واکنش دونده‌ی اینچئون به اتهام خیانت

خبر آنلاین: پس از گذشت تقریبا یک هفته از پایان بازی های آسیایی بالاخره سکوت خودش را شکست.متهم شماره یک دوومیدانی در رشته ۴در ۴۰۰ متر.همان دونده ای که دوستانش ادعا کردند از روی عمد چوب را نگرفت و با این کارش خیانت بزرگی را انجام داد.صحبت از احسان طهماسبی است.دونده ایران که وقتی با او تماس گرفتیم در محل کارش بود.شاید هیچ کس مثل خود طهماسبی نتواند شرح ماجرا کند.او البته دلش هم کمی گرفته است.از اینکه:«فکر نمی کردم رفقایم تا این اندازه پشت سر من حرف بزنند.»

از بازی های آسیایی شروع می کنیم.چه اتفاقی در مسابقه افتاد.

من از یک ماه قبلش حرف می زنم.از جایی که مثلا ما در اردو بودیم.می دانید مشکل کجا بود که آن اتفاق افتاد؟عدم هماهنگی بین بچه ها.ما در ایران حتی یک بار هم با هم ندویده بودیم.من بارها به مربیان گفته بودم که بچه ها باید با هم تمرین کنند اما...تیمی مثل آمریکا دونده هایش ۴ سال کنار هم هستند.اما در ایران رفتارهای خیلی عامیانه بود.آقایا می گفتند می رویم در همان کره تیم را جمع و جور می کنیم.

اما این تیم قرار بود طلا بگیرد.خود مسئولان فدراسیون وعده اش را داده بودند.

کدام طلا؟الکی جو داده بودند.با توجه به رکوردهایی که ما در اینچئون دیدیم شاید پنجم می شدیم.ژاپنی ها ۳.۲،کره و عربستان ۳.۳ و رکورد ملی ایران ۳.۷ بود.ما حتی اگر رکورد ملی ایران را هم می زدیم باز مدال نمی گرفتیم.من نمی دانم بر چه اساسی آقایان می گفتند که مدال طلا می گیریم.

ولی اصل ماجرا را تعریف نکردی؟

وقتی زمانی می خواست چوب را به من برساند سرعتش با من همخوانی نداشت.ما اصلا به هم نرسیدیم که من بخواهم چوب را بگیرم.زمانی می گفت نباید صبر کنی.او می گفت من دونده ۸۰۰ متر هستم و به تو می رسم.من هم همین کار را کردم و به مسیرم ادامه دادم اما دیدم او به من نرسید.سرعتم را کم کردم اما دیگر از دالان تعویض چوب خارج شده بودیم.این اتفاق در لحظه افتاد هیچ قصد و غرضی هم نبود.حالا بچه ها رفته اند و علیه من مصاحبه کرده اند. ما حتی با هم یک ماه هم تمرین نداشتیم .حتی در تمرین ها یک بار هم پوب را تعویض نکرده بودیم.شاید باور نکنید اما ما برای اعزام به این بازی ها اصلا رکورد هم نگرفتیم.

مصاحبه بچه ها هم که بر علیه تو خیلی تند بود.

من اگر می خواستم ندوم اصلا در این بازی های شرکت نمی کردم.بیان این صحبت ها از حرفه ای گری به دور است.قبل از رقابت ها همه می گفتند ما با هم یک تیم هستیم و با هم رفیقیم اما همین که یک مشکل پیش آمد همه چیز به هم ریخت.

فکر می کنی چرا این تهمت ها را به شما زدند؟

به خاطر اینکه دوستان ما در فدراسیون پشتیبان دارند.سجاد هاشمی که رکوردار است و هوایش را دارند.اما من نه مربی دارم و نه پشتوانه ای در فدراسیون.به همین دلیل پیکان انتقادات را به سمت من نشانه گرفتند.به نظر من فدراسیون به دنبال مقصر برای ناکامی هایش می گشت که روی من زوم کردند.

چرا همان جا در کره این بجث ها مطرح نشد؟اصلا در بازی های آسیایی با تو حرفی نزدند که چرا این اشتباه را کردی؟

هیچ چیز.اصلا بحثی نبود.اما وقتی برگشتیم هجمه ها شروع شد.با توجه به تهدید هایی که وزیر ورزش درباره دوومیدانی کرد و عنوان شد که داوری باید استعفا بدهد آنها هم روی من مانور دادند.من می گوی در ورزشهای تیمی فرد مقصر نیست.به نظرم در مرحله اول رییس فدراسیون مقصر است،بعد کادر فنی و پس از آن ورزشکار.

خودت این نقد ها را به داوری و دوستانت نگفتی؟

جواب تلفن من را نمی دهند.حتی جواب سلامم را.متاسفانه تا زمانی که با تو کار دارند در دسترس هستند اما وقتی که کارشان تمام می شود دیگر شما را نمی شناسند.

سجاد هاشمی مدعی شده که شما به ایران خیانت کرده اید؟چه نظری در این مورد دارید؟

برای چه باید خیانت کنم؟مگر من بدم می آمد که مدال بگیرم؟مگر بدم می آمد که سکه بگیرم و خرج زندگی ام کنم؟می دانید سکه هایی که اگر قهرمان می شدیم و گیر ما می آمد چقدر مشکلات من را حل می کرد؟اصلا مسیر زندگی من را تغییر می داد.خیانت و استفاده کردن از این واژه کار بدی است.من با سجاد دوست بودم اما نمی دانم چرا این طور شد که بچه ها همه برگشتند!من هم می توانم مصاحبه کنم و به همه تهمت بزنم.می توانم هم تیمی هایم را خراب کنم.ما این همه با هم رفت و آمد کردیم.من می گویم چرا تا زمانی که جرمی ثابت نشده شما آدم را متهم می کنید؟این ها از انسانیت به دور است.

اصلا فکر می کردی این تهمت ها و الفاظ را به تو نسبت بدهند؟

اول گفتم شاید بچه ها ناراحت بودند و از روی ناراحتی این حرف ها را زده اند اما چند روز بعد دوباره مصاحبه کردند.من تعجب می کنم که چرا وقتی به تهران رسیدیم این حرف ها را زدند.من می گویم این ضعف و عملکرد ضعیف را به گردن من نیندازید.

واکنش مردم شهر نسبت به این تهمت ها چه بود؟

خب هر کس برداشت خاص خودش را دارد.اما کسانی که از خود من سوال می کردند به آنها همین جواب ها را می گفتم.

با شرایطی که پیش آمده دوومیدانی را ادامه می دهی؟

حتما این کار را می کنم.من دارم تمرین می کنم تا برای المپیک آماده شوم.

فکر می کنی فدراسیون اجازه بدهد که...

اصلا فکر نکنم این فدراسیون تا شش ماه آینده دوام بیاورد.در ضمن در دوومیدانی نفرات با توجه به رکوردهایی که می زنند انتخاب می شوند.دوستان قبل از اعزام به این مسابقات با من مخالف بودند.دلیلش را هم نمی دانم.اما در یک مقطع می گفتند که باید بیایی و از فدراسیون مربی بگیری.دلیلش هم این بود که آنها بتوانند برای دوستان خود از طریق فدراسیون حقوق و مزایا در نظر بگیرند.چون من مطیع نبودم این بلا را سرم آوردند.البته من مشکلی با کسی ندارم.آقایان خیلی تلاش کردند که من را بپیچانند.انواع و اقسام ویزاها در پاسپورت من ثبت شده اما به جای من نفرات دیگری را به مسافرت می بردند.

حرفی با سجاد هاشمی نداری؟قطعا از دست او ناراحت هستی؟

اگر ایشان معنای عرق به وطن و امید به وطن را می دانست خودش در المپیک لندن کم کاری نمی کرد.هر کسی که ایرانی باشد دوست دارد پرچم کشورش بالاتر از پرچم سایر کشورها بالا برود.دوستان در المپیک برای تفریح رفته بودند و حتی رکورد خودشان را هم نزدند.سجاد در المپیک رکورد ۴۸ صدم ثانیه را ثبت کرد در حالی که رکورد خودش ۴۵ ثانیه و ۸۰ صدم ثانیه بود.درایران ۳۰ نفر هستند که می توانند این رکورد را بزنند.

حرف خاصی داری که بخواهی بزنی؟

من یک درخواست از آقای وزیر دارم.دوست دارم ایشان با نگاه ریزبینانه ای که به ورزش دارند مسائل به وجود آمده در دوومیدانی را پیگیری کنند.ایشان نگذارند که عملکرد ضغیف فدراسیون حق ورزشکاران به خصوص ورزشکاران شهرستانی را پایمال کند.فدراسیون خودش مقصر اصلی ناکامی هاست اما ورزشکاران را سپر بلا کرده است.