ورزش رزمي به درد دختران مي‌خورد؟
افراد معمولا تحت تاثير عوامل مختلفي به فعاليت‌هاي ورزشي گرايش پيدا مي‌كنند. بسياري از اين عوامل اجتماعي هستند يعني تحت‌تاثير جامعه‌اي كه فرد در آن رشد پيدا كرده و متناسب با فرهنگ آن جامعه شكل مي‌گيرند...
سلامت: علاقه دختران به ورزش‌هاي رزمي در سال‌هاي اخير افزايش پيدا كرده اما در خيلي جاهاي دنيا برخي خانواده‌ها ديد مثبتي در رابطه با هنرهاي رزمي ندارند و هنرهاي رزمي را براي خانم‌ها مناسب نمي‌دانند و اين ورزشها را خشن تلقي مي‌کنند. ورزش‌هاي رزمي به علت ظاهر خشن و تعارض‌هايي كه با خصوصيات فيزيكي و ويژگي‌هاي رواني دختران دارند، امروزه سوال‌‌هاي زيادي را در ذهن والديني که دخترانشان به اين ورزشها علاقه نشان مي‌دهند، برانگيخته است؛ مثلا اينكه آيا ورزش‌هاي رزمي باعث پرورش روحيه خشن در دختران نمي‌شود؟ آيا بدن ظريف دختران هنگام انجام اين ورزشها آسيب نمي‌بيند؟ ضمن گردآوري مطالب علمي مختلف از سايت?هاي موجود نظرات مثبت و منفي کارشناسان را هم دراين?باره جويا شده?ايم تا راه?گشاي شما والدين باشد.
ورزش رزمي، رشد قدي را کند مي‌کند؟
واقعيت اين است که از نظر علمي، رشد قدي کودکان حدود ۹۵ درصد به عوامل وراثتي مرتبط است و عواملي مانند استراحت، تغذيه و ورزش باعث مي‌شود که شخص بتواند به نهايت آنچه از نظر ژنتيکي مي‌تواند برسد، دست يابد. البته همه ورزشها اگر در دوران کودکي، سنگين و بيش از حد توان کودک انجام شوند، باعث نرسيدن به ميزان رشد وراثتي مي‌‌‌شوند و در اين خصوص مربي است که نقش موثري دارد، نه الزاما نوع ورزش.
ورزش رزمي خشونت مي‌آورد؟
ورزش‌هاي رزمي به خودي خود خشن نيستند و اين ما هستيم که برداشت عجيبي از ورزش‌هاي رزمي داريم. درست است که ورزش‌هاي رزمي براساس اصل دفاع از خود ساخته شده و پيشرفت کرده‌اند، اما احترام و دفاع از صلح و دوستي زيربناي اين ورزش‌هاست. يک هنرجوي رزمي‌کار مي‌آموزد که هميشه با حرکات دفاعي شروع کند، نه با حمله و در هر کدام از مراحل اين رشته (کمربندها) هنرجو مسائلي مانند نظم و انضباط، احترام و تواضع، صبر و تحمل، بردباري و شکيبايي و استقامت و روحيه شکست‌ناپذيري را مي‌آموزد.
ورزش رزمي به چه دردي مي‌خورد؟
در جامعه کنوني ما که در بازي‌هاي کودکان خصوصا دختران، تحرک و فعاليت نقشي ندارد، شروع اين ورزشها در سنين ۵ تا ۷ سالگي ممکن است در رشد فيزيکي، توانمند‌سازي بدن کودک و بالا بردن سرعت عمل و عکس‌العمل عضلات نقش داشته باشد. خوب است بدانيد علاوه بر مهارت و دقت، سرعت نقش بسيار کليدي و مهمي در ورزش‌هاي رزمي دارد. يک رزمي‌کار خوب، بايد توانايي تشخيص فرصت‌ها و شناخت حرکات بعدي حريف را در خود تقويت کند تا با تشخيص و تغيير به موقع، به عمل حريف واکنش نشان دهد. حس لامسه نيز به مرور زمان با تمرين‌هاي رزمي افزايش مي‌يابد و در نتيجه فرد مي‌تواند جهت يا مسير نيروي بدني حريف را سريع تشخيص دهد. وقتي کودک هنگام تمرين مجبور مي‌شود در مقابل چند مهاجم از خود دفاع کند، بايد بيش از ديدن فرد مهاجم، صدايش را بشنود. پس يکي از مهارت‌هايي که يک رزمي‌کار بايد بياموزد، دقت در تشخيص صداهاست. در رده‌هاي بالاتر، سرعت انطباق بسيار بالا، به عکس‌العمل‌هاي فرد اجازه مي‌دهد تا روند انتخاب حرکات خودکار انجام شود بنابراين کودکاني که از نظر رفتاري کندتر هستند، از اين تمرين‌هاي سرعتي و تقويت هماهنگي گوش و عضلات و عکس‌العمل آنها، سود زيادي مي‌برند.
ورزش رزمي خطر ندارد؟
برخلاف آنچه اغلب تصور مي‌شود، ميزان بروز آسيب‌هاي جدي در اين ورزش پايين‌تر از برخي از ورزش‌هاست و ميزان بروز صدمه با ميزان مهارت ورزشکار (رنگ کمربند) رابطه معکوس دارد. مثلا در رشته رزمي تکواندو که ورزشکاران بايد با انگشتان پاي خود به حريف ضربه وارد کنند و در عوض با گارد دستانشان جلوي ضربه‌هاي حريف را بگيرند، بيش از هر عضو ديگري، ساعد، مچ و انگشتان دست و همچنين زانو، ساق و انگشتان پا در معرض آسيب‌ديدگي قرار مي‌گيرند.
شايع‌ترين آسيب در اغلب ورزش‌هاي رزمي کبودي است؛ به‌طوري که ۴۰ درصد از مصدوميت‌هاي اين رشته را کبودي تشکيل مي‌دهد، يعني در مقايسه با ديگر ورزشکاران آسيب‌هايي مانند شکستگي و ترک‌خوردگي کمتر در رزمي‌کاران ديده مي‌شود. دليل اصلي صدمه‌هاي ورزشي نيز آماده نبودن بدن، گرم نکردن پيش از شروع فعاليت و استفاده از تکنيک‌هاي نادرست است. بنابراين استفاده از وسايل محافظتي براي ساق، پا، دست، بازو و قفسه‌سينه و گرم‌کردن مناسب حداقل ۱۵ دقيقه قبل از ورزش عمدتا با انجام حرکات کششي و استفاده از تکنيک‌هاي صحيح به نحو محسوسي صدمه‌هاي ورزشي را در اين‌گونه ورزشها کاهش مي‌دهد چون درصد قابل‌ملاحظه‌اي از صدمه‌ها در هنگام خستگي ورزشکار رخ مي‌دهد، بنابراين بايد به کودکان گوشزد کنيم هرگاه خسته شدند استراحت کنند.
ورزش رزمي، رشد قدي را کند مي‌کند؟
واقعيت اين است که از نظر علمي، رشد قدي کودکان حدود ۹۵ درصد به عوامل وراثتي مرتبط است و عواملي مانند استراحت، تغذيه و ورزش باعث مي‌شود که شخص بتواند به نهايت آنچه از نظر ژنتيکي مي‌تواند برسد، دست يابد. البته همه ورزشها اگر در دوران کودکي، سنگين و بيش از حد توان کودک انجام شوند، باعث نرسيدن به ميزان رشد وراثتي مي‌‌‌شوند و در اين خصوص مربي است که نقش موثري دارد، نه الزاما نوع ورزش.
ورزش رزمي خشونت مي‌آورد؟
ورزش‌هاي رزمي به خودي خود خشن نيستند و اين ما هستيم که برداشت عجيبي از ورزش‌هاي رزمي داريم. درست است که ورزش‌هاي رزمي براساس اصل دفاع از خود ساخته شده و پيشرفت کرده‌اند، اما احترام و دفاع از صلح و دوستي زيربناي اين ورزش‌هاست. يک هنرجوي رزمي‌کار مي‌آموزد که هميشه با حرکات دفاعي شروع کند، نه با حمله و در هر کدام از مراحل اين رشته (کمربندها) هنرجو مسائلي مانند نظم و انضباط، احترام و تواضع، صبر و تحمل، بردباري و شکيبايي و استقامت و روحيه شکست‌ناپذيري را مي‌آموزد.
ورزش رزمي به چه دردي مي‌خورد؟
در جامعه کنوني ما که در بازي‌هاي کودکان خصوصا دختران، تحرک و فعاليت نقشي ندارد، شروع اين ورزشها در سنين ۵ تا ۷ سالگي ممکن است در رشد فيزيکي، توانمند‌سازي بدن کودک و بالا بردن سرعت عمل و عکس‌العمل عضلات نقش داشته باشد. خوب است بدانيد علاوه بر مهارت و دقت، سرعت نقش بسيار کليدي و مهمي در ورزش‌هاي رزمي دارد. يک رزمي‌کار خوب، بايد توانايي تشخيص فرصت‌ها و شناخت حرکات بعدي حريف را در خود تقويت کند تا با تشخيص و تغيير به موقع، به عمل حريف واکنش نشان دهد. حس لامسه نيز به مرور زمان با تمرين‌هاي رزمي افزايش مي‌يابد و در نتيجه فرد مي‌تواند جهت يا مسير نيروي بدني حريف را سريع تشخيص دهد. وقتي کودک هنگام تمرين مجبور مي‌شود در مقابل چند مهاجم از خود دفاع کند، بايد بيش از ديدن فرد مهاجم، صدايش را بشنود. پس يکي از مهارت‌هايي که يک رزمي‌کار بايد بياموزد، دقت در تشخيص صداهاست. در رده‌هاي بالاتر، سرعت انطباق بسيار بالا، به عکس‌العمل‌هاي فرد اجازه مي‌دهد تا روند انتخاب حرکات خودکار انجام شود بنابراين کودکاني که از نظر رفتاري کندتر هستند، از اين تمرين‌هاي سرعتي و تقويت هماهنگي گوش و عضلات و عکس‌العمل آنها، سود زيادي مي‌برند.
ورزش رزمي خطر ندارد؟
برخلاف آنچه اغلب تصور مي‌شود، ميزان بروز آسيب‌هاي جدي در اين ورزش پايين‌تر از برخي از ورزش‌هاست و ميزان بروز صدمه با ميزان مهارت ورزشکار (رنگ کمربند) رابطه معکوس دارد. مثلا در رشته رزمي تکواندو که ورزشکاران بايد با انگشتان پاي خود به حريف ضربه وارد کنند و در عوض با گارد دستانشان جلوي ضربه‌هاي حريف را بگيرند، بيش از هر عضو ديگري، ساعد، مچ و انگشتان دست و همچنين زانو، ساق و انگشتان پا در معرض آسيب‌ديدگي قرار مي‌گيرند.
شايع‌ترين آسيب در اغلب ورزش‌هاي رزمي کبودي است؛ به‌طوري که ۴۰ درصد از مصدوميت‌هاي اين رشته را کبودي تشکيل مي‌دهد، يعني در مقايسه با ديگر ورزشکاران آسيب‌هايي مانند شکستگي و ترک‌خوردگي کمتر در رزمي‌کاران ديده مي‌شود. دليل اصلي صدمه‌هاي ورزشي نيز آماده نبودن بدن، گرم نکردن پيش از شروع فعاليت و استفاده از تکنيک‌هاي نادرست است. بنابراين استفاده از وسايل محافظتي براي ساق، پا، دست، بازو و قفسه‌سينه و گرم‌کردن مناسب حداقل ۱۵ دقيقه قبل از ورزش عمدتا با انجام حرکات کششي و استفاده از تکنيک‌هاي صحيح به نحو محسوسي صدمه‌هاي ورزشي را در اين‌گونه ورزشها کاهش مي‌دهد چون درصد قابل‌ملاحظه‌اي از صدمه‌ها در هنگام خستگي ورزشکار رخ مي‌دهد، بنابراين بايد به کودکان گوشزد کنيم هرگاه خسته شدند استراحت کنند.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
برای درمان اعتماد به نفس پایین خانم ها بسیار کارساز است هر چند در خود این ورزشها توفیق چندانی کسب نکند
خانواده های محترم اگه میخواین فرزندانتون رو کلاس رزمی بفرستین حتما حتما حتما ببرین پیش کسی که می دونین می تونه اصولی کار کنه تو رو خدا پیش هر مربی نفرستین من 15سال حرفه ای رزمی کار کردم الان خودم مربی هستم اما بخاطر اصولی نبودن ورزش هایی که به ما میدادن الان شدیدا مشکلات جسمانی دارم
رزمی برای خانم ها عالی البته اگر بر روی اصول و پهلوانی پیش بره!
ورزش رزمی اندام ظریف دختران رو خراب نمیکنه یا مانع رشد قد نمیشه
عالی
الکی زحمت نکشین یادگیری ورزش های رزمی خیلی طول میکشه حداقل باید 10سال بری تا بتونی ازش استفاده کنی ورزش فقط پرورش اندام
چه رشته رزمي خوبه
پاسخ ها
کونگ فو توآ
هر ورزش رزمی خصوصیات خودشو داره که باید وابسته به روحیات انتخاب بشه من 10 ساله که کیک بوکسینگ بین الملل کار می کنم و از رشته ام راضی ام
رشته های رزمی هرکدوم ب جای خود واقعا عالی هستن
من خودم کاراته کار میکنم
من کونگ فو کارم و از رشتم راضیم من هم کونگ فو کارم و هم شناگر و هم هندبالیست