي....
هههههههههههههههههههه....هههههههه
تنها پسر بابام ا ز دس رفت...
حالا ديگه دخترا پاشنه ي درمون رو از جا مي كنن...
.
.
.
.
.
.مام ميگم {فكرامو بكنم يه سال ديگه جواب ميدم......}

رها خانم سلام : ممنون از یاد آوری شما .


دو سئوال :
1 - چرا دختر نباید به پسر دل ببندد ؟
2 - چگونه میتواند این دلدادگی رو بیان کند ؟
ببینید دوستان :
در جامعه ای زندگی می کنیم که معتقد به دین مبین اسلام هستیم و مقید به آن ، آیین و سنن مختلفی را در گوشه و کنار کشور می بینیم که شاید چندان هم با دین ما همخوانی نداشته باشد و صد البته عکس این موضوع هم صادق است .
سنتها گاها" زیبا هستند و گاهی هم دست و پا گیر ، خصوصا" سنتهای که از دیرباز در کشور بوده و هیچ سنخیتی با دین ما ندارد .
یکی از این آیینها خواستگاری کردن است ، برای دختر و پسر شئوناتی در نظر گرفته اند و قرنها است که آن را به عنوان یک الگو بکار گیری کرده و از آن تبعیت می کنند .
اما همه ی ما می دانیم که بسیاری از الگوها به مرور زمان بایستی تغییر کنند
یک پرسش : آیا ما انسانها همان انسانهای چند قرن پیش هستیم ؟
آیا فرزندان این زمانه با چند دهه گذشته تفاوتی ندارند ؟
خانمی را در نظر بگیرید که شیفته جوانی شده است ( بدون تعارف در کشور ما زیاد است ) چگونه می تواند این احساس را به او منتقل کند و در واقع به او بفهماند که دوستش دارد ؟

حال اگه این فقط یک احساس نباشد و یک عشق معقول باشد چی ؟
1 - چون پایبند یکسری آداب و سنن است نمی تواند چیزی بگوید و این عشق را در خود سرکوب می کند .
2 - دل به دریا می زند و یک ارتباط دوستانه با او برقرار می کند که از عاقبت و فرجام آن هیچگونه اطلاعی نداریم .

واقعا" راه سومی نباید باشد ؟؟؟
از خود شما می پرسم : بهترین گزینه برای ابراز علاقه یک دختر به یک پسر چیست ؟؟
بهتر نیست که از یکسری از تنگناها با قوت قلب و بدون واهمه عبور کنیم ؟؟
آیا تو جامعه ما نداریم دخترانی رو که قلبا" عاشق یک پسر شده اند و تمام کوره راهها را رفته اند و به بن بست رسیده اند ؟؟
فکر می کنید علت این بن بست ها چیست ؟؟
می دانم که همه تون در خصوص احترام به فرشته زمینی خدا ( مادر ) و بهترین حامی و یاور دوران زندگی ما ( پدر ) همفکر و هم عقیده اید و معتقدید همه ی برنامه ها باید از این کانال گذر کنند ،
اما یک دختر چگونه می تواند ضمن احترام به والدین ، عشق و علاقه ی خود به شریک آینده اش را بیان کند ؟
چرا نباید در جامعه ی ما این زمینه فراهم شود که سوای سنت قدیمی ( خواستگاری پسر از دختر ) بتوان اسرار نهفته در دل دختران را در خصوص نحوه ی ابراز علاقه به پسران ابراز کرد؟؟

کامنت من طولانی شد ببخشید منتظر نظرات دوستان عزیز هستم و خواهش می کنم جدی و مشروح بیان کنید .

ايول همه خودشئن رو لو دادن.................
يه چيزي ميگم :خداييش هركي - بده نامرده....
فكر ميكنم همه ي بچه هاي اينجا عاشق هستن بجز من.
هركي اگه كسي رو دوس داره
{و تا حالا عاشق شده }يه+ بده.
لطفا.

من به جاي جواب دادن به سوال هاي شما مي خوام مراحل روش ابراز علاقه رو از ديد خودم بيان كنم:
مرحله ي اول دختر به پسري دل مي بنده و تمام آمال و آرزوهاش رو در زندگي دركنار اون فرد مي بينه.
مرحله ي دوم كمي طول ميكشه تا خودش به عشق خودش اقرار كنه. مخصوصا اگه از طرف پسر هيچ توجه و علاقه اي وجود نداشته باشه.
مرحله سوم بايد تحقيق راجع به خود آن فرد اعم از تاهل و دين و مذهب و اخلاق و منش و....، خانوادش، دوستانش، حسن شهرت و خيلي چيزاي ديگه تحقيقات مفصلي كنه تا مطمئن بشه فرد مورد نظرش هم تراز خانواده ي خودش باشه.
مرحله ي چهارم در ميان گذاشتن موضوع با مادر خود كه فكر ميكنم از مادر نزديك تر به دختر كسي نيست.
و يا يه دوست صميمي و قابل اطمينان براي مشاوره و دريافت راهكار.
مرحله پنجم ديدار و صحبت راجع به موضوع با دوست صميمي پسر يا برادر بزرگترش يا داماد پسر و يا هر كدام از فاميل پسر مثل پسرعو.
توي اين ديدار ها بايد فردي به غير از خود دختر به نمايندگي از اون كه بهتره يه پسر باشه چون آقايون بلدن چطور باهم صحبت كنند ،كاملا وضع رو تشريح كنه و اطلاعات كامل و مفيدي راجع به خانواده ي دختر رو بگه.
در فرصتي اون دوست يا برادر پسر هم ميتونه تحقيقات خودش رو انجام بده.
مرحله ششم اينه با يه نقشه ي از پيش تعيين شده اون دوست پسر توجه پسر رو به دختر جلب كنه و بدون دادن آشنايي بگه كه اخلاقياتش به تو ميادو از فلاني شنيدم خونواده ي خوبين و واس شوخي هم مثلا بگه از چشاش عشق به تورو مي بينم و چند وقتي از تبليغات مثبت از دختر انجام بشه تا انشالله ذهن پسر درگير دختر بشه و توي خلوت خودش بهش فكر ميكنه.
مرحله ي هفتم و آخرين مرحله پسر به دختر دل مي بنده و به خواستگاريش ميره و اين طوري دختر به عشقش ميرسه.
ببخشيد طولاني شد و مثل داستان هفت خان رستم!!!
اما به نظرم راهكار خوبيه.

نظر دوستان ( رها خانم - ملودی خانم - محسن عزیز و fire flower رو خوندم .
1 - رها خانم نظرات شما رو خوندم و پاسخ من مثبت نیست که توضیح بیشتری میدم .
2 - نظر ملودی خانم رو هم خوندم و شبیه کامنت رها خانم است .
3- آقا محسن مطابق معمول طنز ، اما دوست عزیزم fire flower ایده ی جالبی دارند
خاطره ای رو براتون تعریف کنم :
شام خونه ی اقوام دعوت بودیم یکی از آشنایان که پست دولتی داشت رو تو اون مجلس دیدم .
شنیده بودم که دخترش در سن پایین ازدواج کرده ، ماجرا رو جویا شدم .
ایشون گفت : اون آقا رو که می بینی ( اشاره به پسر جوون مجلس ) داماد من است
پرسیدم فکر نمی کنی دخترتون کمی زود ازدواج کرده ؟ ( 15 سالگی )
پاسخ داد نه به دو دلیل :
1 - اجازه ندادم به گناه بیفته ( که خب اینهم ایده ی ایشون بود )
2 - وقتی این پسر رو دیدم و از تمام ابعاد او رو سنجیدم ، متوجه شدم شوهر مناسبی برای دخترم خواهد بود ، با او و خانواده اش صحبت کردم و نظر دخترم رو پرسیدم و چون مانعی در کار ندیدم مقدمات کار رو فراهم کردیم که به شکر خدا همه چیز به خیر و خوبی انجام شد .
برام کمی تازگی داشت ، پدر دختر از خانواده پسر بخواهند که دخترش رو به عنوان عروس خانواده قبول کنند
جالب اینکه زندگی خوبی رو آغاز کرده اند .
دوستان در باره ی حساسیت و غرور دختر صحبت کرده اند که کاملا" متین و منطقی و اینکه اگر پاسخ منفی بشنوند صدمه ای شدید به روح آنها وارد میشود و شاید هم جبران ناپذیر باشد
می خوام دو نکته ی دیگر رو مطرح کنم و ادامه ی بحث رو بذارم در اختیار شما :
1- میدانید که دختران زیادی هستند که به پسری علاقمند شده اند اما موانع زیادی برای این ابراز علاقه پیش روی خود می بینند و راههای سخت و دشواری رو می خواهند تجربه کنند تا به خواسته ی خود برسند که در بیشتر مواقع به بن بست ختم میشود ! چاره چیست ؟

2 - خانواده های زیادی در این جامعه هستند که پسر شان به دلایل زیادی از جمله حجب و حیا ، عدم ارتباط با دیگران ، خود کم بینی و ... بعد از به پایان رساندن تحصیلات عالیه و حتی اشتغال به کار ، یادشان می آید که باید ازدواج کنند
اما با چه کسی ؟؟ نمی دانند !
پدر یا مادر را واسطه می کنند که یکی را برایش در نظر بگیرند و بعد هم مراسم خواستگاری و ...

آیا این روشی اصولی و منطقی برای آغاز یک زندگی است ؟؟
می دانید چند درصد طلاقها از سوی تحصیل کرده ها صورت میگیرد ؟؟
فکر میکنید وقتی یک فرد تحصیل کرده درخواست طلاق میدهد ( دختر یا پسر فرقی نمی کند ) چه عواملی در این درخواست دخیل بوده است ؟؟

کامنت من طولانی شد نظر دوستان موافق و مخالف رو ببینم ، خواهش میکنم نظر همه ی دوستان عزیز و محترم رو بخونید و نسبت به اونها ایده های ذهنی تون رو بیان کنید .

به نظر من تو فرهنگی که هنوز آقایون خانمها رو توی خیلی از مسائل قبول ندارند این خیلی که گفتم یعنی خیلی بیشتر از خیلی حالا فکر کنین که یه دختر بیاد از یه پسر خواستگاری کنه به فرض اینم که اون پسر قبول کنه ولی بعد از ازدواج پای پسر به هر مانعی گیر کنه این مسئله رو توی سر دختر میکوبه که تو منو میخواستی و هزار حرف دیگه. حالا اگه قبول نکنه که دیگه فاتحه اون دختر خونده است چون دخترا بسیار دل نازکند و چون عمیق دل میبندند اونوقت ضربه ای که میخورند خیلی شکننده تر از اونیه که بشه به راحتی درستش کرد.

خيلي ممنون آقا فاران.
البته من چندين ايده ي ديگه به ذهنم رسيد اما قرار نيست ما اينجا راهكار بديم.

من رو نظر خودم هستم. با عرض پوزش آقا فاران نظر شما خیلی احساسیه! به اطرافتون دقت کنین و واقعیتو ببینین همه چی اونقدر که فک میکنین ساده نیست ..اگه دیدین یه نمونه موفق بوده دلیل نمیشه که بگین همیشه خوبه ...فرهنگ و آدابو رسوم هر کشوری تاثیر خیلی زیادی میزاره رو زندگی آدمای اون کشور.مثلا شنیدم تو هند دخترا میرن خواستگاری... و یا تو خیلی از کشورهای متمدن ملاک خواستگاری کردن دختر یا پسر نیست ولی آمار طلاقشون خیلی بالاست .... تو ایران اگه یه دختر به پسری ابراز علاقه کنه کلاش پس معرکه س چه برسه به خواستگاری اونم بین خانواده ی داماد که دیگه نیشو کنایه هارو نمیشه جمش کرد اگه اینو قبول ندارین پس تو ایران زندگی نمیکنین!!!اینایی که گفتم فقط یه طرف قضیه س.. شما مردی فقط تا حدودی میتونی شرایط خانوما در ایران و احساسات و نیازاشونو درک کنی ... تا دنیا دنیا بوده تو ایران مرد سالاری حاکم بوده و اینو نمیشه یهویی عوضش کرد و این غیر قابل انکاره که آثار و نتایجش کاملا مشهوده (گیر الکی دادن به رانندگی خانومها و... !!!) ....... اگه اینو بشه درستش کرد خانومها باز نمیتونن با این مساله کنار بیان (استثنا هم داره ولی دیدتون کلی باشه ) .. به طبیعت نگا کنین بین تمام موجودات این مساله هست که نر عاشق شدن و .... میخواد و زن ناز و خواسته شدن ... طبیعت مردها و زنها اقتضا میکنه که هر چیزی سر جای خودش باشه ..اگه یه دختر پسری رو دوس داشته باشه فقط در صورتی میتونه به خواسته ش برسه که پسر بهش ابراز علاقه کنه و اونو بخواد نه اینکه به پسره بگه من تو رو میخوام بامن ازدواج کن ! (( در طول تاریخ نقش دختر ها و پسر ها در زندگی تغییر کرده چون نقش اونها قراردادیه اما نیازها و عواطف دختر ها و پسرها قراردادی نیست ..ذاتیه .. مثل هم نیست که بتونن جاشون و نقششونو باهم عوض کنن مکمل بودن دختر ها و پسرها همیشه یادتون بمونه )) .............

من فکر می کنم ایده همه دوستانی که موافق خواستگاری دختر بودند در تئوری جواب می ده وقتی پای عمل برسه ناکام می مونه ، به این دلیل این حرف می زنم که درسته ما جوانها سعی کردیم که مدرن باشیم و روشن فکر کنیم ولی جامعه ی ما یک جامعه سنتی هست و ما هم تربیت سنتی شدیم و این دو باهم در تضاده شاید این قضیه برای دو سه نسل دیگه جواب بده ولی در حال حاضر خواستگای از پسر لطمه ی بزرگی به شخصیت دختر هست ، و این رو به عینه دیدم ... دخترهایی که حتی با واسطه از پسر خواستگاری کردند و بعد از مدت کوتاهی چه قبل از عقد و چه بعد از عقد به مشکل بزرگی که منشا اون همون نحوه خواستگاری بود برخورند ...
در جواب نظر آقا فاران که می فرمایند همین شکل ازدواج رو در اقوام دیدند باید بگم که من فکر می کنم اگر پدر اون دختر یک فرد معمولی بود و داراری پست دولتی نبود شرایط ازدواجشون اینقدر راحت بنظر نمی رسید و از طرفی هم اینقدر زود نمی شه در مورد خوشبخت بودن نظر داد چون با توجه به سن کمی که دوتاشون دارند( البته با توجه به حرف آقا فاران که می فرمایند که دختر 15ساله است و در نهایت پسر هم نمی تونه بیش از20 -22 ساله باشه ) معمولا اختلافها زمانی پیش می آید که زوجین از سنین بسیار جوانی خارج می شن و به مرز 30سالگی می رسن ... ایده آلها تغییر می کنه مخصوصا اگه تحصیل هم بکنند دیدگاهها در مورد زندگی و اهداف اون تغییر چشمگیری پیدا می کنه و اینجاس که اختلافها نمایان می شه حال اگه این وسط دختر از پسرهم خواستگاری کنه دیگه بدتر...
من با نظر رها خانم موافقم بنظر من هم دختر ها ذاتی و بالفطره طوری هستن که باید خواهان داشته باشن و اگر خودشون اقدام کنن در دراز مدت صدمه می بینند و هر مشکلی در زندگی پیش بیاد فکر می کنند متاثر از نوع خواستگاریه
البته این اصلا دلیل نمیشه که بگم دخترها حق هیچ انتخابی ندارن بلکه بنظر من فقط در حد ابراز علاقه جزئی خوبه .. اگه پسر هم شرایطش رو بپذیره مطمئنا حرکتش رو نادیده نمی گیره و این علاقه دو طرفه می شه ... همونطور که در مقاله ی بالا عنوان شد. و البته باز هم محیط زندگی ، تربیت ، خانواده و دیدگاه فردی نقش بسزایی در این مورد داره و یادمون باشه که در مورد هر چیزی نسبیت وجود داره !

سلام اقا فاران
ممنون از نظراتتون
ولی فکر نمی کنید بهتره به جای اینکه کلی درباره ی هرچیز نظر بدید به نظرات بقیه اشکال بگیرید تا زمینه برای تبادل افکار پیش بیاد؟؟؟
یا مستقیم نظرتون رو درباره ی موضوع بگید تا ما دلایل مخالفت و موافقتمون رو بگیم؟؟؟
فکر می کنم اینطوری راحت تر بشه تبادل نظر کرد و به بحث نشست.
نظرات شما خیلی جامع و مفید هستند و همه ازش استفاده می کنیم و از این بابت هم ازتون ممنونم.
خلاصه ببخشید دیگه...

دوستان عزيز سلام.
با اينكه سايت خيلي دير كامنتم رو گذاشت اما دوست دارم همه تبريك صميمانه ام رو بپذيريد.
http://www.bartarinha.ir/fa/news/26806

آقا فاران نظراتتونو خوندم اما بنظر من تا چند سال آینده هم این ایده جواب نمیده اگر هم موردی بوده مثل همون خاطره شما جزء استثنائاته. باور کنید من بارها شاهد این قضیه بودم که بعد از ابراز احساس دختر به پسر مورد علاقش و شنیدن نه،چه اتفاقات جبران ناپذیری افتاده. شاید نوع طرح کردن مسئله مشکل داشته ،زمانش مناسب نبوده در هر صورت عواقب بدی رو داشته.
اما در کل امیدوارم شرایطی محیا بشه که دخترها بتونن احساس واقعیشونو بیان کنن و در صورت نه شنیدن فکر نکنن دنیا به آخر رسیده.
درمورد شرایط هم باید بگم آقا فاران اکثر ما تو خونواده هایی زندگی میکنیم که پدرومادرامون سنتی فکرمیکنند و این نسل به نسل چرخیده و حالا بما رسیده همیشه تغییر سنت و روال عادی زندگی یه نوع ترسی با خودش همراه داشته ،اگه من بخوام خلاف این سنت پیش برم چی میشه؟!!!این سوالیه که هر کدوم ما حداقل یه بار بهش فکر کردیم.اکثرا هم راه حلی منطقی براش نداشتیم.

من اتفاقاً با اين موضوع كاملاً موافقم،ولى :
١-در كشور ما،ازدواجها معمولاً سبك و سياق سنتى خود را حتى در مدرن ترين نوع اشنايي دنبال ميكنند،اگر توجه كنيد وقتى دختر و پسر با هم اشنا ميشوند و معاشرت ميكنند تا وقتى كه پاى مسائل به خانواده كشيده نشده و ازدواج جدى نشده،مشكلى نيست اماوقتى كار به خواستگارى و ... ميرسد ناگهان همه سنت ها بايد با ريز ترين جزييات اجرا بشه!
خب اين يعنى چى؟!
اگه من و شما دو ادم متفكر و روشن و با ديد باز هستيم و شرايط طرف مقابل رو ميبينيم،ديگه چاپيدن طرف به انحاء مختلف(مهريه،طلاى سنگين،جهيزيه مفصل،جشن و ريخت و پاش انچنانى...)بى معنيه!
اگر هم نه،پس بايد از اول به اين سنت ها پايبند بود ،نه از وسطش!
٢-كتاب اسمانى ما ،قران ،قوانين رو به صورت كلى براى همه چيز معين كرده و تفسير ريز ان را به عهده پيامبر(ص)و امامان (ع) و سپس فقيه "جامع الشرايط" گذاشته،يعنى"بنا به شرايط جامعه،چيزهاى ريزى كه زندگى را دست و پا گير ميكند،تغيير دهيد،بنا به مصلحت جامعه"

خب ،حالا چرا ما در رابطه با سنتهايي كه دست و پاگير هستن اين كار رو نميكنيم؟!
اين موضوع رو بايد از چند نقطه نظر بررسى كرد:
الف-ترس از طرد شدن از سوى طرف مقابل
ب-ترس از قضاوت طرف مقابل
ج-در صورت قبول پيشنهاد،نگرانى از اينده و صدمه عاطفى خوردن
د- قضاوت خانواده همسر و فاميل و....در نهايت جامعه
ه-و در نهايت اينكه تزلزل عاطفى ناگفته كه هميشه فرد در نهايت احساس ميكند(من هميشه عاشق تر بودم،اون چه احساسى به من داره و ...)

همه اينها به كنار،طرز تربيت فرزندان مذكر ما مهم ترين نقش را دارد
ما هميشه عادت كرديم كه زن يعنى ناز و مرد يعنى نياز(به قولرها جان) در صورتى كه هم مرد و هم زن ناز و نياز دارند
چرا زنان ما عادت دارند احساسات خود را مخفى كنند(همسرمون پر رو ميشه!)
چرا مردان ما به زنان خود عشق اصيل خود را ابراز نميكنند(به زن نيايد زياد رو داد!)
اينها همه ريشه در فرهنگ سنتى ما دارند،متأسفانه،ما در ملغمه اى از سنت و مدرنيته زندگى ميكنيم كه خودمان هم سردر گم هستيم كهچه بايد بكنيم؟!!
اگر فرزندان ما ياد بگيرند كه ابراز عشق،سخيف كردن خود نيست به نشانه روح بلند يك انسان است،
اگر به قول فروغ فرخزادفكر كنيم كه "اگر عشق ،عشق باشد زمان حرف احمقانه اى است"(در رابطه با فاصله هاى سنى)
اگر اين باور را داشته باشيم كه پسر و دختر مكمل يكديگرند،نه رقيب،نه دشمن،نه يكى رييس و ديگرى مرئوس
ان زمان ميتوان به اين مسئله هم فكر كرد كه:
"چه اشكالى داره دختر بره خواستگارى پسر؟!!"







 

من با اينكه موافق اين موضوع هستم ، اما خودم ديدم كه دختري به پسري ابراز علاقه كرد و هديه اي بهش داد و آدرسشون رو هم داد و گفت كه به خواستگاريم بيا.
پسر هم هديه رو به مادرش داد تا ببره و به دختر پس بده.
جامعه اين طوريه درسته دوستان ، اما تا كي ؟؟؟؟
اگه قراره فعاليتي صورت بگيره چرا ما پايه هاشو نسازيم؟
شما مي خوايين دست رو دست بذارين تا همه چيز تغيير كنه كه اين غير ممكنه!!!!
خداوند فرمودند سرنوشت قومي تغيير نخواهد كرد مگر آنكه خودشون سرنوشت خودشون رو تغيير بدن.
كمي جسارت ، كمي تفكر عميق ، كمي انديشيدن راجع به آفريده ي خدا به نام انسان. انساني كه دو جنس داره ، زن و مرد. و خدا به صراحت بيان كرده كه هييييچ تفاوتي بين اين دو جنس وجود نداره.
اما يه سوال از شما آقا فاران :
شما كه فردي متشخص و با ايمان و نماز خون و كوشا و با اخلاق هستين ، حتما در اطرافتون دختراني وجود دارند كه شيفته ي شما هستند ، اگر روزي متوجه عشق و علاقه ي اون فرد به خودتون بشين چه عكس العملي دارين ؟؟؟
چي بهش مي گين ؟
به خودتون مغرور ميشين؟ سعي مي كنين دلشو نشكونين؟ دربارش تحقيق مي كنين؟ دوست دارم جوابتون رو بدونم. اگه از صحبتم ناراحت شدين ، عذر مي خوام اما منتظر جوابتونم.

دوستانی که گفته بودند اگه دختر به کسی علاقه داشته باشه هیچوقت نمی تونه ابرازش کنه و به عشقش برسه باید اینو در نظر داشته باشند که :
ممکنه یه پسر از یه دختر خوشش بیاد که دختره علاقه ای به پسره نداشته باشه و ممکنم هست که یه دختر از یه پسر خوشش بیاد و پسره علاقه ای به دختره نداشته باشه
این یه قضیه ی 2 طرفه است
پسر می تونه مستقیم علاقه اش رو ابراز کنه و جواب بگیره دختر هم می تونه غیر مستقیم ابراز کنه علاقه اش رو و جوابش رو بگیره

من نظر خاصی ندارم ولی اینو میدونم که باید فرهنگ سازی بشه تا مشکلی پیش نیاد نمیشه خیلی راحت این موضوعو قبول کرد.چون تو کشورای دیگه هم زیاد این موضوع نیست.

رهاى نازنين و نيلى عزيز
ممنون از حسن توجه شما،اما من هر دو مطلبى كه مورد انتقاد شما دو عزيز قرار گرفته رو با يك"چرا" شروع كردم،يعنى خودم هم به اون انتقاد دارم
اگر بچه هاى ما از بچگى ياد بگيرند كه نياز عاطفى مايه خفت نيست،يعنى اگر به كسى(پدر و مادر و خانواده و....در انتها و بعدها همسر)ابراز علاقه كنى ليبل نميخورى،متهم به بچگى و لوسى و ...(در انتها زن و شوهر ذليلى!!!)نميشى،خوب بچه ها در بزرگسالى هم ابايي از اين موضوع نخواهند داشت
مرد وزن براى نزديك شدن به هم نياز دارند كه از نظر عاطفى مكمل هم باشند
اما اين داستان خواستگارى به دلايلى كه در بالا ذكر كردم نياز به فرهنگ سازى عميقى دارد كه زمان طولانى خواهد برد
اگر تو اين چند روز نتونستم جواب براى كامنت هاى بعدى بگذارم ،مسافرت هستم و دسترسى به اينترنت ندارم
باز هم ممنون از شما دوستان نازنين

آقا فاران هیچکدوم از خانوما موافق این کار نیستن.
لطفا بیخیال شید.

تبسم جان
در نظر بگیر که اصلا تمام جامعه این قضیه رو پذیرفته بودن و هیچ مشکلی نداشت.
شما خودت حاضر بودی به خواستگاری یه آقا پسر بری؟؟؟
خدا وکیلی حاضر بودی همچین کاری کنی؟؟؟

آقا فاران آخرين کامنت طولاني شما رو صد در صد قبول دارم خوشحالم که يه مرد ايراني اينقدر اين مسائل رو توي ايران ميبينه و بفکر چاره س ... من توي اولين کامنتمم گفتم و ميگم به هيچ عنوان با خواستگاري خانوما مخالف نيستم مخصوصا اگه شرايط و فرهنگش محيا باشه ... اما چيزي که مدام تکرارش ميکنم وشما راجبش نظر نميدين که روشنتر شه مساله نياز و صفات ذاتي دختر و پسره شما فقط از بعد جامعه و فرهنگ ساز ي صحبت ميکنين..... خانوما ميشه بعداز يه کم فک کردن بگين که اگه همه چي واسه خواستگاريتون محيا باشه و شما به خواستگاري کسي رفتين شرايط و احساسات بعد از ازدواج رو بيان کنين؟اينکه اگه از هر نظر مشکلي پيش بياد به خودتون نميگين اون که منو دوس نداشت من رفتم خواستگاريش؟؟؟اشتباه نکنين اين تحميل نيست اين نيازه شما اينو انکار ميکنين ؟ آقا فاران خوشحال ميشم اگه از اين بعد اين موضوع رو روشنتر کنين .....

در ابتدا عذرخواهى ميكنم كه يك هفته مسافرت بودم و نتونستم جواب لطف دوستان رو بدم
فاران بسيار عزيز
از شما و محبت و نظر لطفت بي نهايت سپاسگزارم،من نظر خودم رو گفتم،شايد از نظر بعضى دوستان غير قابل قبول باشه،ولى به نظر من اين"ما" هستيم كه براى محبت مرز ميگذاريم و وظيفه تعيين ميكنيم و ...

فاران جان
مسائل فرهنگي ما همانطور كه شما دوست عزيز بهتر از من مستحضر هستيد نياز به تأمل و كنكاش بسيار داره كه از حوصله اين بحث خارجه
اما بايد از جايي و زماني شروع كرد،كه ميتونه از امروز و اينجا باشه
از شما باز هم ممنونم

و اما رهاى نازنينم(كه گاهى هم زود از كوره در ميري ها!!)
به جرأت ميگم،اگر با همسرم (كه الان سالها است با هم زندگى عاشقانه اي داريم)به اين جا ميرسيدم كه من بايد اين كار رو بكنم تا بتونيم با هم زندگى كنيم،اين كار رو ميكردم،چون ارزشش رو داشت و بزرگترين لطفي بوده كه خدا در حق من كرده تا بتونم با مردى كه هميشه عزيزترينم بوده و بهترين دوستم و صميمى ترين اون ها،زندگي كنم...

چرا كه نه رها جان؟اگر كسى رو داشتى كه عاشقش بودى و باهاش تفاهم داشتى و ديدي ارزش محبت تو رو داره اين كار رو بكن،باور كن ضرر نميكنى
از محبتت ممنونم و ببخشيد دير شد تا جواب بدم

چرا فکر نکنند؟ تو این وانفسای بی شوهری چه کاری از این بهتر البته بگم من الان قصد ازدواج ندارم و می خوام ادامه تحصیل بدم تازه پرنسس بیاد با وزیرش با دربارش آیا بله را بگم آیا نگم، از الان گفته باشم ، بقول مامانم پسرمو از سر راه که نیاوردم همینجوری بدم برن

فقط می خوام به عنوان دختری که در این مورد تجربه داره به همه ی دخترا بگم که هرگز این کارو نکنن چون اگه پسری شما رو بخواد خودش میاد جلو مطمئن باشین اون بیشتر از شما حواسش جمعه و دنبال زن میگرده هرگز اون رو از احساس خودتون مطلع نکنید بعدا خودتون رو هرگز نمی بخشید خیلی سخته خیلی سخته وقتی فهمید که دوستش دارم و گفت منو فراموش کن و حرفای دیگه خیلی لحظه بدی بود و هیچ وقت فراموش نمی کنم

مسئله این که خیلی وقتها دخترا این کارو می کنن و بعدشم ادعا می کنن که پاکن و پسره بهشون التماس کرد . نمونه ش این دختره همکلاسی خودم که دیگه خودشو داشت می کشت و انقد برا پسره چاپلوسی و خود شیرینی می کرد و خودشو لوس می کرد و باهاش سر صحبت سر چیزای چرت وپرت رو باز می کرد و گپ می زد و پسره هم بیچاره کاریش نداشت ها و نسبت بهش بی توجه بود . این انقد خودشو اعمال کرد که آخر سر کار خودشو کر د و بعد هم مدعی شد که پسره التماسش کرد. آقا یه چیزی بگم هر وقت یه جایی مثل دانشگاه و محیط کار و این جور جاها دیدید که یه ادواجی صورت گرفته بدونید که دختره به همین صورتی که توضیح دادم التماس کرده . حالا این واقعیت . چه خوشتون بیاد چه نیاد.

سلام
تروخدا هیچ دختری این کار رو نکن من گفتم و الان پشیمونم دقیقا نظر اون کسی رو که به عنوان یه دختر نظر گذاشته رو دارم ..من گفتم ولی تا الان از همون حرفم دارم میسوزم و ....بگذریم فقط این کار رو نکنید خواهش میکنم..بخطر خودتون میگم....