تفاوت معماری مدرن و معاصر در طراحی داخلی
معماری معاصر آن‌چیزی است که اکنون تولید می‌شود، که در عین حال از هیچ قانون نوشته‌ای پیروی نمی‌کند و در هیچ سبک و روشی حتی در سبک مدرنیستی‌نمی‌گنجد.
چیدانه: معماری مدرن ریشه در آغاز قرن بیستم دارد که در آن زمان معماری کلاسیک با این نظریه که «تجسم بخشی به آرمان‌های عصر ماشینی: حذف تزئینات، سازه‌های فولادی و بتنی، استفاده بی‌اندازه از شیشه، پتینه کاری (معمولا با گچ و آجر) یا دیگر شیوه‌های کمینه طراحی فضای خارجی و طرح‌هایی از طبقات باز» درهم آمیخت و دگرگون شد. اما معماری معاصر آن‌چیزی است که اکنون تولید می‌شود، که در عین حال از هیچ قانون نوشته‌ای پیروی نمی‌کند و در هیچ سبک و روشی حتی در سبک مدرنیستی‌نمی‌گنجد. در نتیجه معماری معاصر کثرت‌گرا و در عین حال با نگاهی به آینده شکل می‌گیرد.
حال این تفاوت معنا در نمای خارجی چگونه بر طراحی داخلی تاثیر می‌گذارد؟ و چگونه می‌توان تفاوت بین مدرن و معاصر را تشخیص داد بدون آن‌که نشانه‌هایی از سبکی خاص در نمای بیرونی وجود داشته باشد؟ در اینجا به این دست پرسش‌ها پاسخ داده می شود تا تفاوت بین طراحی دکوراسیون داخلی و طراحی خارجی را دریابید.
و این بدان معناست که به جای شیوه دکوراسیون، رنگ‌آمیزی و دیگر عناصری که توسط طراحان داخلی یا مالکان به فضای داخلی خانه اضافه می‌شوند، بر فضاها، سطوح و دیگر اجزای جدایی‌ناپذیر فضای داخلی تمرکز بیشتری خواهیم داشت. این مقاله محصول تجربه نویسنده به عنوان معماری‌ست که علاوه بر سبک خود در طراحی فضای داخلی و خارجی ساختمان، از نظرات مشتریان خود نیز بهره گرفته است.
آنچه ممکن است در ادامه برای خوانندگان سوال‌برانگیز باشد، تقسیم‌بندی فضاها است که گاهی به لحاظ معماری سوال‌برانگیز است. و همچنین این نکته که با توجه به معنا و مفهوم مدرن و معاصر، برخی از تصاویر ممکن است خصوصیات بارز معماری معاصر را داشته باشند در حالی‌که کلیت پروژه بر اساس معماری مدرن بوده و یا بلعکس.
هرگونه تفاوت و تناقض بین نظریات این مقاله و نظرات دیگر معماران تنها نشان‌دهنده این واقعیت است که تقابل معماری مدرن و معاصر در فضای داخلی نیازمند مباحثه بیشتر است. به هر رو این مقاله فقط یک شروع بر این مبحث است.
مدرن:
یکی از عناصر شناسای معماری مدرن شیشه است که امروزه در ادارات، ساختمان‌ها و منازل کاربرد فراوانی دارد. قطعا استفاده از شیشه‌های قدی در سرتاسر خانه آن‌را به سبک مدرن نزدیک می‌سازد، اما یک نکته ظریف است که این نظریه را متزلزل می‌سازد: ستون‌های چوبی به نسبت ستون‌های فلزی (که در معماری مدرن کربرد فروانی داشتند) نمای کاملا متفاوتی دارند. البته که استفاده از ستون چوبی، نمایان کردن سازه ساختمان است، همان‌گونه که در طراحی‌های مدرن " مایس ون در روحه " و دیگر معمارران این سبک استفاده از ستون فلزی همین کاربرد را داشت. بنابراین، این طراحی در سبک مدرن دسته بندی می‌شود.
معاصر:
این سازه خانه‌ای است که با شیشه‌های قدی و ستون‌های چوبی ساخته شده است، اما به علت استفاده ترکیبی از طبیعت چوب و شومینه بتنی (شومینه در سمت دیگر اتاق و رو به اتاق نشیمن است)، در دسته معماری معاصر جای می‌گیرد. اگر نمایش سازه ساختمان در معماری مدرن وجود داشت، در حقیقت برای عیان کردن اصل و اساس سازه بود که با نظم خاصی دنبال می‌شد، اما در این مورد، استفاده از فولاد سفید در تقابل با سقف چوبی، تنها نشان‌دهنده تفاوت دیدگاه طراح است. این فرار از چهارچوب و قوانین در شکل شومینه بتنی در وسط خانه نیز کاملا مشهود است. فرم ساخت شومینه، از ساخت کلی ساختمان پیروی نمی‌کند و به همین خاطر تیرک‌های چوبی نیز در شکلی نامتعارف آن را احاطه کرده‌اند. به همین دلیل است كه طراحی این خانه در دسته طراحی داخلی به سبك معاصر جای می‌گیرد.
مدرن:
در مقایسه، نمای فلزی و استیل این خانه، کاملا نمایان و در معرض دید است. ستون‌های فلزی و دیگر سازه‌ها به شکلی منظم در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند به گونه‌ای که سقف نیز از ساختار ویژه و منظمی برخوردار است و حتی نور روز که روشنایی اتاق است نیز بر اساس چهارچوب و قوانین خاصی به داخل تابیده می‌شود.
مدرن:
این خانه یکی از نمونه‌های مناسب و بارز برای تعیین کردن مرز بین معماری معاصر و مدرن است. این خانه در دسته خانه‌هایی قرار می‌گیرد كه به سبك مدرن طراحی شده‌اند، ستون‌های فزی و تیرک‌های چوبی سقف در کنار نور خورشید، یک شبکه بسیار منظم را شکل داده است که گاهی دیوارهای شیشه‌ای تمام قد را نیز به بازی می‌گیرند.
مدرن:
تفاوت بین معماری مدرن و معاصر تنها در شکل سازه نیست. سطوح مختلف و تقابل فضای پر و خالی نیز بسیار مهم هستند. این اتاق نشیمن ظاهری بسیار ساده دارد، طراحی جزئیات در این اتاق کاری بسیار دشوار است، به گونه‌ای که جداسازی فضای دیوار از سقف و کف بسیار ظریف صورت گرفته و اضافه کردن هر عنصر دیگری را دشوار نموده است. این مینیمالیسم در دیگر قسمت‌های اتاق به خوبی دیده می‌شود، روی سقف، دیوارها و حتی پنجره‌ها. گاهی مرز بین معماری معاصر و معماری مدرن بسیار باریك می‌شود، به همین دلیل باید تمام جزئیات را بررسی كرد.
معاصر:
ساده، درست مانند تصویر قبلی اما با اساسی پیچیده. جایگیری دیوارها بسیار متفاوت است و فضایی بزرگتر و در عین حال پیچیده‌تر را شکل می‌دهد. زوایایی که سقف‌ها با هم ساخته‌اند بازیگوش‌تر از آن هستند که بتوانند مدرن باشند. هرچند که تمام سطوح صاف، یک‌دست و سفید هستند اما آنچه در مجموع به چشم می‌آید بیشتر شبیه به یک مجسمه است. سقف بیشتر شبیه به پنجره‌ای سقفی است تا حایلی که ستون‌های خانه را به هم متصل می‌کند. این نكات ظریف و خلاقانه است این فضا را تبدیل به فضایی معاصر كرده است.
معاصر:
سطوح ساده باز هم در تصویر این آشپزخانه به چشم می‌خورند، اما فرم سقف کاملا معاصر است، قوسی که تمام محسابات مدرن این طراحی را در هم می‌ریزد. همچنین طراحی جزیره‌ای آشپزخانه که در عین زاویه دار بودن، مجسمه‌وار است. شکل طراحی میز که با پیش‌آمدگی عجیبش شبیه به ستونی زاویه‌دار است نیز با هیچ‌یک از عناصر موجود در اتاق همخوانی ندارد، و این گواهی دیگر بر معاصر بودن این طراحی است.
مدرن:
برخلاف تصویر قبلی این آشپزخانه بسیار یک‌دست است و به گونه‌ای طراحی شده که وجود هر عنصر به عنصر دیگر وابسته است. به زبان دیگر، لزوم هر چیزی در این آشپزخانه بر اساس قوانین و چهارچوبی خاص است. شکل قرارگیری ستون‌ها، جایی‌که پیشرفتگی پیش‌خان قرار دارد، فضای باز بین ستون‌های چوبی در سمت راست که درست مقابل پنجره است، و شکل قرارگیری کابینت‌های بدون دستگیره که به شکلی منحصربه‌فرد درکنار هم قرار گرفته اند، همه و همه بر اساس یک قانون در کنار هم هستند (طراحی پیش‌خان بی‌نظیر و نشانه‌ای از یك عنصر مدرن در یك طراحی مدرن است).
معاصر:
این طراحی کاملا معاصر است فقط به خاطر دو نکته: در درجه اول محفظه نگهداری بطری‌ها و در درجه بعدی نمای شیشه‌ای جلوی آن. محفظه نگهداری بطری کاملا از چوب ساخته شده که در تقابل کامل با کابینت چوبی و دیگر عناصر شکل دهنده آشپزخانه است و این خود نشان‌دهنده سبکی معاصر است. باید توجه داشت كه مانند فضایی كه در عكس بالا مشاده می‌كنید گاهی فقط دو عنصر در طراحی می‌توانند یك فضا را تبدیل به فضایی معاصر بكنند.
معاصر:
کف شیشه‌ای در این آپارتمان واقع در هنگ‌کنگ نیز یافت می‌شود. اشارات مینیمالیستی در جای جای این طراحی به وضوح دیده می‌شود، اما تنوع سطوح (کف آلومینیومی، نورپردازی اغراق شده قرمز رنگ، عناصر براق فراوان) این فضا را به فضایی کاملا معاصر بدل می‌کند. اگرچه که این تصویر ممکن است کمی گیج‌کننده باشد اما با كمی دقت و توجه می‌توان به ماهیت معاصر طراحی داخلی این فضا پی برد.
مدرن:
در دو تصویر قبلی مشاهده کردید که معماری مدرن و معاصر چقدر می‌توانند به هم نزدیک باشند، سطوح مینیمالیستی و سقف شیروانی این اتاق نشیمن، به همراه میز طراحی نلسون کنار شومینه نمایان‌گر مدرنیسم است. بدیهی است كه هنگام قضاوت بین این دو سبك كمی باید محتاط و دقیق عمل كرد.
معاصر:
اما آشپزخانه همان خانه، شکل طراحی روشنایی ممکن است شما را به اشتباه بیندازد تا فکر کنید این معماری مدرن است. (این روشنایی به نوعی برای این فضا طراحی شده است بنابراین بخشی از دکوراسیون محسوب نمی‌شود)این طراحی قطعا در تقابل با دیگر فضای ساده خانه، این بخش را کاملا به فضایی معاصر تبدیل می‌کند.
مدرن:
این فضای بازسازی شده، با توجه به سقف و کف ساده بسیار مدرن است؛ این دو نکته، درکنار دیگر عناصر موجود در فضا به علاوه پنجره‌های تمام قد و ستون‌های نمایان، فضایی کاملا مدرن را شکل داده است. در كنار این دو نكته بسیار مهم، موضوع دیگری كه در این فضا به خوبی به چشم می‌آید استفاده از مواد و مصالح مرغوب و باكیفیت است. البته باید به این نكته هم اشاره كرد كه تاكید در این فضا بر روی منظره بیرونی است كه به خوبی از طریق پنجره‌های تمام‌قد و سرتاسری از فضای داخل دیده می‌شود.
معاصر:
در همان واحد، در بخشی دیگر، اتفاق متفاوتی در جریان است. سقف مدور، فضای مطالعه را یادآوری می‌کند که به راحتی با پرده از دیگر فضاها جدا می‌شود. فرمی پیانو شکل با الهام از طراحی‌های معماران مدرن، لو کور بوزیه (Le Corbusier) و ریچارد میر (Richard Meier)، اما با خلاقیتی ظریف تبدیل به فضایی کاملا معاصر شده است.
این دو مثال آخر، نشان می‌دهد که تفاوت بین معماری معاصر و مدرن گاهی بسیار اندک است. مدرنیسم از شبکه‌های منظم برای جاگیری عناصر استفاده می‌کند، اما معماری معاصر بیشتر بازیگوش و برای بیان احساسات است.
حال این تفاوت معنا در نمای خارجی چگونه بر طراحی داخلی تاثیر می‌گذارد؟ و چگونه می‌توان تفاوت بین مدرن و معاصر را تشخیص داد بدون آن‌که نشانه‌هایی از سبکی خاص در نمای بیرونی وجود داشته باشد؟ در اینجا به این دست پرسش‌ها پاسخ داده می شود تا تفاوت بین طراحی دکوراسیون داخلی و طراحی خارجی را دریابید.
و این بدان معناست که به جای شیوه دکوراسیون، رنگ‌آمیزی و دیگر عناصری که توسط طراحان داخلی یا مالکان به فضای داخلی خانه اضافه می‌شوند، بر فضاها، سطوح و دیگر اجزای جدایی‌ناپذیر فضای داخلی تمرکز بیشتری خواهیم داشت. این مقاله محصول تجربه نویسنده به عنوان معماری‌ست که علاوه بر سبک خود در طراحی فضای داخلی و خارجی ساختمان، از نظرات مشتریان خود نیز بهره گرفته است.
آنچه ممکن است در ادامه برای خوانندگان سوال‌برانگیز باشد، تقسیم‌بندی فضاها است که گاهی به لحاظ معماری سوال‌برانگیز است. و همچنین این نکته که با توجه به معنا و مفهوم مدرن و معاصر، برخی از تصاویر ممکن است خصوصیات بارز معماری معاصر را داشته باشند در حالی‌که کلیت پروژه بر اساس معماری مدرن بوده و یا بلعکس.
هرگونه تفاوت و تناقض بین نظریات این مقاله و نظرات دیگر معماران تنها نشان‌دهنده این واقعیت است که تقابل معماری مدرن و معاصر در فضای داخلی نیازمند مباحثه بیشتر است. به هر رو این مقاله فقط یک شروع بر این مبحث است.
مدرن:
یکی از عناصر شناسای معماری مدرن شیشه است که امروزه در ادارات، ساختمان‌ها و منازل کاربرد فراوانی دارد. قطعا استفاده از شیشه‌های قدی در سرتاسر خانه آن‌را به سبک مدرن نزدیک می‌سازد، اما یک نکته ظریف است که این نظریه را متزلزل می‌سازد: ستون‌های چوبی به نسبت ستون‌های فلزی (که در معماری مدرن کربرد فروانی داشتند) نمای کاملا متفاوتی دارند. البته که استفاده از ستون چوبی، نمایان کردن سازه ساختمان است، همان‌گونه که در طراحی‌های مدرن " مایس ون در روحه " و دیگر معمارران این سبک استفاده از ستون فلزی همین کاربرد را داشت. بنابراین، این طراحی در سبک مدرن دسته بندی می‌شود.
این سازه خانه‌ای است که با شیشه‌های قدی و ستون‌های چوبی ساخته شده است، اما به علت استفاده ترکیبی از طبیعت چوب و شومینه بتنی (شومینه در سمت دیگر اتاق و رو به اتاق نشیمن است)، در دسته معماری معاصر جای می‌گیرد. اگر نمایش سازه ساختمان در معماری مدرن وجود داشت، در حقیقت برای عیان کردن اصل و اساس سازه بود که با نظم خاصی دنبال می‌شد، اما در این مورد، استفاده از فولاد سفید در تقابل با سقف چوبی، تنها نشان‌دهنده تفاوت دیدگاه طراح است. این فرار از چهارچوب و قوانین در شکل شومینه بتنی در وسط خانه نیز کاملا مشهود است. فرم ساخت شومینه، از ساخت کلی ساختمان پیروی نمی‌کند و به همین خاطر تیرک‌های چوبی نیز در شکلی نامتعارف آن را احاطه کرده‌اند. به همین دلیل است كه طراحی این خانه در دسته طراحی داخلی به سبك معاصر جای می‌گیرد.
در مقایسه، نمای فلزی و استیل این خانه، کاملا نمایان و در معرض دید است. ستون‌های فلزی و دیگر سازه‌ها به شکلی منظم در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند به گونه‌ای که سقف نیز از ساختار ویژه و منظمی برخوردار است و حتی نور روز که روشنایی اتاق است نیز بر اساس چهارچوب و قوانین خاصی به داخل تابیده می‌شود.
مدرن:
این خانه یکی از نمونه‌های مناسب و بارز برای تعیین کردن مرز بین معماری معاصر و مدرن است. این خانه در دسته خانه‌هایی قرار می‌گیرد كه به سبك مدرن طراحی شده‌اند، ستون‌های فزی و تیرک‌های چوبی سقف در کنار نور خورشید، یک شبکه بسیار منظم را شکل داده است که گاهی دیوارهای شیشه‌ای تمام قد را نیز به بازی می‌گیرند.
مدرن:
تفاوت بین معماری مدرن و معاصر تنها در شکل سازه نیست. سطوح مختلف و تقابل فضای پر و خالی نیز بسیار مهم هستند. این اتاق نشیمن ظاهری بسیار ساده دارد، طراحی جزئیات در این اتاق کاری بسیار دشوار است، به گونه‌ای که جداسازی فضای دیوار از سقف و کف بسیار ظریف صورت گرفته و اضافه کردن هر عنصر دیگری را دشوار نموده است. این مینیمالیسم در دیگر قسمت‌های اتاق به خوبی دیده می‌شود، روی سقف، دیوارها و حتی پنجره‌ها. گاهی مرز بین معماری معاصر و معماری مدرن بسیار باریك می‌شود، به همین دلیل باید تمام جزئیات را بررسی كرد.
معاصر:
ساده، درست مانند تصویر قبلی اما با اساسی پیچیده. جایگیری دیوارها بسیار متفاوت است و فضایی بزرگتر و در عین حال پیچیده‌تر را شکل می‌دهد. زوایایی که سقف‌ها با هم ساخته‌اند بازیگوش‌تر از آن هستند که بتوانند مدرن باشند. هرچند که تمام سطوح صاف، یک‌دست و سفید هستند اما آنچه در مجموع به چشم می‌آید بیشتر شبیه به یک مجسمه است. سقف بیشتر شبیه به پنجره‌ای سقفی است تا حایلی که ستون‌های خانه را به هم متصل می‌کند. این نكات ظریف و خلاقانه است این فضا را تبدیل به فضایی معاصر كرده است.
معاصر:
سطوح ساده باز هم در تصویر این آشپزخانه به چشم می‌خورند، اما فرم سقف کاملا معاصر است، قوسی که تمام محسابات مدرن این طراحی را در هم می‌ریزد. همچنین طراحی جزیره‌ای آشپزخانه که در عین زاویه دار بودن، مجسمه‌وار است. شکل طراحی میز که با پیش‌آمدگی عجیبش شبیه به ستونی زاویه‌دار است نیز با هیچ‌یک از عناصر موجود در اتاق همخوانی ندارد، و این گواهی دیگر بر معاصر بودن این طراحی است.
مدرن:
برخلاف تصویر قبلی این آشپزخانه بسیار یک‌دست است و به گونه‌ای طراحی شده که وجود هر عنصر به عنصر دیگر وابسته است. به زبان دیگر، لزوم هر چیزی در این آشپزخانه بر اساس قوانین و چهارچوبی خاص است. شکل قرارگیری ستون‌ها، جایی‌که پیشرفتگی پیش‌خان قرار دارد، فضای باز بین ستون‌های چوبی در سمت راست که درست مقابل پنجره است، و شکل قرارگیری کابینت‌های بدون دستگیره که به شکلی منحصربه‌فرد درکنار هم قرار گرفته اند، همه و همه بر اساس یک قانون در کنار هم هستند (طراحی پیش‌خان بی‌نظیر و نشانه‌ای از یك عنصر مدرن در یك طراحی مدرن است).
معاصر:
این طراحی کاملا معاصر است فقط به خاطر دو نکته: در درجه اول محفظه نگهداری بطری‌ها و در درجه بعدی نمای شیشه‌ای جلوی آن. محفظه نگهداری بطری کاملا از چوب ساخته شده که در تقابل کامل با کابینت چوبی و دیگر عناصر شکل دهنده آشپزخانه است و این خود نشان‌دهنده سبکی معاصر است. باید توجه داشت كه مانند فضایی كه در عكس بالا مشاده می‌كنید گاهی فقط دو عنصر در طراحی می‌توانند یك فضا را تبدیل به فضایی معاصر بكنند.
معاصر:
کف شیشه‌ای در این آپارتمان واقع در هنگ‌کنگ نیز یافت می‌شود. اشارات مینیمالیستی در جای جای این طراحی به وضوح دیده می‌شود، اما تنوع سطوح (کف آلومینیومی، نورپردازی اغراق شده قرمز رنگ، عناصر براق فراوان) این فضا را به فضایی کاملا معاصر بدل می‌کند. اگرچه که این تصویر ممکن است کمی گیج‌کننده باشد اما با كمی دقت و توجه می‌توان به ماهیت معاصر طراحی داخلی این فضا پی برد.
مدرن:
در دو تصویر قبلی مشاهده کردید که معماری مدرن و معاصر چقدر می‌توانند به هم نزدیک باشند، سطوح مینیمالیستی و سقف شیروانی این اتاق نشیمن، به همراه میز طراحی نلسون کنار شومینه نمایان‌گر مدرنیسم است. بدیهی است كه هنگام قضاوت بین این دو سبك كمی باید محتاط و دقیق عمل كرد.
معاصر:
اما آشپزخانه همان خانه، شکل طراحی روشنایی ممکن است شما را به اشتباه بیندازد تا فکر کنید این معماری مدرن است. (این روشنایی به نوعی برای این فضا طراحی شده است بنابراین بخشی از دکوراسیون محسوب نمی‌شود)این طراحی قطعا در تقابل با دیگر فضای ساده خانه، این بخش را کاملا به فضایی معاصر تبدیل می‌کند.
مدرن:
این فضای بازسازی شده، با توجه به سقف و کف ساده بسیار مدرن است؛ این دو نکته، درکنار دیگر عناصر موجود در فضا به علاوه پنجره‌های تمام قد و ستون‌های نمایان، فضایی کاملا مدرن را شکل داده است. در كنار این دو نكته بسیار مهم، موضوع دیگری كه در این فضا به خوبی به چشم می‌آید استفاده از مواد و مصالح مرغوب و باكیفیت است. البته باید به این نكته هم اشاره كرد كه تاكید در این فضا بر روی منظره بیرونی است كه به خوبی از طریق پنجره‌های تمام‌قد و سرتاسری از فضای داخل دیده می‌شود.
معاصر:
در همان واحد، در بخشی دیگر، اتفاق متفاوتی در جریان است. سقف مدور، فضای مطالعه را یادآوری می‌کند که به راحتی با پرده از دیگر فضاها جدا می‌شود. فرمی پیانو شکل با الهام از طراحی‌های معماران مدرن، لو کور بوزیه (Le Corbusier) و ریچارد میر (Richard Meier)، اما با خلاقیتی ظریف تبدیل به فضایی کاملا معاصر شده است.
این دو مثال آخر، نشان می‌دهد که تفاوت بین معماری معاصر و مدرن گاهی بسیار اندک است. مدرنیسم از شبکه‌های منظم برای جاگیری عناصر استفاده می‌کند، اما معماری معاصر بیشتر بازیگوش و برای بیان احساسات است.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر