این شهرها یک چیزشان کم است!

همشهری سر نخ: تا به حال در مورد شهرهای عجیب و غریب زیاد نوشته ایم اما این گزارش مربوط می شود به رفتارهای عجیب شهروندان، رفتارهایی که باعث شده شهرشان معروف شود و به سر زبان ها بیفتد. در این صفحه برایتان از شهر بی دخانیات و بی چراغ قرمز می گوییم و همچنین از شهرهای عجیب تری که گورستان، کوچه و گدا ندارند.

پاوه

شهری بی چراغ قرمز

در شهرستان پاوه تا به حال هیچ راننده خودرو و هیچ عابر پیاده ای، پشت چراغ قرمز توقف نکرده است! البته اینطور هم نیست که این شهر بدون ترافیک باشد، ترافیک اینجا هم هست اما مشکلاتی باعث شده که در این شهر چراغ راهنمایی رانندگی نصب نشود. یکی از دلایل اصلی عدم نصب چراغ راهنمایی و رانندگی نبود زمین مسطح در تقاطع خیابان های این شهر است که آن هم به ویژگی خاص جغرافیایی این منطقه و شیب زیاد دامنه کوه های آن برمی گردد.


پاوه یک شهر کاملا پلکانی است. البته با وجود نبود چراغ قرمز، آمار تصادفات در این شهر بسیار اندک است چرا که نبود چراغ راهنما در این شهر باعث شده که مردم حق تقدم را به دقت رعایت کنند به طوری که جای خالی چراغ های قرمز در این شهر حس نمی شود.

لار

تنها شهر بدون کوچه در خاورمیانه

همه چیز از یک زلزله وحشتناک شروع شد. زلزله ای که در اردیبهشت سال ۱۳۳۹ شهر را لرزاند. به دنبال این اتفاق وحشتناک بسیاری از محلات و خانه ها ویران شد و شهر به یک ویرانه تبدیل شد. از شهرستان لار می گوییم؛ شهرستانی که در جنوب استان فارس واقع شده است. بعد از آن زلزله هولناک، در همان سال به همت افراد نیکوکار در ۶ کیلومتری جنوب شهر قدیم لار، شهری جدید ساخته شد. شهری به مساحت ۱۰۰ هتکتار طراحی شده و طبق یک نقشه عجیب و شگفت انگیز بنا شد.

ساختمان های نوبنای لار، این بار براساس اصول ایمنی و ضد زلزله برافراشته شد. آنهایی که نقشه شهر جدید لار را پیاده کردند خوب می دانستند که این شهر بر روی یک گسل عظیم است و این امکان وجود دارد که دوباره قربانی زلزله شود؛ به همین خاطر از یک طرح شطرنجی استفاده کردند، به این صورت که کلیه خیابان ها یکدیگر را قطع می کنند.

این نقشه، شهر را مملو از تقاطع کرد اما حتی یک کوچه هم در آن وجود ندارد. خیابان های عریض و ساختمان های کم ارتفاع و مستحکم، به مردم این شهر در هنگام وقوع زلزله، شانس بیشتری برای ادامه زندگی می بخشد.

بعد از آن، این شهر به شهر جدید شهرت یافت. این روزها مرکز شهرستان لارستان دارای ۲ شهر است، یکی شهر قدیم که دارای باقت قدیمی و سنتی است و دیگری شهر جدید با ساختمان های زیبا و ضد زلزله، خیابان های متعدد و وسیع و البته بدون کوچه. شهر جدید لار نه تنها در ایران، بلکه در خاورمیانه هم به عنوان تنها شهر بدون کوچه شناخته شده است.

ورامین

شهر بدون دخانیات

شهر بدون دخانیات یکی از شهرهای رویایی و آرمانی شهروندان است. تصور کنید در سطح شهر کسی سیگار به دست نباشد و هیچ فروشگاهی سیگار نفروشد. اصلا دخانیات تعطیل شود. تحقیقات نشان می دهدکه ۱۵ درصد ایرانی ها سیگار دود می کنند اما بقیه قربانی های جانبی این دود سرطان زا هستند، بدتر اینکه سم هایی که از طریق دود جانبی وارد ریه غیرسیگاری ها می شود بسیار خطرناک است. پس برای فرار از مضرات این دود خطرناک تنها سیگار نکشیدن کافی نیست بلکه باید از دود جانبی هم در امان بود.

این دانسته ها باعث شد اغلب شهرها برای جلوگیری از آسیب های دود مستقیم و جانبی دخانیات آستین بالا بزنند. جالب است بدانید همین چند هفته پیش در همایش روز جهانی مبارزه با دخانیات با حضور وزیر بهداشت و درمان، شهرستان ورامین به عنوان شهر بدون دخانیات کشور معرفی شد.

حمیدرضا شاهسون رییس جمعیت مبارزه با دخانیات در جنوب شرق استان تهران در این باره می گوید: «برگزاری کلاس های ترک سیگار، اجرای برنامه های فرهنگی و ورزشی و فراهم کردن امکانات تفریحی و ورزشی از اقدامات جمعیت مبارزه با دخانیات شهرستان ورامین بوده است.»

وجود کلینیک های ترک سیگار، شهر را در مقابل دخانیات زرهپوش کرده است. «در این کلینیک، سیگاری ها می توانند برای ترک نیکوتین، برنامه ریزی کنند.» برگزاری کلاس های روانشناسی بعد از ترک سیگار از اقدامات دیگر این کلینیک ها است.

چالدران

شهر بدون کولر

شاید برایتان باورش سخت است که بگوییم حتی در این تابستان داغ، شهری وجود دارد که مردمش از کولر استفاده نمی کنند! در پشت بام های این شهر نشانی از کولر دیده نمی شود و حتی هنگام ساخت ساختمان، معماران جایی برای هیچگونه وسیله سرمایشی تعبیه نمی کنند.

«چالدران شهری است که در میان رشته کوه های زاگرس جا خوش کرده است. این شهر، اقلیم بی نظیری دارد به طوری که در تابستان آب و هوای بهاری در این منطقه حاکم است. مطبوع بودن دمای هوای شهرستان چالدران به گونه ای است که حتی در فروشگاه های لوازم خانگی هم خبری از وسایل سرمایشی نیست.»


این ها را علی رادمنش، یکی از فروشندگان لوازم خانگی این شهرستان می گوید. آقای رادمنش ۵۰ سال است که در شهر چالدران فروشگاه لوازم خانگی دارد. «چالدران آنقدر هوای دلپذیری دارد که شهروندان این شهر در فصل تابستان تمام روز را بدون وسایل سرمایشی در خانه سپری می کنند. در اطراف این شهر، پارک های جنگلی و باغ های باصفایی وجود دارد که به محض ورود به آنجا، این نسیم های خنک صد چندان می شود.

تبریز

شهر بی گدا

یکی از معضلاتی که این روزها شهرها با آن دست و پنجه نرم می کنند، افراد متکدی است. گداها برای اینکه دل طعمه هایشان را به درد بیاورند، دست به هر کاری می زنند. از لباس و رخت های شرحه شرحه شان که بگذریم، ادا و اطوارهای این قشر، حسابی چهره شهرها را مخدوش می کند.

اگر شما هم جزو آدم هایی هستید که دلتان برای دیدن یک شهر رویایی بدون گدا لک زده، پیشنهاد می کنیم به تبریز سفر کنید. شهر تبریز تنها شهری است که در آن هیچ گدایی وجود ندارد. مسئولان این شهر می گویند: با یاری شهروندان تبریزی توانسته اند شهر را از وجود گداها پاک کنند، پرهیز کردن تبریزی ها از کمک به گدایان حرفه ای و اقدام های موثر موسسه های خیریه در این شهر باعث شده گدایان بساط شان را از سطح شهر تبریز جمع کنند.

جلفا

شهری بدون گورستان

شهر جلفا یکی از شهرهای مرزی استان آذربایجان شرقی و تنها شهری در کشور است که گورستان ندارد و عنوان شهر بدون گورستان را یدک می کشد. نداشتن گورستان در این شهر هم با یک راز همراه است. شهردار جلفا در این باره می گوید: «بیشتر ساکنان این شهر، اصالتا جلفایی نیستند و تنها به خاطر کسب و کار به این شهر مهاجرت کرده اند. شهروندان جلفایی میت های خود را به روستا و شهرهای اطراف که زادگاهشان محسوب می شود انتقال می دهند و آنجا دفن می کنند.

به گفته ایرج آذرنژاد، رسم دفن کردن اموات در زادگاه اصلی شان باعث شده که در این شهر نیازی به احداث گورستان حس نشود. البته با اینحال چند مکان به عنوان گورستان شهر جلفا معرفی شده است که هنوز هیچ میتی در آنجا دفن نشده است و مردم این شهر همچنان اموات شان را در شهرها و روستاهای اطراف به خاک می سپارند.

ایوان

مردمی که به غسالخانه نمی روند!

رسم مردم این شهر بسیار عجیب است. «از سالیان گذشته تا به امروز مردم ایوان، مردگان خود را در خانه غسل می دهند و بعد از به جا آوردن مراسم سوگواری در خانه، میت را روانه منزل ابدی می کنند. حتی اگر فرد در ساعات پایانی روز فوت کند، میت شب را در خانه می گذراند تا صبح روز بعد مراسم تشییع و تدفین را انجام دهند.»

اینها را علی همافر رئیس شورای اسلامی شهر ایوان می گوید. به گفته آقای همافر، از ۸ سال پیش غسالخانه قدیمی این شهر بارها و بارها بازسازی شده است اما باز هم مردم این شهر رغبت نشان نمی دهند که میت شان را در غسالخانه غسل بدهند.

«غسل دادن میت در خانه ها، در این شهر به عادت همیشگی برای مردم تبدیل شده و افراد کهنسال و بزرگان خانواده در ایوان بر این عقیده هستند که فاصله ۱۵ کیلومتری تا قبرستان ممکن است آبستن هزاران اتفاق باشد! و همان بهتر که میت را در منزل غسل دهند. طبق رسم مردم این شهر، حتما باید میت را بعد از غسل دادن برای اقامه عزای محلی به خانه برگردانند. به همین خاطر ترجیح می دهند اموات شان را در حیاط خانه غسل بدهند.»

کیش

تنها شهر بی موتورسیکلت

یکی از بزرگترین مشکلاتی که باعث می شود رانندگی در سطح شهرها با ترس و لرز همراه باشد، ویراژ موتورسیکلت سوارها در بین اتومبیل هاست. افزایش این وسیله نقلیه در خیابان مساوی است با وحشتناک تر شدن خیابان ها اما تنها یک شهر است که خیابان هایش عاری از این وسیله نقلیه وحشتناک است.


جزیره مرجانی کیش تنها شهری است که هیچ موتورسیکلتی در آن به چشم نمی خورد. محمد حسین حمیدی رییس راهنمایی و رانندگی جزیره کیش در این باره می گوید: «طبق مصوبه شورای ترافیکی سازمان منطقه آزاد کیش، تردد موتورسیکلت در جزیره کیش ممنوع است و از سال ۱۳۸۳ به بعد هیچ موتورسیکلتی در این جزیره پلاک گذاری نشده است و تنها همان تعدادی که در جزیره موجود بود، پلاک شدند.

تعداد این موتورسیکلت ها به ۵۰۲ دستگاه می رسد اما با اضافه شدن جمعیت کیش و افزایش ترافیک، این تعداد موتورسیکلت در حمل و نقل شهری مشکلات زیادی را به وجود آوردند و به همین دلیل تصمیم گرفته شد که همان تعداد موجود هم حذف شوند.» به این ترتیب پلیس تصمیم گرفت که تمامی موتورسیکلت ها را از سطح جزیره جمع آوری کند.