...اي خاكت سرچشمه هنر

همه ما در سفرهاي‌مان از كنار ديوارهايي كاه‌گلي يا آجري گذشته‌ايم و با حس خوبي كه آن‌ها به ما مي‌‌دهد، آشنا هستيم؛حس خانه مادربزرگ ، حياط و حوض و شمعداني‌اش. تا به‌حال از خود پرسيده‌ايد كه چرا چنين تعلق خاطري به اين فضاها داريد؟ چرا از ديدن آثار باستاني‌ لذت مي‌بريد و به آنها افتخار مي‌كنيد؟ آثاري كه خشت خشتش با عشق معمار آن بنا شده و نمونه هنر ناب ايراني است. هر آدمي با هر سليقه‌اي به اصل و نژاد خود گرايش دارد و ناخودآگاه در فضايي كه او را به اصالت خود نزديك‌تر كند احساس آرامش مي‌‌كند. هرچه به هنر مدرن و كلاسيك و. . . علاقه داشته باشيد باز هم نمي‌توانيد منكر زيبايي حوض كوچك آبي با ماهي‌هاي قرمز باشيد يا حس عجيبي كه بوي حياط آب‌پاشي شده به شما مي‌‌دهد را ناديده بگيريد! اين روزها ما ايراني‌ها كمتر هنر معماري اصيل‌مان را در خانه‌هاي خود به كار مي‌‌بريم، درست است كه همه به‌دنبال مدل‌هاي تازه‌تر هستيم اما زيبايي آجرهاي قرمز و سفال‌هاي لعاب خورده يا گليم‌هاي دست بافت و شيشه‌هاي رنگي هرگز قديمي نمي‌شوند. تنها بايد بدانيد كه چگونه آنها را معمارگونه به كار ببريد. حيف است خانه يك ايراني نمادي از هويت تاريخي را بيان نكند چراكه قدمت بالاي معماري ايراني براي جهانيان حيرت‌آور است و ما آن را دست كم گرفته‌ايم. سنتي واژه‌اي است كه شايد شما را به ياد مخده و فرش‌هاي گلدار بيندازد، درحالي‌كه در معماري مدرن طراحان با الهام گرفتن از معماري سنتي و قديمي ايراني و استفاده از مصالح و پارچه‌هاي جديد همان حس و حال رُستيك (برگرفته از طبيعت) و آشنا را ايجاد مي‌‌كند. براي ايجاد يك گوشه دنج و راحت در هال خصوصي خود لازم نيست فضايي ايجاد كنيد كه در آن مجبور باشيد روي زمين بنشينيد بلكه با اندكي شناخت نسبت به مبلمان و انتخابي درست مي‌توانيد سنت را در قالبي امروزي به خانه‌تان بياوريد.


فضاي فوق، فضايي طراحي شده توسط يك معمار و طراح داخلي است. هماهنگي رنگ‌ها، المان‌هاي نصب شده روي ديوار، كف‌پوش سفالي و نورپردازي مناسب ديوار كاه گلي همه بيانگر يك طراحي فكر شده و صحيح هستند. در طراحي هر فضا بايد به كوچك‌ترين جزئيات نيز دقت كرد. بهتر است با حوصله به آن بپردازيد و وقت كافي براي فكر كردن به ريز فضاها در نظر بگيريد. براي مثال ميز كوچك كنار ديوار در بهترين قسمت تعبيه شده و علاوه‌بر اين‌كه كاربردي است جنبه دكوراتيو نيز دارد، همان‌گونه كه معماري قديمي ايران كاربرد و زيبايي را همواره در كنار هم قرار مي‌‌دهد. تلفيقي از سفال، آجر، فرفوژه و چوب مي‌تواند يكي از دلنشين‌ترين تركيب‌هاي معماري باشد كه در عين زيبايي حس آرامش و راحتي را به شما القا مي‌‌كند، چرا كه هم برگرفته از طبيعت است و هم به اصالت شما برمي‌گردد. علاوه بر آن، از جمله مصالح با دوام محسوب مي‌‌شود كه نه تنها با گذر زمان از زيبايي آن كاسته نمي‌شود بلكه آثار كهنگي اصيل و دوست داشتني در آن پديد مي‌‌آيد كه به نوبه‌خود خيره‌كننده است.


واقعا جاي تاسف است وقتي از كنار يك فرش فروشي بگذريد و ببينيد كه با افتخار فرشي را پشت ويترين نشانده‌اند و با حروف درشت روي كاغذي كنار آن نوشته شده: بافت بلژيك! درحالي‌كه فرش ايراني در تمام دنيا حرف اول را مي‌زند يا اينكه در كل شهر خانه‌هاي قديمي زيبايي هستند كه با يك بازسازي دوره جديدي را مي‌توانند آغاز كنند اما كوبيده مي‌شوند و به جاي آنها ساختمان‌هاي بي‌روح با نماي كامپوزيت سر به فلك مي‌كشند. وقتي به محله‌هاي قديمي شهر سري بزنيد تازه متوجه از هم پاشي معماري ايراني مي‌شويد، معماري‌اي كه حرف‌ها براي گفتن داشته و دارد ولي انگار حتي خودمان به آن بهاي چنداني نمي‌دهيم. براي حفظ اين معماري از داخل خانه‌هاي‌مان شروع كنيم، چرا كه نه؟! هم زيبا و چشم‌نواز است و هم مقاوم و ماندگار، هم آرامش بخش است هم خاطره‌انگيز و در نهايت خدمتي است هرچند كوچك به نگه‌داشتن آنچه از تاريخ و معماري ايران باقي مانده است.