«سرفاریاب» سرزمین چشمه جوشان
چرام – بخش سرفاریاب از توابع شهرستان چرام در کهگیلویه و بویراحمد جایی است که به دلیل دارا بودن چشمه سارهای فراوان و جاذبه های طبیعی و معنوی بی نظیر در همه فصول سال مورد توجه گردشگران است.
خبر گزاری مهر - مرضیه جوشن: چرام - بخش سرفاریاب از توابع شهرستان چرام در کهگیلویه و بویراحمد جایی است که به دلیل دارا بودن چشمه سارهای فراوان و جاذبه های طبیعی و معنوی بی نظیر در همه فصول سال مورد توجه گردشگران است.
بخش سرفاریاب به دلیل بهره مندی از آب و هوای دل انگیز، چشمه ها و رودخانه های فراوان ییلاقی و قشلاقی و نقاط کوهستانی منحصر به فرد یکی از مهمترین قطب های گردشگری در استان کهگیلویه و بویراحمد محسوب می شود.
این خطه از سرزمین ایران اگرچه بی مهری ها و کم توجهی های بسیاری را در طی سالیان دور و دراز از سوی مسئولان دیده است اما به دلیل بهره مندی از نعمت های خدادادی، همواره در فصول مختلف سال پذیرای گردشگران از سراسر نقاط ایران بوده است.
وجود بیش از ۲۰۰ چشمه سار و رودخانه در سرفاریاب باعث شده است که این منطقه یکی از پرآب ترین نقاط استان کهگیلویه و بویراحمد باشد.
تنگه شراب گرو
تنگه شراب گیران که به زبان محلی به آن "تنگه شرو گرو" می گویند در پنج کیلو متری شهر سرفاریاب بعد از مقبره شاه حمزه قرار دارد.
این تنگه دره ای طولانی با درختان بسیار است و در هر فصلی، میوه خاص همان فصل را دارد.
جویباری بزرگ در این تنگه جاری است که از اول تنگه تا انتهای آن امتداد داشته و دارای آب بسیار گوارایی است.
جوخانه و آب حیات
در کهگیلویه و بویراحمد جوخانه و آب حیات را با دشت های وسیع و پهناور و چشمه های چهارفصلش می شناسند.
در این مناطق خانه ها با فواصل نزدیک به هم مشاهده می شوند و در کنار هر خانه، چشمه ای جاری است که روح زندگی را در جای جای این سرزمین کوهستانی دمیده است.
پهنای لیلی
از مهمترین جاذبه های طبیعی بخش سرفاریاب می توان به "پهنای لیلی" اشاره کرد جایی که در پهنای یکی از کوه های این منطقه زیبایی خود را به رخ هر رهگذری می کشد.
این نقطه از بخش سرفاریاب به دلیل دارا بودن بیش از ۲۰ چشمه سار، گونه های گیاهی کمیاب و باغ های سرسبز ییلاقی همواره مورد توجه گردشگران و مردم منطقه بوده است.
دلی یاسیر؛ سرزمین حکومت سنگ ها
"دلی یاسیر" نام شهری به جا مانده از دوره صفویه در چهار کیلومتری شهر سرفاریاب است که همه بناهای موجود در آن از سنگ ساخته شده و در هر گوشه شهر خانه های سنگی به چشم می خورد که دیوارهایشان بدون ملات بالا رفته و استوار ایستاده اند.
این شهر در دوره صفویه یکی از پر رونق ترین دوره های تاریخی خود را سپری می کرد، در این دوره مردمانی از اقوام ترکمن، لر و ترک در دلی یاسیر در کنار هم ساکن بودند.
این شهر همچنین در کنار یکی از مسیرهای تابستانه راه شاهی نیز واقع بود، راهی که از انشان فارس به شوش در خوزستان می رسید.
همه بناهای موجود در این شهر بزرگ، از جنس سنگ است، اما با توجه به محل ساخت و موقعیت قرارگرفتن هر بنا، جنس سنگ های به کار رفته در ساخت ساختمان های شهر متفاوت است.
برد چهره
برد چهره یا همان سنگ چهره در ۱۰۰ متری روستای مه‌گردی از توابع بخش سرفاریاب و بر فراز صخره‌ای به ارتفاع ۸۰۰ متر قرار دارد.
این سنگ با ارتفاع دو متر و طول سه متر روی سنگی کوچک در حدود نیم متر قرار گرفته و محل اتصال این دو سنگ کمتر از ۳۰ سانتی‌متر است.
سنگ چهره به علت قرار گرفتن در لبه پرتگاه ای بلند از بیشتر مناطق سرفاریاب قابل مشاهده است و با خاطرات ابا و اجدادی مردم روستای زیبای مه‌گردی گره خورده است.
بقعه متبرکه امامزاده علی(ع)
این بقعه متبرکه مربوط به سده هفتم و هشتم هجری قمری است و در روستای امامزاده علی سادات از توابع بخش سرفاریاب واقع شده است.
این اثر با قدمتی ۷۰۰ ساله از معماری سنتی دوره صفویه برخوردار بوده و در تاریخ ۳۰ دی ۱۳۵۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
بخشدار سرفاریاب با اشاره به وجود جاذبه های طبیعی و مذهبی فراوان در این بخش،گفت: این جاذبه ها هر ساله پذیرای گردشگران بسیاری است.
غلام حسن آتش سودا امامزاده یحیی(ع) واقع در روستای شیخ هابیل، بقعه متبرکه امامزاده محمود (ع) در پنج کیلومتری شهر سرفاریاب، امامزاده شاه همزه (ع) در چهار کیلومتری این شهر و بقعه متبرکه امامزاده علی(ع) از نوادگان امام جواد (ع) را از مهمترین جاذبه های معنوی این بخش عنوان کرد.
وی روستای گردشگری پشت چنار را از نقاطی دانست که به دلیل بهره بردن از آب و هوای خوب، وجود چشمه سارها و گونه های گیاهی و باغات فراوان و دارا بودن جاده ارتباطی مناسب، سالانه پذیرای کوهنوردان زیادی از سراسر کشور است.
آتش سودا، تنگ پیرزال، روستای امامزاده محمود(ع)، صحرای دل یاسیر، صحرای جمال الدین، باغات وهری، رودخانه و باغات سادات و روستای بید انجیر را از دیگر نقاط گردشپذیر بخش سرفاریاب نام برد.
وی با بیان اینکه منطقه سرفاریاب قدمگاه امام هشتم شیعیان است، افزود: کاروان امام رضا(ع) در مسیر سفر خود به شهر مقدس مشهد، از این منطقه عبور کرد.
بخش سرفاریاب به دلیل بهره مندی از آب و هوای دل انگیز، چشمه ها و رودخانه های فراوان ییلاقی و قشلاقی و نقاط کوهستانی منحصر به فرد یکی از مهمترین قطب های گردشگری در استان کهگیلویه و بویراحمد محسوب می شود.
این خطه از سرزمین ایران اگرچه بی مهری ها و کم توجهی های بسیاری را در طی سالیان دور و دراز از سوی مسئولان دیده است اما به دلیل بهره مندی از نعمت های خدادادی، همواره در فصول مختلف سال پذیرای گردشگران از سراسر نقاط ایران بوده است.
وجود بیش از ۲۰۰ چشمه سار و رودخانه در سرفاریاب باعث شده است که این منطقه یکی از پرآب ترین نقاط استان کهگیلویه و بویراحمد باشد.
تنگه شراب گرو
تنگه شراب گیران که به زبان محلی به آن "تنگه شرو گرو" می گویند در پنج کیلو متری شهر سرفاریاب بعد از مقبره شاه حمزه قرار دارد.
این تنگه دره ای طولانی با درختان بسیار است و در هر فصلی، میوه خاص همان فصل را دارد.
جویباری بزرگ در این تنگه جاری است که از اول تنگه تا انتهای آن امتداد داشته و دارای آب بسیار گوارایی است.
در کهگیلویه و بویراحمد جوخانه و آب حیات را با دشت های وسیع و پهناور و چشمه های چهارفصلش می شناسند.
در این مناطق خانه ها با فواصل نزدیک به هم مشاهده می شوند و در کنار هر خانه، چشمه ای جاری است که روح زندگی را در جای جای این سرزمین کوهستانی دمیده است.
پهنای لیلی
از مهمترین جاذبه های طبیعی بخش سرفاریاب می توان به "پهنای لیلی" اشاره کرد جایی که در پهنای یکی از کوه های این منطقه زیبایی خود را به رخ هر رهگذری می کشد.
این نقطه از بخش سرفاریاب به دلیل دارا بودن بیش از ۲۰ چشمه سار، گونه های گیاهی کمیاب و باغ های سرسبز ییلاقی همواره مورد توجه گردشگران و مردم منطقه بوده است.
دلی یاسیر؛ سرزمین حکومت سنگ ها
"دلی یاسیر" نام شهری به جا مانده از دوره صفویه در چهار کیلومتری شهر سرفاریاب است که همه بناهای موجود در آن از سنگ ساخته شده و در هر گوشه شهر خانه های سنگی به چشم می خورد که دیوارهایشان بدون ملات بالا رفته و استوار ایستاده اند.
این شهر در دوره صفویه یکی از پر رونق ترین دوره های تاریخی خود را سپری می کرد، در این دوره مردمانی از اقوام ترکمن، لر و ترک در دلی یاسیر در کنار هم ساکن بودند.
این شهر همچنین در کنار یکی از مسیرهای تابستانه راه شاهی نیز واقع بود، راهی که از انشان فارس به شوش در خوزستان می رسید.
همه بناهای موجود در این شهر بزرگ، از جنس سنگ است، اما با توجه به محل ساخت و موقعیت قرارگرفتن هر بنا، جنس سنگ های به کار رفته در ساخت ساختمان های شهر متفاوت است.
برد چهره
برد چهره یا همان سنگ چهره در ۱۰۰ متری روستای مه‌گردی از توابع بخش سرفاریاب و بر فراز صخره‌ای به ارتفاع ۸۰۰ متر قرار دارد.
این سنگ با ارتفاع دو متر و طول سه متر روی سنگی کوچک در حدود نیم متر قرار گرفته و محل اتصال این دو سنگ کمتر از ۳۰ سانتی‌متر است.
سنگ چهره به علت قرار گرفتن در لبه پرتگاه ای بلند از بیشتر مناطق سرفاریاب قابل مشاهده است و با خاطرات ابا و اجدادی مردم روستای زیبای مه‌گردی گره خورده است.
این بقعه متبرکه مربوط به سده هفتم و هشتم هجری قمری است و در روستای امامزاده علی سادات از توابع بخش سرفاریاب واقع شده است.
این اثر با قدمتی ۷۰۰ ساله از معماری سنتی دوره صفویه برخوردار بوده و در تاریخ ۳۰ دی ۱۳۵۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
بخشدار سرفاریاب با اشاره به وجود جاذبه های طبیعی و مذهبی فراوان در این بخش،گفت: این جاذبه ها هر ساله پذیرای گردشگران بسیاری است.
غلام حسن آتش سودا امامزاده یحیی(ع) واقع در روستای شیخ هابیل، بقعه متبرکه امامزاده محمود (ع) در پنج کیلومتری شهر سرفاریاب، امامزاده شاه همزه (ع) در چهار کیلومتری این شهر و بقعه متبرکه امامزاده علی(ع) از نوادگان امام جواد (ع) را از مهمترین جاذبه های معنوی این بخش عنوان کرد.
وی روستای گردشگری پشت چنار را از نقاطی دانست که به دلیل بهره بردن از آب و هوای خوب، وجود چشمه سارها و گونه های گیاهی و باغات فراوان و دارا بودن جاده ارتباطی مناسب، سالانه پذیرای کوهنوردان زیادی از سراسر کشور است.
آتش سودا، تنگ پیرزال، روستای امامزاده محمود(ع)، صحرای دل یاسیر، صحرای جمال الدین، باغات وهری، رودخانه و باغات سادات و روستای بید انجیر را از دیگر نقاط گردشپذیر بخش سرفاریاب نام برد.
وی با بیان اینکه منطقه سرفاریاب قدمگاه امام هشتم شیعیان است، افزود: کاروان امام رضا(ع) در مسیر سفر خود به شهر مقدس مشهد، از این منطقه عبور کرد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
سلام سرفاریاب شهریست نوپاباجاهای زیباوگردشگرپذیرکه متاسفانه یکی ازجاهای تاریخی وکم یاب درجهان به اسم سنگ چهره یا همان لهجه محلی(بردچهره)با بی احتیاطی ازدستش دادیم وقدرعظمت خداوندراندانستیم واقعا ازته دل برای این اثربه یادماندنی افسوس میخورم باتشکر