تفتیان: روز‌های عادی برایمان آرزو شده
حسن تفتیان، سریع‌ترین مرد ایران گفت: این روز‌ها باید گوش به زنگ برنامه‌ریزان سلامت باشیم و با ماندن در خانه باری از دوش پزشکان، پرستاران و کادر درمان برداریم.
خبرورزشی: حسن تفتیان دونده ۱۰۰ متر المپیکی تا به حال اینقدر استرس را تجربه نکرده بود، حتی در المپیک. او که برای تمرین در پاریس اردو زده بود، با شیوع کرونا ترجیح داد به ایران برگردد تا روز‌های کرونایی کنار خانواده اش باشد. شرایط غیر عادی، کمبود‌ها و ترس از بیماری برای او سخت‌ترین سفر را رقم زد.
در روز‌های آخر اسفند از فرانسه به ایران برگشتی، با لغو پرواز‌ها سخت نبود؟
من ۲۷ اسفند ما به ایران برگشتم. این سفر سخت‌ترین سفر زندگی‌ام بود چراکه هم استرس، ترس از بیماری، ریسک بالای حضور در اماکن عمومی و پرواز در شرایط غیر عادی و تدابیر امنیتی همه این‌ها اذیت‌کننده بود. فکر کنید در فرودگاه شارل دو گل که همیشه کانتر‌های چک پاسپورت و تحویل بار شلوغ بود آن روز تنها ۵۰ مسافر با ماسک و دستکش بودند که فاصله زیادی از هم داشتند. شرایط خیلی سختی بود، اما خدا را شکر که برگشتم. چراکه معلوم نبود این شرایط تا چه زمانی ادامه دارد. از طرفی اروپا هم شرایط خیلی سختی دارد و ترجیح می‌دادم روز‌های سخت را کنار خانواده‌ام باشم.
شرایط در فرانسه چطور بود؟
دو روز قبل از برگشتنم فرانسه هم کشورش را قرنطینه کرد. دولت فرانسه دقیقاً مثل ایران اول تجمعات ۵ هزار نفر، بعد هزار نفر وآخر هم ۱۰۰ نفر را ممنوع کرد وگرنه ما تا ۱۰ روز قبل از آن مسابقه داخل سالن داشتیم با حضور تماشاگران، اما کم‌کم مسابقات لغو شد و حتی اردو‌ها را هم تعطیل کردند.
پس این سری شرایط سخت بود؟
شاید باورتان نشود، اما این اردو خیلی خیلی سخت بود. در کمپ مدام گوشزد می‌کردند که مراقب باشیم با اینکه خبری از قرنطینه نبود، اما من به جز برای مسابقات اصلاً از کمپ بیرون نرفتم. البته استرس خبر‌های بد ایران را داشتم و دوری از خانواده‌ام کار را سخت‌تر می‌کرد.
تو در پاریس ژل ضدعفونی کننده، ماسک و دستکش گیر آوردی؟
آنجا هم شرایط سخت بود، بعضی دوستان فکر می‌کنند فقط ایران کمبود داشت. همه جای دنیا در شرایط بحرانی، یکسری کمبود‌ها هم پیش می‌آید. در کل پاریس یا فرانسه ژل ضدعفونی‌کننده نبود یا خیلی کم پیدا می‌شد حتی ماسک هم نبود یا با قیمت خیلی گران می‌فروختند. خیلی از بیمارستان‌ها و درمانگاه‌ها درگیر کرونا بودند. من هم ۱۰ روز قبل از برگشت به ایران کلی گشتم تا ژل ضدعفونی‌کننده پیدا کردم و مربی چند تا ماسک به من داد تا موقع برگشت در پرواز داشته باشم.
با همه سختی‌ها از شرایط تمرینی در فرانسه راضی بودی؟
تا ۱۰ روز قبل از شیوع کرونا، خیلی خوب تمرین کردم. مسابقات داخل سالن خوبی شرکت کردم و خیلی امیدوار بودم که امسال در المپیک نتیجه خیلی خوبی می‌گیرم. با شیوع کرونا هم به جز رعایت و بیرون نرفتن، کمپ را ایزوله کرده بودند.
تأخیر المپیک را چطور می‌بینی؟
نمی‌شود گفت تأخیر المپیک خوب است یا نه. تصمیم منطقی بود چراکه سلامتی مهمترین مسئله است. با شیوع کرونا انتظار تعویق می‌رفت. آن موقع که در فرانسه بودم زمزمه‌هایی بود که به خاطر نزدیکی توکیو به چین، المپیک به تعویق بیفتد. به خاطر اینکه پاریس میزبان المپیک ۲۰۲۴ بود از خیلی هماهنگی‌ها خبردار می‌شدند، حتی روز‌های اول حرف از تغییر میزبان المپیک شد که خبرنگاران و مربیان می‌گفتند امکان‌پذیر نیست چراکه فرانسه از ۷ سال قبل برای المپیک برنامه‌ریزی کرده و نمی‌شود در مدت ۶ ماه میزبانی را قبول کرد.
به هر حال در این مسئله سلامتی همه چیز را تحت تأثیر قرار می‌دهد. باید از این فرصت استفاده کنیم. چراکه ۴ سال زمان داشته‌ایم حتی با وجود کم و کاستی‌ها. حالا با وجود فرصت یک‌ساله کار خیلی سخت‌تر می‌شود. چراکه بعضی از رقبا امکاناتی در خانه برایشان فراهم شده و این روز‌ها تمرین می‌کنند. به نظرم در ایران هم اول باید سلامت المپیکی‌ها مد نظر باشد و بعد هم شرایط برای تمرین‌شان‌جور شود.
تو این روز‌ها تمرین هم می‌کنی؟
تمرین آن چنانی که نه، سعی می‌کنم هر روز تمریناتی را انجام دهم تا آمادگی جسمانی‌ام را حفظ کنم. مربی‌ام هم روی سلامتی تأکید زیادی دارد و مدام با هم در تماس هستیم و به من تمرین می‌دهد.
ماندن در قرنطینه سخت می‌گذرد؟
درست است که سخت می‌گذرد و ماندن در خانه خسته‌کننده می‌شود. شاید بعضی‌ها روز‌هایی که هوا خوب است فکر می‌کنند باید بیرون بروند و ویروس هم که به چشم نمی‌آید، اما حالا وضعیت عادی نیست. اگر عادی بود که مسابقات و رویدادهای مختلف در دنیا تعطیل نمی‌شد. به نظرم این روز‌ها باید گوش به زنگ برنامه‌ریزان سلامت باشیم و با ماندن در خانه باری از دوش پزشکان، پرستاران و کادر درمان برداریم. البته کرونا به تلنگری زد تا قدر داشته‌هایمان را بیشتر بدانیم. روز‌های عادی که حالا برایمان آرزو شده است.
ارسال نظر